Εάν για κάτι υπερηφανεύεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι η ολομέτωπη επίθεση που έχει εξαπολύσει στον κόσμο της μισθωτής εργασίας από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας τον Ιούλιο του 2019.
Ομως είναι πανθομολογούμενο πως αυτή η κυβέρνηση έχει ένα σύμμαχο που δρα υπέρ της… υποχθόνια. Είναι ο άνθρωπος που έχει αφήσει γυμνούς τους μισθωτούς απέναντι στη μνημονιακή λαίλαπα της περιόδου 2010-14 (μέχρι και πορεία διαμαρτυρίας εν μέσω απεργιακής κινητοποίησης ανέβαλε λόγω βροχής) και δεν είναι άλλος από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλο. Καθίσταται σαφές τα τελευταία χρόνια και ενώ οι υπουργοί Γιάννης Βρούτσης, Κωστής Χατζηδάκης, Αδωνης Γεωργιάδης βάλλουν κατά ριπάς με νομοθετικές παρεμβάσεις κατά των εργασιακών δικαιωμάτων, ότι εκείνος που θα έπρεπε να είναι η αιχμή του δόρατος των μισθωτών επιλέγει να είναι η ασπίδα των κυβερνητικών μέτρων κατά του κόσμου της μισθωτής εργασίας.
Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί η στήριξη του προέδρου της ΓΣΕΕ προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη στο θέμα της ψηφιακής κάρτας εργασίας; Μπορεί η κυβερνητική μαύρη προπαγάνδα να προσπαθεί να περάσει ότι πρόκειται για μέτρο προστασίας της μισθωτής εργασίας, στην πραγματικότητα όμως, όπως εφαρμόζεται, αποτελεί άλλο ένα κυβερνητικό σπρώξιμο προς την εργοδοτική αυθαιρεσία των μεγάλων σχημάτων, τα οποία μπορούν να δημιουργούν καρτέλ στην ελληνική πραγματική οικονομία.
Κατ’ ουσίαν η ψηφιακή κάρτα εργασίας, όπως έχει θεσμοθετηθεί και εφαρμόζεται, αποτελεί ακόμη ένα μέτρο πνιξίματος των μικρομεσαίων, δεδομένου ότι αφενός εκεί κατευθύνονται οι έλεγχοι των επιθεωρητών εργασίας και αφετέρου αυξάνει το κόστος για αυτές τις επιχειρήσεις. Ολα αυτά δεν αποτελούν εκτίμηση αλλά έχουν αποδειχθεί από ενέργειες συνδικαλιστών που σέβονται τον εαυτό τους και τιμούν τον ρόλο τους, αλλά και από θανάτους εργαζομένων που ενώ εφαρμοζόταν η ψηφιακή κάρτα εργασίας βρέθηκαν να δουλεύουν εκτός ωραρίου.
Το χαρακτήρισε επιτυχία
Ομως όλα αυτά δεν φαίνεται να έχουν απασχολήσει τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, που καθήμενος σε συνέδριο δίπλα στην αρμόδια υπουργό, αντί να ανοίξει το ζήτημα, συγχαίρει την κυβέρνηση για ένα μέτρο που, όπως ο ίδιος δήλωσε σε εμβρόντητους παριστάμενους, «είναι σωστό και καλό». Ολα αυτά, που πρέπει να τρομάζουν τον κόσμο της μισθωτής εργασίας, διαδραματίστηκαν πριν από δύο εβδομάδες στη Φλώρινα σε φόρουμ που διοργάνωσαν το Εργατικό Κέντρο Φλώρινας και η ΓΣΕΕ με θέμα «Το μέλλον της εργασίας σε ένα μεταβαλλόμενο κόσμο».
Σε αυτό το συνέδριο ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ απευθυνόμενος στην αρμόδια υπουργό Νίκη Κεραμέως χαρακτήρισε επιτυχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη την καθιέρωση της ψηφιακής κάρτας εργασίας. Μάλιστα προχώρησε την υποδούλωση στην κυβέρνηση ένα βήμα παραπέρα χαρακτηρίζοντας «σωστό και καλό» το μέτρο της ψηφιακής κάρτας εργασίας, στηρίζοντας το ψευδεπίγραφο κυβερνητικό επιχείρημα ότι δήθεν ο τρόπος που εφαρμόζεται αυτό το μέτρο συνιστά κατ’ ουσία προστασία της μισθωτής εργασίας. Εφτασε δε στο γλίσχρο σημείο να αναφέρει επί λέξει: «Εμείς και σε αυτό θα συμβάλουμε, διότι την ψευδώς δηλωμένη, την υποδηλωμένη και την απλήρωτη υπερωρία μόνο έτσι μπορούμε να την πιάσουμε».
Παράλογοι ισχυρισμοί
Μόνο με αυτήν τη δήλωση-ασπίδα στην κυβέρνηση καταλαβαίνουμε ότι είτε ο Γ. Παναγόπουλος δεν γνωρίζει τι συμβαίνει στην αγορά εργασίας, άρα είναι επικίνδυνος για να ασκεί τα καθήκοντα του προέδρου της ΓΣΕΕ, είτε γνωρίζει και επιλέγει τον ρόλο του κυβερνητικού συνοδοιπόρου ενάντια στα συμφέροντα των μισθωτών που οφείλει να εκπροσωπεί, ώστε μέσω της ψηφιακής κάρτας εργασίας να συντριβούν οι μικρομεσαίοι, που όμως απασχολούν ποσοστό που κυμαίνεται κοντά στο 82% των μισθωτών της χώρας.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά για να καταδείξουμε το παράλογο των ισχυρισμών Παναγόπουλου περί της δήθεν επιτυχίας με την ψηφιακή κάρτα εργασίας. Αυτός ήταν άλλωστε ο λόγος που εμβρόντητοι παριστάμενοι (άλλωστε ο συνδικαλιστικός κόσμος γνωρίζει) μας προέτρεψαν να ακούσουμε την ομιλία Παναγόπουλου στη Φλώρινα.
Εργοδοτική ασυδοσία
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας (ΣΕΑ), μέλος της ΓΣΕΕ, αλλά και η Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων στις Υπηρεσίες και στο Εμπόριο (ΟΣΕΥΠΕ) ήδη από τον περασμένο Μάρτιο έχουν καταδείξει τα ωράρια-λάστιχο και τις απλήρωτες υπερωρίες σε σουπερμάρκετ, τράπεζες, υπηρεσίες σεκιούριτι και καθαρισμού, που παραμένουν παρά την πολυδιαφημισμένη ψηφιακή κάρτα που τόσο υπερασπίζεται ο Γ. Παναγόπουλος και τη χαρακτηρίζει επιτυχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Μάλιστα με τα πενιχρά οικονομικά μέσα τους, που πόρρω απέχουν από τον πακτωλό χρήματος μέσω ΕΣΠΑ που εισπράττει η ΓΣΕΕ, οι συνδικαλιστές των συγκεκριμένων συλλόγων που τιμούν τον ρόλο τους έχουν καταγγείλει εξαρχής ότι από την πρώτη μέρα εφαρμογής του μέτρου οι διευθύνσεις των σουπερμάρκετ έδωσαν αναλυτικές οδηγίες προς το προσωπικό πώς να χτυπάει την ψηφιακή κάρτα έτσι ώστε να συνεχίζονται κανονικά όλες οι εργοδοτικές παραβιάσεις σε ωράρια, ρεπό, καταβολή αμοιβής για νυχτερινή εργασία, υπερεργασία και υπερωρίες χωρίς τίποτε από αυτά να καταγράφεται ψηφιακά και ουσιαστικά τίποτε δεν βελτιώθηκε για τους εργαζόμενους σε σχέση με πριν.
Δεν μπορεί να μη γνωρίζει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ότι στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο είναι δώρο άδωρο η ψηφιοποίηση της κάρτας εργασίας. Οταν έχουμε ελαστικό δεκάωρο, σπαστό ωράριο, συμβάσεις της μίας μέρας, 13 επιτρεπόμενες ώρες εργασίας τη μέρα και το διάλειμμα δεν μετρά ως εργάσιμος χρόνος, η ψηφιακή κάρτα δεν βοηθά στην τήρηση της νομιμότητας.
Εξ αποστάσεως έλεγχοι
Πέραν τούτου, η λαίλαπα του Γ. Βρούτση όσο ήταν υπουργός Εργασίας (2019-21) έχει φέρει αποψίλωση των επιθεωρητών. Για να γίνουμε συγκεκριμένοι, το οργανόγραμμα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) επιτάσσει να υπηρετούν 1.200 επιθεωρητές ενώ αυτήν τη στιγμή υπηρετούν μόλις 700, εκ των οποίων οι 550 είναι αρμόδιοι για να διεξάγουν ελέγχους. Αυτή η απογύμνωση επέφερε τους εξ αποστάσεως ελέγχους. Δηλαδή ο επιθεωρητής εισέρχεται στο σύστημα και κοιτάζει αν συμφωνούν τα δηλωμένα προγράμματα των εργαζομένων στην Εργάνη ΙΙ με τα χτυπήματα της ψηφιακής κάρτας. Αν τώρα έχει χτυπήσει τη λήξη του ωραρίου και συνεχίσει να εργάζεται, δεν μπορεί να διαπιστωθεί απομακρυσμένα.
Το πρόβλημα λύνεται με διά ζώσης ελέγχους στους μεγάλους, που είναι σπάνιοι αλλά όταν γίνονται παράγουν άμεσα αποτελέσματα, κάτι που δεν είναι ανεκτό από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Να επιβάλλονται πρόστιμα δηλαδή για υποδηλωμένη ή αδήλωτη υπέρβαση του ωραρίου σε τράπεζες, σουπερμάρκετ, εταιρείες σεκιούριτι.
H επίτευξη στόχων
Γιατί όμως είναι σπάνιοι οι έλεγχοι σε μεγάλες επιχειρήσεις; Εδώ εισέρχεται η προσοδοφόρα για τον διοικητή του ΣΕΠΕ Γιώργο Τζιλιβάκη στοχοποίηση. Η επίτευξη των στόχων που τίθενται από τον διοικητή είναι ποσοτική και όχι ποιοτική (πρέπει να διεξάγουν 22 ελέγχους τον μήνα). Αυτό σημαίνει ότι για να πιάσει τους στόχους ο επιθεωρητής θα πρέπει να πάει για έλεγχο στις μικρές επιχειρήσεις, όπου θα τον τελειώνει γρήγορα. Για να ελέγξει όμως μια επιχείρηση με χιλιάδες προσωπικό, όπως ένα σουπερμάρκετ, μια τράπεζα, μια μεγάλη ασφαλιστική ή μια εταιρεία σεκιούριτι, χρειάζεται από 5 έως 15 ημέρες, άρα είναι αδύνατο να πιάσει τον στόχο των 22 ελέγχων σε ένα μήνα, οπότε αναγκαστικά στρέφεται στους μικρούς που ελέγχονται άμεσα.
Με το πρόστιμο για κάθε εκτός ωραρίου εργαζόμενο να ανέρχεται στις 10.500 ευρώ, εύκολα καταλαβαίνουμε ποιοι θα πνιγούν από τους στοχευμένους ελέγχους στους μικρομεσαίους. Αλλωστε ο διοικητής της ανεξάρτητης αρχής Επιθεώρηση Εργασίας Γ. Τζιλιβάκης έχει εισπράξει μπόνους 50.000 ευρώ για τους εκτεταμένους ελέγχους στους μικρομεσαίους, παρότι ουδείς έλεγχος έχει γίνει στις μεγάλες επιχειρήσεις που απασχολούν χιλιάδες μισθωτούς από τον Μάιο του 2022 που ανέλαβε.
Μετά ήρθε ο Αδ. Γεωργιάδης
Εδώ εισέρχεται ο πρώην υπουργός Εργασίας Αδωνης Γεωργιάδης, ο ανερμάτιστος υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη που επιχείρησε να μετασχηματίσει το ελληνικό επιχειρείν καταστρέφοντας διά των προστίμων και της υπερφορολόγησης τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, η οποία εν πολλοίς λειτουργεί ως ανάχωμα στον πληθωρισμό της αισχροκέρδειας. Επειδή οι σπάνιοι έλεγχοι σε μεγάλους παίκτες έχουν πιάσει λαβράκια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επενέβη νομοθετικά. Το άρθρο 22 του ν. 5053 που ψηφίστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο κατάργησε την προδήλωση του ωραρίου εργασίας σε όσες επιχειρήσεις λειτουργούν με ψηφιακή κάρτα εργασίας.
Η ψηφιακή κάρτα εργασίας λειτουργεί ακόμη και σε κινητό τηλέφωνο. Αν λοιπόν ο επιθεωρητής εισέλθει για έλεγχο σε μια μεγάλη επιχείρηση, ένα σουπερμάρκετ για παράδειγμα, και οι υπάλληλοι δουλεύουν εκτός δηλωμένου ωραρίου, άμεσα ενεργοποιείται η ηλεκτρονική διαδικασία και άπαντες εμφαίνονται εντός ωραρίου. Μπορεί αυτό να γίνει σε ένα μικρό μπακάλικο που απασχολεί από τρεις μέχρι πέντε μισθωτούς;
Το εννιάωρο της Κεραμέως
Ομως ο θλιβερός πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος, που στη Φλώρινα δεν σταμάτησε να εκθειάζει την ψηφιακή κάρτα εργασίας, μάλλον δεν έμαθε για το εννιάωρο που καθιέρωσε μόλις τον προηγούμενο Ιούλιο η Νίκη Κεραμέως. Συγκεκριμένα, με ερμηνευτική εγκύκλιό της η αρμόδια υπουργός Εργασίας κάνει δώρο στη βιομηχανία μία ώρα (μισή στην αρχή της βάρδιας και μισή στο τέλος της) καθώς διευκρινίζει ότι ο χρόνος που απαιτείται για την προετοιμασία του εργαζομένου δεν υπολογίζεται ως εργάσιμος χρόνος.
Ακόμη και αυτή η σαφέστατη ανατροπή ακόμη και συλλογικών συμβάσεων εργασίας υπέρ της εργοδοσίας, που κατ’ ουσία ανακάλεσε διάταξη του 1932, διέλαθε της προσοχής του προέδρου της ΓΣΕΕ, που μάλλον ονειρεύεται την ένταξη της ΓΣΕΕ στον ΣΕΒ ώστε να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργοδοτών!
Η δολοφονία ενός «αόρατου» μισθωτού
Ο Γ. Παναγόπουλος, που δεν ντρέπεται να χαρακτηρίζει επιτυχία την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας ανεργίας, έχει απαλείψει από τη μνήμη του τον… αόρατο σεκιουριτά με το παρατσούκλι Πάρης Βάκης που δολοφονήθηκε ξημερώματα Σαββάτου 15 Ιουλίου 2023. Αν λοιπόν λάβουμε υπόψη τα επίσημα έγραφα, ο δολοφονηθείς ουδέποτε εργάστηκε ή καλύτερα ουδέποτε δολοφονήθηκε, επειδή απλούστατα βάσει των επίσημων εγγράφων του συστήματος Εργάνη το ωράριό του από την 1η Ιουλίου 2023 που προσλήφθηκε στην εταιρεία σεκιούριτι ήταν 08.00-16.00 από Δευτέρα έως Παρασκευή και μάλιστα θα αξιοποιούσε την τόσο μεγάλη, κατά τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, επιτυχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη.