Από τον Βασίλη Μακρίδη
Πριν αναφερθώ σε οτιδήποτε άλλο, δεν θα μπορούσα να μην ξεκινήσω την παρουσίαση της ειδησεογραφίας της μέρας που έφυγε απο την πιο «ηχηρή» και «θεαματική» είδηση της ημέρας: χάρη σε πλήγμα ακριβείας από 2 στρατηγικούς πυραύλους Iskander-M σε περιοχή της Περιφέρειας Χαρκόβου, καταστράφηκε ολοσχερώς το αρχηγείο της ουκρανικής επιχείρησης εισβολής στη ρωσική Περιφέρεια Κουρσκ. Στο χώρο βρισκόταν την ώρα του πλήγματος σύσσωμη η ηγεσία της συγκεκριμένης στρατιωτικής επιχείρησης, Συνολικά εξουδετερώθηκαν 20 και τραυματίστηκαν 14 ανώτατα και ανώτερα στελέχη των VSU, της ουκρανικής Εθνοφρουράς και της λεγόμενης «Εδαφικής Άμυνας». Μεταξύ των νεκρών ήταν και 4 από τα πλέον υψηλόβαθμα στελέχη συνολικά των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, 3 υπαρχηγοί ΓΕΕΘΑ και ο αρχηγός της ουκρανικής Εθνοφρουράς. Αναλυτικά οι:
* Μιχαήλ Ντραπάτι, ταξίαρχος, υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ και διοικητής της ουκρανικής Ομάδας Στρατευμάτων «Χάρκοβο». Ο Ντραπάτι θεωρείτο από τους πλέον ικανούς Ουκρανούς στρατιωτικούς και από πολλούς θεωρείτο ότι σύντομα θα αντικαταστήσει τον Αλεξάντρ Σύρσκι στη θέση του αρχηγού των VSU. Από τις 13/05/2024 είχε κηρυχθεί καταζητούμενος από τη ρωσική Ανώτατη Ανακριτική Επιτροπή,
* Αντρέι Γκνάτοφ, ταξίαρχος, υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ και διοικητής των Ενοποιημένων (Μικτών) Στρατιωτικών Ομάδων των VSU,
* Βλαντίμιρ Γκορμπατιούκ, ταξίαρχος, υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ και
* Αλεξάντρ Πιβνένκο, ταξίαρχος, διοικητής της ουκρανικής Εθνοφρουράς.
– Φυσικά οι ευχές της στήλης για γη–σιδηρομπετόν και αιώνιο βρασμό στα καζάνια της Κόλασης συνοδεύουν όπως πάντα τέτοια «εκλεκτά» ναζιστικά κουμάσια…
– Η γενική κατάσταση που επικρατεί από χτες νωρίς το πρωί στη ρωσική σφαίρα των ΜΜΕ και των ΜΚΔ διαφέρει ριζικά από αυτή των πρώτων 2 24ώρων από την έναρξη της εισβολής των VSU στο έδαφος της ρωσικής Περιφέρειας του Κουρσκ. Ακόμη και συγκεκριμένοι μονίμως «γκρινιάρηδες» (Στγ: επιεικής ο όρος) Ρώσοι μπλόγκερ άλλαξαν σημαντικά τον τόνο των αναρτήσεών τους, παρόλο που εγωισμός (και, ίσως και κάποια άλλα πράγματα) δεν τους αφήνουν να παραδεχθούν ανοιχτά σειρά από λανθασμένες πληροφορίες ή/και εκτιμήσεις που έκαναν κατά το πρώτο 2ήμερο μετά την εισβολή.
– Ο λόγος για τα παραπάνω είναι κάτι παραπάνω από προφανής: στην Περιφέρεια του Κουρσκ απεστάλησαν, όπως αναμενόταν (και όπως είχα ήδη προβλέψει και περιγράψει ως προσωπική μου εκτίμηση) από ρωσικής πλευράς μερικές από τις πλέον «μπαρουτοκαπνισμένες», ετοιμοπόλεμες και με υψηλό φρόνημα και αίσθημα ευθύνης απέναντι στην πατρίδα που υπερασπίζονται, μονάδες των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων και της ρωσικής Εθνοφρουράς: «Διεθνής Αχμάτ» (Στγ: μονάδα της Εθνοφρουράς – οι γνωστοί «Αχμάτ» είωαι μονάδα της ρωσικής Στρατιωτικής Διοίκησης Νότου που υπάγεται στο Υπουργείο Άμυνας), διεθνής Ταξιαρχία Pyatnashka (Στγ: μονάδα της ρωσικής Στρατιωτικής Διοίκησης Νότου, πρώην της Λαϊκής Πολιτοφυλακής της ΛΔ Ντονιέτσκ), μονάδες των Ειδικών Δυνάμενων του ρωσικού Στρατού Ξηράς όπου έχουν ενσωματωθεί οι πρώην μαχητές των Wagner κοκ. Απέναντι σε μια μικτή Ομάδα Στρατευμάτων, όπου συμμετέχουν μέλη 9 Ταξιαρχιών των VSU (μεταξύ αυτών και η Ταξιαρχία του νεοναζιστικού «Αϊντάρ»), 1 Ταξιαρχίας της λεγόμενης «Εδαφικής Άμυνας» 1 Τάγματος της ουκρανικής Εθνοφρουράς και 1 Τάγματος της ουκρανικής Συνοριοφυλακής, η ρωσική πλευρά αντιπαρατάσσει μερικές από τις καλύτερες μονάδες που διαθέτει, με αποκλειστικό σκοπό την πλήρη απώθηση των ουκρανικών δυνάμεων από το ρωσικό έδαφος, την εξουδετέρωση και την καταστροφή του μέγιστου αριθμού έμψυχου και υλικοτεχνικού δυναμικού των αντιπάλων και την πλήρη εκκαθάριση των μέχρι σήμερα κατειλημμένων περιοχών από τυχόν υπολείμματα ουκρανικών στρατιωτικών μονάδων, για την ολοκλήρωση της επιχείρησης.
– Σύμφωνα με διασταυρωμένες πηγές από τη ρωσική «μπλογκόσφαιρα», η διαταγή σε αυτές τις μονάδες είναι να μη συλλαμβάνουν αιχμαλώτους (κοινώς να εξουδετερώνουν τον μέγιστο αριθμό στρατιωτικών του εχθρού), αφού στις μονάδες που συμμετέχουν στην επιχείρηση της εισβολής δεν συμμετέχουν πχ βιαίως επιστρατευμένοι και αναλώσιμοι στρατιωτικοί, αλλά οι καλύτερα εκπαιδευμένοι, με τον καλύτερο εξοπλισμό (ΝΑΤΟϊκό κυρίως) και ιδεολογικά πεπεισμένοι νεοναζί, αντιρώσοι και αδίστακτοι δολοφόνοι. Ανάμεσά τους βρίσκονται αποδεδειγμένα και ξένοι μαχητές – έχει επισημανθεί η παρουσία τουλάχιστον Πολωνών και Γάλλων, χωρίς ν’ αποκλείεται να υπάρχουν «κυνηγοί κεφαλών» και από άλλες χώρες.
– Δείγμα, πάντως, της πολύ καλής προετοιμασίας που έκανε η πλευρά των Ουκροναζί όχι μόνο στο στρατιωτικό πεδίο, αλλά και στο επικοινωνιακό (ίσως μάλιστα η προετοιμασία σε αυτό το πεδίο να ήταν ακόμη καλύτερη) είναι το γεγονός, ότι πολλά ρωσικά Μέσα (κυρίως μπλογκ και κανάλια στο Telegram) βιάστηκαν να παρουσιάσουν στις αναρτήσεις τους έναν υπερβολικά «φουσκωμένο» κατάλογο οικισμών στην Περιφέρεια Κουρσκ που είχαν δήθεν «καταλάβει» οι μονάδες των VSU, όπως και έναν υπερβολικά μεγάλο τομέα (γύρω στα 310 τετρ. χλμ.) τον οποίο επίσης δήθεν είχαν θέσει οι VSU υπό τον έλεγχό τους. Από την ανάλυση των δεδομένων και των μαρτυριών από διάφορες περιοχές της Περιφέρειας προκύπτει ότι στην πραγματικότητα οι VSU έχουν θέσει υπό τον έλεγχό τους ένα υποπολλαπλάσιο εμβαδό (ίσως και 3 έως 4 φορές μικρότερο του πραγματικού). Αυτό όμως που έκαναν και κάνουν με σημαντική, μέχρι τώρα, επιτυχία οι VSU είναι η αποστολή ολιγάριθμων ομάδων ανιχνευτών-δολιοφθορέων σε βάθος μέσα στις γραμμές του αντιπάλου, η φωτογράφισή τους σε συγκεκριμένους οικισμούς (ως δήθεν «πειστήριο» του ελέγχου των VSU σε αυτούς) και η άμεση επιστροφή τους στη βάση τους.
– Τα παραπάνω, φυσικά, δεν σημαίνουν ότι τα ουκρανικά στρατεύματα δεν κατάφεραν να προωθηθούν σχετικά εύκολα κατά τις πρώτες ώρες μετά την εισβολή. Ωστόσο μετά τις πρώτες ρωσικές «απαντήσεις» από τις αρχές της προηγούμενης μέρας μέχρι και την ώρα που γράφεται το παρόν κείμενο γίνεται φανερό, ότι το ουκρανικό blitzkrieg στην πράξη απέτυχε. Τώρα πλέον οι μονάδες των VSU και λοιπών… συνεργαζόμενων δυνάμεων άρχισαν να κατανοούν ότι η περαιτέρω προώθησή τους γίνεται με ταχείς ρυθμούς ολοένα και δυσκολότερη και άρχισαν να βάζουν στο «ρεπερτόριό» τους τις κλασικές μεθόδους άμυνας, με τα οχυρά, τα ορύγματα κλπ κλπ.
– Βεβαίως, με δεδομένο ότι οι περιοχές αυτές έχουν πρακτικά εκκενωθεί από τους αμάχους (Στγ: και, δυστυχώς, όσοι προσπάθησαν να παραμείνουν δολοφονήθηκαν στην πλειονότητά τους από τους Ουκροναζί), οι ρωσικές δυνάμεις θα έχουν από εδώ και στο εξής «καθαρό» πεδίο δράσης και αναμένεται κατά τις επόμενες μέρες να δούμε τα περίφημα «σιδερώματα» κατά των VSU, αυτά που με την παρουσία αμάχων η ρωσική πλευρά δεν επιχειρεί ποτέ.
– Παρά την επιμονή (Στγ: γιατί, άραγε;;;) ακόμη και ρωσικών ενημερωτικών πηγών περί «κατάληψης» της Σούτζα και του Κορενιόβο (των δύο διοικητικών κέντρων της περιοχής) από μονάδες των VSU, θα επαναλάβω και σήμερα ότι η πληροφορία αυτή είναι ΑΝΑΛΗΘΉΣ. Στο μεν Κορενιόβο οι μονάδες των VSU αποκρούστηκαν πριν καν πλησιάσουν την πόλη, ενώ στη Σούτζα, παρά τους διαρκείς βομβαρδισμούς της πόλης και την απόπειρα εισβολής στο δυτικό της τμήμα, ο έλεγχός της από τα ρωσικά στρατεύματα δεν χάθηκε ΟΥΔΈΠΟΤΕ. Η τελευταία επίθεση των VSU έγινε με τη χρήση μονάδων του νεοναζιστικού «Αϊντάρ», οι οποίοι όμως βρήκαν απέναντί τους μονάδα των «Αχμάτ» με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Αΐντ» (Στγ: «Άδης» στα Ρωσικά). Κατά τη μάχη που διεξήχθη στην περίμετρο της πόλης, περίπου το 1/3 του έμψυχου δυναμικού των Ουκροναζί εξουδετερώθηκε, ενώ οι υπόλοιποι υποχρεώθηκαν σε (τακτική ή άτακτη) υποχώρηση…
– Η συνολική εικόνα από χτες το πρωί και μετά είναι εικόνα σχετικής σταθεροποίησης της γραμμής κρούσης, κάτι που αναμένεται να φανεί με πιο έντονο τρόπο από τη μέρα που μόλις ξεκίνησε και μετά. Φυσικά η στήλη αναμένει τις εξελίξεις και θα προσπαθήσει να τις καταγράψει με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια και νηφαλιότητα.
– Σε ό,τι αφορά στα υπόλοιπα μέτωπα της ρωσικής ΕΣΕ, όπου φυσικά τα πράγματα εξελίσσονται ανεξαρτήτως του τι συμβαίνει στην Περιφέρεια Κουρσκ, υπήρξαν 2 απελευθερώσεις χωριών στην κατεύθυνση Κουπιάνσκ – Κράσνι Λιμάν, του Σότνιτσκι Καζατσόκ και της Λουκασόφκα. Στην περίμετρο του Τορέτσκ (Τζερζίνσκ) συνεχίζεται η προσπάθεια των ρωσικών δυνάμεων να εκδιώξουν εντελώς από την κωμόπολη τις μονάδες των VSU, επιτιθέμενες ταυτόχρονα από 2 πλευρές, αυτή του Κίροβο (Πιβνίτσνογε) και αυτή του Ζελέζνογε (Αρτιόμοβο). Τέλος, στην περιοχή κοντά στο Ποκρόφσκ (Κρασνοαρμέισκ) επιβεβαιώθηκε πλήρως η απελευθέρωση των Τιμοφέγεφκα και Σεργκέγεφκα, καθώς και οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στο νωρίτερα ακόμη απελευθερωμένο Ζελάνογε.
Αναφορικά με τις ημερήσιες απώλειες των VSU, στη ζώνη διεξαγωγής της ΕΣΕ ξεπέρασαν και πάλι αρκετά τις 2 χιλιάδες νεκρούς Ουκρανούς στρατιωτικούς (2.115 για την ακρίβεια). Εάν σε αυτούς προστεθούν και οι 400 νεκροί από τις επιχειρήσεις στο Κουρσκ, τότε φτάνουμε στον αριθμό-ρεκόρ (Στγ: προσωπικά, από τότε που παρακολουθώ τη στατιστική της ΕΣΕ δεν θυμάμαι μεγαλύτερο) των 2.510 νεκρών μέσα σε μια μέρα – ουσιαστικά μια ολόκληρη ταξιαρχία των VSU!!! Και οι υλικές απώλειες δεν ήταν λιγότερο σημαντικές, αφού συμπεριλαμβάνει μεταξύ άλλων κατεστραμμένα μέσα σε ένα 24ωρο 39 τανκ και λοιπά τεθωρακισμένα οχήματα, 59 στρατιωτικά οχήματα και 50 όπλα πεδίου των VSU.
– Οι νεκροί ανά περιοχή αναλύονται ως εξής (οι αριθμοί κατά προσέγγιση): Χάρκοβο – 415, Κουπιάνσκ / Κράσνι Λιμάν – 460, βόρεια και δυτικά του Ντονιέτσκ – 660, Αβντέγεφκα και γύρω – 360, Ουγκλεντάρ / Ζαπορόζιε – 105 και Χερσώνα – 110.
– Από ρωσικά πυρά επίσης χτες καταστράφηκαν μονάδες παραγωγής και συναρμολόγησης ιπτάμενων drones για τις ανάγκες των VSU.
– Η ρωσική αντιαεροπορικά άμυνα κατέρριψε χτες 1 ουκρανικό πολεμικό αεροσκάφος MiG-29, αλλά και 80 ουκρανικά drones, 21 εκ των οποίων εκτός ζώνης ΕΣΕ. Ακόμη αναχαίτισαν 12 βλήματα πυραύλων HIMARS,
– Φτάνοντας στο τέλος και της αποψινής ανασκόπησης, παρουσιάζω, ως είθισται, το σύνολο των υλικών απωλειών των VSU από την ημέρα έναρξης της ρωσικής ΕΣΕ (24/02/2022) έως και χτες το μεσημέρι (08/08/2024): 636 αεροπλάνα, 278 ελικόπτερα, 29.402 drones, 563 αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα, 16.937 τανκ και λοιπά τεθωρακισμένα οχήματα, 1.396 αυτοκινούμενα πυραυλικά συστήματα πολλαπλών εκτοξεύσεων, 12.976 όπλα εδάφους (πυροβόλα, οβιδοβόλα και όλμους), καθώς και 24.528 στρατιωτικά αυτοκίνητα διαφόρων ειδών και χρήσεων.
