Ή Ευρώ ή Ελλάδα – Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει

Ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε. Όσο μένουμε στο ευρώ, δεν έχουμε πατρίδα, δεν έχουμε ζωή, δεν έχουμε αύριο.

Δεν χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος για να καταλάβεις ότι η Ελλάδα έχει τελειώσει.
Όχι επειδή οι Έλληνες δεν μπορούν, αλλά επειδή τους έχουν δέσει χειροπόδαρα. Όποιο κόμμα και να έρθει, όποιον σωτήρα και να ψηφίσεις, εάν δεν σπάσει τις αλυσίδες του ευρώ, είναι απλά διαχειριστής της κατοχής.
Κατοχής οικονομικής, κοινωνικής, εθνικής.

Η Ελλάδα είναι σκλάβα και Χρεωμένη μέχρι τα δισέγγονα.
Ξεπουλημένη γη, παραλίες, ρεύμα, νερό, λιμάνια, αεροδρόμια, ΟΛΑ σε ξένα funds. Ο μισθός πείνας, οι συντάξεις εξευτελισμός, τα νέα παιδιά φεύγουν μαζικά, η ανεργία κρύβεται κάτω από τα “voucher”, και οι οικογένειες ζουν με κουπόνια σίτισης και τράπεζες τροφίμων.

Κι όλα αυτά για να μείνουμε στο “ευρωπαϊκό όραμα”; Ποιο όραμα; Αυτό που μας έσυρε σε 3 μνημόνια, 350 δισ. χρέος, και συνεχείς ταπεινώσεις από το Eurogroup και τους “θεσμούς”;

Η Αλήθεια είναι ότι δεν λέει κανείς πολιτικός ότι το ευρώ είναι ο  θάνατος του Έλληνα.

Όσο είμαστε στο ευρώ, δεν έχουμε δική μας οικονομική πολιτική.
Δεν μπορούμε να κόψουμε νόμισμα, δεν μπορούμε να επενδύσουμε, δεν μπορούμε να ανασάνουμε.
Ζούμε με δανεικά, με τοκογλυφικά επιτόκια, και με “αξιολογήσεις” από τους οίκους των απατεώνων.

Η ΕΚΤ δεν είναι τράπεζα των Ελλήνων.
Είναι μηχανή ελέγχου των οικονομιών.
Μπορεί με ένα κλικ να μας πνίξει.
Και το έχει κάνει.
Το 2015. Το ξέχασες;

Τότε που έκλεισαν τις τράπεζες και γονάτισαν τη χώρα επειδή πήγε να σηκώσει κεφάλι.
Από τότε όλοι έγιναν υπάλληλοι. Πρωθυπουργοί, υπουργοί, δήμαρχοι.
Όλοι γλείφουν Βρυξέλλες και Βερολίνο για μια υπογραφή, για μια δόση.

Το ευρώ είναι για τους δυνατούς. Εμείς οι Έλληνες είμαστε το πειραματόζωο.

Η Γερμανία κερδίζει από το ευρώ. Εμείς χάνουμε.
Γιατί δεν έχουμε βιομηχανία, γιατί δεν μπορούμε να συναγωνιστούμε, γιατί όλα μας τα προϊόντα γίνονται ακριβά, ενώ τα δικά τους πλημμυρίζουν την αγορά.

Το ευρώ έφερε:

• Καταστροφή της αγροτιάς
• Εξαφάνιση της παραγωγής
• Τραπεζική τυραννία
• Εθνική ταπείνωση
• Φτωχοποίηση 100% των Ελλήνων

Και τώρα έρχεται το μεγαλύτερο τσουνάμι  της φτώχειας.
Με πληθωρισμό, με ακρίβεια στα βασικά είδη, με νοίκια πιο ακριβά από τους μισθούς.
Έλληνες κοιμούνται σε αυτοκίνητα και άλλοι μεταναστεύουν στα 60 τους για να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
Είναι αυτό “Ευρώπη”;

Η Δραχμή δεν είναι επιστροφή στο παρελθόν – είναι Ελπίδα για Μέλλον.

Με δικό μας νόμισμα:

• Ξαναπαίρνουμε τον έλεγχο.
• Κάνουμε επενδύσεις όπου θέλουμε.
• Στηρίζουμε ελληνικές παραγωγές.
• Αναπνέουμε!
• Ζούμε!

Ναι, θα έχει δυσκολία, όπως είχε και το ευρώ.
Ναι, θα υπάρχει μια μεταβατική περίοδος όπως συνέβη και με το ευρώ.
Αλλά είναι σαν τη χειρουργική επέμβαση.
Είσαι άρρωστος.
Αν δεν κόψεις το σάπιο, πεθαίνεις.
Το ευρώ είναι το σάπιο.
Το ευρώ είναι το δηλητήριο.

Δεν υπάρχει σωτηρία με το ευρώ – υπάρχει μόνο Άβυσσος.

Κι αν περιμένεις να σε σώσει το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ ή τα δήθεν “αντισυστημικά” κόμματα, κοροϊδεύεις τον εαυτό σου.
Κανείς δεν μιλά για έξοδο από το ευρώ.
Κανείς δεν λέει την αλήθεια.
Όλοι είναι υποταγμένοι.
Όλοι έχουν κάνει όρκο σιωπής.

Μόνο ένα πράγμα μπορεί να σώσει το έθνος: Έξοδος από το ευρώ. Εθνικό νόμισμα. Εθνική ανεξαρτησία.

Ήρθε η ώρα για Μεγάλη Ρήξη.
Για Μεγάλη Αλλαγή.
Ήρθε η ώρα για Δραχμή – για να υπάρξει Πατρίδα.

Διαφορετικά, πες το καθαρά:
Είσαι με την τράπεζα ή με τον άνεργο;
Είσαι με το Βερολίνο ή με την Κατερίνη;
Είσαι με το ευρώ ή με την Ελλάδα;

Διάλεξε τώρα. Γιατί αύριο θα είναι αργά.

Ας κάνουμε μια σύντομη ανασκόπηση για να θυμηθούμε.

Τι συνέβη στην Ελλάδα μέσα στο ευρώ: Ένα οικονομικό ολοκαύτωμα

Το ΑΕΠ κατέρρευσε κατά 25% από το 2009 ως το 2016.
Αυτός ο αριθμός είναι μεγαλύτερος και από την ύφεση του 1929 στις ΗΠΑ.

Η ανεργία νέων έφτασε το 60% – μια ολόκληρη γενιά χαμένη.

Πάνω από 600.000 νέοι Έλληνες έφυγαν στο εξωτερικό (brain drain) και χτίζουν τώρα άλλες οικονομίες, ενώ η Ελλάδα αργοπεθαίνει.

Οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 35% από το 2010 και μετά, ειδικά μετά τα capital controls.

Το χρέος, από 120% ΑΕΠ το 2009, σκαρφάλωσε πάνω από το 190% το 2023. Δηλαδή, ό,τι και να πληρώσουμε, δεν μειώνεται γιατί το ευρώ είναι μηχανισμός τοκογλυφίας, όχι βοήθειας.

 Και τι κάνουν χώρες ΕΚΤΟΣ ευρώ;

Ισλανδία (εκτός ευρώ):

Όταν ήρθε η κρίση του 2008, άφησε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν και δεν έσωσε τους τραπεζίτες.

Κράτησε το δικό της νόμισμα (ισλανδική κορόνα).

Επανήλθε στην ανάπτυξη το 2012 και τώρα έχει ένα από τα υψηλότερα επίπεδα διαβίωσης στον κόσμο.

Ουγγαρία & Πολωνία (εκτός ευρώ, εντός ΕΕ):

Έχουν εθνικά νομίσματα και ευέλικτη οικονομική πολιτική.

Κατάφεραν ανάπτυξη και κοινωνική πολιτική χωρίς μνημόνια.

Στήριξαν τη βιομηχανία και την παραγωγή τους.
Η Ουγγαρία το 2023 είχε ανάπτυξη πάνω από 4%, ενώ η Ελλάδα σέρνεται με 1%-1,5% από δανεικά.

Τουρκία (εκτός ευρώ, εκτός ΕΕ):

Παρά τα μεγάλα της προβλήματα και την υποτίμηση του νομίσματός της, κρατά δική της νομισματική πολιτική και η κυβέρνηση έχει εργαλεία να επεμβαίνει.

Μπορεί να στηρίξει εξαγωγές και εσωτερική παραγωγή.
Έτσι διατηρεί μεγάλη αυτάρκεια, κάτι αδιανόητο για την αποβιομηχανοποιημένη Ελλάδα του ευρώ.

Γιατί δεν έχουμε ελπίδα εντός ευρώ;

Δεν έχουμε δικαίωμα νομισματικής κυριαρχίας. Άρα δεν μπορούμε να κάνουμε πολιτική ανάπτυξης.

Δεν μπορούμε να ρίξουμε το ευρώ για να ενισχύσουμε τις εξαγωγές μας – όπως κάνει η Γερμανία με τεχνητά υποτιμημένο κοινό νόμισμα υπέρ των εξαγωγών της.

Δεν μπορούμε να κάνουμε επενδυτική πολιτική χωρίς να μας σταματήσει η Κομισιόν και ο ESM.

Η κάθε κυβέρνηση έχει το περιθώριο να αλλάζει πρόσωπα, όχι πολιτική. Όλα είναι ήδη γραμμένα στο μνημονιακό πλαίσιο και το Σύμφωνο Σταθερότητας.

 Με δραχμή: Ξαναπαίρνουμε στα χέρια μας τη ζωή μας

Μπορούμε να εκδώσουμε νέο νόμισμα και να το κατευθύνουμε σε επενδύσεις, παραγωγή, στήριξη φτωχών.

Το χρέος μπορεί να επαναδιαπραγματευτεί ή και να διαγραφεί. Καμία χώρα δεν αναστήθηκε πληρώνοντας “αιώνιο” χρέος.

Θα έχουμε ευέλικτη πολιτική για να προστατεύουμε τις εξαγωγές, τον τουρισμό, τη γεωργία, τη βιομηχανία μας.

Θα μπορούμε να κάνουμε πραγματική φορολογική πολιτική – και όχι αυτή που μας επιβάλλει η Eurostat και η Τρόικα.

 ΤΕΛΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ:

Η επιλογή είναι απλή:

– Ή ζούμε ελεύθεροι με το εθνικό μας νόμισμα, με πόνο, αλλά με ΕΛΠΙΔΑ και ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
– Ή μένουμε σκλάβοι του ευρώ, καταδικασμένοι σε λιτότητα, μετανάστευση, φτώχεια και θάνατο.

Δεν υπάρχει “καλό ευρώ”.
Δεν υπάρχει “βελτιωμένη διαπραγμάτευση”.

Υπάρχει μόνο ρήξη. Και Εθνική Αναγέννηση.

Ελλάδα χωρίς Δραχμή = Ελλάδα χωρίς μέλλον.