Η Iskra παραθέτει προς σφαιρικότερη ενημέρωση των αναγνωστών της μια ανάλυση του BBC , αυτονόητο ότι δεν συμμεριζόμαστε όλες τις απόψεις του , για τις πιθανές εξελίξεις στο χώρο της Μ.Ανατολής μετά τη στυγερή δολοφονία του Χ.Νασράλα
Τ.Κ.
Η δολοφονία του Χασάν Νασράλα, του επί μακρόν ηγέτη της Χεζμπολάχ, από το Ισραήλ σημαίνει σημαντική κλιμάκωση πολέμου με τη λιβανέζικη παραστρατιωτική οργάνωση.
Ενδεχομένως, φέρνει την περιοχή ένα βήμα πιο κοντά σε έναν ευρύτερο και ακόμη πιο επιζήμιο πόλεμο, ο οποίος θα συμπαρασύρει τόσο το Ιράν όσο και τις ΗΠΑ.
Πώς αναμένεται να εξελιχθεί η κατάσταση από εδώ και πέρα;
Αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τρία βασικά ερωτήματα.
Τι θα κάνει η Χεζμπολάχ;
Η Χεζμπολάχ δέχεται το ένα χτύπημα μετά το άλλο. Η διοικητική της δομή έχει αποκεφαλιστεί, με περισσότερους από δώδεκα κορυφαίους διοικητές να έχουν δολοφονηθεί. Οι επικοινωνίες της έχουν σαμποταριστεί με τις καταστροφικές εκρήξεις των βομβητών και των ασύρματων συσκευών της, και πολλά από τα όπλα της έχουν υποστεί ζημιές από αεροπορικές επιδρομές.
Ο αμερικανός αναλυτής ασφάλειας της Μέσης Ανατολής Mohammed Al-Basha λέει: “Η απώλεια του Χασάν Νασράλα θα έχει σημαντικές επιπτώσεις, δυνητικά αποσταθεροποιώντας την οργάνωση και αλλάζοντας τις στρατηγικές της σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο βραχυπρόθεσμα”.
Αλλά κάθε προσδοκία ότι τούτη η οργάνωση που είναι σφοδρά αντι-ισραηλινή θα εγκαταλείψει ξαφνικά και θα ζητήσει την επίτευξη ειρήνης με τους όρους του Ισραήλ είναι μάλλον άστοχη.
Η Χεζμπολάχ έχει ήδη ορκιστεί να συνεχίσει τον αγώνα. Διαθέτει ακόμη χιλιάδες μαχητές, πολλοί από τους οποίους είναι πρόσφατοι βετεράνοι της μάχης στη Συρία, και απαιτούν εκδίκηση.
Διαθέτει ακόμη ένα σημαντικό πυραυλικό οπλοστάσιο, πολλοί από τους οποίους είναι μακράς εμβέλειας, κατευθυνόμενα όπλα ακριβείας που μπορούν να φτάσουν στο Τελ Αβίβ και σε άλλες πόλεις. Θα υπάρξει πίεση στις τάξεις της να τα χρησιμοποιήσει σύντομα, πριν καταστραφούν και αυτά.
Αλλά αν το πράξουν, σε μια μαζική επίθεση που θα κατακλύσει την αεράμυνα του Ισραήλ και θα σκοτώσει αμάχους, τότε η απάντηση του Ισραήλ είναι πιθανό να είναι ολέθρια, προκαλώντας καταστροφές στις υποδομές του Λιβάνου, ή ακόμη και να επεκταθεί στο Ιράν.
Τι θα κάνει το Ιράν;
Η δολοφονία αυτή αποτελεί πλήγμα τόσο για το Ιράν όσο και για τη Χεζμπολάχ. Έχει ήδη ανακοινώσει πενθήμερο πένθος και έχει επίσης λάβει έκτακτες προφυλάξεις, κρύβοντας τον ηγέτη του, Αγιατολάχ Αλί Χαμανέι, ώστε να μην δολοφονηθεί.
Εκτός από τη Χεζμπολάχ, έχει τους Χούθι στην Υεμένη και πολυάριθμες οργανώσεις στη Συρία και το Ιράκ. Το Ιράν θα μπορούσε κάλλιστα να ζητήσει από αυτές τις οργανώσεις να εντείνουν τις επιθέσεις τους τόσο κατά του Ισραήλ όσο και κατά των αμερικανικών βάσεων στην περιοχή.
Αλλά ανεξάρτητα από την επιλογή της αντίδρασης που θα επιλέξει το Ιράν, είναι πιθανό να τη διαμορφώσει έτσι ώστε να μην προκαλέσει έναν πόλεμο τον οποίο δεν μπορεί να ελπίζει ότι θα κερδίσει.
Τι θα κάνει το Ισραήλ;
Αν κάποιος είχε οποιαδήποτε αμφιβολία μέχρι πριν από τη συγκεκριμένη δολοφονία, τώρα πια δεν θα έχει.
Το Ισραήλ σαφώς και δεν έχει καμία πρόθεση να σταματήσει τη στρατιωτική του επιχείρηση για την εκεχειρία των 21 ημερών που πρότειναν 12 κράτη, συμπεριλαμβανομένου του στενότερου συμμάχου του, των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι στρατιωτικοί του υπολογίζουν ότι έχουν πλέον την Χεζμπολάχ σε δυσχερή θέση, οπότε θα θελήσουν να συνεχίσουν την επίθεσή τους μέχρι να εξαλειφθεί η απειλή.
Εάν δεν υπάρξει υποχώρηση της Χεζμπολάχ – κάτι που είναι απίθανο – το Ισραήλ για να απομακρύνει την απειλή των επιθέσεων της Χεζμπολάχ, θα στείλει στρατεύματα. Οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας έχουν δώσει στη δημοσιότητα πλάνα από την εκπαίδευση του πεζικού τους κοντά στα σύνορα για αυτόν ακριβώς τον σκοπό.
Ακόμα, η Χεζμπολάχ έχει αφιερώσει τα τελευταία 18 χρόνια, από το τέλος του τελευταίου πολέμου, στην εκπαίδευση για να αντιμετωπίσει την επόμενη πολεμική σύρραξη. Στην τελευταία δημόσια ομιλία του πριν από το θάνατό του, ο Νασράλα είπε στους οπαδούς του ότι μια ισραηλινή εισβολή στο νότιο Λίβανο θα ήταν, σύμφωνα με τα λόγια του, “μια ιστορική ευκαιρία”.
Για τις IDF, η είσοδος στον Λίβανο θα ήταν σχετικά εύκολη. Αλλά η έξοδος θα μπορούσε – όπως στη Γάζα – να πάρει μήνες.
