Εχει περάσει περισσότερο από μία εβδομάδα από τότε που ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι ταπεινώθηκε από τον Ντόναλντ Τραμπ και τον Τζέι Ντι Βανς μέσα στο Οβάλ Γραφείο.
- Παρίσι, Μαρία Δεναξά
Ο διαπληκτισμός, που έγινε αντιληπτός σε όλο τον κόσμο, προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις στο εσωτερικό της αμερικανικής κυβέρνησης και παράλληλα ανέστειλε την αμερικανική βοήθεια προς την Ουκρανία, σταμάτησε την ανταλλαγή κρίσιμων πληροφοριών με το Κίεβο, ενίσχυσε την επιθυμία του Τραμπ για επαναπροσέγγιση με τη Μόσχα και έδωσε στους Ευρωπαίους να καταλάβουν πως τα τελευταία 80 χρόνια της διατλαντικής συμμαχίας, αν δεν τελείωσαν, τουλάχιστον επαναξιολογήθηκαν.
Αυτή η ταχεία αλλαγή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής θα έπρεπε να είχε εξοργίσει τους Δημοκρατικούς. Ηταν αυτοί, άλλωστε, που ορκίστηκαν να υπερασπιστούν την Ουκρανία με κάθε κόστος έναντι της Ρωσίας, τον Φεβρουάριο του 2022. Ηταν αυτοί που ενέκριναν σε μεγάλο βαθμό τα πρώτα πακέτα στρατιωτικής βοήθειας. Ηταν οι ίδιοι που, καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, κατηγορούσαν τον Ντόναλντ Τραμπ ότι θέλει να εγκαταλείψει το Κίεβο και να συμπράξει με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, με την ελπίδα να κερδίσει την ψήφο των (ρεϊγκανιστών) Ρεπουμπλικάνων, των βετεράνων και των ψηφοφόρων ανατολικοευρωπαϊκής καταγωγής.
Νοοτροπία ήττας
Ωστόσο, από το κόμμα του Τζο Μπάιντεν, η σιωπή σε γενικές γραμμές είναι εκκωφαντική. Οι δηλώσεις υποστήριξης των Δημοκρατικών προς την Ουκρανία και τον Ζελένσκι μέχρι τώρα ήταν άνευρες, με εξαίρεση μικρή ομάδα σκληροπυρηνικών εκλεγμένων αντιπροσώπων. Ενας από αυτούς, ο Τσακ Σούμερ, επικεφαλής των Δημοκρατικών στη Γερουσία, μετά το επεισόδιο στο Οβάλ Γραφείο έκανε την εξής δήλωση: «Ο Τραμπ και ο Βανς κάνουν τη βρόμικη δουλειά του Πούτιν. Οι Δημοκρατικοί της Γερουσίας δεν θα σταματήσουν ποτέ να αγωνίζονται για την ελευθερία και τη δημοκρατία».
Πάντως, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Τραμπ στο Κογκρέσο στις 4 Μαρτίου και στη συνέχεια στη διαδήλωση για την Ουκρανία, που διοργανώθηκε το Σαββατοκύριακο στην Ουάσινγκτον, οι Δημοκρατικοί είχαν την ευκαιρία να αποδείξουν την υποστήριξή τους στο Κίεβο. Αλλά, στην πρώτη περίπτωση, μερικά μόνο μέλη του κόμματος αρκέστηκαν να φορέσουν καρφίτσες στο πέτο με την ουκρανική σημαία ή κίτρινα και μπλε ρούχα, ενώ στη διαδήλωση δεν συμμετείχε κανένας αναγνωρίσιμος εκλεγμένος αντιπρόσωπος.
Η έλλειψη αποφασιστικών και ισχυρών αντιδράσεων είναι σύμπτωμα της παράλυσης των Δημοκρατικών μετά τις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου. Παρόλο που η Κάμαλα Χάρις έχασε τη λαϊκή ψήφο για 1,5 μονάδα και οι Ρεπουμπλικάνοι κέρδισαν με διαφορά λίγων εδρών και τα δύο Σώματα, οι Δημοκρατικοί έχουν υιοθετήσει νοοτροπία ήττας. Φαίνεται ξεκάθαρα πως δεν διαθέτουν ηγετική φυσιογνωμία, δεν έχουν σαφή επιχειρήματα για να αντεπιτεθούν στον Τραμπ και δεν έχουν στρατηγική για να τον εμποδίσουν να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα που θεωρούν αυταρχικό και καταστροφικό.
Ηττοπάθεια
Οι ψηφοφόροι έχουν αντιληφθεί την ηττοπάθειά τους: το 65% απαντά πως «δεν έχει ιδέα για το τι πρεσβεύει το Δημοκρατικό Κόμμα σήμερα», σύμφωνα με έρευνα της Blueprint, μιας συμβουλευτικής εταιρίας ερευνών για τους Δημοκρατικούς.
Η πραγματικότητα είναι ότι οι Δημοκρατικοί έχασαν στο αφήγημα για τον πόλεμο στην Ουκρανία, πολύ πριν ο Ντόναλντ Τραμπ επανέλθει στην εξουσία – και τώρα βρίσκονται αντιμέτωποι με την αδυναμία τους να διορθώσουν τα λάθη του παρελθόντος. Παρά την ισχυρή υποστήριξή τους προς το Κίεβο, η κυβέρνηση Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί απέτυχαν επί τρία χρόνια να μιλήσουν με σαφήνεια και αποτελεσματικότητα για τον πόλεμο, την ώρα που οι Ρεπουμπλικάνοι επωφελούνταν από τα λάθη τους. Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να ενημερώνουν καλύτερα σχετικά με τα πακέτα βοήθειας προς την Ουκρανία, εξηγώντας με μεγαλύτερη σαφήνεια στους Αμερικανούς ότι αυτά τα δισεκατομμύρια δολάρια απορροφήθηκαν κυρίως από την αμερικανική αμυντική βιομηχανία. Αντ’ αυτού, υπερασπίστηκαν τις πολεμοκάπηλες πολιτικές τους μέσα από το πρίσμα «του πολέμου των δημοκρατιών κατά της τυραννίας», με αναφορά στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Ψυχρό Πόλεμο.
Ψυχρός Πόλεμος: Ενα «επιχείρημα» που έπεσε στο κενό!
Το επιχείρημα του Ψυχρού Πολέμου έπεσε στο κενό για τα εκατομμύρια των Αμερικανών που γεννήθηκαν μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ – το 40% του πληθυσμού των ΗΠΑ. Επιπροσθέτως, το 30% των ψηφοφόρων όλων των ηλικιών το 2024 δήλωσε ότι δεν γνωρίζει ή δεν θυμάται ποιος κέρδισε τον Ψυχρό Πόλεμο, σύμφωνα με δημοσκόπηση της YouGov για το CBS. Αντίθετα, όλοι οι Αμερικανοί, συμπεριλαμβανομένων των νέων, μπορούν να ταυτιστούν με το μήνυμα του Ντόναλντ Τραμπ και των υποστηρικτών του, οι οποίοι ζητούν ειρήνη «για όλους» και παρουσίασαν τη βοήθεια προς την Ουκρανία ως χρήματα που εκλάπησαν από τους φορολογουμένους σε μια εποχή μεγάλης οικονομικής αναταραχής.
Οι Ρεπουμπλικάνοι όχι μόνο βρήκαν καλύτερο τρόπο επίθεσης, αλλά βασίστηκαν και σε πολύ πιο αποτελεσματικά όπλα. Για παράδειγμα, κατέκλυσαν τα κοινωνικά δίκτυα, την τηλεόραση και τα αντισυστημικά μέσα ενημέρωσης με τις παρεμβάσεις τους, και συμμετείχαν σε αντι-ουκρανικά podcasts του Τάκερ Κάρλσον ή του Τζο Ρόγκαν. Το κόμμα του Ντόναλντ Τραμπ διατήρησε αυτή τη γραμμή και μετά τις εκλογές, και σήμερα η κυβέρνησή του έχει ενιαία φωνή για τον πόλεμο, λέγοντας ότι πρέπει να τερματιστεί πάση θυσία κι ότι οι ΗΠΑ πρέπει να διαπραγματευτούν με τη Ρωσία.
Από τα σημαίνοντα πρόσωπα της δημοκρατικής πλευράς, που θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν αυτό το αφήγημα, ούτε ο Μπαράκ Ομπάμα ούτε ο Μπιλ Κλίντον ούτε ο Τζο Μπάιντεν επέλεξε να το κάνει. Ενώ ο τελευταίος έχει πλέον αποσυρθεί από την πολιτική, οι υπόλοιποι παραμένουν σημαντικές φωνές για το κόμμα και τη βάση των Δημοκρατικών. Αλλά οτιδήποτε και να πουν θα μπορούσε εύκολα να αντικρουστεί από τον Ντόναλντ Τραμπ…
Πηγή: «δημοκρατία»