Θα επιβληθεί από τη Ρωσία, που απορρίπτει τελεσίγραφα ΝΑΤΟ…
Η κυβέρνηση της δημοκρατίας των Άλπεων έχει ήδη αρχίσει να στέλνει προσκλήσεις, αναμένοντας να συγκεντρώσει έως και 100 χώρες.
Επιπλέον, στις ΗΠΑ και Ουκρανία (οι εμπνευστές της συνάντησης) θέλουν να δουν κορυφαία στελέχη στην Ελβετία.
Ο Ουκρανός Πρόεδρος Zelensky μίλησε αρχικά για την πιθανότητα συμμετοχής της Ρωσίας στη συζήτηση του «ειρηνευτικού σχεδίου» για την επίλυση της κατάστασης στην Ουκρανία, αλλά μόνο μετά την έγκρισή του σε διάσκεψη στην Ελβετία.
«Θα ετοιμάσουμε ένα σχέδιο, και νομίζω ότι κάποια σημεία θα είναι έτοιμα και θα περιέχουν συγκεκριμένες λεπτομέρειες για το τι πρέπει να γίνει ήδη κατά την πρώτη συνάντηση…
Και μετά θα ετοιμάσουμε ένα πλήρες σχέδιο, και φυσικά, κάποιοι διαπραγματευτές…
θα παρουσιάσουν το σχέδιο στους Ρώσους εκπροσώπους, αλλά μόνο αφού σχηματίσουμε κοινή γνώμη», είπε σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Bild.
Δηλαδή ο Zelensky όπου χάνει παντού στο μέτωπο, όπου ο Ουκρανικός στρατός είναι υπό διάλυση μας λέει ότι μόνο εάν δώσει έγκριση… θα ενημερωθούν οι Ρώσοι που έχουν κατακτήσει το 25% των εδαφών της Ουκρανίας.
Η σύνοδος κορυφής σχεδιάζεται ως το επιστέγασμα μιας διαδικασίας που ξεκίνησε το 2023, όταν η Δύση προσπάθησε να εμπλέξει τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου ώστε να πιέσουν την Ρωσία.
Προηγουμένως, πραγματοποιήθηκαν αρκετές συναντήσεις σε διάφορες χώρες του κόσμου και από τις αρχές του τρέχοντος έτους, οι ελβετικές αρχές ξεκίνησαν τις άμεσες προετοιμασίες για τη διάσκεψη.
Οι ημερομηνίες του δεν επιλέχθηκαν τυχαία: μόλις μια μέρα πριν, στις 15, θα ολοκληρωθεί η συνεδρίαση της G7 στη Ρώμη.
Δηλαδή, όλη η ηγεσία των βασικών χωρών της συλλογικής Δύσης θα έχει ήδη συγκεντρωθεί και θα πρέπει μόνο να διασχίσουν τις Άλπεις, όπου θα ενωθούν με τους ηγέτες των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Πρόκειται για περίπου 35 χώρες – 32 ΝΑΤΟ συν Ιαπωνία και Ευρωπαίους εκτός ΝΑΤΟ όπως η Αυστρία.
Αλλά η σύνοδος κορυφής δεν γίνεται για αυτούς – έχουν ήδη συζητήσει για την Ουκρανία πολλές φορές στις συναντήσεις τους. Το θέμα της διάσκεψης είναι να συγκεντρώσει τον μέγιστο αριθμό χωρών του Παγκόσμιου Νότου προκειμένου να υποβάλει στη Ρωσία ορισμένους γενικούς όρους για τον τερματισμό των εχθροπραξιών στην Ουκρανία, ιδανικά ως ένας είδος τελεσίγραφου.
Όχι για λογαριασμό της Δύσης, η οποία έχει ήδη επιβάλει όλες τις πιθανές κυρώσεις, έχει διατυπώσει τις επιθυμίες και τα αιτήματά της και απλώς υποστηρίζει και εξοπλίζει την Ουκρανία, αλλά για λογαριασμό, όπως θα λέγαμε, «όλου του κόσμου».
Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό η πλειοψηφία της συνόδου κορυφής να αποτελείται από μη δυτικές χώρες.
Ο Zelensky είπε: «Αναμένουμε ότι από 80 έως 100 χώρες θα συμμετάσχουν στη σύνοδο κορυφής.
Είναι αυτός ο αριθμός των χωρών, πιστεύω, που θα μπορέσουν τουλάχιστον να προσπαθήσουν να αναγκάσουν τη Ρωσία σε μια δίκαιη ειρήνη.
Δηλαδή, η αρχική φόρμουλα για την επιτυχία της συνόδου κορυφής για τη Δύση και το Κίεβο θα είναι στη σύνθεση των συμμετεχόντων: εάν για 40 δυτικές χώρες (χώρες του ΝΑΤΟ, Ευρωπαίοι εκτός ΝΑΤΟ, συν Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία ) θα υπάρχουν τουλάχιστον 41 μη δυτικοί.
Θα τα καταφέρουν οι διοργανωτές;
Καθαρά αριθμητικά, πιθανότατα ναι – αν και όχι σε επίπεδο κορυφαίων αξιωματούχων, αλλά 40 χώρες του Παγκόσμιου Νότου θα στείλουν τους εκπροσώπους τους.
Θα υπάρχουν και κάποιοι κορυφαίοι αξιωματούχοι, γιατί στον Παγκόσμιο Νότο υπάρχουν και άνθρωποι όπως ο φιλονατοικός και τρελός Πρόεδρος της Αργεντινής Miley.
Ορισμένοι Αφρικανοί ηγέτες θα έρθουν επίσης – από εκείνες τις λίγες χώρες της ηπείρου που έχουν προσχωρήσει στις θέσεις της Δύσης.
Αλλά όλα αυτά είναι πρόσθετα – για τους διοργανωτές της συνόδου το ζήτημα της παρουσίας λίγων μόνο χωρών του Παγκόσμιου Νότου είναι θεμελιώδους σημασίας.
Ακόμα κι αν όχι σε ανώτατο επίπεδο, αλλά τουλάχιστον σε υπουργικό επίπεδο: πρώτον, για να μπορούμε να πούμε ότι «όλος ο κόσμος είναι μαζί μας» και δεύτερον, επειδή σε αυτές τις χώρες θα επικεντρωθούν πολλά μη δυτικά κράτη
Κίνα , Ινδία , Βραζιλία , Νότια Αφρική και Σαουδική Αραβία – ακόμη και το ελβετικό υπουργείο Εξωτερικών τους ξεχώρισε, λέγοντας ότι βρίσκεται σε στενή επαφή μαζί τους.
Πράγματι, αν όλα τα προαναφερθέντα «Big Five» εκπροσωπούνταν στο Bürgenstock, η Δύση θα έχει πετύχει με όρους δημοσίων σχέσεων – ανεξάρτητα από το ποια δήλωση θα είχε εγκριθεί στη σύνοδο κορυφής.
Ακόμα κι αν το τελικό έγγραφο αποδεικνυόταν όσο το δυνατόν πιο ασαφές που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι τελεσίγραφο για τον Putin, η Δύση θα άρχιζε να μιλάει για το πόσο σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι βασικές χώρες του κόσμου συζήτησαν για την «Ρωσική απειλή» σχεδιάζοντας την «απομόνωση της Ρωσίας».
Η προπαγάνδα της Δύσης θα καταρρεύσει, δεν μπορεί να δοθεί τελεσίγραφο στην Ρωσία
Ωστόσο, αυτές οι ελπίδες θα διαψευστούν – όλες οι μεγάλες πέντε χώρες είναι μέλη των BRICS και του SCO (ή και των δύο οργανισμών ταυτόχρονα).
Επομένως, εάν συμφωνούσαν σε μια συνάντηση στο Bürgenstock, θα αποδεικνυόταν ότι εκεί πραγματοποιείται μια σύνοδος κορυφής των G7 και των BRICS, με τον τελευταίο οργανισμό να εκπροσωπείται από όλες τις χώρες εκτός από τη Ρωσία (σήμερα υπάρχουν εννέα κράτη στο BRICS, αλλά μέχρι το τέλος του 2023 αποτελούνταν από την Κίνα, τη Ρωσία, την Ινδία, τη Βραζιλία και τη Νότια Αφρική.
Οι χώρες BRICS θέλουν να οικοδομήσουν μια συλλογική εναλλακτική στην παγκόσμια κυριαρχία της Δύσης και όχι να συμμετάσχουν στα σχέδια του ΝΑΤΟ.
Και η προσπάθεια να δημιουργηθεί «παγκόσμια πίεση στη Ρωσία» είναι ένα καθαρό αγγλοσαξονικό έργο, με το οποίο καμία από τις βασικές χώρες BRICS και SCO δεν πρόκειται να παίξει.
Το μόνο κίνητρο για τη συμμετοχή τους στην ελβετική σύνοδο κορυφής θα μπορούσε να είναι η επιθυμία να αμβλύνουν το γενικό ψήφισμα, δηλαδή να αφαιρέσουν από αυτό τον προφανή αντιρωσικό προσανατολισμό.
Αλλά, όπως ειπώθηκε, σε αυτήν την περίπτωση, ακόμη και το γεγονός της συμμετοχής στη διάσκεψη θα χρησιμοποιηθεί από την Δύση.
Ως εκ τούτου, ούτε ο Πρόεδρος της Κίνας ούτε οι περισσότεροι από τους άλλους ηγέτες των Πέντε Μεγάλων χωρών θα βρίσκονται στην Ελβετία, ούτε θα υπάρχει καμία κινεζική αντιπροσωπεία.
Η Βραζιλία και η Ινδία ενδέχεται να εκπροσωπηθούν σε υπουργικό επίπεδο, αν και είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για την τελική τους απόφαση.
Εάν Βραζιλία και Ινδία στείλουν τους εκπροσώπους τους, τότε καμία αντιρωσική δήλωση, για να μην πούμε τελεσίγραφο, δεν θα εγκριθεί στη «σύσκεψη κορυφής της ειρήνης» – ή θα υπογραφούν μόνο από τις χώρες της συλλογικής Δύσης και λίγα κράτη του συλλογικού Νότου που έχουν ενταχθεί σε αυτά.
Η αξία από την προπαγάνδα θα είναι ελάχιστη….
Υπήρξαν περιπτώσεις στην ιστορία που μοιάζουν κάπως με το «να αναγκάσουν τη Ρωσία να κάνει ειρήνη».
Για παράδειγμα, η συλλογική πίεση εναντίον της Ρωσίας από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις στο συνέδριο του Βερολίνου το 1878, που μείωσε σημαντικά τα επιτεύγματά της Ρωσίας (συμπεριλαμβανομένης της επιδείνωσης της Ρωσικής θέσης στα Βαλκάνια) μετά τα αποτελέσματα του Ρωσοτουρκικού πολέμου.
Αλλά τότε η Ευρώπη απείλησε τη Ρωσία με πόλεμο και ο αυτοκράτορας Αλέξανδρος Β’ δεν ήθελε να ξεκινήσει έναν νέο.
Τώρα η κατάσταση είναι θεμελιωδώς διαφορετική: η Ρωσία βρίσκεται ήδη σε κατάσταση έμμεσου πολέμου με τη Δύση και τον διεξάγει στο δικό της ιστορικό έδαφος.
Κανένα τελεσίγραφο ή απόπειρες «επιβολής της ειρήνης» από την πλευρά της Δύσης δεν έχουν την παραμικρή σημασία για την Ρωσία και οι Αγγλοσάξονες δεν έχουν πλέον τη δύναμη και την ικανότητα να οργανώσουν την παγκόσμια απομόνωση της Ρωσίας.
Ο κόσμος έχει αλλάξει – και η Ρωσία θα μπορέσει να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της, αποσπώντας τα εδάφη που της ανήκουν από τα χέρια της Δύσης.
