Πανηγυρίζει ο Γ. Γεραπετρίτης για τη συμμετοχή της Ελλάδας στον IMEC μετά την επίσημη επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στην Ινδία (21-22/02/24). Οι γεωπολιτικοί και γεωοικονομικοί λόγοι που οδήγησαν στη δημιουργία του “Οικονομικού Διάδρομου Ινδίας – Μέσης Ανατολής – Ευρώπης”, εξηγήθηκαν σε προηγούμενο σχόλιό μας (05/02/24) όπου αναφέρεται ότι επιτυγχάνεται η “παράκαμψη της Ερυθράς Θάλασσας”, γεγονός που όμως “προμηνύει την κατάρρευση της οικονομίας Αιγύπτου και την μετατόπιση της βαρύτητας στα λιμάνια του Ισραήλ”.
![]() |
| IMEC: Οικονομικός Διάδρομος Ινδίας – Μέσης Ανατολής – Ευρώπης |
Υπό αυτό το πρίσμα οφείλουμε να “διαβάζουμε” την νέα προσέγγιση Αιγύπτου-Τουρκίας, και την άμβλυνση της μακροχρόνιας έντονης αντιπαλότητας Ερντογάν-Σίσι (1 και 2). Γεγονός που θα έχει άμεσες συνέπειες για την Ελλάδα στην Αν. Μεσόγειο τις οποίες επιβεβαιώνουν «ΤΑ ΝΕΑ» που αναφέρουν: “Ξέρουν κάτι στην Τουρκία… που δεν ξέρουμε; Τί συμβαίνει στην Αν. Μεσόγειο;” Η Αίγυπτος φαίνεται ότι κάνει κινήσεις για να ανακόψει τον IMEC στην Αν. Μεσόγειο, ορθώνοντας ένα “τουρκικό ανάχωμα”…
| Παράνομες αδειοδοτήσεις για έρευνες της τουρκικής TPAO από το 1973 έως το τέλος του 2012. Οι αδειοδοτήσεις του 2012 έχουν όριο τον 28ο Μεσημβρινό, όπως και ο χάρτης Μπάιντεν. Πηγή: Ελληνικό ΥΠΕΞ |
Ειρήσθω εν παρόδω, σημειώνεται ότι ένας από τους λόγους που ώθησαν τον Σίσι να υπογράψει την προβληματική -και πολύ ύποπτη, διότι αφήνει αφύλακτη την ελληνική υφαλοκτυπίδα ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού (1 και 2)- Ελληνοαιγυπτιακή μερική οριοθέτηση ΑΟΖ το 2020, ήταν η κατάρρευση του Χαφτάρ στο μέτωπο της Τρίπολης η οποία έφερε τα υποστηριζόμενα από την Τουρκία στρατεύματα της GNA -μαζί με τους Τούρκους αξιωματικούς που τα διοικούσαν- στην καρδιά των πετρελαϊκών εξαγωγικών υποδομών της Λιβύης, κάτι που αποτελεί “κόκκινη γραμμή” για τα αιγυπτιακά συμφέροντα.
Επίσης, γιατί ο τότε Αμερικανός ΥΠΕΞ Μ. Πομπέο τηλεφώνησε την ώρα των διαπραγματεύσεων για την Ελληνοαιγυπτιακή οριοθέτηση ΑΟΖ στον Αιγύπτιο ομόλογό του Σ. Σούκρι παρουσία του Ν. Δένδια;
Τέσσερα χρόνια αργότερα, όλες οι εξελίξεις συντείνουν στο ότι η είσοδος της Τουρκίας στο East Med Gas Forum, σε πρώτη φάση -κατ’ απαίτηση του Τζ. Πάιατ (1, 2 και 3) ώστε να επιτευχθεί η αναγνώριση των ανύπαρκτων δικαιωμάτων της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο- είναι θέμα χρόνου, και εν συνεχεία θα ακολουθήσει η εφαρμογή του γνωστού “χάρτη Μπάιντεν”, που συνεπάγεται την απώλεια της ελληνικής δυνάμει ΑΟΖ ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού -ο οποίος τέμνει την Ρόδο-, καθώς και του κοινού θαλάσσιου συνόρου με την Κύπρο (1, 2 και 3).
Οι πληροφορίες από την Ουάσιγκτον μάλιστα λένε ότι κατά την επίσκεψη Μπλίνκεν στα Χανιά (06/01/24), μας ζητήθηκε ακριβώς αυτό: Να προσφέρουμε τη μισή ΑΟΖ μας στην Αν. Μεσόγειο. Κάτι που επιβεβαιώνουν και ελληνικές διπλωματικές πηγές σύμφωνα με τις οποίες “η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει την εμφάνιση μιας μείζονος σημασίας διευθέτησης, η οποία προϋποθέτει υποχωρήσεις σε θέματα κυριαρχίας (μειωμένη ή καθόλου επήρεια των νησιών σε ΑΟΖ) στην ανατολική Μεσόγειο”.
Στις 27/06/23 το iEpikaira έγραφε: “Για όσους διατηρούν ακόμη αμφιβολίες σχετικά με το πλαίσιο και τους σκοπούς του επικείμενου Ελληνοτουρκικού διαλόγου -υπό αμερικανογερμανική επιδιαιτησία (1, 2, 3 και 4)- όπου ο Γ. Γεραπετρίτης συνέβαλε ήδη καθοριστικά, οι πληροφορίες της «ΕΣΤΙΑΣ» αναφέρουν ότι: «Βουλευτές όλων των κομμάτων της παρελθούσας Βουλής και της παρελθούσας τουρκικής Εθνοσυνέλευσης πηγαίνουν και έρχονται μυστικά στην Άγκυρα και στην Αθήνα, και μετέχουν σε μυστικές εμπιστευτικές ενημερώσεις που ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΤΡΙΤΟΙ [ποιοι άραγε;], προκειμένου να προετοιμαστεί το κλίμα…». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι προεκλογικά, προβεβλημένα στελέχη κομμάτων, μιλούσαν ανοικτά για το ενδεχόμενο της «συνεκμετάλλευσης» και για «Πρέσπες του Αιγαίου/Ανατολικής Μεσογείου» (1, 2 και 3).”
Εν κατακλείδι, η προσπάθεια ελέγχου του “Νοτίου Διαδρόμου Εμπορίου” από τη Δύση, έφερε στο προσκήνιο τον IMEC ο οποίος με τη σειρά του αναδιαμορφώνει τους συσχετισμούς στην Αν. Μεσόγειο και οδηγεί στην εφαρμογή του χάρτη Μπάιντεν.
![]() |
| Η Υψηλή Στρατηγική της Αμερικής (FMES). Με την μωβ γραμμή αναπαρίστανται τα όρια της αμερικανικής “επιρροής” (commandement), ή αλλιώς τα όρια υπεράσπισης των κρίσιμων συμφερόντων τους. Προσπελάστηκε: diploweb.com |
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com

















































