Σε μια Συρία που βρίσκεται προσωρινά κάτω από ξένη κατοχή μετά την πτώση του καθεστώτος Assad, δύο καταθέσεις από φερόμενους Ρώσους τακφιριστές, τους οποίους συνέλαβαν Δρούζοι μαχητές κατά τη διάρκεια της μάχης στη νότια επαρχία al-Suwayda τον Ιούλιο, αποκαλύπτουν μια πραγματικότητα που δυτικά κέντρα ισχύος εξακολουθούν –σκόπιμα ή όχι– να υποβαθμίζουν: το πολυεθνικό, στημένο από τη Δύση δίκτυο των τακφιριστών ξανανοίγει τις πύλες του στη Συρία, υπό τα μάτια μιας κατοχικής κυβέρνησης που όχι μόνο δεν προσπαθεί να το περιορίσει αλλά φαίνεται να το ενισχύει.
Η μάχη που εξελίχθηκε σε ολοκληρωτική σφαγή
Η σύγκρουση στο al-Suwayda ξέσπασε όταν κυβερνητικές δυνάμεις επιχείρησαν να παρέμβουν σε μια τοπική διαμάχη με Βεδουίνους. Η κατάσταση όμως κλιμακώθηκε αστραπιαία και εξελίχθηκε σε βίαιη, θρησκευτικά φορτισμένη επίθεση κατά της κοινότητας των Δρούζων.
Το Ισραήλ βρήκε δικαιολογία να παρέμβει – καθώς είχε υποσχεθεί μετά την πτώση του Assad ότι θα “προστατεύσει τη μειονότητα” – και οι ΗΠΑ διαμεσολάβησαν για κατάπαυση πυρός.
Ο απολογισμός τρομακτικός: πάνω από 3.000 νεκροί, εκ των οποίων περίπου το ένα τρίτο Δρούζοι άμαχοι που εκτελέστηκαν από κυβερνητικούς και Βεδουίνους. Έως και 600 άνθρωποι απήχθησαν, ενώ Δρούζοι μαχητές συνέλαβαν δεκάδες κυβερνητικούς και Βεδουίνους.
Μέχρι σήμερα, συμμορίες υποστηριζόμενες από την “κυβέρνηση” των τουρκοτζιχαντιστών εξακολουθούν να κατέχουν περισσότερες από 30 κωμοπόλεις εκκενωμένες από τον Δρουζικό πληθυσμό, ενώ το μεγαλύτερο τμήμα της επαρχίας τελεί υπό πολιορκία.
Οι δύο συλληφθέντες που ξεγύμνωσαν το νέο συριακό καθεστώς
Οι δύο Ρώσοι συλληφθέντες –οι οποίοι κρατούνται από την Εθνική Φρουρά, τη συμμαχία ενόπλων ομάδων που δημιουργήθηκε μετά τη μάχη– μίλησαν σε τοπικούς δημοσιογράφους και ακτιβιστές.
Οι συντονιστές της συνέντευξης τόνισαν ότι στόχος ήταν να απαντήσουν στη «λευκή βίβλο» της κυβερνητικής επιτροπής, η οποία ισχυρίστηκε ότι… «κανένας ξένος δεν συμμετείχε» στα γεγονότα.
Murad Huseynov, ο Τσετσένος που εκπαιδεύτηκε για εκκαθαρίσεις
Σύμφωνα με το South Front, ο 30χρονος Murad Huseynov από την Τσετσενία ανέφερε ότι έφτασε στη Συρία τον Μάιο, πέντε μήνες μετά την πτώση του Assad.
Εντάχθηκε σχεδόν άμεσα στη Ajnad al-Kavkaz, παλαιό τσετσενικό παρακλάδι της Al-Qaeda, το οποίο –σύμφωνα με τον ίδιο– ενσωματώθηκε στον νέο “συριακό” στρατό υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Άμυνας.
Στα στρατόπεδα του νέου καθεστώτος δέχθηκε τόσο στρατιωτική όσο και ιδεολογική εκπαίδευση. Εκεί, όπως ισχυρίστηκε, του δίδαξαν ότι οι Δρούζοι και άλλες μειονότητες είναι «άπιστοι που πρέπει να εκκαθαριστούν».
Murad Urkayev, Νταγκεστανός που ήρθε για να σκοτώσει
Ο δεύτερος αιχμάλωτος, ο 30χρονος Murad Urkayev από το Νταγκεστάν, είπε πως βρίσκεται στη Συρία πάνω από τρεις μήνες – άρα έφτασε Μάρτιο ή Απρίλιο.
Ομολόγησε ότι συμμετείχε στη μάχη αποκλειστικά με στόχο να σκοτώσει Δρούζους μαχητές και αμάχους, επιβεβαιώνοντας ότι είχε ενταχθεί σε δίκτυα ξένων μαχητών πριν ενταχθεί στις μάχες της Suwayda.
Μια Συρία που θυμίζει όλο και περισσότερο Αφγανιστάν πριν το 2001
Οι μαρτυρίες τους δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά. Αντιθέτως, υπογραμμίζουν ότι: Ξένοι τακφιριστές συνεχίζουν να εισρέουν στη Συρία ακόμη και μετά την ανατροπή του Assad. Το νέο καθεστώς, κυριαρχημένο από ακραία ισλαμιστικά στοιχεία, υποτίθεται ότι θα τους περιόριζε. Αντί γι’ αυτό, τους εντάσσει στον νέο στρατό, τους εκπαιδεύει, τους παρέχει ιδεολογική καθοδήγηση – και ενδέχεται μελλοντικά να τους δώσει ακόμη και υπηκοότητα και νέες ταυτότητες.
Η εικόνα είναι ανατριχιαστικά οικεία: μια χώρα-καταφύγιο, όπου διεθνείς πυρήνες τακφιριστών οργανωμένων από δυτικές μυστικές υπηρεσίες βρίσκουν καταφύγιο, εξοπλίζονται, οργανώνονται και εκπαιδεύονται με κρατική ανοχή.
Ένα Αφγανιστάν της δεκαετίας του ’90.