«Δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»
Λαϊκή παροιμία
Σε μπακάλικο να θες να προσληφθείς θα σε ρωτήσουν που δούλεψες και τι δουλειά έκανες, θα ρωτήσουν τους πρώην εργοδότες σου πως τα πήγες.
Θα περίμενε κανείς από έναν υποψήφιο πρόεδρο ενός κόμματος της αριστεράς να έχει μια ελάχιστη κομματική θητεία, να έχει τουλάχιστο μια ελάχιστη συμμετοχή σε κοινωνικούς, συνδικαλιστικούς ή άλλους αγώνες, να έχει μια ελάχιστη εξοικείωση με την ιδεολογία και τις πολιτικές ιδέες και θεωρίες της αριστεράς.
Ο κ. Κασσελάκης θέτει υποψηφιότητα για Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να διαθέτει τίποτα από τα παραπάνω. Σύμφωνα με το βιογραφικό του εργάστηκε στη Goldman Sachs, στο αμερικανικό CSIS και ασχολήθηκε με το εφοπλιστικό επιχειρείν. Τι ακριβώς έκανε στις δύο πρώτες δουλειές που αναφέρει δεν είναι γνωστό και ορισμένοι αμφισβητούν έντονα και την περιγραφή που μας δίνει της τρίτης δραστηριότητας. Ενδιαφέροντα όλα αυτά, γιατί όμως αυτές οι δραστηριότητες τον έχουν προετοιμάσει για να ηγηθεί ενός κόμματος της αριστεράς;
Χτες αναφερθήκαμε στη μία από τις δουλειές που, κατά δική του ομολογία, έκανε ο Στέφανος Κασσελάκης, προτού επιχειρήσει την «απόβασή» στο ΣΥΡΙΖΑ, όταν δούλευε δηλαδή στην αμερικανική τράπεζα Goldman Sachs, πρωταγωνίστρια στην οικονομική και κοινωνική καταστροφή της Ελλάδας από το 2009-10.
Στο κέντρο του αμερικανικού Κόμματος του Πολέμου
Σήμερα λέμε να αναφερθούμε και στον δεύτερο – κατά δήλωσή του – εργοδότη του κ. Κασσελάκη, δηλαδή το αμερικανικό Κέντρο Διεθνών και Στρατηγικών Σπουδών (CSIS). To CSIS είναι ένα από τα έξη σημαντικότερα και πλέον πολεμοχαρή think tanks των Ηνωμένων Πολιτειών. Σε αυτό είχαν στο παρελθόν την έδρα τους τα γεράκια της αμερικανικής πολιτικής, όπως ο εγκληματίας και σφαγέας της Κύπρου Χένρι Κίσσινγκερ και ο στρατηγιστής Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι. Αυτές οι δεξαμενές σκέψης έχουν υποκαταστήσει εν πολλοίς τη CIA στην ανάλυση διαφόρων προβλημάτων, με σκοπό να παρουσιάζουν απόψεις, να τις προβάλλουν μέσω του τύπου και να τις προωθούν μέσω κοινοβουλευτικών ακροάσεων που να εξυπηρετούν την πολιτική του αμερικανικού στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος. Γι’ αυτό και τα χρηματοδοτούν γενναία οι αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες για να «σπρώχουν» την αμερικανική πολιτική στην κατεύθυνση περισσότερων πολέμων και πολεμικών δαπανών (https://www.liberationnews.org/six-war-mongering-think-tanks-and-the-military-contractors-that-fund-them/). Σε μερικές περιπτώσεις το CSIS κατασκεύασε και δήθεν στοιχεία, όπως για δήθεν πολεμικές εγκαταστάσεις της Βόρειας Κορέας (https://www.thenation.com/article/archive/how-the-new-york-times-deceived-the-public-on-north-korea/) .
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ετήσιας έκθεσης του 2020, το CSIS χρηματοδοτούν οι εξής φιλανθρωπικές και αγαθοεργές οργανώσεις: Με πάνω από μισό εκατομμύριο δολλάρια το «καμάρι» της αμερικανικής αεροδιαστημικής βιομηχανίας, η Northrop Grumman Corporation. Με ποσά που υπερβαίνουν τις 200.000 δολλάρια η General Atomics, που κατασκευάζει εκτός των άλλων τα drones Predator για τη CIA, η γνωστή μας και μη εξαιρετέα Lockheed Martin και η SAIC που παρέχει υπηρεσίες πληροφοριών στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις. Με μικρότερα ποσά χρηματοδοτούν το Κέντρο οι Bechtel, Boeing, Cummins, General Dynamics, Hitachi, Hanwha Group, Huntington Ingalls Industries Inc., Mitsubishi, Nippon Telegraph and Telephone Corporation, Qualcomm, Inc., Raytheon, Samsung, SK Group, Hyundai Motor, Oracle, BAE Systems.
Αυτή την εποχή το CSIS ανησυχεί πολύ. Γιατί πράγμα ανησυχεί; Μήπως έρθει πολύ γρήγορα η ειρήνη στην Ουκρανία και μήπως μπαίνουν πολλοί περιορισμοί στη χρήση δυτικών όπλων για επιθέσεις βαθιά στο έδαφος της Ρωσίας, εξαιτίας των φόβων πυρηνικής κλιμάκωσης (https://www.csis.org/events/dangers-premature-peace-plans-russo-ukrainian-war ). Tα think tanks όπως αυτό που δούλεψε, όπως λέει, ο Κασσελάκης, έχουν κυριαρχήσει στη δημόσια συζήτηση για την Ουκρανία στη Δύση και έχουν συμβάλλει αποφασιστικά και στην έκρηξη και στη συνέχιση του πολέμου (https://quincyinst.org/report/defense-contractor-funded-think-tanks-dominate-ukraine-debate/) προωθώντας τις απόψεις, αλλά και τα συμφέροντα των αμερικανικών πολεμικών βιομηχανιών που θησαύρισαν τα τελευταία δύο χρόνια από την καταστροφή του ουκρανικού λαού και της Ουκρανίας. Η πολιτική που ακολουθούν έχει φέρει εξάλλου την ανθρωπότητα πιο κοντά από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στο ενδεχόμενο πυρηνικού ολοκαυτώματος, έχει επιταχύνει την κλιματική αλλαγή και έχει καταστήσει αδύνατη τη λήψη μέτρων εναντίον της (που απαιτούν παγκόσμια συνεργασία).
Τι σκέφτονται άραγε τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ (ακούμε ότι πρόκειται περί «προεδρικών», αλλά θα είμαστε βέβαιοι αύριο) που ετοιμάζονται να συμφωνήσουν με την υποψηφιότητα Κασσελάκη. Μια θητεία σε τράπεζες όπως η Goldman Sachs, ιδρύματα όπως το CSIS και δίπλα στα μεγαθήρια του εφοπλισμού βοηθάει άραγε τον άνθρωπο να γίνει οπαδός του σοσιαλισμού και της αριστεράς; Κι από πότε ακριβώς έγινε σοσιαλιστής και αριστερός ο κ. Κασσελάκης;
Μια θητεία σε οργανισμούς όπως η Goldman Sachs και το CSIS πείθει τα στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο εν λόγω υποφήψιος, αν εκλεγεί στη θέση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ή γίνει Πρωθυπουργός της χώρας, θα εξυπηρετήσει τα ελληνικά και όχι τα αμερικανικά συμφέροντα;
Κι επειδή είμαστε κάπως βλαμμένοι και δεν μας επηρεάζουν οι λωτοί, προσπαθούμε αλλά δεν καταφέρνουμε να ξεχάσουμε ότι οι Αμερικανοί προκάλεσαν τις μεγαλύτερες ελληνικές καταστροφές από τότε που ανέλαβαν να μας κυβερνάνε (1947): Εμφύλιος, Δικτατορία, Πογκρόμ Ελλήνων Τουρκίας, Κύπρος, Μνημόνια (μαζί με τους Ευρωπαίους αυτό).
Κατάργηση στρατιωτικής θητείας και διαχωρισμός κράτους και Εκκλησίας
Ελάχιστα συγκεκριμένα πράγματα ως προς τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα και τι πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ μας έχει πει ο κ. Κασσελάκης (κάτι βέβαια που συμβαίνει δυστυχώς και με τους περισσότερους υποψηφίους σε αυτή τη ανόητη και βαθειά αντιδημοκρατική, αμερικανικής έμπνευσης διαδικασία που επέβαλε ο Τσίπρας στο άβουλο κόμμα του και που κινδυνεύει τώρα να το αποτελειώσει). ‘Ένα από τα συγκεκριμένα που είπε ο κ. Κασσελάκης είναι ότι θέλει να καταργήσει τη στρατιωτική θητεία και να πάμε σε επαγγελματικό στρατό.
Από την εποχή της αρχαίας Αθήνας, ο στρατός των κληρωτών είναι ένα από τα βασικά θεμέλια της δημοκρατικής πολιτείας. Στις σημερινές μάλιστα συνθήκες της Ελλάδας και των απειλών που αντιμετωπίζει όχι μόνο επιβάλλεται ο στρατός των κληρωτών, χρειαζόμαστε και την επανενεργοποίηση της παλλαϊκής άμυνας.
Διερωτάται κανείς εξάλλου αν τα σκέφτηκε μόνος του αυτά ο Κασσελάκης ή του τα συνέστησαν οι φίλοι του του CSIS. Και δεν διερωτάται από υπερβάλλουσα καχυποψία. Αλλά γιατί δεν έχουμε έως τώρα καμμία ένδειξη ότι ο Κασσελάκης έχει ασχοληθεί καθ’ οιονδήποτε (πλην ενδεχομένως CSIS) τρόπο με την αμυντική πολιτική. Τι είναι αυτός ο άνθρωπος; Η Αθηνά που ξεπηδά πανέτοιμη με όλη την πανοπλία της από το κεφάλι του Δία; Και αν είναι έτσι, ποιος είναι ο Δίας;
Επαγγελματικούς στρατούς χρειάζονται όσοι θέλουν να μας μπουζουριάσουν ή όσοι θέλουν να στείλουν τα στρατά μας να στηρίξουν τους αμερικανικούς, βρετανικούς, γαλλικούς και λοιπούς αποικιακούς πολέμους. Αυτοί που έχουν τέτοια σχέδια ασφαλώς θα αύξαιναν και τους μισθούς των στρατιωτικών όπως προτείνει να κάνουμε ο (ξαφνικά τόσο συγκεκριμένος) Κασσελάκης. Επαγγελματικός στρατός ασφαλώς ταιριάζει καλύτερα και στις ανάγκες μιας Ελλάδας αμερικανικού προτεκτοράτου, όπως έχουμε σήμερα καταντήσει (αλήθεια, επ’ αυτού, έχουν τίποτα να μας πουν ο κ. Κασσελάκης, όπως και οι άλλοι υποψήφιοι Πρόεδροι του ΣΥΡΙΖΑ;)
Είναι ενδιαφέρον ότι απόψεις περί επαγγελματικού στρατού έχει και ο κ. Βαρουφάκης. Αμερικανόπληκτος και αυτός, όπως και ο κ. Τσίπρας, ο πρώην διαπραγματευτής της Ελλάδας πήγε στους Αμερικανούς (που στήριξαν εξ αρχής τα Μνημόνια και στο ΔΝΤ και αλλοιώς) για να τον βοηθήσουν να απαλλαγεί από αυτά και φυσικά τον βοήθησαν (και την Ελλάδα μαζί), όπως ακριβώς το σχοινί βοηθάει τον κρεμασμένο.
Διερωτώμαι μήπως από το CSIS προέρχεται και το άλλο από τα ελάχιστα συγκεκριμένα που είπε ο Κασσελάκης, δηλαδή ο διαχωρισμός Εκκλησίας και Κράτους στην Ελλάδα. Διερωτώμαι επίσης αν υπάρχουν, και αν υπάρχουν ποιες είναι, διεθνείς δυνάμεις που να επιδιώκουν τον διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους σε μας, όχι όμως και σε αυτές; Και τα διερωτώμαι όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά γιατί δεν ξέρω εσωτερικές δυνάμεις στη χώρα που να θέτουν τέτοιο ζήτημα τώρα και να το θεωρούν τόσο επείγον; Μήπως θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον να μας πει ο κ. Κασσελάκης τις απόψεις του για την ακρίβεια, για τα τεράστια οικολογικά προβλήματα και τόσα άλλα οξύτατα προβλήματα μιας χώρας που, υπό τη διεύθυνση του κ. Μητσοτάκη (που επίσης υποστήριξε στο παρελθόν ο νυν υποψήφιος Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ!!!) καταρρέει με πολύ μεγάλη ταχύτητα.
Η απαγωγή της ελληνικής Αριστεράς
Κι αφού τον ενδιαφέρουν τα αμυντικά θέματα, γιατί δεν ασχολείται με την καυτή επικαιρότητα; Συμφωνεί με την αποστολή νέων όπλων στην Ουκρανία; Συμφωνεί με την οργανωμένη από τον Μητσοτάκη ελληνική αμυντική αυτοκτονία με τη διάλυση της αντιαεροπορικής άμυνας; Συμφωνεί με την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου με πρόσχημα την Ουκρανία;
Αυτά είναι ζητήματα ζωής και θανάτου για τον ελληνικό λαό και το κράτος του. Ούτε όμως ο Κασσελάκης, ούτε και οι περισσότεροι συνυποψήφιοί του έχουν να μας πουν κάτι. Αν όμως δεν έχουν να πουν κάτι για τα πιο βασικά θέματα, θα βουλιάξουν όποιον Πρόεδρο κι αν βγάλουν. Δυστυχέστατα και για αυτούς και για μας, τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να έχουν συναίσθηση της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα, αγωνιούν για τον εαυτό τους και όχι για αυτή και δεν μπορούν κατά συνέπεια να βρουν σε ποια γλώσσα πρέπει να μιλήσουν στους ανθρώπους για να τους συνεγείρουν. Απέναντί τους ο Κασσελάκης, με το οργανωμένο τίποτα της διαφήμισης, υπερτερεί, όσο κι αν τον υποτιμούν. Θάπρεπε να ξαναγίνει πραγματική Αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ για να τον αντιμετωπίσει.
Όλα δείχνουν ότι η επιχείρηση Κασσελάκη είναι ένα είδος «επιθετικής εξαγοράς» του ΣΥΡΙΖΑ, υποθέτει κανείς, με δεδομένη τη διαδρομή του υποψηφίου (και τις πληροφορίες που διακινούνται στη δημοσιογραφική και πολιτική αγορά), από ένα γκρουπ εφοπλιστικών και αμερικανικών συμφερόντων. Αν όμως βρίσκει πρόσφορο έδαφος είναι γιατί εμφανίζεται ως ο καλύτερος υποψήφιος για να ολοκληρώσει την πορεία της ιδεολογικής και πολιτικής παρακμής στην οποία μπήκε εδώ και καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι ασφαλώς με ευθύνη του Κασσελάκη.
Σε επόμενο άρθρο μας θα εξετάσουμε για ποιο βαθύτερο λόγο θέλει το παγκόσμιο κατεστημένο να εξευτελίσει πλήρως και να εκπορνεύσει τον ΣΥΡΙΖΑ, που κάποτε είπε ένα πολύ μεγάλο, ένα ιστορικό ‘Όχι, έστω κι αν δεν το υπηρέτησε τελικά. Θα εξετάσουμε επίσης σε ποια παγκόσμια στρατηγική του μεγάλου Κεφαλαίου εντάσσονται τα συμβαίνοντα στην Ελλάδα και ιδιαίτερα τη μέθοδο της «αρπαγής των ταυτοτήτων» με τη δημιουργία δήθεν αριστεράς και δήθεν αντι-παγκοσμιοποιητών εθνικιστών της δεξιάς, ώστε να μην μπορεί η ριζοσπαστική αμφισβήτηση ενός συστήματος που συσσωρεύει τρομακτικά προβλήματα και απειλές να οδηγήσει στην τόσο αναγκαία ορθολογική, προοδευτική και ανθρωπιστική του υπέρβαση.
