Η Γερμανία βιώνει τη χειρότερη βιομηχανική κρίση από το 1945, σηματοδοτώντας την κατάρρευση του μακροχρόνιου μοντέλου της που βασιζόταν στις εξαγωγές – του λεγόμενου «θαυματουργού εμπορικού μοντέλου».
Ο Γάλλος οικονομικός σχολιαστής Νικολά Ντοζ υποστηρίζει ότι «όλα όσα έκαναν τη γερμανική μηχανή να λειτουργεί έχουν μπλοκάρει», καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι «η Γερμανία πληρώνει το τίμημα ενός απαρχαιωμένου μοντέλου».
Σύμφωνα με την LCI και την ομοσπονδία βιομηχανιών της Γερμανίας (BDI):
Η βιομηχανική παραγωγή έχει μειωθεί για 4 συνεχόμενα χρόνια, χειρότερα από την κρίση του 2008 ή το σοκ της Covid του 2020.
Κατάρρευση του αυτοκινητοβιομηχανικού κλάδου: 49.000 θέσεις εργασίας χάθηκαν σε ένα χρόνο, μια «κοινωνική αιματοχυσία» για έναν τομέα που απασχολεί πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους.
Η ανάπτυξη έχει κολλήσει στο 0%, κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ.
Αύξηση του δημόσιου χρέους (65% του ΑΕΠ).
Το BDI περιγράφει μια «οικονομία σε ελεύθερη πτώση».
Τα αίτια της Γερμανικής κρίσης
Ο Doze υπογραμμίζει βαθιά δομικά προβλήματα:
Ενεργειακό σοκ μετά την απώλεια ρωσικού φυσικού αερίου, με ραγδαία αύξηση του κόστους βιομηχανικής ενέργειας.
Πίεση για πράσινη μετάβαση: Η Γερμανία υστερεί σε σχέση με την Κίνα στα ηλεκτρικά οχήματα και τις μπαταρίες καθώς πλησιάζει η απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης το 2035.
Παγκόσμιος ανταγωνισμός: Η Κίνα στις εξαγωγές, οι ΗΠΑ με επιδοτήσεις εντόπιας παραγωγής.
Δημογραφικά στοιχεία και γραφειοκρατία: γήρανση των εργαζομένων, υψηλότεροι μισθοί, αργές διοικητικές διαδικασίες.
Αυτό σηματοδοτεί το τέλος της άνθησης της Γερμανίας που βασιζόταν στις εξαγωγές (40% του ΑΕΠ).
Οι ολέθριες συνέπειες
Αυξανόμενη ανεργία (προβλεπόμενη στο 6% το 2026).
Πολιτική πίεση στον κυβερνητικό συνασπισμό για την έναρξη ενός «βιομηχανικού σχεδίου Μάρσαλ».
Επιπτώσεις στην ΕΕ: Η Γερμανία επιβραδύνει την ευρωπαϊκή ανάπτυξη, ενώ για πρώτη φορά η ΕΕ τίθεται υπό αμφισβήτηση μέσα στη Γερμανία.
Πηγή: LCI