Οι “Αρδέννες” του Β. Ζελένσκι
Ο ρωσικός πυρηνικός σταθμός του Κούρσκ που φαίνεται ότι αποτελούσε τον αντικειμενικό σκοπό (ΑΝΣΚ) της πρώτης επίθεσης των Ουκρανών σε ρωσικό μητροπολιτικό έδαφος, φαίνεται ότι διασώθηκε για τις ρωσικές δυνάμεις αφού ένα ουκρανικό Τάγμα που τον είχε πλησιάσει σε απόσταση 2 χλμ. δέχθηκε το κύριο βάρος των ρωσικών πυρών με αποτέλεσμα να υποχωρήσει.
Η ουκρανική επιθετική αιχμή καταστράφηκε στην περιοχή, αλλά εντός του ρωσικού εδάφους έχουν δημιουργήσει αρκετές οχυρώσεις.
Το ζήτημα είναι ότι οι Ουκρανοί μετά την αποτυχία κατάληψης του πυρηνικού σταθμού είναι άγνωστο ποιον στόχο έχουν.
Πολλά θυμίζουν την μάχη των Αρδεννών του 1944-1945: Μια απελπισμένη επίθεση, προσωρινά εδαφικά κέρδη, σύλληψη μεγάλου αριθμού Αμερικανών αιχμαλώτων, αναχαίτιση και εν τέλει υποχώρηση και παράδοση.
Μια μάχη όπου ο Χίτλερ, όπως ο Β.Ζελένσκι τώρα, δαπάνησε τις τελευταίες του δυνάμεις σε μια προσπάθεια να φτάσει στο λιμάνι της Αμβέρσας και να κόψει «στα δύο» την συμμαχική παράταξη.
Ο αρχικός αιφνιδιασμός τρόμαξε τους συμμάχους και ειδικά τους Αμερικανούς που δεν υπολόγιζαν ότι οι Γερμανοί μπορούσαν να κάνουν τέτοια επίθεση, όπως και οι Ρώσοι αιφνιδιάστηκαν τώρα.
Το αποτέλεσμα όμως ήταν και είναι το ίδιο. Και αν ο κακός καιρός είχε αποτρέψει την συμμαχική Αεροπορία να επέμβει εγκαίρως και να ανακόψει την γερμανική επίθεση, δεν συμβαίνει τώρα κάτι τέτοιο.
Ο καιρός είναι κάτι παραπάνω από καλός και η ρωσική Αεροπορία, χωρίς αντίπαλο, κτυπά τις ουκρανικές δυνάμεις με σφοδρότητα.
Ήδη η αναλογία στην περιοχή των επιχειρήσεων είναι 1:5. Περίπου 2.000 Ουκρανοί έχουν να αντιμετωπίσουν 10.000 Ρώσους, ενώ οι follow-on-forces των Ουκρανών καταστράφηκαν σε μεγάλο βαθμό.
Υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή επιπλέον 6.000 ουκρανικές δυνάμεις, αλλά η αεροπορική υπεροχή θα κρίνει τον νικητή, από την στιγμή που δρα και σε αναπεπταμένο πεδίο.
Και όλα αυτά ενώ οι Ρώσοι μετέφεραν κεραυνοβόλα δυνάμεις, όχι από άλλα μέτωπα, όπως ήλπιζαν οι Ουκρανοί, αλλά από τις ανεξάντλητες εφεδρείες τους.
Όμως οι Ουκρανοί έχουν πετύχει να οχυρωθούν σε πρόχειρα χαρακώματα και ακόμα ελέγχουν την μικρή κωμόπολη Σούτζα (Sudzha), την οποία προφανώς θέλουν να την μετατρέψουν σε προπύργιό τους, καθυστερώντας όσο μπορούν την απελευθέρωσή της.
Δεν θα καταστραφούν εύκολα οι ουκρανικές δυνάμεις. Περίπου εννέα (!) μήνες παρήλθαν πριν οι Ρώσοι καταστρέψουν τον ουκρανικό θύλακα μετά την βίαιη διάβαση του υδάτινού κωλύματος του Δνείπερου στην περιοχή της Χερσώνας.
Αλλά όσο «οκνηρά» και να δείχνουν ότι κινούνται οι Ρώσοι, η διαφορά δυναμικότητας είναι πλέον μεγάλη, υπέρ τους…
Μάταια. Όλα είναι μάταια για τους Ουκρανούς, πλέον. Παρά το γεγονός ότι αγωνίζονται σκληρά, αποφασιστικά και με γενναιότητα.
Όπως και οι Γερμανοί το 1944-1945. Αλλά το τέλος τους ήταν προδιαγεγραμμένο…