Η Αφρική διανύει μια μεταμορφωτική εποχή, αναδεικνύοντας τον εαυτό της ως μια επόμενη παγκόσμια δύναμη. Διαθέτοντας πόρους, πληθυσμό νεανικό, τεχνολογική εξέλιξη, αναμένεται να παίξει ρόλο στο οικονομικό και γεωπολιτικό μέλλον του πλανήτη.
Πρώτος λόγος για την άνοδο αυτή της Αφρικής είναι σίγουρα ο νεότερος και ταχύτερα αναπτυσσόμενος πληθυσμός με το 69% αυτού να είναι κάτω των εικοσιπέντε ετών.
Δεύτερος λόγος είναι η οικονομική ανάπτυξη, με την Αφρικανική Ηπειρωτική Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών να είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο. Βασικοί τομείς που παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη αυτή είναι η τεχνολογία, η γεωργία, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και η μεταποίηση. Η τεχνητή νοημοσύνη και η γεωργό τεχνολογία αντιμετωπίζουν τις τοπικές προκλήσεις, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούν ευκαιρίες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τρίτον, η πράσινη ενέργεια και ο ορυκτός πλούτος που διαθέτει είναι δυνατόν να καταστήσουν την Αφρική υπερδύναμη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Για τους λόγους αυτούς η Αφρική αποκτά και γεωπολιτική επιρροή.
Υψώνει τη φωνή της μέσω της Αφρικανικής Ένωσης η οποία πιέζει για μόνιμη έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Οι στρατηγικές συνεργασίες με Κίνα, ΕΕ και ΗΠΑ αλλάζουν τα δεδομένα στη δυναμική της παγκόσμιας ισχύος.
Θα μπορέσει όμως η Αφρική να περάσει στη νέα αυτή εποχή ανάπτυξης, όταν πολλές από τις χώρες της ταλανίζονται από εσωτερικά προβλήματα;
Πληγωμένη από την αποικιοκρατία, τους εγκάθετους ηγέτες, τη φτώχεια λόγω της καταλήστευσης των πόρων από τους αποικιοκράτες, τους εμφυλίους, μοιάζει να έχει μπροστά της ανυπέρβλητα εμπόδια που ανακόπτουν την πρόοδό της.
Η επέμβαση των Δυτικών στα εσωτερικά των χωρών,ο εξοπλισμός με όπλα και οικονομική υποστήριξη από Αμερικανούς και Ευρωπαίους σε εξτρεμιστές,η ανοχή της διεθνούς κοινότητας στα εγκλήματα που συντελούνται και στη διαφθορά που πλήττει πολλές αφρικανικές χώρες, βαθαίνει το ρήγμα μεταξύ των λαών, εξυπηρετώντας έτσι τους ιμπεριαλιστικούς τους σκοπούς και την αφαίμαξη των εναπομείναντων πόρων προς τέρψιν ντόπιων και διεθνών ολιγαρχών.
Εδώ και χρόνια στη Νιγηρία οι κάτοικοι βρίσκονται αντιμέτωποι με επιθέσεις συμμοριών και τζιχαντιστών που λεηλατούν, δολοφονούν και απαγάγουν για λύτρα.
Στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό,το πρώην Ζαΐρ, οι υποστηριζόμενοι από τη γειτονική Ρουάντα αντάρτες του Μ 23 μάχονται για τον έλεγχο της πλούσιας σε ορυκτά περιοχής αφήνοντας πίσω τους χιλιάδες νεκρούς.
Οι άνθρωποι στη Σομαλία κινδυνεύουν να υποστούν λιμό μέχρι τον Ιούνιο του 2025 σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ, ενώ ο εθνικός στρατός παλεύει να εξουδετερώσει την ένοπλη ισλαμιστική οργάνωση Αλ Σεμπάπ.
Στην Υεμένη, με τη δικαιολογία ότι προσπαθούν να εξαλείψουν την πηγή καυσίμων για τους υποστηριζόμενους από το Ιράν τρομοκράτες Χούθι, πραγματοποίησαν επίθεση εναντίον ενός πετρελαϊκού λιμανιού στη δυτική χώρα σκοτώνοντας 74 και τραυματίζοντας 171 αμάχους.
Θετική εξαίρεση αποτελεί η Μπουρκίνα Φάσο και ο νεαρός ηγέτης της Ιμπραήμ Τραορέ,ο οποίος στη διετή διακυβέρνησή του έχει να επιδείξει αρκετά επιτεύγματα, όπως η αύξηση του ΑΕΠ, η αποπληρωμή των χρεών της χώρας, ο εκσυγχρονισμός και η ανάπτυξη της γεωργικής παραγωγής κ.α.
Σε ομιλία του στο Δεύτερο Οικονομικό και Ανθρωπιστικό Φόρουμ Ρωσίας – Αφρικής είπε χαρακτηριστικά:”Εμείς οι Αφρικανοί αρχηγοί κρατών πρέπει να σταματήσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν μαριονέτες που χορεύουν κάθε φορά που οι ιμπεριαλιστές τραβούν τα νήματα”
Το μήνυμα αυτό θα μπορούσε να έχει πολλούς παραλήπτες…
