– Στα δύο «βόρεια» μέτωπα είχαμε: την αποτυχημένη απόπειρα αντεπίθεσης των VSU στη Σινκόφκα, τη ρωσική επίθεση στις περιοχές της Πετροπάβλοφκα και Μακέγεφκα, καθώς και στο δάσος της Σερεμπριάνκα και την προώθησή τους στις περιοχές των Τερνί και Γιάμπολοφκα, όπου από τα 2 χωριά τις χωρίζει μία μικρή δασική έκταση και απόσταση περίπου 3 χλμ από τα πρώτα τους σπίτια.
– Στην περίμετρο των Αρτιόμοφσκ και Σολεντάρ οι ρωσικές δυνάμεις συνεχίζουν να επιτίθενται σε όλο το εύρος του συγκεκριμένου μετώπου. Στη Μπογκντάνοφκα τα ρωσικά στρατεύματα ήδη έχουν εισέλθει στον οικιστικό ιστό και διεξάγουν μάχες εντός του χωριού, ενώ στο Αρτιόμοφσκογε (Χρόμοβο) και το Κράσνογε βρίσκονται στην περίμετρο των χωριών. Συνεχίζονται και οι μάχες νοτιότερα, στα υψώματα Β-ΒΔ της Κλεστσέγεφκα και Α της Κουρντιούμοφκα, για την πλήρη απομάκρυνση των μονάδων των VSU από την περιοχή. Στόχος όλων αυτών των ενεργειών είναι ο «καθαρισμός» του πεδίου για μια επίθεση, στο αμέσως επόμενο στάδιο, προς το Τσάσοφ Γιαρ.
– Στην Αβντέγεφκα και την περίμετρό της, υπήρξε προώθηση των ρωσικών δυνάμεων στα ανατολικά του εργοστασίου οπτάνθρακα (κοκ) στις λεγόμενες «Αστυνομικές Εξοχικές Κατοικίες» και στην περιοχή του Περβομάισκ, όπου προετοιμάζεται, κατά τα φαινόμενα, επιχείρηση απελευθέρωσης του χωριού. Σε εξέλιξη βρίσκεται και ρωσική επίθεση προς την Κρασνογκόροφκα. Στην περιοχή της Μάργινκα συνεχίζεται η ρωσική επίθεση από τα Ν-ΝΑ της Νοβομιχάηλοφκα, με στόχο την απελευθέρωση του χωριού και την προώθηση των ρωσικών δυνάμεων προς τα Β-ΒΑ του Ουγκλεντάρ.
– Στο τμήμα μετώπου Ουγκλεντάρ – Βρεμιόφκα δεν υπήρξαν σημαντικές αλλαγές, αφού οι επιχειρήσεις εκατέρωθεν βρίσκουν ως βασικό εμπόδιο το πολικό ψύχος στην περιοχή και τη «δύσκολη», ελέω καιρού, διαμόρφωση του εδάφους. Οι μάχες φέρουν στατικό χαρακτήρα και συνεχίζονται, κατά κύριο λόγο, από ρωσικής πλευράς τα στοχευμένα πλήγματα σε θέσεις των VSU στα μετόπισθεν, όπου παρουσιάζονται και οι περισσότερες απώλειες από ουκρανικής πλευράς. Στο τμήμα του Ορέχοφ οι ρωσικές δυνάμεις επιτίθενται με μικρές ομάδες εφόδου με την υποστήριξη της οικείας Πολεμικής Αεροπορίας και εκδιώκουν σταδιακά τις μονάδες των VSU και από τις τελευταίες θέσεις που είχαν καταλάβει πέρυσι το καλοκαίρι, στην αρχή της περιβόητης «ουκρανικής αντεπίθεσης».
– Τέλος, στην περιοχή της Χερσώνας η κατάσταση παρέμεινε αμετάβλητη, όπως έχει περιγραφεί σε όλα τα τελευταία σημειώματα της στήλης.
– Η στατιστική απεικόνιση των χτεσινών απωλειών των VSU είναι η ακόλουθη (Στγ: η σειρά παρουσίασης των μετώπων παραμένει η ίδια, από Βορρά προς Νότο):
– «Βόρειο» μέτωπο (Περιφέρεια Χαρκόβου, δυτικά σύνορα ΛΔ Λουγκάνσκ): Περίπου 100 νεκροί Ουκρανοί στρατιωτικοί και κατεστραμμένα 2 BMP, 3 στρατιωτικά αυτοκίνητα, 1 πυραυλικό σύστημα πολλαπλών εκτοξεύσεων Ol’kha και 3 αντίστοιχα συστήματα Vampire (παραγωγής Τσεχίας).
– Κράσνι Λιμάν και γύρω: Περίπου 120 νεκροί και τραυματίες Ουκρανοί στρατιωτικοί και κατεστραμμένα 3 τεθωρακισμένα οχήματα και 2 στρατιωτικά αυτοκίνητα.
– Βόρεια και δυτικά του Ντονιέτσκ: Περίπου 190 νεκροί Ουκρανοί στρατιωτικοί και κατεστραμμένα 2 BMP, 3 τεθωρακισμένα οχήματα, 12 στρατιωτικά αυτοκίνητα, 1 ρυμουλκούμενο οβιδοβόλο Μ777 και 1 αυτοκινούμενο οβιδοβόλο М109 Paladin (και τα 2 παραγωγής ΗΠΑ).
– Νότια-νοτιοδυτικά του Ντονιέτσκ (γραμμή Ουγκλεντάρ – Βρεμιόφκα): Περίπου 170 νεκροί και τραυματίες Ουκρανοί στρατιωτικοί και κατεστραμμένα 3 τεθωρακισμένα οχήματα, 7 αυτοκίνητα pickup, 1 αυτοκινούμενο πυροβόλο 2S1 Gvozdika, 1 ρυμουλκούμενο οβιδοβόλο D-30 και 1 αντιαρματικό πυροβόλο Rapira.
– Γραμμή Ζαπορόζιε – Ορέχοφ: Περίπου 40 νεκροί Ουκρανοί στρατιωτικοί και κατεστραμμένα 5 BMP και 3 στρατιωτικά αυτοκίνητα.
– «Νότιο» μέτωπο (Περιφέρεια Χερσώνας): Περίπου 30 νεκροί Ουκρανοί στρατιωτικοί και κατεστραμμένα 3 στρατιωτικά αυτοκίνητα.
– Ακόμη:
– Από ρωσικά πυρά καταστράφηκε στην περιοχή του Ζοβτνέβογε (Περιφέρεια Χαρκόβου) αποθήκη πυρομαχικών της 113ης Ταξιαρχίας της λεγόμενης ουκρανικής «Εδαφικής Άμυνας».
– Η ρωσική αντιαεροπορική άμυνα κατέρριψε στην πρώτη γραμμή του μετώπου 37 ουκρανικά drones και αναχαίτισε 3 βλήματα πυραύλων HIMARS.
– Φτάνοντας στην ολοκλήρωση και της αποψινής ανασκόπησης παρουσιάζω, ως είθισται, το σύνολο των υλικών απωλειών των VSU από την ημέρα έναρξης της ρωσικής ΕΣΕ (24/02/2022) έως και χτες το μεσημέρι (04/01/2024): 565 αεροπλάνα, 263 ελικόπτερα, 10.404 drones, 446 αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα, 14.472 τανκ και λοιπά τεθωρακισμένα οχήματα, 1.198 αυτοκινούμενα πυραυλικά συστήματα πολλαπλών εκτοξεύσεων, 7.623 πυροβόλα εδάφους και ολμοβόλα, καθώς και 17.075 στρατιωτικά αυτοκίνητα διαφόρων ειδών και χρήσεων.
– Πάει και το αποψινό… Στο πρώτο σχόλιο κάτω από το αρχικό κείμενο θα βρείτε, κατά την πάγια συνήθεια της στήλης, τον χάρτη της πορείας των στρατιωτικών επιχειρήσεων (κατάσταση έως και το βράδυ 04/01/2024). Πάντα «δια χειρός» Readovka και, πλέον, σε υψηλή ανάλυση.
ΥΓ: Δεν θα μπορούσα ωστόσο να αφήσω ασχολίαστη την «είδηση» που έκανε αρχικά το γύρο των ουκρανικών ΜΚΔ και στη συνέχεια το «άρπαξαν» τα αντίστοιχα ρωσικά και έγινε… «το γλέντι της αρκούδας»!!! Κατακτά για απόψε επάξια το βραβείο της «π@π@ρ1@$ της ημέρας» και θέτει υποψηφιότητα ακόμη και για αυτό της χρονιάς!!!
– Σύμφωνα, λοιπόν, με τα ουκρανικά ΜΚΔ, «επιστρατευμένος αθλητής από το Ντνιεπροπετρόφσκ χρησιμοποίησε τεχνικές του “πολεμικού γοπάκ” σε μάχη σώμα με σώμα με Ρώσο στρατιώτη και θα τον είχε νικήσει, εάν εκείνος δεν τον πυροβολούσε από αυτόματο όπλο (Στγ: και φυσικά τον σκότωνε)»!!! Δεν περιγράφω άλλο, που λέει και ο φίλος μου ο Χελάκης!…
– Μικρό ενημερωτικό Iip: Το «γοπάκ» είναι ένας χορός που παρουσιάζεται ως ο «εθνικός» των Ουκρανών, αποκλειστικά ανδρικός και με διάφορες δύσκολες τεχνικές αλμάτων κοκ. Στην πραγματικότητα είναι ένας χορός τον οποίον επινόησε ο μεγάλος Σοβιετικός (ουκρανικής καταγωγής) χορευτής και χορογράφος Πάβελ Βίρσκι (1905-1975), ιδρυτής του ομώνυμου συγκροτήματος παραδοσιακών χορών της Ουκρανικής ΣΣΔ με έδρα το Κίεβο και τιμημένος με τον τίτλο του Καλλιτέχνη του Λαού της ΕΣΣΔ. Ο χορός βασίστηκε σε βήματα και τεχνικές παραδοσιακών χορών των Κοζάκων κυρίως της σημερινής νότιας Ουκρανίας και, πολύ περισσότερο, αυτών των «ρωσόφωνων» περιοχών, όπως το Ζαπορόζιε και η Χερσώνα. Αν τον παρομοιάζαμε με έναν δικό μας χορό, θα λέγαμε ότι είναι ό,τι για εμάς το «συρτάκι», το οποίο οφείλει την ύπαρξή του στη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, τη σκηνοθετική έμπνευση του Μιχάλη Κακογιάννη και τη χορευτική δεινότητα του Άντονι Κουίν…
– Το λεγόμενο «πολεμικό γοπάκ» είναι μία επικοινωνιακή «πομφόλυγα» των Ουκροναζί, κάτι το εντελώς ΑΝΎΠΑΡΚΤΟ δηλαδή. Εάν ωστόσο θεωρούσαμε ότι είναι όντως κάτι υπαρκτό, η παραπάνω είδηση θα ισοδυναμούσε με το εάν πχ ένας Νεοζηλανδός επιχειρούσε να αντιμετωπίσει έναν στρατιωτικό αντίπαλο… χορεύοντας «χάκα» ή (κρατηθείτε!!!) εάν ένας Πόντιος επιχειρούσε να κάνει το ίδιο… χορεύοντας σέρρα (τον γνωστό «πυρρίχιο» δηλαδή)!!! Θα γελούσε και το παρδαλό κατσίκι, δε νομίζετε;;;
Βασίλης Μακρίδης