« Και τι έγινε;» Είπε ο ταξιτζής που με πήγε από το Εφετείο στο γραφείο μου. « Είδες κανέναν να παραιτείται ;» Και αμέσως μόλις πήγα στο γραφείο μου είδα σε ζωντανή μετάδοση τον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας να παραιτείται !
Η παραίτηση του κ. Νικολάου Σακελλαρίου από την προεδρία του Συμβουλίου της Επικρατείας , είναι πράξη μοναδική στα δικαστικά χρονικά.
Η παραίτηση του Προέδρου του ΣτΕ δεν είναι απλά ένα ηχηρότατο ράπισμα κατά της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛΛ, αλλά είναι κυριολεκτικά βόμβα ενάντια στην Κυβέρνηση, αφού και προέρχεται από τον Ανώτατο Δικαστή που απέρριψε τις αιτήσεις ακυρώσεως κατά του κύρους του Δημοψηφίσματος , ενώ είχε πολύ θαρρετά και με στέρεο και επιστημονικό τρόπο μειοψηφήσει τόσο στην απόφαση για το PSI , όσο και στην απόφαση για το χαράτσι της ΔΕΗ, τα οποία θεώρησε αντισυνταγματικά .
Νομίζω ότι αξίζει να δώσουμε αρκετή προσοχή στα λόγια του πρώην Προέδρου του ΣτΕ « Τη στιγμή, όμως, αυτή η σκέψις μου στρέφεται στους απλούς πολίτες, που είναι τα θύματα των μνημονίων και της κλιμακούμενης επικυριαρχίας του οικονομικού παράγοντος επί του θεσμικού, οι αντοχές των οποίων συνεχώς δοκιμάζονται από τα αλλεπάλληλα οικονομικά μέτρα, που λαμβάνονται με την επίκληση του λεγομένου δημοσιονομικού συμφέροντος και που συνεπάγονται υπέρογκες γι αυτούς επιβαρύνσεις, λόγω του σωρευτικού τους χαρακτήρος»
Έτσι ο κ. Πρόεδρος επιβεβαιώνει την άποψη που έχουμε διατυπώσει ότι πλέον δεν έχουμε δημοκρατία. Αφού, το οικονομικό ο οικονομικός παράγων επικυριαρχεί επί του θεσμικού , και οι πολίτες εξαντλούνται και εξαθλιώνονται λόγω των όλοένα και μεγαλύτερων υπέρογκων επιβαρύνσεων που εναποτίθενται στους ώμους τους .
Ο παραιτηθείς πρόεδρος του ΣτΕ συνεχίζει « Ήδη, από την εποχή του πρώτου μνημονίου, ορισμένοι συνάδελφοί μου μεταξύ των οποίων και εγώ, είχαμε, με τις μειοψηφίες μας επισημάνει, τη μή συμβατότητα των ρυθμίσεων του μνημονίου με το Σύνταγμα και είχαμε, εγκαίρως, προειδοποιήσει, χωρίς δυστυχώς να εισακουστούμε, για την επερχόμενη πλήρη επικυριαρχία του οικονομικού επί του θεσμικού, που επηρέασε, καίρια, το σύνολο σχεδόν της κρατικής δράσεως και σηματοδότησε την συνακόλουθη υποχώρηση του Κράτους Δικαίου και του Κοινωνικού Κράτους.»
Άρα με αυτή την άποψη επιβεβαιώνεται η θέση ότι η ταύτιση του « δικαίου της ανάγκης» με το Σύνταγμα απολύτως εσφαλμένη , ενώ υπογραμμίζεται η γνώμη κορυφαίων νομομαθών και διαπρεπών ανωτάτων δικαστών που μειοψηφώντας τόνιζαν την αντισυνταγματικότητα των μνημονιακών ρυθμίσεων . Ενώ με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο υπογραμμίζεται το αντίτιμο που πλήρωσε η κοινωνία από αυτή την αντισυνταγματική καταπίεση. Την υποχώρηση αφ΄ ενός του Κοινωνικού Κράτους, της δημοκρατικής κατάκτησης του Ελληνικού Λαού που προήλθε από αγώνες και του Κράτους Δικαίου . Είναι με λίγα λόγια αυτά που λέμε στα άρθρα μας και στα κομματικά ντοκουμέντα μας. Δεν είναι λίγες ημέρες που ο Πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κ. Σεβαστίδης υπογράμμισε την παρακμή της δημοκρατίας στο περιβάλλον της Ε.Ε. όπου « το Δίκαιο ταυτίζεται με το Επιχειρείν» σε Διεθνή Επιστημονική Ημερίδα που συνδιοργάνωσε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων και η Ολομέλεια των Προέδρων των δικηγορικών συλλόγων.
Ο παραιτηθείς Πρόεδρος του ΣτΕ συνεχίζει « Τα χρόνια που ακολούθησαν, οι αντοχές όλων μας δοκιμάσθηκαν ακόμη περισσότερο από τα νεώτερα μνημόνια που επέβαλαν τη λήψη και νέων επώδυνων οικονομικών μέτρων, που συνοδεύθηκαν από τις συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων.Οι καταστάσεις αυτές, οδήγησαν το Δικαστήριο στην έκδοση σειράς αποφάσεων της Ολομελείας του σχετικά με την μή περαιτέρω μείωση των συντάξεων και την θεσμική θωράκιση των προσώπων, που είναι επιφορτισμένα με βασικές αποστολές του Κράτους, όπως η εθνική άμυνα, η ασφάλεια, η υγεία, η παιδεία και η δικαιοσύνη.Φρονούμε, ότι τα δικαστικά αυτά προηγούμενα και οι εγγυήσεις που ετέθησαν με αυτά, δέν μπορούν, χωρίς να παραβιάζεται το Σύνταγμα, να αγνοηθούν ούτε, πολύ περισσότερο, να παρακαμφθούν από το νομοθέτη, με το πρόσχημα της καταρτίσεως ενός νέου ασφαλιστικού συστήματος μέσω του επανυπολογισμού όλων, των μέχρι σήμερα, απονεμηθεισών συντάξεων – πράγμα που θέτει τους ήδη συνταξιούχους σε καθεστώς πλήρους ανασφαλείας, κατά παράβαση της αρχής της εμπιστοσύνης – και μέσω της εισαγωγής, σε συνάρτηση, πάντοτε, με τον επανυπολογισμό, ενός νέου τρόπου υπολογισμού των εφεξής απονεμομένων συντάξεων, μέτρα που οδηγούν, με μαθηματική ακρίβεια, σε περαιτέρω μείωση του ύψους των συντάξεων, το οποίο, όμως, έχει ήδη διαμορφωθεί, μετά τις αλλεπάλληλες περικοπές τους, σε ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο.Σε αντίθετη περίπτωση, εκτιμούμε, ότι είναι πλέον ή ορατός ο κίνδυνος περαιτέρω μειώσεως του ύψους των απονεμομένων συντάξεων, με τελικό αποτέλεσμα την πλήρη εξαθλίωση όλων των συνταξιούχων. Αναμφιβόλως, ευρισκόμεθα προ μιας πολύ δυσχερούς καταστάσεως, η οποία, όμως, ευελπιστούμε ότι θα αντιμετωπισθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για μία ακόμη φορά, από την ανεξάρτητο ελληνική Δικαιοσύνη, στην οποία μετακυλίεται, παγίως, από την εκάστοτε πολιτική εξουσία, η επίλυσις των πιο σημαντικών προβλημάτων της Χώρας»
Και έτσι αποκαλύπτεται η εφιαλτική μνημονιακή πραγματικότητα, όπου οι Κυβερνήσεις , με κορυφαία την κυβέρηνση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ , προσπαθούν να διαφύγουν από τα προβλήματα συνταγματικότητας των νομοθετημάτων τους , με μικρορρυθμισεις ήσσονος σημασίας που δεν επιδρούν επί του πνεύματος του νόμου και της συμβατότητας της μνημονιακής κανονικότητας με το Σύνταγμα. Δεν εφαρμόζουν τις δικαστικές αποφάσεις και το χειρότερο μεταθέτουν και μετακυλίουν ευθύνη για την επίλυση των σημαντικών προβλημάτων της Χώρας, που είναι κυβερνητική ευθύνη και καθήκον, στη Δικαιοσύνη. Αυτή η προσπάθεια φυγής των μνημονιακών κυβερνήσεων από το πολιτικό κόστος, και δραπετεύσεως από την ευθύνη συντιστά μείζων πολιτικό και πολιτειακό πρόβλημα που αλλοιώνει τη φυσιογνωμία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.
Θα ήθελα να συνδυάσω τη σημερινή επιστολή παραίτησης κ. Σακελλαρίου με την εισήγηση του Προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕΔΕ) κ. Χρ. Σεβαστίδη στην ημερίδα του ΔΣΑ στις 15/5/2017, ο οποίος είχε κάνει έκανε αναφορά στις διαρκείς υποχωρήσεις των εργατικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων κατά την εποχή των μνημονίων, στην κυριαρχία των ευέλικτων μορφών εργασίας έναντι της πλήρους απασχόλησης, στην περαιτέρω υπονόμευση των συλλογικών κοινωνικών δικαιωμάτων και του δικαιώματος στην απεργία. Υπογραμμίζοντας ότι « Οι λέξεις «ανάπτυξη», «μεταρρύθμιση», «βέλτιστες πρακτικές» στον εργασιακό στίβο δεν σημαίνουν παρά ανεργία, υποαπασχόληση, φτώχεια, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, αύξηση της εκμετάλλευσης, του εργάσιμου βίου και του ημερήσιου χρόνου απασχόλησης, χωρίς κανένα συλλογικό εργατικό δικαίωμα όπως αυτό της απεργίας ή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας», και καταλήγοντας ότι «Ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής ύφεσης η ανάπτυξη και η κερδοφορία των επιχειρήσεων δεν μπορούν να επιτευχθούν αλλιώς παρά μόνο μέσα από την κατεδάφιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Τα ατομικά και συλλογικά εργατικά δικαιώματα –ακόμα και τα συνταγματικά κατοχυρωμένα- παραμερίζονται για χάρη αυτής της επιχειρηματικής ανάπτυξης και της προοπτικής επενδύσεων με όρους ανταγωνιστικούς με αυτούς που ισχύουν σε χώρες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Είναι ουτοπικό και ανεδαφικό να περιμένει κανείς την επιχειρηματική ανάπτυξη ως αναγκαίο προστάδιο και προϋπόθεση της επαναφοράς των εργασιακών δικαιωμάτων. Οι άθλιες συνθήκες εργασίας για εκατομμύρια ανθρώπους σε χώρες ανταγωνιστικές της ΕΕ που έχουν ωστόσο πολύ υψηλό δείκτη ανάπτυξης και παραγωγής είναι μία προβολή της εικόνας της Ευρώπης στο μέλλον»,
Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κατάλήγει στη σημερινή επιστολή παραίτησής του «Εκφράζουμε, τέλος, τη βεβαιότητα ότι « έχουν γνώσιν οι φύλακες» και ότι οι δικαστικοί λειτουργοί του Συμβουλίου της Επικρατείας θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, ανταποκρινόμενοι στην ιστορική παράδοση του Σώματος.Επομένως, πρέπει όλοι να εξακολουθήσουμε να εμπιστευόμεθα την Δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της, τελούντες πάντοτε εν πλήρη επιγνώσει του γεγονότος, ότι «Υπάρχουν ακόμη δικασταί εις τας Αθήνας»
Το ελπίζουμε κ. Πρόεδρε. Αλλά, εμείς φωνάζουμε παρών και είμαστε εδώ με τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις να σας το θυμίζουμε. Να το θυμίζουμε αφού δεν έχουμε πάρει απάντηση ούτε στις μηνύσεις που έχουμε καταθέσει για τις κακουργηματικές πράξεις που διαπράχθηκαν με την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών , με τη διενέργεια των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών , με την καταστολή του κινήματος κατά των πλειστηριασμών , που από τύχη, λόγω της αστυνομικής βαρβαρότητας δεν θρηνήσαμε ζωές. Είμαστε εδώ για να θυμίζουμε ιδίως στους Δικαστές ότι «υπάρχουν ακόμη δικασταί εις τας Αθήνας» .
Και θα συνεχίσουμε.
* Ο Σαράντος Θεοδωρόπουλος, είναι δικηγόρος Αθηνών
