Ερίζοντας για τα pin και τα password της εξ αποστάσεως ψήφου, τα μετανεωτερικά ηγετικά στελέχη του “νέου” φορέα κρατάνε σφιχτά την νεωτερικότητα και χάνουν την… κεντροαριστερά.
Χιλιάδες κάτοικοι εξωτερικού, που ζουν κυριολεκτικά στην άλλη άκρη του κόσμου, σε καλύβες της Αλάσκας, σε ράντσα της αυστραλιανής ενδοχώρας, στο Μάτσου Πίτσου του Περού και την Ρανγκουν της Μιανμάρ, ζουν πλέον με διακαή πόθο να ψηφίσουν για το ποιος θα είναι αρχηγός του νέου φορέα της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα. Ή τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονται οι περισσότεροι διεκδικητές της αρχηγίας του φορέα. Έτσι ο Καμίνης, ο Θεοδωράκης, ο Ραγκούσης αλλά ακόμα και ο Μανιάτης, ρίχνουν όλο τους το βάρος -αυτό που δεν έριξαν σε οποιαδήποτε κοινωνική διεκδίκηση- στο να υπάρξει ψήφος εξ αποστάσεως.
Ακόμη και η Φώφη Γεννηματά, που προβάλλει κάποιες αντιρρήσεις ζητώντας να βγουν από το σπίτι τους, εγκαταλείποντας -έστω για ένα μόνο απόγευμα- τον καναπέ τους, οι κεντροαριστεροί ψηφοφόροι, για να πάρουν αυτοπροσώπως ένα κωδικό αριθμό, ένα pin βρε αδελφέ, ώστε να μην είναι ολότελα διαβλητή η διαδικασία, δεν αρνείται τη γενικότερη αφήγηση.
Έτσι, προφανώς, και αυτή, έχει την πεποίθηση ότι εκτός από τους συμπατριώτες μας που ζουν στο εξωτερικό και χιλιάδες άλλοι πολίτες που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, στον Καβοντόρο, τα Πομακοχώρια και τα μικρονήσια του Αιγαίου, κοιμούνται και ξυπνάνε με την έγνοια της συμμετοχής στην ψηφοφορία που θα βγάλει τον αρχηγό της μετανεωτερικής κεντροαριστεράς.
Περιέργως όμως, και αυτή και -εννοείται- πολύ περισσότερο οι άλλοι τέσσερις μετανεωτερικοί αστέρες, που είναι τόσο βέβαιοι ότι έρχονται να καλύψουν τις ανάγκες εκπροσώπησης ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων και θεωρούν ότι είναι η πολιτική λύση όλων των προβλημάτων μας, δεν προβληματίζονται ούτε κατά διάνοια για το τι είδους “συμμετοχή” είναι αυτή που γίνεται αποκλειστικά εξ αποστάσεως και κρατάει ακριβώς μια στιγμή, όσο χρειάζεται για να επιλέξεις τον “κωδικό” του υποψήφιου που επιθυμείς.
Η ψήφος στην “κεντροαριστερά” με καθοριστική την ευθύνη των ηγετικών στελεχών της, μοιάζει πλέον αφόρητα με την ψήφο στο “Survivor”, το “MasterChef” και το “The voice of Greece”, χωρίς σε καμιά περίπτωση να συνοδεύεται από τις υψηλές θεαματικότητές τους. Γιατί όλοι οι υπόλοιποι, εκτός από τους “μετανεωτερικούς κεντροαριστερούς” μας, βλέπουμε ότι όλη αυτή η φασαρία γίνεται για την εκλογή αρχηγού σε ένα φορέα που δεν υπάρχει!
Σε ένα κόμμα που δεν έχει θέσεις, που δεν έχει πρόγραμμα, που δεν έχει μέλη αλλά απλώς τα ψάχνει, με υποψήφιους αρχηγούς που οι μεν δεν θέλουν να βλέπουν τους δε, που δεν έχουν αποδεχθεί ούτε ένα στοιχειώδες -έστω- κοινό πλαίσιο, και οι οποίοι είναι -κατά πώς λένε όλοι τους- υπέρ των συμμαχιών αλλά δεν λένε ούτε μία λέξη για το πώς και με ποιον θα μπορούσαν να συμμαχήσουν.
Οπότε, όλοι μαζί, καταλήγουν να μιλάνε για δημοκρατία χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι την έχουν ήδη εξοστρακίσει, καθώς έχουν περιοριστεί στις τεχνοκρατικές διαδικασίες, τα pin και την εξ αποστάσεως (τηλεοπτικού τύπου) “συμμετοχή”, υποτιμώντας την ζωντανή συμμετοχική παρουσία και πριμοδοτώντας την απομάκρυνση των όποιων ψηφοφόρων τους από τον δημόσιο χώρο.
Και έτσι τους μένει ο μουντζούρης της τηλεοπτικής τους μετανεωτερικότητας και χάνουν την κεντροαριστερά, που φεύγει σαν άμμος μέσα από την χούφτα τους. Γιατί δεν είναι μια ωραία ατμόσφαιρα και τους φαίνεται. Επειδή αρνούνται την ίδια την ουσία της πολιτικής, την συλλογική δράση των απλών καθημερινών ανθρώπων που συναντώνται δημοσίως σπάζοντας την απομόνωση.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος.
**Πηγή: news247.gr
Έτσι, προφανώς, και αυτή, έχει την πεποίθηση ότι εκτός από τους συμπατριώτες μας που ζουν στο εξωτερικό και χιλιάδες άλλοι πολίτες που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, στον Καβοντόρο, τα Πομακοχώρια και τα μικρονήσια του Αιγαίου, κοιμούνται και ξυπνάνε με την έγνοια της συμμετοχής στην ψηφοφορία που θα βγάλει τον αρχηγό της μετανεωτερικής κεντροαριστεράς.
Περιέργως όμως, και αυτή και -εννοείται- πολύ περισσότερο οι άλλοι τέσσερις μετανεωτερικοί αστέρες, που είναι τόσο βέβαιοι ότι έρχονται να καλύψουν τις ανάγκες εκπροσώπησης ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων και θεωρούν ότι είναι η πολιτική λύση όλων των προβλημάτων μας, δεν προβληματίζονται ούτε κατά διάνοια για το τι είδους “συμμετοχή” είναι αυτή που γίνεται αποκλειστικά εξ αποστάσεως και κρατάει ακριβώς μια στιγμή, όσο χρειάζεται για να επιλέξεις τον “κωδικό” του υποψήφιου που επιθυμείς.
Η ψήφος στην “κεντροαριστερά” με καθοριστική την ευθύνη των ηγετικών στελεχών της, μοιάζει πλέον αφόρητα με την ψήφο στο “Survivor”, το “MasterChef” και το “The voice of Greece”, χωρίς σε καμιά περίπτωση να συνοδεύεται από τις υψηλές θεαματικότητές τους. Γιατί όλοι οι υπόλοιποι, εκτός από τους “μετανεωτερικούς κεντροαριστερούς” μας, βλέπουμε ότι όλη αυτή η φασαρία γίνεται για την εκλογή αρχηγού σε ένα φορέα που δεν υπάρχει!
Σε ένα κόμμα που δεν έχει θέσεις, που δεν έχει πρόγραμμα, που δεν έχει μέλη αλλά απλώς τα ψάχνει, με υποψήφιους αρχηγούς που οι μεν δεν θέλουν να βλέπουν τους δε, που δεν έχουν αποδεχθεί ούτε ένα στοιχειώδες -έστω- κοινό πλαίσιο, και οι οποίοι είναι -κατά πώς λένε όλοι τους- υπέρ των συμμαχιών αλλά δεν λένε ούτε μία λέξη για το πώς και με ποιον θα μπορούσαν να συμμαχήσουν.
Οπότε, όλοι μαζί, καταλήγουν να μιλάνε για δημοκρατία χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι την έχουν ήδη εξοστρακίσει, καθώς έχουν περιοριστεί στις τεχνοκρατικές διαδικασίες, τα pin και την εξ αποστάσεως (τηλεοπτικού τύπου) “συμμετοχή”, υποτιμώντας την ζωντανή συμμετοχική παρουσία και πριμοδοτώντας την απομάκρυνση των όποιων ψηφοφόρων τους από τον δημόσιο χώρο.
Και έτσι τους μένει ο μουντζούρης της τηλεοπτικής τους μετανεωτερικότητας και χάνουν την κεντροαριστερά, που φεύγει σαν άμμος μέσα από την χούφτα τους. Γιατί δεν είναι μια ωραία ατμόσφαιρα και τους φαίνεται. Επειδή αρνούνται την ίδια την ουσία της πολιτικής, την συλλογική δράση των απλών καθημερινών ανθρώπων που συναντώνται δημοσίως σπάζοντας την απομόνωση.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος.
**Πηγή: news247.gr
