H Αργεντινή χρεοκόπησε “πάλι”, τραντάζεται… το ΔΝΤ

Η επισημοποίηση σήμερα της χρεοκοπίας στην Αργεντινή προκαλεί σεισμικές αντιδράσεις ακόμα και στους “ισχυρούς” θεσμούς, όπως το ΔΝΤ ή την PIMCO. Κινήσεις για επανάληψη του “ελληνικού PSI”, αλλά και αμφισβήτηση στο διεθνές σύστημα των Cacs (ρήτρες συμφωνίας για “κούρεμα” και επιμήκυνση).

Το σοκ για τις διεθνείς αγορές δεν ήρθε ξαφνικά αφού ήδη από το καλοκαίρι και τις προκριματικές εκλογές είχε φανεί ότι ο τότε πρόεδρος Μάκρι – που είχε χαρακτηρισθεί “φίλος” των αγορών σε σημείο που να εκδώσει με επιτυχία ομόλογο διάρκειας 100 ετών – θα χάσει τις εκλογές.

Το πρόβλημα όμως αυτή την φορά είναι …διπλό. Το ένα σκέλος αφορά το πρωτοφανές “άνοιγμα” που ξεπερνάει τα 57 δισ. δολ. που έχει πλέον το ΔΝΤ στην Αργεντινή και το οποίο δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί σε καμία περίπτωση.

Το δεύτερο αφορά την “ισχύ” που έχουν οι ρήτρες με τις οποίες είχαν εκδοθεί θα χρεοκοπημένα ομόλογα και οι οποίες προσδιορίζουν τους όρους και τις προϋποθέσεις συμφωνίας των ιδιωτών πιστωτών με τις οποίες μπορεί να γίνει η αναδιάρθρωση του χρέους.

Αργεντινή και ελληνικό PSI

Παράλληλα όμως και λόγω της εμπειρίας του ελληνικού PSI (2012) και των συνεπειών που είχε η υλοποίησή του σε τραπεζικό σύστημα, ασφαλιστικές εταιρείες και Ταμεία, αναδύονται ξεκάθαρα ερωτηματικά για το πώς θα πρέπει να “δράσει” πλέον τόσο το ΔΝΤ, όσο και οι ιδιώτες πιστωτές μεταξύ των οποίων κολοσσοί όπως η PIMCO.

Η πρώτη κίνηση έγινε με πρόταση ανταλλαγής τίτλων που λήγουν άμεσα με νέους αυξημένης κατά 2% απόδοσης, αλλά αυτό δεν φαίνεται να έχει καθησυχάσει στο παραμικρό τις αγορές. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα φαίνεται να “κρύβεται” στο Συμβούλιο του ΔΝΤ το οποίο επί Λαγκάρντ έδωσε ενα γιγάντιο για τα δεδομένα του Ταμείου δάνειο 57 δισ. δολ και το οποίο τώρα δεν μπορεί να αποπληρωθεί. Ήδη από το καλοκαίρι και εν όψη του ενδεχόμενου επίσημης χρεοκοπίας οι τριγμοί στο εσωτερικό του ΔΝΤ είχαν… πυκνώσει.

Η νέα επικεφαλής Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, παρ’ ότι δεν είχε την ευθύνη αυτής της παρέμβασης, εν τούτοις τώρα πρέπει να διαχειρισθεί ένα πρόβλημα που ξεπερνά κάθε τι προηγούμενο. Και αυτό γιατί σε ένα περιβάλλον αλλεπάλληλων κοινωνικών αναταραχών – στις γειτονικές χώρες της Αργεντινής – είναι αδύνατο να επιχειρηθεί να εφαρμοσθούν “πολιτικές” που έχει εφαρμόσει το ΔΝΤ στο παρελθόν, είτε στην Λ. Αμερική, είτε στην Ευρώπη (Ελλάδα, Πορτογαλία) προκειμένου να διασφαλίσει την αποπληρωμή του δανείου…