Η ομάδα οργανωμένων οπαδών της Σέλτικ χτύπησε ξανά με πανό για τις εξώσεις προσφύγων, θυμίζοντας σε όλους πως μια γωνιά του «Παραδείσου» θα είναι για πάντα κοντά στην κοινωνία
«Παράδεισος», αποκαλείται το Celtic Park, το γήπεδο της ιστορικής ομάδας της Γλασκόβης. Μια έδρα σπάνια, στην οποία όποιος βρεθεί έχει να λέει για την ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι «Κέλτες». Η Σέλτικ αποτελεί μια ομάδα που από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής της ήταν συνδεδεμένη με την κοινότητα, καθώς ιδρύθηκε το 1887 με στόχο την καταπολέμηση της φτώχειας στις κοινότητες των Ιρλανδών μεταναστών της Γλασκόβης. Έτσι, δεν θα μπορούσε να μην διαθέτει οπαδικό κίνημα που να έχει κάτι να πει. Στον κόσμο του σύγχρονου ποδοσφαίρου, πάντως, αυτά που λένε οι Green Brigade συχνά δεν αρέσουν ούτε στην ίδια τη διοίκηση της ομάδας που αγαπούν.
Το εν λόγω οπαδικό γκρουπ ιδρύθηκε το 2006 και από τα πρώτα χρόνια της οργανωμένης παρουσίας τους ήρθαν σε σύγκρουση με τις αρχές και την αστυνομία, δείχνοντας μια περισσότερο έντονη παρουσία, χωρίς διάθεση συμβιβασμών. Τα σχετικά με τον IRA συνθήματα προκάλεσαν αντιδράσεις ακόμα και στους κόλπους της UEFA, η οποία έβαλε στο μάτι τη Σέλτικ και τους οπαδούς της. Τον Νοέμβριο του 2010, την περίοδο που παραδοσιακά οι ομάδες στο Νησί φορούν την παπαρούνα ως σύμβολο σεβασμού προς εκείνους που χάθηκαν στους πολέμους (οι περισσότεροι Ιρλανδοί δεν ακολουθούν την παράδοση), οι Green Brigade θύμισαν σε όλους πως οι νεκροί συνεχίζουν να αυξάνονται, με συμμετοχή εκείνων που φορούν παπαρούνες. Ιράκ και Αφγανιστάν, έγραφε το πανό. Και Ιρλανδία. Ματωμένη Κυριακή.
«Με μια ζωντανή και κάπως αμφιλεγόμενη ιστορία, οι Green Brigade έχει ως στόχο να συγχωνεύσει την οπαδική κουλτούρα με την πολιτική στις κερκίδες του Celtic Park και πέρα από αυτές. Αυτή η πτυχή έχει οδηγήσει σε πολλές συγκρούσεις με την Αστυνομία, την ασφάλεια και τον σύλλογο κατά τη διάρκεια των χρόνων, αλλά παρόλα αυτά παραμένει στον πυρήνα των θεμελίων του γκρουπ, που συνεχίζει να απολαμβάνει την στήριξη από την ευρύτερη οικογένεια της Σέλτικ», αναφέρουν οι ίδιοι, υπερήφανοι για τις ιρλανδικές τους ρίζες.
Δίπλα στην Παλαιστίνη και την κοινωνία
Οι Παλαιστινιακές σημαίες και τα πανό στήριξης προς τον αγώνα των Παλαιστινίων είναι πολύ συχνό φαινόμενο στην κερκίδα των Brigade. «Η αξιοπρέπεια είναι πιο σημαντική από την πείνα», έγραφε χαρακτηριστικά ένα από τα πρώτα πανό που σηκώθηκαν ως ένδειξη αλληλεγγύης στους φυλακισμένους απεργούς πείνας το 2012, με εκπρόσωπο των οπαδών να εξηγεί: «Το κάναμε για να δείξουμε την αλληλεγγύη μας, για να ευαισθητοποιήσουμε, αλλά και γιατί είναι το σωστό. Θέλουμε οι Παλαιστίνιοι να ξέρουν ότι τους σκεφτόμαστε και να ενθαρρύνουμε τη σκωτσέζικη κοινωνία να δει την αδικία που συντελείται στην Παλαιστίνη». Μέλη του συνδέσμου έχουν ταξιδέψει στα ματωμένα εδάφη της Μικράς Ασίας, ως εθελοντές.
Το 2016, στο ματς των πλέι οφ του Europa League με την Χαποέλ Μπερ Σεβά από το Ισραήλ, οι Green Brigade σήκωσαν στο Celtic Park Παλαιστινιακές σημαίες, παρά τις προειδοποιήσεις ότι κάτι τέτοιο πιθανότατα θα έφερνε τιμωρία από την UEFA, όπως είχε γίνει στο παρελθόν, και την επιθετική στάση της αστυνομίας της Γλασκόβης, η οποία απείλησε και με συλλήψεις. Η εικόνα της «θάλασσας» από σημαίες έκανε το γύρο του κόσμου, συγκεντρώνοντας ως επί το πλείστον θετικές αντιδράσεις, ενώ οι Παλαιστίνιοι ευχαρίστησαν του Σκωτσέζους με βίντεο. Η UEFA, όπως αναμενόταν έριξε πρόστιμο. Οι οπαδοί το ήξεραν και ήταν έτοιμοι.
«Σε απάντηση αυτής της μικροπρεπούς και πολιτικά μεροληπτικής πράξης από το κυβερνητικό σώμα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, είμαστε αποφασισμένοι να δημιουργήσουμε μια θετική εισφορά στο παιχνίδι και ξεκινήσαμε την καμπάνια #matchthefineforpalestine. Σκοπεύουμε να συγκεντρώσουμε 75.000 λίρες, οι οποίες θα μοιραστούν ίσα ανάμεσα στο Medical Aid Palestine (MAP) και στο Lajee Centre, ένα πολιτιστικό κέντρο στον προσφυγικό καταυλισμό της Άιντα, στα προάστια της Βηθλεέμ». Οι 75.000 λίρες ξεπεράστηκαν και μέσα σε δύο μέρες συγκεντρώθηκαν 130.000 από 7.487 ανθρώπους, οι οποίοι έστειλαν το καλύτερο μήνυμα στην Ευρώπη. Η υποστήριξή τους φυσικά δεν σταμάτησε εκεί, αφού ακολούθησαν κι άλλες δράσεις με στόχο να μπει ένα «τέλος στη γενοκτονία», όπως χαρακτηριστικά έγραφε κάποιο από τα πανό τους. Το συνολικό ποσό που κατατέθηκε έφτασε τις 176.000 λίρες και έκαναν προσωπικότητες όπως ο Ρότζερ Γουότερς να στηρίξουν την πρωτοβουλία τους.
Οι οπαδοί της «Πράσινης Ταξιαρχίας» τρέχουν πολύ συχνά κοινωνικές δράσεις, είτε αυτές αφορούν συλλογή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης έξω από το γήπεδο, είτε στηρίζοντας ιδρύματα με δωρεές και εθελοντική εργασία, είτε διοργανώνοντας τουρνουά και δράσεις κατά του ρατσισμού, είτε με οποιονδήποτε άλλον τρόπο μπορούν να συνεισφέρουν.
Συνεχίζουν παρά τις πιέσεις
Η Σέλτικ έχει τιμωρηθεί πάνω από 10 φορές από την UEFΑ για πολιτικά μηνύματα σε συνθήματα και πανό των οπαδών της. Μια προσωπογραφία του νεκρού απεργού πείνας Μπόμπι Σαντς, για παράδειγμα, είναι αρκετή για να επιφέρει πρόστιμο. Με τις κινητοποιήσεις κατά της νομοθεσίας περί “επιθετικής συμπεριφοράς στο ποδόσφαιρο”, που πρακτικά έδινε την δυνατότητα στην αστυνομία να συλλαμβάνει οπαδούς μόνο και μόνο με την μαρτυρία του αστυνομικού, να κορυφώνονται στον αγώνα με τη Μίλαν τον Νοέμβριο του 2013, η «Ταξιαρχία» έβαλε το πρόσωπο του Μπόμπι Σαντς δίπλα στον εθνικό ήρωα των Σκωτσέζων Γουίλιαμ Γουάλας. «Ο τρομοκράτης ή ο ονειροπόλος; Ο άγριος ή ο γενναίος; Εξαρτάται από το ποιανού την ψήφο προσπαθείς να πάρεις και ποιανού το πρόσωπο προσπαθείς να σώσεις», έγραψαν, επιφέροντας αντιδράσεις και πρόστιμο.
Μετά από έναν αγώνα με την Μάδεργουελ το 2013, όπου οπαδοί προκάλεσαν ζημιές στο γήπεδο και πέταξαν καπνογόνα, ο σύλλογος “πάγωσε” 128 εισιτήρια διαρκείας σε μέλη των Green Brigade, οι οποίοι με τη σειρά τους αναρωτήθηκαν γιατί πρέπει να την πληρώσουν αυτοί για ζημιές που έγιναν από φιλοξενούμενους οπαδούς γενικά και να έρχονται σε κόντρα μαζί τους. Παρά την πίεση και την απουσία τους από το γήπεδο, άντεξαν. Τα Χριστούγεννα εκείνης της χρονιάς μάλιστα διοργάνωσαν συλλογή τροφίμων, η οποία είχε τόσο μεγάλη επιτυχία, που έγινε θεσμός. Επέστρεψαν προσωρινά στο γήπεδο στα τέλη της σεζόν 2013/14, επαναφέροντας την ζεστή ατμόσφαιρα οριστικά λίγο μετά το ξεκίνημα της επόμενης.
Από χορογραφίες όπως εκείνη με τα πανό για το «ποιος φοβάται να μιλήσει για την εβδομάδα του Πάσχα», φράση που αποτελεί και τίτλο σε παραδοσιακό ιρλανδικό τραγούδι και αναφέρεται στην επανάσταση του 1916 για την ανεξαρτησία, την οποία η επίσημη Ιρλανδία συχνά προσπαθεί να μην θυμάται, κυρίως μετά την περίοδο των Ταραχών, μέχρι πλακάτ με την σβάστικα να συνθλίβεται και τα πρόσφατα πανό κατά των εξώσεων των προσφύγων, οι Green Brigade δεν κρύφτηκαν ποτέ. Δεν θυσίασαν τις αρχές τους στις προσταγές εκείνων που θέλουν ένα γήπεδο σιωπηρό, απολιτίκ, χωρίς χαρακτήρα. Ίσως γι’ αυτό στα δύσκολα, σήκωσαν μεγάλο κύμα υποστήριξης από άλλες χώρες. Ίσως γι’ αυτό η Σέλτικ έγινε η αγαπημένη ομάδα εκατοντάδων παιδιών από την Παλαιστίνη…
*Πηγή: koutipandoras.gr – Θάνος Σαρρής