«Οταν ακούς τον παλαιστίνιο πρεσβευτή* να χρησιμοποιεί τη λέξη “περίπου” αναφερόμενος στις ανθρώπινες ψυχές που χάνονται από τους βομβαρδισμούς του κατοχικού στρατού. Oταν ακούς τον ισραηλινό πρεσβευτή να ονομάζει τη γενοκτονία, επιχείρηση (στη φωτογραφία του Reuters/Ibraheem Abu Mustafa, επάνω, παιδιά εκτοπισμένων Παλαιστίνιων σε καταυλισμό στη Ράφα, στη Νότια Γάζα),
Οταν υπάρχουν ακόμα κάποιοι που ονομάζουν τη γενοκτονία και την εθνοκάθαρση αυτοάμυνα,
«Γιατί εγώ θα μεγαλώσω; Μεγαλώνουμε κι εμείς;
Ερείπια σπιτιού μετά τον βομβαρδισμό του από τις ισραηλινές δυνάμεις στη Ράφα, στη Νότια Γάζα (φωτογραφία Reuters/Ibraheem Abu Mustafa)
Οταν μετά από 68 μέρες βομβαρδισμών με χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, ακούς τους δημοσιογράφους να σε ρωτούν πρώτα από όλα αν καταδικάζεις και νιώθεις πως πρέπει να δώσεις και διαπιστευτήρια ηθικής στον καθένα,
Οταν κύπριος δημοσιογράφος βλέπει τη γενοκτονία του λαού σου σαν προϊόν μάρκετινγκ και σε ρωτάει αν αληθεύει το σενάριο ότι οι Τούρκοι σχεδιάζουν να φέρουν τους Παλαιστίνιους από τη Γάζα στη βόρεια Κύπρο,
Οταν βλέπεις έναν από τους βασικούς ανταποκριτές του Al Jazeera να θάβει τα μέλη της οικογένειάς του και πάνω στον τάφο να σιγοψυθιρίζει «δεν πειράζει» και ότι τους εκδικούνται για την παρουσίαση της αλήθειας, σκοτώνοντας τα παιδιά τους,
Οταν ακούς τον εξάχρονο Παλαιστίνιο να απαντάει στην ερώτηση δημοσιογράφου “Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;”, “Γιατί εγώ θα μεγαλώσω; Μεγαλώνουμε κι εμείς; ”,
Ενα κοριτσάκι 5 χρονών…
Οταν βλέπεις ένα κοριτσάκι 5 χρονών που το ανέσυραν από τα ερείπια και του παρέχονται οι πρώτες βοήθειες να ρωτάει τον γιατρό αν αυτό που ζει είναι αλήθεια ή εφιάλτης,
Οταν φοβάσαι ότι την ημέρα που θα επιτρέψει η ισραηλινή κατοχή στη Διεθνή Κοινότητα να περάσει γάλα στα παιδιά της Γάζας, δε θα υπάρχουν παιδιά να το πιούνε,
Οταν ακούς ότι ένας φαντάρος έδωσε εντολή σε 1.100.000 Παλαιστίνιους να μετακινηθούν από τη βόρεια πλευρά της Λωρίδας της Γάζας προς τη νότια για την ασφάλειά τους αλλά ταυτόχρονα τους βομβάρδιζαν στη διαδρομή,
Οταν κάθεσαι μπροστά στην τηλεόραση και βλέπεις 24 ώρες το 24ωρο σε ζωντανή σύνδεση τη γενοκτονία του λαού σου και τους ομαδικούς τάφους, με εξαίρεση κάποια δευτερόλεπτα για διαφημίσεις σαμπουάν και δώρων Χριστουγέννων,
«Οταν βλέπεις υπερδυνάμεις να ασκούν βέτο για να μη σταματήσει η γενοκτονία»… (Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, αριστερά, με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, σε φωτογραφία του Reuters/Debbie Hill)
Οταν βλέπεις την πλέον διάσημη εταιρεία ρούχων “Zara” να διαφημίζει ένα τζάκετ με μοντέλα που κουβαλάνε πτώματα σε σκηνικό ίδιο με τα συντρίμμια της Γάζας,
Υπεράσπιση του «πολιτισμού»
Οταν ακούς τον ισραηλινό υπουργό να ζητά από τον πρωθυπουργό του να χτυπήσει τη Γάζα με πυρηνικά όπλα και δεν ακούς κανέναν να καταδικάζει αυτήν τη δήλωση. Οταν βλέπεις το θύμα και τον θύτη να μπαίνουν στην ίδια ζυγαριά. Οταν βλέπεις ότι σου επιτίθενται “ανθρώπινα ζώα”, επικαλούμενοι την υπεράσπιση του “πολιτισμού”,
Οταν μιλάνε για ανθρώπινες ασπίδες σε μια έκταση 365 τετραγωνικών χιλιομέτρων με 2.500.000 ανθρώπους. Οταν βλέπεις πως η μεγαλύτερη υπαίθρια φυλακή στον κόσμο, μετατρέπεται στον μεγαλύτερο ομαδικό τάφο,
Οταν ακούς να λένε πως η Χαμάς σκότωσε 1.200 Ισραηλινούς, ενώ 18.412 Παλαιστίνιοι απλώς χάθηκαν,
Οταν βλέπεις τον Νετανιάχου μέσα στα Ηνωμένα Εθνη να δείχνει έναν χάρτη που έχει σβήσει ολόκληρο τον παλαιστινιακό λαό σαν να μην υπάρχει,
Οταν βλέπεις τους Ισραηλινούς να συζητάνε πως θα “φτιάξουν” τον παλαιστινιακό λαό κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους,
Οταν δέχεσαι το ¼ από την πατρίδα σου για να ιδρύσεις το ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος και ακόμα κι έτσι, ο κόσμος γυρίζει την πλάτη του. Οταν βλέπεις πόσο άδικα εφαρμόζεται με θράσος η πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών
Οχι, δεν είμαι καλά
Οταν η Αμερική δίνει βίζα στον υπουργό Εξωτερικών της Παλαιστίνης για επίσημη επίσκεψη μόνο υπό την προϋπόθεση πως δε θα κάνει δηλώσεις σε δημοσιογράφους,
Οταν βλέπεις υπερδυνάμεις να ασκούν βέτο για να μη σταματήσει η γενοκτονία. Οταν βλέπεις χώρες με αξίες και αρχές να μην ψηφίζουν υπέρ της κατάπαυσης του πυρός για ανθρωπιστικούς λόγους αλλά ακούς προέδρους διαφόρων χωρών να υπερηφανεύονται για την ανθρωπιστική βοήθεια χωρίς να καταδικάζουν τη γενοκτονία που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας,
Οταν συμβαίνουν όλα αυτά… Οχι, δεν είμαι καλά.
Παλαιστίνιοι προσπαθούν ν’ ανασύρουν νεκρό παιδάκι από τα συντρίμμια σπιτιού στην κεντρική Γάζα μετά την ισραηλινή επιδρομή (φωτογραφία Reuters/Ahmed Zakot)
Τελικά ποιοι είστε όλοι εσείς που τρέξατε να βάλετε σημαίες του Ισραήλ πάνω στα κτίριά σας; Θέλετε να σας θυμίσουμε την ιστορία σας; Θέλετε να σας θυμίσουμε τα κρανία των γηγενών πληθυσμών που σφαγιάσατε στην Αφρική και τα ανταλλάσσατε μεταξύ σας σαν σουβενίρ;
Μήπως στο πλαίσιο της υλοποίησης του σχεδίου να ελέγξετε όλη τη Μέση Ανατολή και τα κοιτάσματά της, θεωρείτε τον παλαιστινιακό λαό μια παράπλευρη απώλεια;
Δώστε μου λόγους… να μην σας μισήσουν
Δώστε μου λόγους για να σας σεβαστώ. Δώστε λόγους στα παιδιά μου να μην σας μισήσουν.
Εμείς κάνουμε μια μεγάλη προσπάθεια να ξεχάσουμε τα έργα σας. Εσείς όμως επιμένετε να μας θυμίζετε με τις πράξεις σας το άσχημο πρόσωπο της κατοχής και της αποικιοκρατίας.
Η ανθρωπότητα απέτυχε. Θέλω, όμως, να σας διαβεβαιώσω πως δεν είμαστε ένας λαός που αποτελείται από κακομοίρηδες και ζητιάνους. Δεν θα σας επιτρέψουμε να μετατρέψετε το παλαιστινιακό από εθνικό θέμα σε ανθρωπιστικό.
Εμείς τρώμε, πίνουμε και αναπνέουμε αξιοπρέπεια και περηφάνεια. Εάν το αίμα μας αυτήν τη φορά πάει χαμένο, ετοιμαστείτε γιατί θα είστε το επόμενο θύμα. Κανένας λαός στον κόσμο πλέον δεν έχει άσυλο. Εμείς θα είμαστε στο πλευρό σας τότε, στο πλευρό των αδυνάτων.
Ακόμα πιστεύουμε στα συνθήματα με τα οποία μεγαλώσαμε και νομίζατε πως θα τα ξεχάσουμε. Λοιπόν, οι λαοί θυμούνται και θα νικήσουν με τους αγώνες και τις θυσίες τους όλους τους αλαζόνες και τους υποκριτές του κόσμου».
* Αρθρο του παλαιστίνιου πρεσβευτή στην Κύπρο, Abdallah
