Olivier Field.Reseau International,12-4-22
Μετάφραση: Μ. Στυλιανού
Η ιστορία έχει χίλιες εκπλήξεις και δεν έχει τελειώσει να αποδεικνύει τη δύναμή της. Εάν η ανοιχτή σύγκρουση στην Ουκρανία ανοίγει μια εποχή βίας στην ήπειρο, έχει το πλεονέκτημα να φωτίζει τη κατάσταση του κόσμου.
Ένα αμερικανικό κράτος που ηγείται της επιθυμίας του να είναι η μόνη παγκόσμια αυτοκρατορία και να παραμείνει έτσι, συνεργάτες, υποτακτικοί, συνεργοί και σιωπηλά θύματα… εξαιρετικά συστατικά για γενική αστάθεια. Στην Ουκρανία, το τέλος του πολέμου θα έρθει μόνο με μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ των μερών, της Ρωσίας και των ΗΠΑ (που εκπροσωπούνται από τους Ουκρανούς). Για να επιτευχθεί μια συμφωνία, είναι απαραίτητες ορισμένες προϋποθέσεις: Να τεθεί τέλος σε μια κρίση, να χάνονται περισσότερα από όσα μπορεί να κερδίσει κανείς από την παρούσα και προβλέψιμη κατάσταση και να μην τυφλωθεί.
Οι προϋποθέσεις δύσκολα πληρούνται από την αμερικανική πλευρά. Ο τερματισμός της κρίσης απέχει πολύ από το να αποτελέσει έκτακτη ανάγκη για τις ΗΠΑ, οι οποίες αναμένουν ότι η εικόνα τους δεν επηρεάζεται, ότι η οικονομία τους επηρεάζεται περιορισμένα και οι ικανότητες λήψης αποφάσεων μένουν άθικτες, καθώς απέχει πολύ από τη σύγκρουση. Η κατάσταση του φόβου ενός ευρωπαϊκού πολέμου μεταξύ των πληθυσμών που έχουν βιώσει δύο, ιδιαίτερα τρομερούς και από τους οποίους δεν έχουν ανακάμψει παρά τα 75 χρόνια ειρήνης, αναβιώνει την αφελή πίστη στην αμερικανική εξουσία. Αλλά ας θυμηθούμε ότι η λειτουργία των ΗΠΑ είναι να χρησιμοποιούν πληρεξουσίους, να διεκδικούν τον μοναδικό στόχο τους, το «πρόδηλο πεπρωμένο»τους…
Αλλά αυτός ο ίδιος φόβος μπορεί να φέρει τους ηγέτες σε αρμονία με το συναίσθημα τωνη λαών τους, που με την επιβίωση θα απαιτήσουν να απελευθερωθούν από την αμερικανική διδασκαλία. Απέχουμε ακόμη πολύ από αυτό όταν βλέπουμε ότι η Γερμανία ξεκινά μια παραγγελία για F35, ενάντια σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή ιδέα, για χάρη της άμεσης διαθεσιμότητας και… επειδή μπορούν να μεταφέρουν αμερικανικούς ατομικούς πυραύλους! Και θα πρέπει να μας καθησυχάζει ότι η Αμερική εξοπλίζει τη Γερμανία με αμερικανικές δυνάμεις πυρηνικής επίθεσης (στα χαρτιά του ΝΑΤΟ) όταν δύο ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη αυτό το ‘όπλο αποτροπής.
Ωραίο παράδειγμα πλήρους υποταγής. Ας θυμηθούμε ότι ο πόλεμος, ο οποίος παρεμπιπτόντως σκοτώνει, που προκλήθηκε από τη Ρωσία είναι ο ώριμος καρπός ενός αμερικανικού σχεδίου (συγγνώμη, του ΝΑΤΟ) για την αναβίωση μιας κατάστασης έντασης που φυσικά εξαφανίστηκε στην Ευρώπη το 1991 με την πτώση της ΕΣΣΔ. Μια κατάσταση που ωφελεί μόνο τις ΗΠΑ.
Τα έθνη-κράτη, με μεγάλο παρελθόν, στην Ευρώπη μπορούν να ξυπνήσουν και να αρχίσουν να επανεκδικούν τα δικαιώματά τους, την κυριαρχία τους, τα ζωτικά τους συμφέροντα. Τα σώματα διεκπεραίωσης της αυτοκρατορικής εξουσίας της, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, ακόμη και ο ΟΗΕ, μπορούν με κοινή πολιτική απόφαση να αδειάσουν από κάθε σημασία. Και η Δυτική Ευρώπη, η οποία αποδυναμώνεται συνεχώς εδώ και δεκαετίες, βρίσκει επιτέλους ένα σχέδιο, ένα μέλλον αντάξιο του λαού της και των αξιών της που σφυρηλατούνται κατά τη διάρκεια των αιώνων.
Η Αμερική παίζει επικίνδυνο παιχνίδι. Η ανάδευση του πολέμου με σκληρή αστυνόμευση μπορεί μόνο να αφυπνίσει την αίσθηση επιβίωσης των Ευρωπαίων και να τους δώσει πίσω το θάρρος να αντιμετωπίσουν τον κακό κύριό τους. Είναι εύκολο να προβλέψουμε ότι η επιθετική ενίσχυση των χωρών της Βαλτικής από τις ΗΠΑ (ΝΑΤΟ) θα έχει τις ίδιες επιπτώσεις στη Ρωσία. Αν και η απλή συμμετοχή τους σε ένα σύμφωνο το οποίο, το άρθρο 5 (συλλογική βοήθεια-άμυνα), τους προστατεύει από τη ρωσική επιθετικότητα… Το να καταστήσουν αυτές τις χώρες όργανα του πολέμου που διεξάγεται κατά της Ρωσίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες τις θέτει σε κίνδυνο.
Όλα συμβάλλουν στη χειραφέτηση των ευρωπαϊκών εθνών και ακόμη και αν το βάρος του ελέγχου των ΗΠΑ θα δυσχεράνει την πορεία, αυτή είναι η μόνη.
