Εμμονή της μοχθηρής , μισανθρωπικής , εκδικητικής , ιταμής και τελικά βαθιά ”κομπλεξικής” υπερδύναμης που δεν πρόκειται να σταματήσει το επί 60 χρόνια εμπάργκο στη νησιωτική χώρα που περήφανα την αψήφησε. Και επειδή οι δολοφόνοι μοιάζουν και ομονοούν , από κοντά και το σιωνιστικό κράτος φονιάς. Αν συνεχιστεί αυτή η απάνθρωπη στάση των δυο κρατών , κάποια στιγμή θα βρεθούν απέναντι σε ολόκληρο τον πλανήτη!
Π.Δ.
Για άλλη μια φορά, το ψήφισμα της Κούβας στον ΟΗΕ, για τον τερματισμό του οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού υπερεξηντάχρονου αποκλεισμού από τις ΗΠΑ συνάντησε την καθολική υποστήριξη των χώρων του ΟΗΕ. Στη σχετική ψηφοφορία που έγινε την Τετάρτη το βράδυ στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών πήρε 187 ψήφους υπέρ, δύο κατά (ΗΠΑ και Ισραήλ) και μία αποχή (Μολδαβία).
Ηταν η 32η φορά που συμβαίνει αυτό, με τις ΗΠΑ και το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ να είναι πλήρως απομονωμένοι.
Πριν από την ψηφοφορία, ο Κουβανός ΥΠΕΞ, Μπρούνο Ροντρίγκες, με εμπεριστατωμένο τρόπο εξήγησε τις καταστροφικές συνέπειες για τη ζωή των Κουβανών. Μάλιστα στην αρχή της ομιλίας του αναφέρθηκε στα πρόσφατα σοβαρά προβλήματα του συστήματος ηλεκτροδότησης και τις δυσκολίες που περνάει ο λαός, σημειώνοντας ότι κατά ένα μεγάλο μέρος οφείλονται στα εμπόδια που βάζει ο αποκλεισμός στην εισαγωγή καυσίμων για τη λειτουργία των θερμοηλεκτρικών σταθμών. Είπε χαρακτηριστικά: «Σε μόλις έναν χρόνο, η αμερικανική κυβέρνηση επέβαλε κυρώσεις σε 53 πλοία και 27 εταιρείες που συνδέονται με αποστολές στην Κούβα. Στις τελευταίες από 18 μέρες αποκλεισμού, η ζημιά ανέρχεται σε 252 εκατομμύρια δολάρια, χρήματα που χάνονται ή σταμάτησαν να εισέρχονται και ότι θα ήταν αρκετά για να διασφαλιστεί η συντήρηση των θερμοηλεκτρικών σταθμών και η απόκτηση ανταλλακτικών. Η ζημιά από πέντε μήνες αποκλεισμού ισοδυναμεί με το σύνολο των ετήσιων εισαγωγών καυσίμων της Κούβας, που κατά μέσον όρο ανέρχονται σε περίπου 2 δισεκατομμύρια δολάρια».
Και τόνισε με έμφαση: «Η κυβέρνηση του Προέδρου Μπάιντεν συνήθως δηλώνει ότι “η βοήθεια και η υποστήριξη του κουβανικού λαού” είναι η πολιτική της. Ποιος αλήθεια μπορεί να το πιστέψει, αφού αυτό που κάνει είναι να υπονομεύει την ανάπτυξη του νησιού».
Η συνολική ζημιά από το 1962, οπότε επιβλήθηκε ο πολύμορφος αποκλεισμός, υπολογίζεται σε 164 δισεκατομμύρια δολάρια και αν υπολογιστεί η αναλογία δολαρίων με την τιμή του χρυσού υπερβαίνει τα 1,4 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Ανέφερε ότι μόνο στη θητεία του Μπάιντεν η ζημιά του αποκλεισμού ήταν 16 δισ. δολάρια, καθώς διατήρησε και διεύρυνε όλες τις κυρώσεις της προηγούμενης κυβέρνησης του Τραμπ.
Κλείνοντας κατέληξε: «Οποια κυβέρνηση και αν αναδειχτεί στις αμερικανικές εκλογές θα έχει την ευκαιρία να αποφασίσει αν θα συνεχίσει την αποτυχημένη προσέγγιση και τα απάνθρωπα μέτρα πολιορκίας των τελευταίων έξι δεκαετιών ή αν τελικά θα ακούσει, δημοκρατικά, τους δικούς της ανθρώπους και, επίσης, τη συντριπτική πλειοψηφία της διεθνούς κοινότητας και θα επιτρέψει στον λαό μας να αναπτύξει πλήρως τις δυνατότητές του και τις πραγματικές του ικανότητες.
Σε κάθε περίπτωση, θα βρείτε από την πλευρά της Κούβας τη σταθερή αποφασιστικότητα να υπερασπιστεί το κυρίαρχο δικαίωμά της να οικοδομήσει το δικό της, ανεξάρτητο, σοσιαλιστικό μέλλον, απαλλαγμένο από ξένες παρεμβάσεις και προσηλωμένη στην ειρήνη, τη βιώσιμη ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη». Ταυτόχρονα, απαίτησε να βγει η Κούβα από την απαράδεκτη λίστα των «χορηγών της τρομοκρατίας».
ΠΗΓΗ ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ
