Η Ιταλία βρίσκεται σε ένα μεταίχμιο, που από τις αποφάσεις της θα κριθεί όχι μόνο το δικό της μέλλον αλλά και το μέλλον της Ευρώπης.
Αυτήν την περίοδο ο ιταλικός λαός, μπροστά στη μεγαλύτερη και πιο φριχτή δοκιμασία που βιώνει από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μπροστά στο “φτύσιμο”, την περιφρόνηση και τον εξευτελισμό που γνώρισε από την Γερμανία και την γερμανική Ε.Ε, έχει σημειώσει μια μεγάλη αντί-Ε.Ε στροφή η οποία εκφράζεται και στις δημοσκοπήσεις όπου η μεγάλη πλειοψηφία του ιταλικού λαού εναντιώνεται στην Ε.Ε της αναλγησίας.
Αν η κυβέρνηση Κόντε δεν λάβει πολύ σοβαρά υπόψη της αυτά τα αισθήματα του ιταλικού λαού και προβεί σε έναν “συμβιβασμό” με τον γερμανικό ευρω-ιερατείο και εγκαταλείποντας και αυτά ακόμα τα ευρωομόλογα, που δεν συνιστούν και ουσιαστική απάντηση στην παρούσα κρίση, τότε είναι βέβαιο ότι οδηγείται σε πολιτικό χαρακίρι.
Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι σε αυτήν την περίπτωση ανοίγεται ορθάνοιχτα ο δρόμος στην έλευση του Σαλβίνι στην κυβερνητική εξουσία ο οποίος, μπορεί να δημαγωγεί και σίγουρα να κινείται με μια ακροδεξιά λογική αλλά αντιτάσσεται σθεναρά και καταγγέλλει οποιαδήποτε υπαναχώρηση από τα ευρωομόλογα και την προσχώρηση της Ιταλίας στην πιστωτική γραμμή του ESM, ανεξάρτητα από χαλαρούς, σκληρούς ή και καθόλου μνημονιακούς όρους.
Δυστυχώς, στο βαθμό που η κυβέρνηση Κόντε, η οποία στηρίζεται στο δημοκρατικό κόμμα της Αριστεράς και στο Κίνημα των Πέντε Αστέρων σύρεται πίσω από τους γερμανικούς εκβιασμούς, στο βαθμό, επίσης, που η ιταλική Αριστερά και γενικότερα η Αριστερά είναι ιστορικά εγκλωβισμένη στον αστερισμό των Βρυξελλών και έχει χάσει την επαφή της με την κοινωνία, στο βαθμό ακόμα που η Κεντροαριστερά έχει καταστεί θεραπαινίδα μιας ολοκληρωτικής Ε.Ε, τότε η Ακροδεξιά βρίσκει πεδίον δόξης λαμπρό προς πολιτική εκμετάλλευση.
Ν.Ζ
Υ.Γ: Για την στάση της κυβέρνησης της Ν.Δ αλλά και της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην γερμανική Ε.Ε δεν νομίζω ότι χωράει καμία συζήτηση πως θα ακολουθήσουν τον συμβιβασμό που θα υποδείξει το Βερολίνο και θα τον εμφανίσουν στην Ελλάδα, ως συνήθως, την καλύτερη δυνατή επιλογή, ανεξάρτητα αν κάποιοι στην Ελλάδα για αντιπολιτευτικούς λόγους εκβάλουν κάποιες δημαγωγικές κορώνες για τα μάτια του κόσμου. Δυστυχώς η χώρα μας εδώ και καιρό έχει καταντήσει μισοαποικία των Βρυξελλών και του Βερολίνου.
