Το αμερικανικό Foreign Affairs με άρθρο- παρέμβαση δύο διπλωματών που απηχούν τις θέσεις της κυβέρνησης Μπάιντεν καλούν την ουκρανική ηγεσία να προετοιμαστεί για διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία!
Είναι σαφές πως οι Δημοκρατικοί θέλουν πλέον να λήξει η σύγκρουση στην Ουκρανία πριν επανέλθει ο Ν.Τραμπ στην εξουσία. Θέλουν να έχουν λύσει το πρόβλημα που δημιούργησαν και σίγουρα η «απόσυρση» της Β.Νούλαντ σχετίζεται με αυτό.
Και οι δύο ανήκουν στο στενό κύκλο των Δημοκρατικών που σημαίνει πως δεν εκφράζουν προσωπικές απόψεις ενώ καλούν και τους «συμμάχους της Ουκρανίας» να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση «αδειάζοντας» έτσι τον Γάλλο πρόεδρο Ε.Μακρόν!
Εμμέσως οι ΗΠΑ ζητούν να αρχίσει να δημιουργείται χώρος για διαπραγματεύσεις που θα στηριχθούν πάνω στη ρωσική πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί στα πεδία των μαχών.
Οι δυτικές χώρες δεν πρέπει να προσπαθήσουν να πείσουν το Κίεβο να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα, απαντά ο γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας της Ουκρανίας, Αλεξέι Ντανίλοφ.
«Οι προσπάθειες των διεθνών διαμεσολαβητών που εκπροσωπούν ισχυρές χώρες δεν πρέπει να στοχεύουν στο να πείσουν την Ουκρανία, αλλά στο να πείσουν τη Ρωσία να ενεργήσει στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου», έγραψε στη σελίδα του στο Facebook.
Ο Ντανίλοφ πρόσθεσε ότι απαντά σε κάθε είδους προβλέψεις εμπειρογνωμόνων και σχόλια από «ανώνυμες πηγές», τα οποία έχουν ενταθεί στο τελευταίο κύμα συζητήσεων για την «ανάγκη επίτευξης συναίνεσης», «κατάπαυσης του πυρός», αναζήτησης «ειρηνικών τρόπων», και «έναρξης διαβουλεύσεων και διαπραγματεύσεων».
«Ακόμη και αν επί του παρόντος δεν υπάρχει θέμα συμφωνίας, όλα τα μέρη θα πρέπει να λάβουν μέτρα τώρα για να υπάρξει η πιθανότητα συνομιλιών στο μέλλον.
Στη μέση ενός πολέμου, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε εάν ένας αντίπαλος είναι πραγματικά έτοιμος να τερματίσει τις μάχες ή τις συνομιλίες για ειρήνη μόνο και μόνο για να προωθήσει τους στόχους του πολέμου.
Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να ανοίξουμε κανάλια επικοινωνίας ώστε να είμαστε σε θέση να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία να επιδιώξουμε την ειρήνη όταν έρθει αυτή η ευκαιρία», σημειώνουν.
«Είναι καιρός να αρχίσουν να δημιουργούνται αυτά τα κανάλια. Για την Ουκρανία και τους δυτικούς εταίρους της, αυτό σημαίνει να μιλάμε και όλα τα μέρη θα πρέπει να συμφωνήσουν σε ενδεχόμενες διαπραγματεύσεις.
Το έδαφος για την έναρξη των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να περιλαμβάνουν αλλαγές στη ρητορική, διορισμό ειδικών απεσταλμένων για συνομιλίες, αυτοεπιβληθέντες περιορισμούς στα σκληρά στρατιωτικά χτυπήματα και ανταλλαγές αιχμαλώτων πολέμου.
Εάν καμία από τις πλευρές δεν ξεκινήσει αυτή τη διαδικασία, τα αντιμαχόμενα μέρη πιθανότατα θα παραμείνουν κολλημένα εκεί που βρίσκονται σήμερα – να μάχονται σκληρά για εκατοστά εδάφους, με τρομερό κόστος για την ανθρώπινη ζωή και την περιφερειακή σταθερότητα, για τα επόμενα χρόνια.
Η αμοιβαία δυσπιστία καθιστά δύσκολο να γίνει το πρώτο βήμα προς το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η Δύση βλέπει τη Μόσχα ως πηγή προπαγάνδας και ψέματος, τόσο εθισμένη στις αναλήθειες που λέει ψέματα ακόμα και στον εαυτό της.
Επίσης η Μόσχα κατηγορεί τη Δύση για μία σειρά υποσχέσεων που αθέτησε κατά το παρελθόν», υποστηρίζουν οι δύο διπλωμάτες.
«Εάν η εμπιστοσύνη ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για την επικοινωνία, οι εμπόλεμοι δεν θα άρχιζαν ποτέ να μιλάνε. Τα μέρη μπορούν και πρέπει να αρχίσουν να συζητούν παρά την αμοιβαία δυσπιστία τους», τονίζουν Shapiro και Charap.
«Για τους συμμάχους των Ουκρανών, πρωταρχικό είναι να αρχίσουν να μιλάνε για διαπραγματεύσεις μεταξύ τους. Κάποιοι θα χρειαστούν να γίνουν πειστικοί.
Άλλοι είναι ήδη πεπεισμένοι και χρειάζονται απλώς ένα σημάδι ότι η διπλωματία δεν είναι πλέον ταμπού. Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι αναμένουν ότι ο πόλεμος θα τελειώσει σε μια διευθέτηση κατόπιν διαπραγματεύσεων.
Αλλά δεν έχουν κοινοποιήσει στους άλλους συμμάχους τι σημαίνει αυτό στην πράξη ούτε έχουν προσανατολίσει ρητά τη στρατηγική για τον τερματισμό του πολέμου γύρω από ένα αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων.
Τελικά, η συζήτηση για τη διπλωματία των συγκρούσεων πρέπει να ξεκινήσει στις συναντήσεις του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου και των G-7, καθώς και σε διμερείς δεσμεύσεις μεταξύ των συμμάχων στα υψηλότερα επίπεδα.
Το να μιλάμε για συζήτηση δεν συνεπάγεται αλλαγές στην πολιτική βραχυπρόθεσμα.
Χρειάζεται να δαπανηθεί χρόνος και προσπάθεια για την ανάπτυξη μιας διπλωματικής στρατηγικής πολύ πριν αρχίσουν πραγματικά οι διαπραγματεύσεις.
Παράλληλα με την ενδοσυμμαχική συζήτηση, το θέμα πρέπει να τεθεί στο τραπέζι στις δεσμεύσεις μεταξύ των συμμάχων και της Ουκρανίας.
Το Κίεβο δικαιολογημένα ανησυχεί ότι μια κίνηση προς τις διαπραγματεύσεις θα σημάνει τον τερματισμό της στρατιωτικής βοήθειας.
Καθώς θα αρχίσουν να συζητούν με το Κίεβο για διαπραγματεύσεις οι σύμμαχοι θα πρέπει επομένως να συνεχίσουν ή ακόμα και να αυξήσουν τη βοήθεια για την ασφάλεια.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους μπορούν να ξεκινήσουν ζητώντας τις απόψεις της Ουκρανίας σχετικά με τα θέματα της επικοινωνίας με την άλλη πλευρά κατά τη διάρκεια των μαχών και τη φύση του τέλους του πολέμου. Αυτή τη στιγμή, αυτά τα θέματα δεν είναι στην ημερήσια διάταξη.
Μόλις οι Ουκρανοί αξιωματούχοι αρχίσουν να ακούνε τις ίδιες ερωτήσεις από πολλούς συνομιλητές σε πολλαπλά επίπεδα, θα συμμετάσχουν σε εσωτερικές συζητήσεις για να προσδιορίσουν τις προτιμήσεις και την προσέγγισή τους στη διπλωματία συγκρούσεων.
Η σύνδεση του θέματος των συνομιλιών σε συζητήσεις σχετικά με τη μακροπρόθεσμη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια θα υπογράμμιζε επίσης μια σημαντική πραγματικότητα:
Καμία βοήθεια δεν μπορεί να διασφαλίσει την ασφάλεια και την ευημερία της Ουκρανίας χωρίς το τέλος του πολέμου».