Σχετικά με το δικαίωμα στη διαμαρτυρία στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και την ανακοίνωση του πρωθυπουργού ότι «αναθέτει την αποκλειστική ευθύνη για την προστασία και σωστή λειτουργία του Αγνώστου Στρατιώτη εκεί όπου ανήκει: στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας» τοποθετήθηκε με ανακοίνωσή της η επιτροπή αλληλεγγύης στον Πάνο Ρούτσι, τονίζοντας πως «με την κίνησή του, ο Μητσοτάκης φλερτάρει με ένα ακόμα αντισυνταγματικό πραξικόπημα, καθώς απαγορεύεται από το Σύνταγμα η δράση των ενόπλων δυνάμεων ενάντια στους πολίτες, δηλ. σε ενέργειες καταστολής».
«Η μητσοτακική “παρέα” δεν μπορεί να συγχωρέσει στον Π. Ρούτσι τη νίκη που αυτός πέτυχε, ενάντια στο τείχος που είχαν ορθώσει μαζί με την “ανεξάρτητη” δικαιοσύνη στο δίκαιο αίτημά του» τονίζει η επιτροπή σχετικά με την απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να αναθέσει την αποκλειστική ευθύνη για τη λειτουργία του Αγνώστου Στρατιώτη στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
«Η νίκη του Π. Ρούτσι είχε πολλά αποτελέσματα (εκτός από το να εκθέτει τον Μητσοτάκη στο εσωτερικό της ΝΔ και βέβαια σε όλη την κοινωνία): Δεν άφησε να περάσει η παρωδία μιας στημένης δίκης εξπρές, με την οποία η κυβέρνηση ήθελε να κουκουλώσει άρον άρον τα πάντα, να μην αποδοθεί καμία ευθύνη στους πραγματικούς ενόχους – και κυρίως να έχει η ίδια απαλλάξει τον εαυτό της, όσο ακόμα παραμένει στην εξουσία» σημειώνει ακόμα.
«Δεν πρέπει να πάρουμε ελαφρά αυτές τις απόπειρες στρατιωτικοποίησης της κοινωνικής και πολιτικής ζωής» ξεκαθαρίζει ακόμα και καλεί τον κόσμο να μείνει σε εγρήγορση.
Ολόκληρη η ανακοίνωση της επιτροπής αλληλεγγύης στον Πάνο Ρούτσι:
«Ούτε λίγες μέρες δεν άντεξε η ψεύτικη “ευαισθησία” της κυβέρνησης, αφού είχε υποχρεωθεί να υποχωρήσει μπροστά στον ακατάβλητο απεργό πείνας Πάνο Ρούτσι, πατέρα θύματος στα Τέμπη, και να αποδεχτεί το αίτημα εκταφής και τοξικολογικών εξετάσεων στη σωρό του γιού του. Την Κυριακή 13/10, ο Μητσοτάκης προσπάθησε ν’ ανοίξει δρόμο σε μια επικίνδυνη αντιδημοκρατική κίνηση, μιλώντας για νομοθετική κίνηση ώστε η φύλαξη του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη να περάσει στον στρατό!
Η μητσοτακική “παρέα” δεν μπορεί να συγχωρέσει στον Π. Ρούτσι τη νίκη που αυτός πέτυχε, ενάντια στο τείχος που είχαν ορθώσει μαζί με την “ανεξάρτητη” δικαιοσύνη στο δίκαιο αίτημά του. Στην ανακοίνωσή του, ο Μητσοτάκης δεν μπόρεσε να κρύψει το μίσος του γι’ αυτόν τον ηρωικό πατέρα και εργαζόμενο. Από κοντά ο γνωστός ανεπάγγελτος αντιπρόεδρος της ΝΔ Κώστας Χατζηδάκης, που έχει πάρει τη σκυτάλη των προσβολών και της συκοφαντίας. Δεν κρατιούνται να καλοπιάσουν κάθε ακροδεξιό σκουπίδι, για να ψαρέψουν ψήφους. Το ίδιοι οι μισητοί καλοπληρωμένοι “δημοσιογράφοι” τύπου Πορτοσάλτε, που μιλάνε σε κάθε ευκαιρία για “τσαντιροκατάσταση”.
Το μίσος της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι ευνόητο. Η νίκη του Π. Ρούτσι είχε πολλά αποτελέσματα (εκτός από το να εκθέτει τον Μητσοτάκη στο εσωτερικό της ΝΔ και βέβαια σε όλη την κοινωνία): Δεν άφησε να περάσει η παρωδία μιας στημένης δίκης εξπρές, με την οποία η κυβέρνηση ήθελε να κουκουλώσει άρον άρον τα πάντα, να μην αποδοθεί καμία ευθύνη στους πραγματικούς ενόχους – και κυρίως να έχει η ίδια απαλλάξει τον εαυτό της, όσο ακόμα παραμένει στην εξουσία. Άνοιξε ένα νέο δρόμο στις προσπάθειες ενάντια στη συγκάλυψη των συγγενών των θυμάτων αλλά και όλου του κοινωνικού κινήματος αλληλεγγύης. Έδειξε ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ με ενότητα, αν είμαστε αποφασισμένοι να πάμε μέχρι τέλους.
Με την κίνησή του, ο Μητσοτάκης φλερτάρει με ένα ακόμα αντισυνταγματικό πραξικόπημα (όπως είχε κάνει π.χ. ενάντια στο Άρθρο 16 του Συντάγματος, που απαγορεύει ρητά τα ιδιωτικά “πανεπιστήμια”), καθώς απαγορεύεται από το Σύνταγμα η δράση των ενόπλων δυνάμεων ενάντια στους πολίτες, δηλ. σε ενέργειες καταστολής. Αυτή η υποχρεωτική “απόσυρση” του στρατού από τη δημόσια ζωή –σήμερα ο Μητσοτάκης θέλει να τον επαναφέρει!– είναι μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου και των δημοκρατικών ελευθεριών που επέβαλλε στη Μεταπολίτευση.
Δεν πρέπει να πάρουμε ελαφρά αυτές τις απόπειρες στρατιωτικοποίησης της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Βλέπουμε π.χ. στις ΗΠΑ τη σταθεροποίηση της χρήση του στρατού ενάντια στον “εσωτερικό εχθρό”, ώστε να επιβληθεί ένα αυταρχικό καθεστώς σε βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας. Όσο πιο απομονωμένη και απονομιμοποιημένη είναι μια κυβέρνηση, όπως σήμερα του Μητσοτάκη, τόσο πιο πολύ ρέπει προς τη δοκιμή τέτοιων “ακραίων φαντασιώσεων”…
Μένουμε σε εγρήγορση για κάθε αναγκαία κινητοποίηση, ώστε να μην περάσει ούτε σαν σκέψη αυτό το απαράδεκτο, χουντικού τύπου μέτρο. Ο χώρος της Πλατείας Συντάγματος δεν ανήκει στους κυβερνητικούς οργανωτές της Συγκάλυψης και στους μηχανισμούς τους! ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ – για να εκφράζεται η κοινωνική διαμαρτυρία, “κάτω από τη μύτη” μιας Βουλής που έχει εξελιχτεί σε επιτελείο και σε οργανωτή της συγκάλυψης (όπως και ένα σωρό άλλοι “θεσμοί”). Θα φροντίσουν γι’ αυτό οι αγώνες των εργαζομένων, της νεολαίας, των πλατιών κοινωνικών στρωμάτων που δεν αντέχουν άλλο το καθεστώς συγκάλυψης, ακρίβειας, φτώχειας, 13ωρου, πολέμου, καταστολής…»
ΠΗΓΗ ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ