Καταρρίπτοντας πλήρως το αφήγημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ για το έγκλημα στα Τέμπη, αν και ελλιπές, δίνει απαντήσεις που επιβεβαιώνουν τις καταγγελίες των εμπειρογνωμόνων των συγγενών θυμάτων που από την πρώτη στιγμή μίλησαν για παράνομο εύφλεκτο υλικό που προκάλεσε την φονική έκρηξη.
Στο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ και συγκεκριμένα στην σελίδα 104, στην παράγραφο 474 γίνεται αναφορά για εντοπισμό ξυλολίου:
«Το γεγονός ότι η φωτιά έχει αφήσει δύο διαφορετικά υπολείμματα είναι μια άμεση ένδειξη ότι δύο διαφορετικά καύσιμα φαίνεται να εμπλέκονται στο συμβάν»:
1) λευκό υπόλειμμα, που είναι SiO2, χαρακτηριστικό για την καύση λαδιού σιλικόνης, και
2) μαύρο υπόλειμμα με ίχνη ξυλολίου, που ταιριάζει με καύσιμα υδρογονανθράκων».
Η μικρή ποσότητα SiO2 που παρατηρήθηκε στη συντριβή συνάδει με την πυρκαγιά μετά την αρχική ανάφλεξη, αλλά όχι με το μέγεθος που θα αναμέναμε αν καιγόταν μεγάλη ποσότητα καυσίμου» ξεκαθαρίζει η επιτροπή του ΕΟΔΑΣΑΑΜ.
Επιπλέον, αναφέρεται ότι σύμφωνα με την έκθεση πραγματογνωμοσύνης του καθηγητή Κωνσταντόπουλου, «τα 2400 κιλά λαδιού μετασχηματιστή θα είχαν ως αποτέλεσμα περίπου 1,94 μετρικούς τόνους (SiO2) ως υπόλειμμα καύσης, το οποίο θα διασκορπιζόταν σε όλες τις επιφάνειες και θα έδιναν μια χαρακτηριστική λευκή, σκονισμένη υφή παντού. Αυτό δεν παρατηρήθηκε σε ευρεία κλίμακα, εκτός από λίγες πολύ περιορισμένες περιοχές όπου κάηκε λάδι μετασχηματιστή».
Στην σελίδα 105, τονίζεται ότι «βρέθηκαν ίχνη από διάφορους υδρογονάνθρακες, μεταξύ των οποίων πιο αξιοσημείωτα ίχνη ξυλολίου που βρέθηκαν στον αριθμό δείγματος (EMP12-21) σε δείγμα εδάφους στο πλάι των ραγών».
Μάλιστα, η ύπαρξη ξυλολίου επιβεβαιώνεται και από τη νέα δειγματοληψία στο σημείο της σύγκρουσης, μετά από 8 μήνες. Τότε δεν εντοπίστηκε στα δείγματα ξυλόλιο, γεγονός που αποδεικνύει ότι η ουσία δεν υπήρχε στο σημείο υπό φυσιολογικές συνθήκες, ως αποτέλεσμα ρύπανσης ή άλλων φυσικών αιτιών.
2,5 τόνοι υδρογονάνθρακες για να δημιουργηθεί η πυρόσφαιρα
ιδιαίτερα αποκαλυπτικό είναι το σημείο στο οποίο αναφέρεται ότι για να σημειωθεί η έκρηξη και η πυρόσφαιρα απαιτούνται 2,5 τόνοι υδρογονάνθρακες.
Σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο της Γάνδης, στο οποίο απευθύνθηκε η επιτροπή, χρειάζονται περίπου 2,5 τόνοι υδρογονανθράκων καυσίμου για την αναπαράσταση των 3 διακριτών σταδίων (1.000, 1.200 και 300 kg αντίστοιχα) της έκρηξης, της πύρινης σφαίρας και των δευτερογενών πυρκαγιών που καταγράφηκαν στα 3 βίντεο που δείχνουν το συμβάν από 3 διαφορετικές γωνίες.
«Η διάρκεια της απελευθέρωσης καυσίμου κατά το στάδιο 2 (περίπου 4 δευτερόλεπτα) και το παρατηρούμενο αποτέλεσμα (πύρινη σφαίρα μέγεθος που αυξάνεται από 40 έως 80 μέτρα σε διάμετρο) υποδεικνύουν μια ποσότητα καυσίμου η οποία εκτιμάται σε περίπου 1.200 kg από τις προσομοιώσεις CFD. Εάν αληθεύει, αυτό αποκλείει την πιθανότητα υγρού καυσίμου (λάδι σιλικόνης από το μετασχηματιστή ή οποιοδήποτε άλλο υγρό καύσιμο από άγνωστη πηγή) να «εκτοξευθεί» στο εστιατόριο – βαγόνι, διότι μια τέτοια ενέργεια δεν θα μπορούσε να συγκρατήσει και να απελευθερώσει 1000 kg καυσίμου για 4 δευτερόλεπτα. Η μόνη τέτοια πιθανότητα θα ήταν το υγρό καύσιμο να εισέλθει στο εστιατόριο – βαγόνι μέσω των σπασμένων παραθύρων του, αλλά οι 6 επιζώντες του εστιατόριου – βαγονιού δεν υποστηρίζουν ένα τέτοιο γεγονός, ούτε έχουν εγκαύματα που να συνάδουν με την καύση 1000 kg καυσίμου, από το εσωτερικό του βαγονιού τους» τονίζεται στο πόρισμα.
Μάλιστα, αντίθετα με το αφήγημα περί ελαίων σιλικόνης, ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ αναφέρει ότι: «το έλαιο σιλικόνης του τύπου που χρησιμοποιείται στους μετασχηματιστές ισχύος των μηχανών δεν μπορούσε να εκραγεί και να δημιουργήσει μεγάλη πύρινη σφαίρα με οποιονδήποτε τρόπο. Ακόμη και αν προστίθεντο μεγάλες πηγές θερμότητας και ανοικτές φλόγες ως πιθανή πηγή ανάφλεξης και ακόμη και αν το έλαιο σιλικόνης ψεκάζονταν με διάφορους τρόπους σε έναν τοίχο για να δημιουργηθεί διασπορά και μικρότερα σταγονίδια, το μόνο πιθανό αποτέλεσμα ήταν μια πολύ σύντομη ανάφλεξη 0,3-0,4 δευτερολέπτων που δεν δεν διαδόθηκε στην υπόλοιπη ποσότητα του λαδιού. Αυτό επιβεβαιώνεται περαιτέρω από την εξέταση της εξωτερικής χύτευσης των τριών μετασχηματιστών, η οποία δείχνει ότι η ποσότητα λαδιού σιλικόνης που θα μπορούσε ενδεχομένως να διαφύγει κατά τα πρώτα 0,3-0,4 δευτερόλεπτα δεν θα ήταν αρκετή για την μεγάλη μπάλα φωτιάς που παρατηρήθηκε».
Μάλιστα, επισημαίνεται ότι «η μεγάλη μπάλα φωτιάς στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη που εμφανίστηκε μέσα σε 0,5 δευτερόλεπτο από τη σύγκρουση των συρμών δεν μπορεί να αποδοθεί στο λάδι των μετασχηματιστών (PDMS) το οποίο αν και είναι εύφλεκτο σε αρκετά υψηλές θερμοκρασίες (> 400) δεν θα μπορούσε – για λόγους κινητικής της αντίδρασης – να αναφλεγεί στο περιβάλλον που επικρατούσε».
Επιπλέον, η απουσία λευκής σκόνης (διοξείδιο της σιλικόνης, SiO₂) στον τόπο του δυστυχήματος, σε ποσότητες που θα δικαιολογούσαν την καύση μεγάλης ποσότητας σιλικονούχου ελαίου, είναι μια άλλη σαφής ένδειξη ότι ένα τέτοιο συμβάν δεν έλαβε χώρα. Ως εκ τούτου, η προέλευση της πύρινης σφαίρας που συνάδει με μερικούς τόνους ενός εύφλεκτου πτητικού καυσίμου πρέπει να αναζητηθεί αλλού».
«Η μάζα αυτού του εύφλεκτου πτητικού υγρού έχει εκτιμηθεί, μέσω της μοντελοποίησης CFD, σε τάξη μεγέθους 2,5 τόνων. Μέχρι στιγμής, η έρευνα δεν έχει εντοπίσει καμία ουσία, με τα γνωστά χαρακτηριστικά και τη συνολική μάζα που υπήρχαν στο τροχαίο υλικό, η οποία θα μπορούσε να έχει αυτόν τον ρόλο. Όπως και στα προηγούμενα στάδια, ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ θα αναθέσει σε ένα αναγνωρισμένο ινστιτούτο την επανεξέταση της εγκυρότητας των μεταβλητών και των παραμέτρων που χρησιμοποιήθηκαν στην αναθεωρημένη ανάλυση CFD. ( Computational Fluid Dynamics – CFD) (προσομοιώσεις Υπολογιστικής Ρευστοδυναμικής)».
