Περίπου 64 εκατομμύρια Τούρκοι ψηφίζουν σήμερα, Κυριακή 14 Μαΐου 2023, τον επόμενο πρόεδρο της Τουρκίας, καθώς και τους 600 βουλευτές της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.
Από τα 64 εκατομμύρια, τα 5,2 εκατομμύρια είναι νέοι άνθρωποι που θα ψηφίσουν για πρώτη φορά.
Το εκλογικό σώμα αποτελείται από 30,7 εκατομμύρια γυναίκες και από 29 εκατομμύρια άντρες.
Στις βουλευτικές εκλογές συμμετέχουν 26 πολιτικά κόμματα, εκ των οποίων τα 15 συμμετέχουν σε 5 πολιτικές συμμαχίες και τα υπόλοιπα 11 κατεβαίνουν ανεξάρτητα.
Πρόκειται για μία εκλογική αναμέτρηση που θεωρείται από τις κρισιμότερες, όχι μόνο στην περιοχή, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο γενικότερα, ενώ την τελευταία ημέρα της προεκλογικής περιόδου ο Recep Tayyip Erdogan εξαπέλυσε σκληρή επίθεση στον Αμερικανό ομόλογό του Joe Biden για παρεμβάσεις με σκοπό την ανατροπή του Τούρκου προέδρου.
Ταυτόχρονα η αντιπολίτευση κατηγορεί την Ρωσία ότι επιχειρεί να εμπλακεί στις τουρκικές εκλογές
Οι τουρκικές εκλογές σε αριθμούς
Η ψηφοφορία για τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές στην Τουρκία ξεκίνησε στις 8 π.μ. τοπική ώρα (και ώρα Ελλάδας) την Κυριακή 14/5.
Οι κάλπες θα κλείσουν στις 17:00, ενώ σύμφωνα με την τουρκική νομοθεσία απαγορεύεται αυστηρά η μετάδοση των αποτελεσμάτων πριν από τις 21:00.
Πάντως, αργά το βράδυ αναμένεται να έχει ξεκαθαρίσει αν θα διεξαχθεί δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών.
Συνολικά έχουν στηθεί 191.885 κάλπες σε 973 περιφέρειες και 1.094 περιφερειακές εκλογικές επιτροπές σε όλη τη χώρα για την ανάδειξη του προέδρου και των βουλευτών, οι οποίοι θα υπηρετήσουν για πέντε χρόνια.
Οι ψηφοφόροι θα έχουν δύο ξεχωριστά ψηφοδέλτια για τον πρόεδρο και τους βουλευτές και θα τα βάλουν στον ίδιο φάκελο στην κάλπη.
Οι ψηφοφόροι θα επιλέξουν μεταξύ του Προέδρου Recep Tayyip Erdogan, ο οποίος επιδιώκει να επανεκλεγεί, του υποψηφίου της αξιωματικής αντιπολίτευσης Kemal Kilicdaroglu και του Sinan Ogan.
Ο Muharrem Ince, ένας άλλος υποψήφιος για την προεδρία, αποχώρησε από την κούρσα την Πέμπτη (11/5).
Συνολικά θα διαγωνιστούν 24 πολιτικά κόμματα και 151 ανεξάρτητοι υποψήφιοι βουλευτές.
Τα πρώτα στοιχεία για τις εκλογές αναμένεται να γίνουν γνωστά στις 21:00.
Οι Erdogan και Kilicdaroglu είναι οι κύριοι διεκδικητές για την προεδρία.
Για να κερδίσει ένας υποψήφιος πρέπει να εξασφαλίσει τουλάχιστον 50% συν μία ψήφο.
Σε αντίθετη περίπτωση, θα ακολουθήσουν επαναληπτικές εκλογές στις 28 Μαΐου.
Επίθεση Erdogan σε Biden
Σκληρή επίθεση στον Αμερικανό ομόλογό του Joe Biden εξαπέλυσε ο Τούρκος πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan, μία μέρα πριν από τις κρίσιμες προεδρικές εκλογές στην Τουρκία (14/5).
«O Biden έδωσε εντολή να ανατραπεί ο Erdogan το ξέρω αυτό.
Όλος ο λαός μου το ξέρει» είπε ο Τούρκος πρόεδρος και πρόσθεσε: «Αν ισχύει αυτό, τότε οι αυριανές κάλπες θα δώσουν απάντηση και στον Biden».
Ο Erdogan ολοκλήρωσε την εκστρατεία επανεκλογής του με τρεις συγκεντρώσεις στην Κωνσταντινούπολη το Σάββατο (13/5), την τελευταία ημέρα πριν από τις εκλογές, ενώ πέραν του Biden επέκρινε και τον υποψήφιος της αντιπολίτευσης Kemal Kılıçdaroğlu για τη δήλωσή του ότι η Ρωσία παρεμβαίνει στις εκλογές της Τουρκίας.
Ο Erdogan πραγματοποίησε συγκεντρώσεις στις συνοικίες Ümraniye, Sancaktepe και Beyoğlu της Κωνσταντινούπολης.
«Ο κ. Kemal, παίρνει τις εντολές του από τρομοκράτες.
Παίρνουμε εντολές από τον Αλλάχ και το έθνος μας.
Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ μας», είπε ο Erdogan, αναφερόμενος στο Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP) φίλα προσκείμενο στο ΡΚΚ που παρέχει υποστήριξη στον Kılıçdaroğlu.
«Τι είπε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου; O Peskov λέει: Αυτός (ο Kılıçdaroğlu) λέει ψέματα, πρέπει να εξηγήσει, να το αποδείξει. Έχετε αποδείξεις; Όχι!», σημείωσε ο Τούρκος πρόεδρος.
«Τώρα αρχίζει να αλλάζει (ο Kılıçdaroğlu). Λέει: “Έχουμε ακούσει έτσι. Δεν υπάρχουν στοιχεία, αλλά (είναι) δυνατό.”
Τι είδους πολιτική είναι αυτή; Το έθνος μου δεν θα σας παραδώσει αυτή τη χώρα», τόνισε ο Τούρκος πρόεδρος.
Την Πέμπτη (11/5), ο Kılıçdaroğlu, ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης και κοινός υποψήφιος για την εξακομματική αντιπολίτευση Nation Alliance, κατηγόρησε τη Ρωσία ότι βρίσκεται πίσω από περιεχόμενο βίντεο που φέρεται να δυσφημεί τους υποψηφίους για την προεδρία στις επερχόμενες εκλογές της 14ης Μαΐου.
Ο Peskov απέρριψε τις κατηγορίες, λέγοντας ότι δεν μπορεί να τεθεί θέμα ανάμειξης της Ρωσίας στις τουρκικές εκλογές και ότι «όσοι διαδίδουν τέτοιες φήμες είναι ψεύτες».
«Ο Kemal λέει ότι θα επιβάλουμε κυρώσεις στη Ρωσία… Τι είδους νοοτροπία είναι αυτή; Τι είδους αντίληψη είναι αυτή;» είπε ο Erdogan.
Πρόσθεσε ότι η Ρωσία είναι ένας από τους σημαντικούς συμμάχους της Τουρκίας στη γεωργία, την αμυντική βιομηχανία και τον τουρισμό.
«Από πού έρχονται σε εμάς σχεδόν 5,5 εκατομμύρια τουρίστες;
Προέρχονται από τη Ρωσία. Τι θα κάνετε για αυτό;» ρώτησε ο Τούρκος πρόεδρος.
Αντιπολίτευση: Πάνω από 49% ο Kilicdaroglu
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που έγιναν δείχνουν ότι η υποστήριξη προς τον υποψήφιο πρόεδρο της Τουρκίας, Kemal Kilicdaroglu έχει ξεπεράσει το 49%, δήλωσε υψηλόβαθμη πηγή της αντιπολίτευσης στο TASS.
«Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από τις έρευνές μας, ο Kemal Kilicdaroglu συγκεντρώνει πάνω από 49%.
Δηλαδή, βρίσκεται ακριβώς στο όριο (εκλογής).
Είμαι βέβαιος ότι στον πρώτο γύρο, ή τουλάχιστον στον δεύτερο αν αυτός έρθει, θα είναι σίγουρα νικητής», είπε η πηγή.
Παγκόσμια κρισιμότητα
Τα αποτελέσματα των τουρκικών εκλογών θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις τόσο στην εθνική, όσο και στη διεθνή πολιτική.
Αλλά οι χειρισμοί της Δύσης αυξάνουν το αντιδυτικό αίσθημα στη χώρα και ενισχύουν την ηγεσία του Erdogan, σύμφωνα με τους αναλυτές.
Σύμφωνα με τον Muhittin Ataman, Διευθυντή Σπουδών Εξωτερικής Πολιτικής στο Ίδρυμα SETA, καθηγητή στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών Επιστημών της Άγκυρας και αρχισυντάκτη του Insight Turkey, υπάρχουν σημαντικοί λόγοι που μπορεί τελικά ο Kilicdaroglu να συντριβεί εκλογικά από τον Erdogan.
Ωμές παρεμβάσεις
Πρώτον, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης και οι δεξαμενές σκέψης επέλεξαν ξεκάθαρα την πλευρά τους, τη θέση κατά του Erdogan, όπως συνηθίζουν.
Προσπαθούν να κινητοποιήσουν μεγάλης κλίμακας υποστήριξη προς την αντιπολίτευση, υποστηρίζοντας ότι θέλουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση του προέδρου Erdogan και να την αντικαταστήσουν με ένα «δημοκρατικό» μέτωπο.
Ωστόσο, δεν είναι μυστικό ότι η Δύση προτιμά πάντα μια εξαρτημένη αυταρχική διοίκηση από μια ανεξάρτητη δημοκρατία.
Ο λόγος που δεν συμπαθούν τον Erdogan είναι ο πολιτικός του λόγος με επίκεντρο την Άγκυρα και η έμφαση που δίνει στην πολιτική ανεξαρτησία της Τουρκίας.
Ο Erdogan αρνείται να παίξει το παιχνίδι σύμφωνα με τους δυτικούς κανόνες.
Αντίθετα, προτιμά να ακολουθεί μια πολιτική σύμφωνα με τις ανάγκες της χώρας του.
Η Δύση δεν είναι χαρούμενη για τον πολιτικό λόγο του Erdogan, ο οποίος ζητά ισότιμη συνεργασία με τους δυτικούς συμμάχους της.
Τουρκικά συμφέροντα
Δεύτερον, ενώ ο Erdogan δήλωσε επίμονα ότι είναι αποφασισμένος να κυβερνήσει την Τουρκία για τους Τούρκους, όχι για τα εθνικά συμφέροντα της Δύσης, η αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι θα επιδιώξει μια πολύ πιο στενή προσέγγιση με τη Δύση.
Σύμφωνα με το κοινό κείμενο που ετοίμασαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τις εξηγήσεις από στελέχη της αντιπολίτευσης, εάν έρθουν στην εξουσία, θα επιστρέψουν στο πρόγραμμα F-35, θα ξεκινήσουν τη διαδικασία ένταξης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα βοηθήσουν στη διευκόλυνση και άρση των απαιτήσεων βίζας για τους Τούρκους επισκέψεις στην περιοχή Σένγκεν.
Αν είναι έτσι, είναι προφανές ότι θα έχει κόστος, και θα πρέπει να δώσουν κάτι σε αντάλλαγμα.
Με άλλα λόγια, η αντιπολίτευση θα συμπεριφερθεί σύμφωνα με τις προσδοκίες των δυτικών χωρών.
Ένα από τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής θα είναι η επιδείνωση των σχέσεων με το μη δυτικό μέρος του κόσμου.
Η «πικρή» ιστορία
Τρίτον, όπως οι δυτικές χώρες στρατολόγησαν Ναζί μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στρατολόγησαν αριστερούς και πρώην κομμουνιστές μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και τους χρησιμοποίησαν προς όφελός τους.
Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι χθεσινοί αντιιμπεριαλιστές και αντιδυτικοί αριστεροί υπηρετούν σήμερα τα συμφέροντα των δυτικών χωρών.
Είναι ειρωνικό το γεγονός ότι αυτοί οι πολιτικοί παράγοντες όπως το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το φιλο-PKK Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP) υποστηρίζουν ταυτόχρονα ότι είναι και οι δύο αριστεροί και επίσης στενοί σύμμαχοι της Δύσης, οι οποίοι πολέμησαν ενάντια στους κομμουνιστές για δεκαετίες.
Είναι ενδιαφέρον ότι καμία πλευρά δεν αμφισβητεί αυτήν την ανωμαλία.
Σχεδόν όλοι οι κυρίαρχοι και ριζοσπαστικοί αριστεροί πολιτικοί παράγοντες υποστηρίζονται από τη Δύση στον αγώνα τους για την ανατροπή της κυβέρνησης του Κόμματος ΑΚ.
Οι ανησυχίες της Δύσης για το μπλοκ της αντιπολίτευσης
Τέταρτον, υπάρχουν κάποιες ανησυχίες από τις δυτικές χώρες για το μέλλον του αντιπολιτευόμενου μπλοκ, ενός συνασπισμού διαφορετικών, ακόμη και αντικρουόμενων πολιτικών απόψεων.
Έχουν επίγνωση του γεγονότος ότι εάν η αντιπολίτευση έρθει στην εξουσία, δεν θα είναι εύκολο να ακολουθήσει μια ενιαία εσωτερική και εξωτερική πολιτική.
Κανείς δεν ξέρει πώς ο αρχηγός αυτού του συνασπισμού, αν υπάρχει, θα διατηρήσει το μείγμα ιδεών και θα εναρμονίσει διαφορετικές προοπτικές.
Τα κόμματα του αντιπολιτευόμενου μπλοκ συμφώνησαν να ανατρέψουν το κυβερνών Κόμμα AK και τον αρχηγό του, τον Πρόεδρο Erdogan, αλλά θα αντιμετωπίσουν πολλές προκλήσεις για το πώς να κυβερνήσουν τη χώρα.
Άλλωστε, το μπλοκ των επτακομμάτων συνασπισμού περιλαμβάνει κυρίαρχους αριστερούς, ριζοσπάστες αριστερούς, μετριοπαθείς Τούρκοι εθνικιστές, υπερτούρκους εθνικιστές, κοσμικούς, θρησκευτικούς, φιλελεύθερους και συντηρητικούς.
Μέχρι στιγμής δεν έχει εκπονηθεί συγκεκριμένο σχέδιο για την εναρμόνιση αυτών των αντικρουόμενων προοπτικών.
Χάθηκε η ηθική ανωτερότητα
Πέμπτον, όλοι γνωρίζουν ότι τα δυτικά μέσα ενημέρωσης και οι κυβερνήσεις έχουν ήδη τρυπήσει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Έχουν χάσει την ηθική τους ανωτερότητα για τις μονομερείς πολιτικές τους στο μη δυτικό μέρος του κόσμου και τις παρεμβάσεις τους στις εσωτερικές υποθέσεις των δημοκρατικών χωρών.
Στον μη δυτικό κόσμο, είναι γενικά γνωστό ότι η δυτική υποστήριξη είναι για τη μεγιστοποίηση των εθνικών τους συμφερόντων, παρά για την ιεράρχηση κάποιων οικουμενικών αξιών.
Για παράδειγμα, οι δυτικές χώρες έχουν συμβάλει σημαντικά στον μετασχηματισμό της Αραβικής Άνοιξης σε έναν αραβικό χειμώνα.
Άλλαξαν εκλεγμένες κυβερνήσεις με κατασταλτικές διοικήσεις.
Αποδέχονται το αποτέλεσμα των γενικών εκλογών, μόνο εάν είναι υπέρ των δυτικοκεντρικών και δυτικοεξαρτημένων παραγόντων.
Κύριο μέλημα των δυτικών χωρών δεν είναι η προστασία των φιλελεύθερων αξιών, αλλά η μεγιστοποίηση των εθνικών τους συμφερόντων.
Με άλλα λόγια, δεδομένου ότι οι τουρκικές μάζες γνωρίζουν ότι η Δύση δεν ευνοεί τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας όπως στην περίπτωση της υποστήριξής τους τόσο στο PKK όσο και στο Gülenist Terror Group (FETÖ), η δυτική υποστήριξη στο μπλοκ κατά του Erdogan θα γυρίσει μπούμερανγκ.
Δεν έχει πει την τελευταία του λέξη ο Erdogan
Πάντως, κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει ότι ο Erdogan έχει ήδη κηρυχθεί ο ηττημένος της εκλογικής αναμέτρησης.
Ο Ergodan αποτελεί μια τεράστια πολιτική προσωπικότητα της Τουρκίας που έχει αποδείξει ότι μπορεί να ανατρέψει όλα τα εις βάρος του δεδομένα και να κάνει την έκπληξη.
Το απέδειξε άλλωστε στους πρόσφατους καταστροφικούς σεισμούς, όταν όλοι είχαν προεξοφλήσει το πολιτικό του τέλος.
Πολύ σύντομα ωστόσο, κατάφερε να σταθεί στα πόδια του (υποσχόμενος αυξήσεις μισθών, μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, δωρεάν φυσικό αέριο για όλα τα νοικοκυριά, κοκ), να αναδείξει τις αδυναμίες της αντιπολίτευσης – την οποία εξισώνει με τρομοκρατικές οργανώσεις -, ποντάροντας στην πόλωση και τελικά να σταθεί απέναντι στον Kilicdaroglu, διεκδικώντας έως το τέλος μια ακόμα πολιτική νίκη.
Σημαντικό θεωρείται πως θα αποτιμήσουν οι Τούρκοι – πληγέντες και μη – την αντίδραση του κράτους και της κυβέρνησης Erdogan στη διαχείριση των σεισμών που άφησαν πίσω τους πάνω από 50.000 νεκρούς.
Η δεύτερη είναι πώς θα ψηφίσουν οι νέοι ψηφοφόροι.
Σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση θα ψηφίσουν για πρώτη φορά 5 εκατομμύρια Τούρκοι.
Συνεπώς είναι προφανές πως όποιος καταφέρει να κερδίσει τους νέους, μάλλον θα κερδίσει και τις εκλογές.
Κατάργηση του 50%+1
Η Τουρκία ενδέχεται να προχωρήσει σε συνταγματική αλλαγή για την εκλογή προέδρου με 50%+1 μετά τις κάλπες της Κυριακής (14/5), προανήγγειλε ο Recep Tayyip Erdogan.
«Θα μπορούσε να γίνει ένα βήμα σχετικά με αυτό το θέμα.
Απαιτείται συνταγματική τροποποίηση και μπορούμε να αναλάβουμε δράση μετά τις εκλογές» είπε ο Τούρκος πρόεδρος, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το εάν θα ενδιαφερόταν να αλλάξει τη νομοθεσία που απαιτεί από τους υποψηφίους το 50% των ψήφων κάτι που ανάγκασε τα πολιτικά κόμματα να σχηματίσουν συμμαχίες.
Στις 24 Ιουνίου 2018, η Τουρκία άλλαξε επίσημα τη διοικητική της δομή μέσω εκλογών και ασπάστηκε το προεδρικό σύστημα, αφήνοντας πίσω το κοινοβουλευτικό σύστημα.
Ο Erdogan είπε επίσης ότι η Τουρκία έχει ευνοϊκές σχέσεις τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με τη Ρωσία.
Εκστρατεία κατά του Erdogan
Ο επικεφαλής σύμβουλος ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής του Erdogan, Ibrahim Kalin, έχει επισημάνει εύστοχα ότι δεν υπάρχει πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
Μάλλον, είναι ένας πόλεμος μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης με την Ουκρανία να λειτουργεί ως πληρεξούσιος.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η συλλογική Δύση έχει επενδύσει σε μεγάλο βαθμό σε μια εκστρατεία «Ο Erdogan πρέπει να φύγει», η οποία χρηματοδοτείται αφειδώς για να προωθήσει έναν παράξενα ταιριαστό συνασπισμό στην τουρκική προεδρία.
Σε περίπτωση που κερδίσει η τουρκική αντιπολίτευση –και ξεκινήσει η «πληρωμή» στις ΗΠΑ, οι κυρώσεις και οι παραβιάσεις του Μοντρέ μπορεί να είναι ξανά στο προσκήνιο.
Ωστόσο, η Ουάσιγκτον μπορεί να βρεθεί μπροστά σε μια έκπληξη.
Το ευρασιατικό τρένο υψηλής ταχύτητας
Ο ηγέτης της τουρκικής αντιπολίτευσης Kemal Kilicdaroglu άφησε να εννοηθεί ότι θα συνεχιστεί λίγο πολύ η ισορροπημένη στάση της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας, ενώ ορισμένοι παρατηρητές πιστεύουν ότι ακόμη και αν ο Erdogan εκδιωχθεί, θα υπάρχουν όρια στην στροφή της Τουρκίας προς την Δύση.
Ο Erdogan, επωφελούμενος από τον κρατικό μηχανισμό και το απέραντο δίκτυο ηγεμονίας του, δεν περιορίζεται για να εξασφαλίσει την επανεκλογή του.
Θέλει να γίνει ένας πραγματικός παίκτης στην ευρασιατική ολοκλήρωση.
Η Άγκυρα υπό τον Erdogan ως έχει, δεν είναι φιλορωσική. ουσιαστικά, προσπαθεί να επωφεληθεί και από τις δύο πλευρές.
Οι Τούρκοι πουλάνε μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar στο Κίεβο, έχουν κλείσει στρατιωτικές συμφωνίες μαζί του ενώ ταυτόχρονα, υπό τον μανδύα των «Τουρκικών Κρατών», επενδύουν σε αποσχιστικές τάσεις στην Κριμαία και την Kherson.
Την ίδια στιγμή, ο Erdogan έχει ιδιαίτερη ανάγκη τη ρωσική στρατιωτική και ενεργειακή συνεργασία. Δεν υπάρχουν αυταπάτες στη Μόσχα για τον «Σουλτάνο» ή για το πού οδηγεί η Τουρκία.
Εάν η γεωπολιτική στροφή της Άγκυρας είναι εχθρική, είναι οι Τούρκοι που θα καταλήξουν να χάσουν τις πρώτες θέσεις στο ευρασιατικό τρένο υψηλής ταχύτητας – από τους BRICS+ έως τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) και όλα τα ενδιάμεσα διαστήματα.