Κραυγή απόγνωσης από τους Έλληνες της Μαριούπολης – Λύνουν τη σιωπή τους και αποκαλύπτουν για πρώτη φορά στην «Εστία της Κυριακής» ότι τους πυροβολούσαν, τους εκβίαζαν, τους απειλούσαν και έκαναν πλιάτσικο στα τρόφιμα που είχαν στα διαμερίσματά τους!
Μία συγκλονιστική μαρτυρία για τις 33 ημέρες “ομηρίας” της στα υπόγεια της μαρτυρικής Μαριουπόλεως μοιράζεται με την «Εστία της Κυριακής» η πρόεδρος ομογενών Συλλόγου Σαρτανά – Ελληνες της Αζοφικής Ναταλία Παπακίτσα, φωτίζοντας άγνωστες πτυχές του πολέμου που κάποιοι, όπως ίδια καταγγέλλει θα ήθελαν να τις αποσιωπήσουν. «Θέλουμε να μάθει ο κόσμος την αλήθεια» λέει με νόημα η κ. Παπακίτσα, μιλώντας για το ρόλο του τάγματος του Αζόφ, τις συμφωνίες που δεν ετηρήθησαν ποτέ, το περίφημο κομβόι της Μαριουπόλεως, που τελικά δεν είχε χώρο για όλους και το μέλλον της πολύπαθης πόλεως με το άλλοτε τόσο ζωντανό ελληνικό στοιχείο. Η κ. Παπακίτσα διαβεβαιώνει ότι δεν μεροληπτεί υπέρ κανενός και το μόνο που επιθυμεί είναι να εξαιρεθεί μία διπλωματική λύσις και να επικρατήσει και πάλι η ειρήνη.
«Όταν βγαίναμε γρήγορα έξω για τη σωματική μας ανάγκη να πάρουμε λίγο χιόνι στο τσίγκινο τενεκεδάκι μας για να το βράσουμε για να πιούμε νερό, αυτοί μας επιτηρούσαν δεν μας άφηναν να απομακρυνθούμε μας απειλούσαν και μας έστελναν πίσω στα υπόγεια» καταγγέλλει κ. Παπακίτσα. «Μας χρησιμοποίησαν σαν ομήρους, μας εκβίασαν. Ενώ εμείς πεινούσαμε αυτοί έσπαγαν τις πόρτες στα πάνω διαμερίσματα και τα λεηλατούσαν από τρόφιμα μέχρι ρουχισμό -ότι πολύτιμο υπήρχε στα διαμερίσματά μας-, κάνανε πλιάτσικο, το λεηλατούσαν» καταγγέλλει η πρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου του Σαρτανά. Και συνεχίζει: επειδή εμείς μιλούσαμε τη ρωσική γλώσσα και αυτή ήταν από την Δ. Ουκρανία, από τις περιοχές των Καρπαθίων, μας κλωτσούσαν, μας έβριζαν χυδαία (εμάς τα γυναικόπαιδα) και μας έλεγαν “εσείς δεν είσαστε δικοί μας, δεν μιλάτε τη γλώσσα μας“. Σε άλλες περιπτώσεις είδα να αιχμαλωτίζουν Έλληνες και άλλους άντρες από την μαριούπολη και να τους εξαναγκάζουν να πολεμήσουν»
«Ένας άρρωστος άνθρωπος με αναπηρία έβγαλε το σκυλάκι του έξω για λίγο να κάνει την ανάγκη του και ελεύθερος σκοπευτής από διαμερίσματα πολυκατοικιών τον πυροβόλησε στο κεφάλι. Αυτό έγινε 150 μέτρα μακριά από εμάς. Υπάρχουν δεκάδες εκατοντάδες τέτοιες περιπτώσεις. Όλα αυτά διαδραματίζονταν πριν ακόμα εισέλθουν στην πόλη ρωσικά στρατεύματα» αναφέρει η ίδια, καταγγέλλοντας την πλήρη αδιαφορία των δημοτικών αρχών της πόλεως που έφυγαν και τους εγκατέλειψαν.
Ερωτώμενη αν γνωρίζει ή αν μπορεί να υπολογίσει πόσοι Έλληνες σκοτώθηκαν στη Μαριούπολη, απάντησε ότι ακόμη δεν μπορούν να βρουν άκρη διότι δεν έχουν όλες τις λίστες και ταυτόχρονα δεν έχουν καταφέρει ακόμη να τους βγάλουν όλους από τα υπόγεια.
