Ελλάδα η πρώτη χώρα στον κόσμο ‘1984’ του Τζ.Όργουελ

Η Ελλάς του 2025 από τον “Ψηφιακό Παράδεισο” στο καθεστώς του προσωπικού αριθμού που έχει στόχο την φυλακή σου.
Το 1984 Φόρεσε την  Στολή του Τεχνοκράτη και αναβιώνει στην χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία!

Μια Ριζοσπαστική Καταγγελία της Ψηφιακής Τυραννίας ως Εργαλείου Ταξικής Καταπίεσης ,”Η Ελλάδα δεν έγινε ποτέ ‘Ελλάδα 2.0’.

Έγινε ένα εργαστήριο νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού, όπου ο Μητσοτάκης και ο Πιερρακάκης έκαναν το βιβλίο του Όργουελ εγχειρίδιο λειτουργίας.

Ας δούμε τι είναι μύθος vs πραγματικότητας κοιτώντας σε βάθος το Ψέμα της “Απλοποίησης”

Ακούγαμε μελαγχολικά γλυκούλες φράσεις: “Καταπολέμηση γραφειοκρατίας”, “εξυπηρέτηση πολίτη”, “σύγχρονο κράτος”.

Η Αλήθεια;

Το “Gov.gr” δεν είναι ένα απλό εργαλείο υπηρεσίας – είναι ειδική μηχανή καταγραφής.
Κάθε κλικ, κάθε αίτηση, κάθε κίνηση σου, τροφοδοτεί τη μεγαλοδεδομενική βάση του Καθεστώτος.

“Διαλειτουργικότητα μητρώων” δεν σημαίνει γρηγορότερες υπηρεσίες, σημαίνει ολοκληρωτική παρακολούθηση: από την υγεία σου μέχρι την περιουσία σου, από την εργασία σου μέχρι τις πολιτικές σου σχέσεις.

Ο αθώος προσωπικός αριθμός δεν είναι τόσο αθώος όπως τον παρουσιάζουν αντιθέτως είναι το Τελικό Όπλο της Αστικής Τρομοκρατίας στις έσχατες ημέρες.

ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, ΑΜΑ, Ταυτότητα  όλα τώρα ενιαία ψηφιακή ταυτότητα δουλείας και γιατί το λέω αυτό.

Φανταστείτε: Κάθε πρωί, το κράτος γνωρίζει αμέσως αν δούλεψες, αν πλήρωσες λογαριασμούς, αν έκανες αίτηση για επίδομα, αν διαδήλωσες.

Κίνδυνος; Αυτόματο χρηματικό πνίξιμο με την  απενεργοποίηση λογαριασμών, μπλοκάρισμα συναλλαγών, αφαίρεση χρημάτων σου από τους λογαριασμούς σου χωρίς να το γνωρίζεις, θα το μάθεις μετά, αργότερα, “εξάλειψη” από το σύστημα αν θεωρηθείς “ανεπιθύμητος”.

“Στην Κίνα το λένε ‘Κοινωνικό Πιστωτικό Σύστημα’. Στην Ελλάδα του Μητσοτάκη το λένε ‘Ψηφιακή Μετάβαση’. Η διαφορά; Μόνο στο όνομα.”

Τελικά ποιος θα πληρώσει το τίμημα;
Ο λαός αυτός που αυτοονομάζεται Λαϊκή κυριαρχία χωρίς δράση, δηλαδή οι πολίτες ,οι Φτωχοί πολίτες, οι Εργάτες, οι Αντίπαλοι, αλλά όχι οι πολιτικοί της Κυβέρνησης και φυσικά οι εκλεγμένοι βουλευτές από τον Λαό!

Μην απατάστε αυτό το σύστημα δεν φτιάχτηκε για όλους αυτούς που γνωρίζεται αλλά φτιάχτηκε μόνο για εσάς

Για τον ντελιβερά που ζητάει δικαιώματα και ξαφνικά “χαλάει” η πλατφόρμα του.

Για την μητέρα με 3 παιδιά που ζητάει επιδόματα και “χάνεται” η αίτησή της στο ψηφιακό χάος.

Για τον αναρχικό που διαμαρτύρεται και του κλείνουν τον λογαριασμό στην  τράπεζα πριν προλάβει να πει “απεργία” αφού τον δείρουν πρώτα.

Το μέλλον θα πιστοποιήσει αυτά που γράφω η θα τα διαψεύσει.

Εδώ έχουμε το σαδιστικό παιχνίδι της “Επιλογής”
η οποία είναι η Τεχνολογική Παγίδα της Καπιταλιστικής Διακυβέρνησης και ουρλιάζει καθημερινά.

“Θέλετε γρήγορες υπηρεσίες; Συνδεθείτε με Gov!”

Η Ειρωνεία φοράει γραβάτα έτσι για να αναγκάζεσαι να εμπιστευτείς το ίδιο το σύστημα που σε ελέγχει για να επιβιώσεις.
Αυτός είναι ο σημερινός ψηφιακός εκβιασμός στην Ελλάδα του Ευρωπαϊκού Πειράματος.

Δεν έχεις πρόσβαση σε νερό, ρεύμα, φάρμακα, ένσημα, ζωή, χωρίς το ψηφιακό σου προσώπου.

“Αυτοματοποιημένη φορολογία” = Αυτοματοποιημένη λεηλασία η οποία έχει κενά και προβλήματα καθημερινά.

1984 με Silicon Valley Λάστιχο είναι Ο Εφιάλτης του “Αγαθού Πολίτη” η αλλιώς ο Εφιάλτης του εφιάλτη.

Ο νεοφιλελεύθερος ολοκληρωτισμός δεν χρειάζεται πλέον σίδερα και φυλακές.

Silicon Valley σχεδόν όλοι γνωρίζουμε την πολιτεία της τεχνολογίας  η οποία συμβολίζει την “φιλική” τεχνολογία (εφαρμογές, αυτοματοποίηση, “ψηφιακή μετάβαση”).

Αντιθέτως στο λάστιχο που αναφέρομαι, για να βοηθήσω τους αναγνώστες μου, να κατανοήσουν το γράψιμο μου, συμβολίζει την ελαστικότητα, την αθωοφάνεια, και την ψευδαίσθηση της ελευθερίας, γιατί τελικά είναι ψευδαίσθηση.

Η φυλακή είναι αόρατη λειτουργεί με αλγόριθμους, ψευδώνυμα “υπηρεσίες”, και την ψευδαίσθηση της “προόδου”.

Ο Όργουελ φοβόταν τη παρατηρημένη κρατική βία.
Στο *1984*, η επιτήρηση ήταν φυσική, βίαιη, εμφανής με κάμερες σε κάθε γωνία, μυστικές αστυνομίες και φυλακές.

«Εμείς φοβόμαστε το κινητό μας»
Σήμερα, η επιτήρηση είναι ψηφιακή, “βολική”, εθελοντική και  εμείς της δίνουμε πρόσβαση (μέσω εφαρμογών, Gov.gr, social media), κρατάμε το όπλο του εχθρού στην τσέπη μας.

Εμείς τελικά φοβόμαστε το κινητό μας  η το εμπιστευόμαστε γιατί μας λύνει τα χέρια;

Το κράτος τώρα χειρίζεται όχι μόνο την περιουσία σου, αλλά την ίδια σου την ύπαρξη.

Κάθε “βήμα” σου είναι αριθμημένο, καταγεγραμμένο, και – αν χρειαστεί – ποινικοποιημένο.

“Ο Μητσοτάκης δεν είναι ο ‘Μεγάλος Αδελφός’.
Είναι ο Διοικητής της Σύγχρονης Πλαντάς, που αντάλλαξε το μαστίγιο με αλγόριθμους, αλλά ο σκοπός έμεινε ίδιος, σκλαβιά  των πολλών υπέρ των λίγων.”

Ίσως να μην γνωρίζεται τι θέλω να πω με το πλαντά.
Θα δώσω μια μικρή εξήγηση-ανάλυση για αυτό τον ορισμό «Ο Διοικητής Σύγχρονης Πλαντάς» όπου κυριολεκτώ μεταφορικά ως βόμβα.

Στο ιστορικό πλαίσιο, “πλαντά” (από τα ρωσικά плацдарм) σημαίνει:

Επιθετική γέφυρα (στρατιωτικός όρος για έδαφος κατακτημένο για περαιτέρω εισβολή).

Πειραματική ζώνη (όπου δοκιμάζονται νέα όπλα/συστήματα πριν την μαζική εφαρμογή).

Στη προσωπική μου μεταφορά η Ελλάδα έγινε η “σύγχρονη πλαντά” της νεοφιλελεύθερης τεχνοκρατίας, το πρώτο εργαστήριο όπου δοκιμάζεται η ολοκλήρωση της ψηφιακής καταπίεσης στην Ευρώπη.

Η κυβέρνηση δεν είναι ο παραδοσιακός “Μεγάλος Αδελφός” (που κυβερνά με μυστικές αστυνομίες και φυλακές).

Είναι ο CEO μιας εταιρείας καταπίεσης όπου χρησιμοποιεί “innovation”, “startup ρητορική”, “ψηφιακή μετάβαση” ως καπνογόνα.

Χρησιμοποιεί τεχνολογικά εργαλεία (Gov.gr, αλγόριθμους, αυτοματοποιημένα συστήματα) αντί μαστιγίων.

“Ευγενής τυραννία”: Σου λέει “Κάνε το login σου για να ζήσεις” αντί “Παραδώσου ή πεθαίνεις”.

“Πλαντά” = Η Ελλάδα ως το πειραματόζωο

Ό,τι δοκιμάστηκε εδώ (π.χ. Προσωπικός Αριθμός, αυτοματοποιημένη φορολογία, ψηφιακός αποκλεισμός), θα εξαχθεί σε όλη την ΕΕ ως “μοντέλο ψηφιακής διακυβέρνησης”.

Προφητεία είναι Το Μέλλον που Ήδη Ζούμε

Οικονομικός Αφανισμός: “Σφάλματα συστήματος” θα “εξαφανίζουν” επιδόματα από ολόκληρες συνοικίες.

Πολιτικός Εκβιασμός: Σύνδεση της ψηφιακής ταυτότητας με κοινωνικά προφίλ, “αντίθετοι” = αόρατοι.

Ταξικός Αποκλεισμός: Η μη ψηφιοποίηση γίνεται έγκλημα, φτωχοί και ηλικιωμένοι, που δεν έχουν smart phone γίνονται παράνομοι.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΟ 1985, ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ.

Ετοιμαστείτε γιατί ο Προσωπικός Αριθμός δεν είναι απλή γραφειοκρατία.

Είναι η σύγχρονη φυλακή χωρίς τα σίδερα, όπου οι φυλακές είναι αλγόριθμοι, και το αδίκημα είναι η φτώχεια ή η διαφωνία.

Η ‘ψηφιακή μεταρρύθμιση’ ήταν η μεγαλύτερη απάτη του αιώνα!

Μας έδωσαν μια εφαρμογή, και πήραν την ελευθερία μας ως αντάλλαγμα.
Καληνύχτα, δημοκρατία, και αυτό θα αποδειχθεί ιστορικά στο κοντινό μέλλον.

Ο εφιάλτης επιτελείται και ας ρίξουμε και μια ματιά στην αναλογία με ιστορικά πρότυπα που πάντρεψα.

19ος αιώνας όταν ο Λεοπόλδος Β’ του Βελγίου  μετέτρεψε το Κονγκό σε πλαντά για λαϊκοκτονία και εκμετάλλευση καουτσούκ.

Ο Λεοπόλδος έκανε το Κονγκό γιγαντιαίο πειραματόζωο εκμετάλλευσης.
Υπό την εταιρεία του “Congo Free State”, απαγόρευσε στους ντόπιους να μαζεύουν καουτσούκ για δική τους χρήση.

Για να εξασφαλίσει παραγωγή, εφάρμοσε συστήματα ομηρίας, αποκοπή χεριών, μαζικές εκτελέσεις και εξόντωση ολόκληρων χωριών.

Προκάλεσε δημογραφική καταστροφή με εκτιμήσεις να αναφέρουν 10-15 εκατομμύρια νεκρούς (μείωση 50% του πληθυσμού).
“Ο Λεοπόλδος δεν ήθελε να ‘πολιτισμοποιήσει’ την Αφρική.
Ήθελε να την μετατρέψει σε μηχανή κέρδους, καταστρέφοντας ανθρώπους και φύση.”
Adam Hochschild, “Το Φάντασμα του Βασιλιά Λεοπόλδου”

Γιατί η αναλογία με την Ελλάδα του 2025 δεν είναι υπερβολική έχουν κοινό μοτίβο το οποίο είναι το “Πειραματόζωο της εξουσίας”

19ος αι.: Το Κονγκό ως εργαστήριο βιαιότητας για οικονομικό κέρδος.

21ος αι.: Η Ελλάδα ως εργαστήριο ψηφιακού ελέγχου για πολιτικό/οικονομικό κέρδος.

Κοινό εργαλείο: Αφηρημένη εκμετάλλευση

Τότε: Ο Λεοπόλδος δεν πάτησε ποτέ στο Κονγκό.
Κυβερνούσε από το Βέλγιο μέσω ντόπιων εκτελεστών.

Τώρα: Οι τεχνοκράτες κυβερνούν από υψηλόβαθμα γραφεία, χρησιμοποιώντας αλγορίθμους ως “ψηφιακούς εκτελεστές”.

Κοινό αποτέλεσμα: Αποπροσωποποίηση της βίας

Τότε: Τα “κόκκινα καουτσούκ” (ματωμένο εμπόρευμα) έκρυβαν τις φρικαλεότητες.

Τώρα: Οι “ψηφιακές υπηρεσίες” (Gov.gr, Προσωπικός Αριθμός) κρύβουν την οικονομική καταπίεση.

Κοινό σημείο: Η λογική του “ανθρώπου-πόρου” που εξυπηρετεί συστήματα εξουσίας.

Τότε: Οι άνθρωποι ήταν “εργαλεία παραγωγής καουτσούκ”.

Τώρα: Οι πολίτες είναι “πηγές δεδομένων και φορολογικοί κωδικοί”.

Προσοχή η σύγκριση με την αναφορά για το Κονγκό που κάνω δεν ισοπεδώνει τις κλίμακες τραγωδίας

Δεν εξισώνω το φυσικό αφανισμό 15 εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων με την σημερινή ψηφιακή καταπίεση σε καμία περίπτωση.
Αποκαλύπτει την πραγματική φύση του “πειραματόζωου”:
Η Ελλάδα δεν είναι απλώς ένας τυχαίος δοκιμαστικός χώρος. Είναι συστημική επιλογή μιας κυβέρνησης που βλέπει τους πολίτες ως εξαρτημένες μεταβλητές σε πειράματα ελέγχου, θυμήσου COVID19.

Ενισχύει την ταξική ανάλυση:
Ο Λεοπόλδος πλούτισε με το αίμα του Κονγκό.
Στην Ελλάδα, το ψηφιακό κράτος ευνοεί ολιγάρχες, τράπεζες και πολιτικούς εταίρους (βλ. ιδιωτικοποιήσεις, αυτοματοποιημένη φορολογία).

Δείχνει την εξέλιξη του καπιταλιστικού μοντέλου:
Από τις φυσικές αποικίες (19ος αι.) στις ψηφιακές αποικίες (21ος αι.) όπου τα δεδομένα είναι το νέο καουτσούκ.

Η αναλογία είναι ιστορικά βάσιμη και πολιτικά αποκαλυπτική.
Δεν είναι υπερβολή, αλλά εργαλείο απομυθοποίησης γιατί με την αναφορά που κάνω μέσα από αυτό το άρθρο μου, φωτίζει πώς τα συστήματα εξουσίας επαναλαμβάνουν μοτίβα εκμετάλλευσης, απλά αλλάζουν τα εργαλεία.

Ο Προσωπικός Αριθμός είναι το ‘καουτσούκ’ του 21ου αιώνα, ένα εμπόρευμα που εξάγεται, από το ανθρώπινο σώμα των πολιτών.
Η μόνη διαφορά;
Το αίμα είναι ψηφιακό.”

21ος αιώνας λοιπόν που ο Κυρ. Μητσοτάκης  μετέτρεψε την Ελλάδα σε πλαντά για:

Εκμετάλλευση δεδομένων (το νέο πετρέλαιο)

Πειραματισμούς κοινωνικού ελέγχου (το νέο καουτσούκ)

Ο Διοικητής δεν απαιτεί να τον αγαπάς.
Απαιτεί να του δώσεις τα δεδομένα σου, να υπογράψεις ψηφιακά, και να πεις ευχαριστώ.
Αυτό είναι το ‘σύγχρονο’ δουλεμπόριο.

Η πατρίδα μας που πουλιέται ως δοκιμαστικό πεδίο για την ψηφιακή δικτατορία.