Αυξήσεις τιμών σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, αυξήσεις ναύλων σε ακτοπλοΐα και αερομεταφορές, εκτίναξη του κόστους συντήρησης παλαιών κατοικιών και αυτοκινήτων και εκτόξευση των κινδύνων για την υγεία του λαού περιλαμβάνει το επικίνδυνο πακέτο κανονισμών «Fit for 55» (για τη μείωση των εκπομπών ρύπων κατά 55% έως το 2030), που σε αγαστή σύμπνοια ενέκρινε η πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου στην τελευταία της Ολομέλεια και σερβίρει στους λαούς σε «πράσινο» περιτύλιγμα.
Αυξήσεις τιμών σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, αυξήσεις ναύλων σε ακτοπλοΐα και αερομεταφορές, εκτίναξη του κόστους συντήρησης παλαιών κατοικιών και αυτοκινήτων και εκτόξευση των κινδύνων για την υγεία του λαού περιλαμβάνει το επικίνδυνο πακέτο κανονισμών «Fit for 55» (για τη μείωση των εκπομπών ρύπων κατά 55% έως το 2030), που σε αγαστή σύμπνοια ενέκρινε η πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου στην τελευταία της Ολομέλεια και σερβίρει στους λαούς σε «πράσινο» περιτύλιγμα.
Για πολλοστή φορά και σε άψογη στρατηγική σύμπλευση, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ υπερψήφισαν και αυτό το πακέτο κανονισμών, που αποτελεί τμήμα της στρατηγικής της «πράσινης μετάβασης» και του «Πράσινου New Deal» της ΕΕ.
Αδιάψευστη απόδειξη ότι οι αντιλαϊκές δεσμεύσεις που από κοινού χαράζουν και ψηφίζουν στα όργανα της ΕΕ είναι το κοινό πρόγραμμά τους, που θα το εφαρμόσει, ανεξάρτητα από το «χρώμα» της, όποια κυβέρνηση προκύψει από τις προσεχείς εκλογές, αυτοδύναμη ή συνεργασίας.
Ο ρυπαίνων … τα φορτώνει στον λαό
Με το νέο πακέτο κανονισμών που εγκρίθηκε δίνεται η δυνατότητα στους επιχειρηματικούς ομίλους να συνεχίσουν να ρυπαίνουν απρόσκοπτα και ανέξοδα, ή με ένα ελάχιστο κόστος σε σύγκριση με τα μέτρα που θα έπρεπε να υποχρεωθούν να πάρουν, με το κόστος να μετακυλίεται στους εργαζόμενους, που ως καταναλωτές θα δουν τις τιμές των προϊόντων που έχουν ανάγκη να εκτοξεύονται.
Κι αυτό καθώς επεκτείνεται το άθλιο «εμπόριο της ρύπανσης» (το λεγόμενο Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών – ΣΕΔΕ) στην επιζήμια για την υγεία του λαού και το περιβάλλον καύση αστικών αποβλήτων, αλλά και στα κτίρια και στο σύνολο των μεταφορών (οδικές, θαλάσσιες και αεροπορικές), ενώ με τον λεγόμενο «μηχανισμό συνοριακής προσαρμογής άνθρακα», επιβάλλονται «πράσινοι» δασμοί σε εισαγόμενα προϊόντα και πρώτες ύλες (σίδηρος, αλουμίνιο, χάλυβας, τσιμέντο κ.ά.), που φυσικά θα μετακυληθούν στη λαϊκή κατανάλωση.
Για τα λαϊκά νοικοκυριά το πλήγμα είναι πολλαπλό, καθώς πέραν των ανατιμήσεων στα είδη λαϊκής κατανάλωσης θα κληθούν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη όσα διαβιούν σε παλαιότερα σπίτια, που δεν συμμορφώνονται με τις «πράσινες» προδιαγραφές, ή/και διαθέτουν βενζινοκίνητα ή πετρελαιοκίνητα οχήματα. «Πράσινα» χαράτσια – πρόστιμα έως 45 ευρώ ανά τόνο εκπομπών διοξειδίου άνθρακα θα επιβληθούν στις κατοικίες με καυστήρες πετρελαίου και φυσικού αερίου, εκτοξεύοντας περαιτέρω το κόστος θέρμανσης, το ίδιο και για τα οχήματα που χρησιμοποιούν καύσιμο βενζίνης και πετρελαίου.
Το κόστος της στέγασης και διατήρησης των αυτοκινήτων θα γίνει απαγορευτικό για τις λαϊκές οικογένειες, ώστε να υποχρεωθούν να ξοδέψουν τις όποιες ισχνές αποταμιεύσεις τους για αγορά νέων ηλεκτρικών, υβριδικών, «πράσινων» οχημάτων, για ανακαινίσεις και επισκευές κατοικιών, για την απόκτηση «πράσινων» πιστοποιητικών ή των λεγόμενων «ενεργειακής απόδοσης», υποχρεωτικών για αγοραπωλησίες και ενοικίαση.
Η φτώχεια του λαού, τα κέρδη του κεφαλαίου
Η νέα αυτή πραγματικότητα που επιδιώκουν να διαμορφωθεί εξασφαλίζει έτσι και νέες «πράσινες» αγορές για τους επιχειρηματικούς ομίλους και πελατεία για τις τράπεζες, καθώς όσοι δεν διαθέτουν αποταμίευση για να συμμορφωθούν στα νέα δεδομένα θα εξωθηθούν στον τραπεζικό δανεισμό.
Την ίδια ώρα που το κεφάλαιο θα εισπράττει πολλαπλάσια για το όποιο μικρό τίμημα καταβάλλει μέσα από τα ευρωενωσιακά ταμεία, όπως το «Ταμείο Καινοτομίας», το «Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα» κ.ά. Κάπως έτσι ο τζόγος του χρηματιστηρίου της ρύπανσης αποδεικνύεται ξανά εξαιρετικά προσοδοφόρος για τους επιχειρηματικούς ομίλους – κατασκευαστές, εργολάβους, βιομηχάνους, εφοπλιστές και τραπεζίτες, που θα δουν τα κέρδη τους να εκτοξεύονται από τη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος.
Είναι χαρακτηριστική η ικανοποίηση της απαίτησης των εφοπλιστών το κόστος των εκπομπών άνθρακα από τα πλοία τους να μη βαρύνει τους ίδιους, αλλά τους ναυλωτές, δηλαδή τους εργαζόμενους, που είτε ως καταναλωτές είτε ως επιβάτες θα πληρώσουν το μάρμαρο. Δεν αποτελεί συνεπώς έκπληξη το γεγονός ότι τόσο η Ελληνική όσο και η Ευρωπαϊκή Ενωση Εφοπλιστών Πλοιοκτητών χαιρέτισαν την εξέλιξη.
Μεγάλοι κίνδυνοι για την υγεία
Πέρα από την τσέπη των εργαζομένων, το νέο πακέτο κανονισμών αποδεικνύεται εξόχως επιβαρυντικό και για την υγεία τους, καθώς εντάσσει στο άθλιο «εμπόριο ρύπων» την καταστροφική για την υγεία και το περιβάλλον καύση απορριμμάτων για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, πριμοδοτώντας τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται και στη χώρα μας, όπως η ΑΓΕΤ στον Βόλο, και ρίχνοντας «νερό στον μύλο» του σχεδιασμού για νέες χωματερές, μονάδες επεξεργασίας και μονάδες καύσης απορριμμάτων σε ολόκληρη την Ελλάδα, που προχώρησε τόσο με την κυβέρνηση ΝΔ όσο και με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Και ενώ καμία διαφωνία δεν εκφράστηκε από κανέναν για τα νέα ασήκωτα βάρη που επωμίζονται οι λαοί, η μάχη στην ΕΕ δόθηκε για το ποιου κράτους τα μονοπώλια θα πριμοδοτηθούν περισσότερο στο πλαίσιο της νέας αυτής πραγματικότητας. Ετσι, η Γερμανία κατάφερε να εξαιρεθούν από την κατάργηση των κινητήρων εσωτερικής καύσης έως το 2035 οι δικές της αυτοκινητοβιομηχανίες εφόσον χρησιμοποιούν «εναλλακτικά» καύσιμα, η Γαλλία να θεωρηθεί «πράσινη» η πυρηνική ενέργεια, η Πολωνία και άλλα κράτη – μέλη να συνεχιστεί απρόσκοπτα η χρήση του φυσικού αερίου ως «μεταβατικού καυσίμου», η Ελλάδα να μεταφέρει το κόστος εκπομπών αερίου από τους εφοπλιστές σε αυτούς που έχουν την «εκμετάλλευση» των πλοίων, στο πλαίσιο των μεταξύ τους συμβιβασμών, που κι αυτοί φορτώνουν τα σπασμένα στους λαούς.