Έχει γεμίσει ο χώρος των social media από κλάμα και δάκρυ για τον ξεριζωμό των Αρμενίων του Αρτσάχ. Δικαίως, από μια μεριά, εφόσον όντως ζούμε μέρες εθνοκάθαρσης στην περιοχή. Πίσω όμως από το δικαιολογημένο θρήνο και την οδύνη (κάποιων, όχι όλων…) αρχίζει να αναδύεται το πολιτικό “τροπάρι” του “ξεπλύματος” των υπευθύνων: “μόνοι τους έμειναν οι Αρμένιοι, όλοι τους πούλησαν, όλοι τους χρησιμοποίησαν” κλπ. κλπ.
Να πως “ξεπλένεται”, λοιπόν, ωραία και καλά ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΌΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ και οι μαριονέτες του, μέσα από “ισαποστακίστικες”, γεμάτες μισές αλήθειες κι ολόκληρα ψέματα, “αναλύσεις” που συσκοτίζουν την τραγική πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που, δυστυχώς, εμπλέκει και τους ίδιους τους Αρμένιους στο κάδρο των ευθυνών.
Καμία Ρωσία δεν έφταιξε γι’ αυτό που συμβαίνει σήμερα. Το λέμε ευθύς εξαρχής γιατί, αν πιστέψουμε την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ο Πούτιν παίζει και να θεωρείται …πιο “υπεύθυνος” κι από τους Αζέρους! Η αλήθεια – που φυσικά απουσιάζει εκκωφαντικά – είναι πως ο αρχιΠΡΟΔΟΤΗΣ Πασινιάν, ο άνθρωπος της Δύσης, αυτός που αναγνώρισε την κυριότητα του Αζερμπαϊτζάν στο Αρτσάχ και δεν έριξε ούτε μια σφαίρα για να υπερασπιστεί το λαό του, είναι ο πρώτος υπεύθυνος, φυσικά ως μπροστινός των ευρωατλαντικών αφεντικών του.
Μεθοδικά, από το 2018, προώθησε την δυτική ατζέντα που είχε στόχο να διώξει τη Ρωσία από την Υπερκαυκασία, για λογαριασμό του ΝΑΤΟ. Όσο η Αρμενία συμμετείχε ενεργά και στηριζόταν στη Ρωσία, οι Αζέροι δεν τολμούσαν να κάνουν τίποτα. Από το 2018 ο Πασινιάν, συστηματικά καλλιεργούσε το αφήγημα ότι “το Αρτσάχ πρέπει να επιστραφεί για χάρη της ειρήνης”. Οι πράξεις του – τα εγκλήματά του καλύτερα – βοούν…
Το 2020, χωρίς να έχει αναγνωρίσει καν ως επίσημη Αρμενία το Αρτσάχ, προκάλεσε τον πόλεμο με τους Αζέρους, έχοντας αφήσει το στρατό ανοργάνωτο, άσχημα εξοπλισμένο και απροετοίμαστο για μια σύγκρουση τέτοιας εμβέλειας.
Πολιτικά, η σταθερή του πυξίδα ήταν το αλλοιθώρισμα προς τη Δύση. Το αποτέλεσμα ήταν να ηττηθεί συντριπτικά σε δύο μήνες. Έκτοτε, το μόνο που έκανε είναι να κατηγορεί τη Μόσχα, ενώ πίσω από τις πλάτες του λαού του πήγε στις Βρυξέλλες και στην Πράγα σε μυστικές συνομιλίες με τον Αλίεφ, όπου αναγνώρισε ότι το Αρτσάχ ανήκει στο Αζερμπαϊτζάν.
Με τον τρόπο αυτό, ακύρωσε όχι μόνο την τριμερή συμφωνία του 2020 που υπογράφτηκε με μεγάλη προσπάθεια από τη Ρωσία και ΕΣΩΣΕ τον πληθυσμό του Αρτσάχ από τη σφαγή, αλλά και κάθε δυνατότητα να επέμβει το CSTO (το αμυντικό σύμφωνο της Ρωσίας με χώρες της πρώην ΕΣΣΔ) υπέρ του Αρτσάχ, αφού το τελευταίο δεν είναι μέλος του και η Αρμενία που είναι, έδωσε δίκιο στον Αλίεφ. Άξιος ο μισθός του “πατριώτη” και “δημοκράτη” ηγέτη…
Όλος ο σκοπός της άτιμης, προδοτικής του ατζεντας ήταν να προκαλέσει την ήττα και την εθνοκάθαρση στο Αρτσάχ, για να τα φορτώσει προπαγανδιστικά στη Μόσχα.
Φαίνεται όμως ότι δεν πιάνουν τα κόλπα αυτά, γιατί εδώ και μέρες έχουν ξεσπάσει σοβαρές ταραχές στο Ερεβάν, με πλήθος λαού να ζητά την παραίτησή του, με αποτέλεσμα να ζητηθεί η επέμβαση των δυνάμεων καταστολής για να “μαζευτεί” το πράγμα.
Βέβαια, τέτοιες κινητοποιήσεις έγιναν και το 2020 και λίγο μετά ο Πασινιάν ξανακέρδισε τις εκλογές. Μπα στο καλό… η Μόσχα θα φταίει και γι’ αυτό…
Το σίγουρο είναι ότι όσο η Αρμενία δεν επιστρέφει στη δοκιμασμένη πολιτική της αδελφικής φιλίας με τη Ρωσία, που της απέφερε τη νίκη αρχικά και την ανεξαρτησία του Αρτσάχ και κατόπιν την επί 30ετια επιβίωση του ως ανεξάρτητου κράτους, τόσο θα κινδυνεύει από νέες εθνικές συμφορές.
Γιατί, πολύ απλά, έπεται συνέχεια: οι Αζέροι θα επιδιώξουν να συνδεθούν εδαφικά με το Ναχιτσεβάν. Από πίσω, Τούρκοι, Σιωνιστές και, πάνω απ’όλα, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Με Πασινιάν στο τιμόνι, προβλέπονται ακόμα πιο οδυνηροί ακρωτηριασμοί του δύστυχου αυτού λαού.
Όποιος στηρίχτηκε στο ΝΑΤΟ και στη Δύση, αυτό έπαθε, άλλωστε. Να θυμηθούμε τα δικά μας (Μικρά Ασία, Κύπρος)? Να θυμηθούμε τι έπαθαν οι Κούρδοι που πίστεψαν τις ΗΠΑ και το Ισραήλ και έγιναν ιμάντες ανατροπής του Άσαντ στη Συρία και σήμερα τρέχουν και τον παρακαλούν να τους σώσει από τα τουρκικά στρατεύματα?
Έτσι είναι η ζωή, αυτή είναι η “σωστή πλευρά της ιστορίας” του Κούλη και των άλλων αμερικανοτσολιάδων πολιτικών μας, ΟΛΟΥ του φάσματος.
Κρίμα μόνο για αυτό το λαό, τους ηρωικούς Αρμένιους του Αρτσάχ, που θυσιάζονται στο βωμό των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών του Μπάιντεν και των αποικιοκρατών της Δύσης.
Κι όταν λέω “Αρμενίων του Αρτσάχ” τον εννοώ τον γεωγραφικό περιορισμό, δεν είναι σχήμα λόγου. Γιατί οι λοιποί συμπατριώτες τους, της μητροπολιτικής Αρμενίας, προς το παρόν αμολάνε αετό…
Ξέρετε κάτι? Κανένας δε θα χύσει αίμα για να σώσει κάποιους που δε θέλουν οι ίδιοι να σωθούν και δεν το αποδεικνύουν στην πράξη κι όχι στα λόγια και τις κλάψες. Όπως έλεγε σοφά ένας μεγάλος επαναστάτης, κάθε λαός, τελικά, έχει την ηγεσία που του αξίζει…
