Στην εικόνα που παρουσιάζει η ελληνική οικονομία σήμερα αλλά και στο τι θα επακολουθήσει μετά την επίσημη λήξη του προγράμματος στήριξης τον Aύγουστο εστιάζει σχόλιο της Tagesspiegel, το οποίο υποστηρίζει ότι ναι μεν η κατάσταση στην Ελλάδα έχει βελτιωθεί, ωστόσο η χώρα δεν έχει ακόμη διασωθεί. «Η Ελλάδα αναμένεται σε λίγες εβδομάδες να βγει από το πρόγραμμα διάσωσης. Αυτό είναι ένα καλό νέο. Αλλά είναι συγχρόνως και μια «ιστορική στιγμή», ένα «νέο κεφάλαιο για την Ελλάδα», όπως γιορτάζει η Κομισιόν; Στην πραγματικότητα όχι. Αποδείχθηκε μόνο ότι αυτό που επετεύχθη για οκτώ χρόνια είναι τα παλιά χρέη να ανταλλαχθούν με νέα χρέη. Ωστόσο πρέπει να θεωρείται αμφίβολο κατά πόσο τρία προγράμματα διάσωσης, τα 274 δις ευρώ δανειακής βοήθειας και το βουνό από προαπαιτούμενα έχουν προετοιμάσει τη χώρα για ένα καλύτερο μέλλον. Είναι επιπόλαιο να προσποιούμαστε ότι η Ελλάδα έχει διασωθεί» σημειώνει το σχόλιο.
Στη συνέχεια η σχολιογράφος αναφέρει ότι τόσο οι «διασώστες» όσο και οι «διασωθέντες» θα πρέπει κάπως να πείσουν τους ψηφοφόρους τους για όλα όσα έγιναν στο πεδίο της ελληνικής κρίσης. «Για τα βιβλία ιστορίας θα πρέπει η αφήγηση μιας τόσο επίπονης προσπάθειας να λάβει και ισάξια ανταμοιβή –για το λόγο αυτό και η ανταμοιβή της καλής πράξης θα πρέπει να αναδειχθεί με τον φωτεινότερο τρόπο. Ιδίως τώρα, υπό το βάρος της προσφυγικής δυστυχίας, υπάρχει μια έντονη λαχτάρα για ευρωπαϊκές ιστορίες επιτυχίας». Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας από πέρυσι βοηθά, λοιπόν, προς μια τέτοια κατεύθυνση, σημειώνει η σχολιογράφος, υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι αυτή δεν οφείλεται τόσο στα προγράμματα διάσωσης όσο στη γενικότερη ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας, από την οποία επωφελήθηκε και η νότια Ευρώπη. Το σχόλιο αναφέρεται επίσης και στο ότι η Ελλάδα καταγράφει για την ώρα πρωτογενές πλεόνασμα, ωστόσο σημειώνει κλείνοντας: «Η υπόθεση ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να παράγει πλεονάσματα για τα επόμενα τριάντα χρόνια είναι ανόητη. Αυτό όμως ήταν ζητούμενο από το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης. Όπως επίσης εξωφρενική είναι και η υπόθεση ότι η ελληνική κυβέρνηση θα συνεχίσει με την ίδια γενναιότητα την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, όταν η διεθνής πίεση θα έχει πλέον χαλαρώσει».
Η νέα ηγεμονία Ερντογάν και το μέλλον της Τουρκίας
Το βασικό θέμα όμως που κυριαρχεί σήμερα στον γερμανόφωνο τύπο η νίκη Ερντογάν, στις τουρκικές εκλογές. Με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα οι γερμανικές εφημερίδες προσπαθούν να εξηγήσουν ειδικότερα τι σημαίνει η εγκαθίδρυση του νέου προεδρικού συστήματος, τι συνέπειες θα έχει για το μέλλον της τουρκικής δημοκρατίας αλλά και ποιος θα είναι ο ρόλος της αντιπολίτευσης. Η Süddeutsche Zeitung αναφέρει σε σχόλιο: «Κάποτε ο Ερντογάν ήθελε να οδηγήσει τη χώρα στην ΕΕ. Σήμερα διαβάζει τη λίστα των αυταρχικών ηγετών που τον συνεχάρηκαν: ο Όρμπαν από την Ουγγαρία, ο Πούτιν από τη Ρωσία, ο πρόεδρος του Ιράν (…). Το τουρκικό πολιτικό σύστημα ήταν πάντα ένα κράμα δημοκρατικών και αυταρχικών στοιχείων. Άλλοτε έρεπε προς τη μια και άλλοτε προς την άλλη κατεύθυνση. Υπό την ηγεσία Ερντογάν η τάση προς τον αυταρχισμό συνεχίζεται. Ωστόσο οι εκλογές έδειξαν: Η χώρα διαθέτει εκπληκτικά ανθεκτικές δημοκρατικές δυνάμεις. Εν μέσω της κατάστασης έκτακτης ανάγκης μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων έδειξε ότι επιθυμεί μια άλλη Τουρκία. Ο δρόμος για τα επόμενα χρόνια φαίνεται προκαθορισμένος. Αλλά όχι και μη αναστρέψιμος».
Στη δύναμη της τουρκικής αντιπολίτευσης, που μολονότι ηττήθηκε στις εκλογές, κέρδισε προεκλογικά τις εντυπώσεις εστιάζει η TAZ του Βερολίνου: «Ο Ερντογάν βρίσκεται στο ζενίθ της εξουσίας του. Κατάφερε να κερδίσει όλα όσα ήθελε να πετύχει στα 16 χρόνια της διακυβέρνησής του. Κι όμως βρίσκεται σε θέση άμυνας. Η προεκλογική του εκστρατεία δεν ήταν εμπνευσμένη και δεν μπορούσε καν να συνεπάρει τους δικούς του ανθρώπους» σημειώνει η εφημερίδα συμπληρώνοντας ότι «ο Ερντογάν κέρδισε επειδή οι οπαδοί του φοβούνται την αλλαγή, γιατί κατάφερε να τους πείσει ότι ο όποιος νέος διάδοχος θα τους πάρει όλα όσα απέκτησαν κατά τα χρόνια της δικής του ηγεσίας. Αλλά ο φόβος δεν είναι καλή βάση για το μέλλον. Πέραν της διασφάλισης της εξουσίας του, ο Ερντογάν δεν έχει κανένα πολιτικό πρόγραμμα». Τέλος η ίδια εφημερίδα σημειώνει: «Από την Κυριακή ένα είναι σαφές: ότι ο Ερντογάν δεν μπορεί να αντικατασταθεί μέσω εκλογών. Το σύστημα που έχει δημιουργήσει μπλοκάρει κάτι τέτοιο. Αυτό όμως που φαίνεται επίσης θα χρειαστεί μεγάλη αναμονή ως την κατάρρευση της Δημοκρατίας Ερντογάν. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πόσο χρόνο θα πάρει η εκ των έσω κατάρρευση του συστήματος αυτού είτε η βίαιη ανατροπή του. Το μέλλον της Τουρκίας είναι πρωτίστως αβέβαιο».
Τέλος η ελβετική Neue Zürcher Zeitung αναφέρει σχετικά με την επόμενη μέρα στην Τουρκία: «Τι θα συμβεί από δω και πέρα; Το ότι η εποχή Ερντογάν δεν έχει ακόμη παρέλθει είναι κάτι που οι αντίπαλοί του πρέπει να το συνηθίσουν. (…) O Eρντογάν θα κληθεί αμέσως να έρθει αντιμέτωπος με την δύσκολη οικονομική κατάσταση στην Τουρκία, θα πρέπει να μειώσει σημαντικά τις κρατικές δαπάνες και να θέσει υπό έλεγχο την κρίση χρέους. Οι κοινωνικές αναταραχές θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένες. Και τότε ο ίδιος θα καταλάβει ότι αυτή η απόλυτη συγκέντρωση εξουσίας δεν φέρνει και την ειρήνη»