Παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, μετά τον σεισμό στην Τουρκία (6 Φλεβάρη), για υποχρεωτικό έλεγχο όλων των δημοσίων κτιρίων και κατά προτεραιότητα των σχολείων, η διαδικασία ακόμα δεν έχει ξεκινήσει, με το πιο αισιόδοξο σενάριο να τοποθετεί την έναρξη των όποιων ελέγχων τον ερχόμενο Σεπτέμβρη ή Οκτώβρη, σε συνεργασία με το ΤΕΕ.
Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που κατατάσσεται 1η σε σεισμικότητα στην Ευρώπη και 6η στον κόσμο, η αντισεισμική πρόληψη με τακτικούς και εξαντλητικούς ελέγχους θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα για το κράτος. Συμβαίνει όμως το ακριβώς αντίθετο, αν σκεφτεί κανείς ότι από τον μεγάλο σεισμό της Αθήνας το 1999 και τις αποφάσεις που υπήρξαν τότε για έλεγχο των κτιρίων, αυτός έγινε περίπου στα μισά σχολεία όλης της χώρας και μόλις στο 1/3 των σχολείων της σεισμόπληκτης Αττικής!
Ακόμα και τότε, οι έλεγχοι ξεκίνησαν δυο χρόνια (!) μετά τον καταστροφικό σεισμό, χωρίς ποτέ να ολοκληρωθούν. Σήμερα, 22 χρόνια μετά, το πρόγραμμα που νομοθέτησε η κυβέρνηση τον περασμένο Μάρτη δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, ενώ θα έπρεπε τα σχολεία να έχουν ήδη ελεγχθεί, για να βεβαιωθεί η ασφάλειά τους, ή να δρομολογηθούν εργασίες εκεί που χρειάζεται, πριν αρχίσει η νέα σχολική χρονιά.
Σύμφωνα με το ΤΕΕ, που έχει αναλάβει τους ελέγχους σε συνεργασίας με τον ΟΑΣΠ και τους δήμους, ο πρωτοβάθμιος έλεγχος θα διαρκέσει 6-8 μήνες. Τα δημόσια κτίρια που χρειάζεται άμεσα να ελεγχθούν είναι 20.000 και στεγάζουν σχολεία και νοσοκομεία.
Ειδικά για τα σχολικά κτίρια, πάνω από 9.000 είναι χτισμένα την περίοδο 1960 – 1985 και δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ! Από το σύνολο των πρωτοβάθμιων ελέγχων υπολογίζεται ότι για ένα περίπου περίπου 10% των κτιρίων θα χρειαστεί επανέλεγχος, ενδεχομένως και επισκευαστικές εργασίες, που, εκτός από κινδύνους σε περίπτωση σεισμού, σημαίνει και ανατροπή της εκπαιδευτικής λειτουργίας μέσα στη σχολική χρονιά.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΣΠ, από τα 20.000 κτίρια δημόσιας και κοινωφελούς χρήσης, που στεγάζουν κατά κανόνα σχολεία, το 23% είναι χτισμένα προ του 1960, το 42% μεταξύ 1961 και 1985, το 18% την περίοδο 1986 – 1995, το 9% τα έτη 1996 – 2000, το 6% μετά το 2000 και για το 2% δεν υπάρχουν στοιχεία.
Είναι φανερό ότι λόγω και της παλαιότητας πολλών κτιρίων, η συνειδητή υποτίμηση και απαξίωση των προσεισμικών ελέγχων από το κράτος (κυβερνήσεις, Τοπική Διοίκηση) είναι εγκληματική. Η ολοκληρωμένη πρόληψη από τους σεισμούς και η ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών θυσιάζονται στον βωμό του «κόστους – οφέλους» για το κεφάλαιο και το κράτος του.
Γι’ αυτό αποκτά μεγάλη σημασία να δυναμώσουν ο αγώνας και η διεκδίκηση με βάση τα αιτήματα που προβάλλουν οργανωμένα μέσα από τα σωματεία, τα συμβούλια και τους συλλόγους τους γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί, απαιτώντας χωρίς άλλη καθυστέρηση:
- Να προχωρήσει άμεσα και ολοκληρωμένα ο προσεισμικός έλεγχος όλων των σχολείων.
- Οι έλεγχοι να είναι ουσιαστικοί, όχι μόνο οπτικοί, από τις αρμόδιες υπηρεσίες, σε όλα τα σχολικά κτίρια και σε όλα τα επίπεδα (στατική επάρκεια – προσεισμικός έλεγχος – έξοδοι διαφυγής – πυρασφάλεια – ασφαλής ηλεκτρολογική εγκατάσταση – επάρκεια σε προαύλια και χώρους συγκέντρωσης).
- Να εξασφαλιστούν κονδύλια για την άμεση εκτέλεση επισκευών που θα κριθούν αναγκαίες.
- Να υπάρξει ουσιαστική μέριμνα από την πλευρά του κράτους για τακτικούς, επιστημονικά ολοκληρωμένους προσεισμικούς ελέγχους στα σχολεία και στα δημόσια κτίρια.
- Να προσληφθεί γι’ αυτόν τον σκοπό το αναγκαίο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων και να εξασφαλιστούν τα απαραίτητα κονδύλια.
Σε ό,τι αφορά το σύνολο των υφιστάμενων κατασκευών στην Ελλάδα, το 46% έχουν χτιστεί μεταξύ 1959 και 1985, με τον αντισεισμικό κανονισμό του 1959, το 32% πριν το 1959, χωρίς αντισεισμικό κανονισμό, το 13% μεταξύ 1985 και 1995, με τον αντισεισμικό κανονισμό του 1959 και τα πρόσθετα άρθρα του 1984/85, ενώ το 9% έχουν χτιστεί από το 1995 μέχρι σήμερα, με τον νέο αντισεισμικό κανονισμό του 1995 και τον Ελληνικό Αντισεισμικό Κανονισμό του 2000.
ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ