Πριν από λίγες ώρες οι ένορκοι του δικαστηρίου της Νέας Υόρκης έβγαλαν ετυμηγορία που κρίνει τον πρώην πρόεδρο Τραμπ ένοχο για τις τέσσερις κατηγορίες που του αποδίδονται.
Πρόκειται για μία δίκη που όλα της τα χαρακτηριστικά εντάσσουν πλέον τις ΗΠΑ στον κατάλογο με τις χώρες-μπανανίες.
Ο πρόεδρος του δικαστηρίου, ο οποίος όπως κατήγγειλε η Elise Stefanik, ρεπουμπλικανή βουλευτής από τη Νέα Υόρκη, είναι ενεργό μέλος του αντίπαλου προς τον Τραμπ κόμματος των δημοκρατικών, προσφέρει χρήματα στις προεκλογικές τους εκστρατείες και η κόρη του εργάζεται στον εκλογικό μηχανισμό τους, θα έπρεπε αυτονοήτως να έχει εξαιρεθεί από την εκδίκαση της υπόθεσης, αφού ούτε κατά διάνοια δε μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι είναι αμερόληπτος. Αντί γι αυτό, όπως καταγγέλλει επίσης η Stefanik, “τυχαίνει” να κληρώνεται κατ’ επανάληψη σε υποθέσεις που αφορούν άμεσα ή έμμεσα τον Τραμπ – στα Ελληνικά θα λέγαμε ότι “τις έχει πάρει εργολαβία”.
Η υπόθεση είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά και είναι μία από τις πολλές που έχουν στηθεί για να χτυπήσουν τον πρώην πρόεδρο. Ένα υποτιθέμενο αδίκημα που ήταν πλημέλλημα, “αναβαθμίστηκε” με δικονομικά τερτίπια σε κακούργημα. Το στόρυ ξεκινά με μία συνταξιούχο πορνοστάρ που είχε κατηγορήσει τον Τραμπ ότι τη δυσφήμησε όταν αρνήθηκε ότι είχε σχέση μαζί της. Το δικαστήριο της επεδίκασε τελικά μερικά εκατομμύρια δολάρια για να αποκασταστήσει τη θιγείσα τιμή και υπόληψή της, βασιζόμενο σα μόνο αποδεικτικό στοιχείο στη μαρτυρία της. Η υπόθεση που “τρέχει” τώρα είναι ένα παρακλάδι αυτής, αφού ο Τραμπ φέρεται να προχώρησε σε συμφωνία μαζί της να μην κάνει αποκαλύψεις για την υποτιθέμενη “σχέση” τους που θα τον έβλαπταν τις παραμονές των τελευταίων εκλογών. Η συμφωνία – άν έγινε – ήταν καθ’ όλα νόμιμη, η κατηγορία όμως είναι ότι ο Τραμπ εμφάνισε τα χρήματα της εξαγοράς σαν αμοιβή του πρώην προσωπικού του δικηγόρου Κοέν. Ο Κοέν, που έχει καταδικαστεί για σειρά αδικημάτων, μεταξύ των οποίων η ψευδορκία, εμφανίζεται τώρα σαν αξιόπιστος μάρτυρας στου οποίου την κατάθεση στηρίζεται η καταδίκη του Τραμπ. Η δε κατάθεση του καταδικασθέντος ψευδομάρτυρα είναι και επίσημα κομμάτι συμφωνίας που έκανε με τον εισαγγελέα, με αντάλλαγμα μειωμένη ποινή.
Είναι αμφίβολο αν όλα αυτά θα μπορούσαν να σταθούν έστω και σα σενάριο B-movie. Αυτό όμως είναι το επίπεδο της πολιτικής ζωής των ΗΠΑ στις μέρες μας.
Η απόφαση του – πλήρως εκτεθιμένου – δικαστή για τη συγκεκριμένη ποινή που θα επιβληθεί στον πρώην πρόεδρο για το “αδίκημα” θα εκδοθεί στις 11 Ιουλίου, 3 μέρες πριν το συνέδριο των ρεπουμπλικάνων που θα ανακηρύξει και επίσημα τον Τραμπ υποψήφιο του κόμματος για την προεδρία.
Μετά την έκδοση της ετυμηγορίας των ενόρκων, οπαδοί των δημοκρατικών ξεχύθηκαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης για να γιορτάσουν τη νίκη της ομάδας τους.
Η φάμπρικα των δικών που έχει στηθεί ενάντια στον Τραμπ αποτελεί εκδίκηση του βαθέως κράτους για τις – ομολογουμένως άτολμες – προσπάθειες του πρώην προέδρου να “αδειάσει το βάλτο” όπως υποσχόταν. Οι παρακρατικού μηχανισμοί που στηρίζουν την υποψηφιότητα του ανοϊκού νυν “προέδρου” τον οποίο θεωρούν σωστά πειθήνιο όργανό τους, έχουν γραπωθεί στην εξουσία και για να μην τη χάσουν κατεδαφίζουν όλους τους θεσμούς του πολιτικού οικοδομήματος των ΗΠΑ. Κάνοντας αυτό βέβαια, οξύνουν ακόμη περισσότερο την πόλωση.
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου – όποιο και να είναι το αποτέλεσμά τους – οι ΗΠΑ θα καταφέρουν να παραμείνουν ενωμένες για μεγάλο διάστημα. Το σίγουρο είναι ότι τυχόν επανεκλογή (ακριβέστερα, “επανεκλογή”, αφού φαίνεται ότι μόνο με μεγάλης κλίμακας νοθεία θα γίνει δυνατή) του σημερινού προέδρου είναι βέβαιο ότι θα επιταχύνει τη διάλυση, αφού μία σειρά κυβερνήτες πολιτειών, με επικεφαλής τον Γκρεγκ Άμποτ του Τέξας, έχουν ήδη κάνει κινήσεις που στη λογική τους συνέχεια οδηγούν σε απόσχιση,
Υπό την οπτική αυτή, τυχόν “νίκη” του Μπάιντεν στις ερχόμενες εκλογές ίσως θα ήταν το μικρότερο κακό για τον υπόλοιπο κόσμο, αφού, όπως είχε πει ο Μεντβιέντεφ μετά την επίθεση της Χαμάς που σήμανε την έναρξη της “καταιγίδας του αλ Άκσα”,
“Τι μπορεί να σταματήσει το μανιακό πάθος της Αμερικής να πυροδοτεί συγκρούσεις παντού στον πλανήτη;
Προφανώς, μόνο ένας εμφύλιος πόλεμος στις Ηνωμένες Πολιτείες.“