Λένε ότι η νίκη έχει πολλούς πατεράδες και η ήττα κανέναν. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ανεξέλεγκτες πυρκαγιές.
Ιστορική έχει μείνει η φράση του υπουργού της ΝΔ Βύρωνα Πολύδωρα το 2007 για τον «στρατηγό άνεμο».
Τα τελευταία χρόνια όμως έχουμε ποικιλία: «ανάγλυφο μπακλαβάς», «φαινόμενο καμινάδας, «πυρονέφος νύχτας»…
Η πυρκαγιά που καίει τώρα την Αττική ξεκίνησε από τον Βαρνάβα την Κυριακή και έφτασε στο Χαλάνδρι τη Δευτέρα, πράγμα αδιανόητο για μια περιοχή που περιλαμβάνει δρόμους, κατοικίες και καλλιέργειες δίπλα σε πρωτεύουσα χώρας.
Ακούσαμε λοιπόν νέες ερμηνείες. «Επιθετικά πεύκα», είπε κάποιος σε τηλεοπτικό κανάλι. Δεν ξέρουμε αν δαγκώνουν, αλλά πρέπει να τα προσέχουμε.
Ενας επιστήμονας μίλησε για «χαοτικές κηλιδώσεις» εξηγώντας πώς μεταφέρεται η φωτιά σε συνθήκες ξηρασίας. Αυτός σωστά τα είπε, αλλά μάλλον δεν περίμενε ότι αυτό θα γίνει σημαία δικαιολογίας για τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ που ξαφνικά ανακάλυψαν έναν καινούργιο «στρατηγό άνεμο» να τους οδηγεί.
Όμως τι είναι οι κηλιδώσεις;
Σπίθες είναι. Καύτρες που τις παίρνει ο αέρας. Από την αρχή του χρόνου, από την πρώτη φωτιά που αντίκρισε ο Homo Sapiens υπάρχουν και στροβιλίζονται ανέμελες και καταστροφικές. Όταν υπάρχει ξηρασία είναι περισσότερες κι όταν υπάρχει άνεμος πάνε πιο μακριά.
Οι χαοτικές κηλιδώσεις δεν είναι δικαιολογία για την ανυπαρξία συντονισμού, εκτός αν μιλήσουμε για χαοτικό συντονισμό και «κηλίδωση» στο προφίλ του Μωϋσή πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, που παίζει με φλεγόμενες βάτους.
