Η επιστροφή του Big Brother με την πρεμιέρα του περασμένου Σαββάτου και με την είσοδο των παικτών του στο ΣΠΙΤΙ “τους”, το βράδυ της Δευτέρας στο πρώτο επεισόδιο, είναι γεγονός και με ευθεία επιδότηση του κράτους!
Από το πρώτο επεισόδιο έγινε αντιληπτό ότι η επιστροφή του Big Brother δεν είναι απλώς μια φριχτή επανάληψη της υποκουλτούρας της κλειδαρότρυπας αλλά κάτι πολύ χειρότερο και πολύ πιο τραγικό, ακόμα και για μια κοινωνία που έχει πλέον εθιστεί να βομβαρδίζεται με αποχαύνωση και βαρβαρότητα.
Το νέο Big Brother, 20 χρόνια μετά από την πρώτη εμφάνισή του στη χώρα μας, αντιπροσωπεύει μια τέλεια καταστροφή για την αισθητική, τη λογική, το γούστο και τα τελευταία εναπομείναντα ίχνη της πολιτισμικής συνεισφοράς της σύγχρονης ελληνικής τηλεόρασης στην κοινωνία.
Αν οι δύο παίκτριες στο Big Brother της Δευτέρας μιλούσαν με έντονο ύφος, αν όχι και με πάθος, για τις φυσικές ανάγκες τους που τους ξεφεύγουν στον ύπνο τους, πρόβλημα ιδιαίτερα ενδιαφέρον για την κοινωνία μας σε μια περίοδο που ευημερεί οικονομικά, κοινωνικά, εθνικά και υγειονομικά και μιλούσαν επίσης για το άλλο μεγάλο πρόβλημα που απασχολεί τον ελληνικό λαό, το μέγεθος του στήθους τους και τη συζήτηση τους για αυτά τα τόσο μεγάλα προβλήματα την παρακολουθεί το 25,4% των τηλεθεατών, αναρωτιέται κανένας όχι μόνο για τον ρόλο της σύγχρονης τηλεόρασης, της οποίας οι άδειες πληρώθηκαν με πολλές δεκάδες εκατομμύρια αλλά κυρίως για τον χαρακτήρα μεγάλου μέρους της κοινωνίας, που φοβούμεθα ότι μεγαλώνει όλο και περισσότερο, της οποίας ο αποπροσανατολιστικός κατήφορος δεν έχει φρένα.
Φυσικά όλα τούτα είναι μόνο η αρχή, γιατί η συνέχεια προβλέπεται εκρηκτική όταν το παζλ των 17 ανθρώπων στο μαγικό ΣΠΙΤΙ του Big Brother αρχίσει να τσακώνεται, να στήνει πλεκτάνες, συνωμοσίες, ραδιουργίες και χτυπήματα κάτω από την ζώνη, προβάλλοντας μια νέα κοινωνία και μια νέα “κανονικότητα” ανθρωποφαγίας και ζούγκλας.
Το Big Brother δεν είναι απλώς ένα κακόγουστο μελό σήριαλ σαν εκείνα που εισάγονται από την σύγχρονη τουρκική τηλεοπτική παραγωγή στα κανάλια μας. Δεν είναι ούτε ένα από κάποια ευτελή τηλεπαιχνίδια με τα οποία περνάει την ώρα του ο θεατής.
Το Big Brother αντιπροσωπεύει, όσο και αν δεν φαίνεται, μια βαθιά πολιτική εκπομπή, η οποία φέρνει στο προσκήνιο ένα νέο πρότυπο μιας κοινωνίας που δείχνει ότι είναι αχταρμάς αλλά στην πραγματικότητα είναι βαθιά ομογενοποιημένη και στην οποία έχουν εξαφανιστεί παραδόσεις, αξίες και αυθεντικά αισθήματα και ευδοκιμούν “ρομποτικοί” χαρακτήρες πειθήνια κινούμενοι ως “υπάλληλοι” μιας νέας αόρατης παγκοσμιοποιημένης εξουσίας, η οποία στηρίζει την δύναμή της στην παθητική μισάνθρωπη αποπολιτικοποίηση και στην αγέλη.
Οι σύγχρονοι φυλακισμένοι του προχωρημένου 21ου αιώνα, δεν θα έχουν ούτε κελί ούτε φύλακες που θα επιβάλλουν την πειθαρχία. Η καινούργια φυλακή δεν θα έχει κάγκελα και φρουρούς. Αυτά θα βρίσκονται εγκατεστημένα στο μυαλό μας.