Τη στιγμή που οι σχέσεις Γαλλίας με ΗΠΑ περνάνε τη μεγαλύτερη κρίση, η Κίνα προσπαθεί να αντεπιτεθεί μετά τη συμφωνία AUKUS
Ενώ οι σχέσεις της Γαλλίας με τις ΗΠΑ, την Αυστραλία και τη Βρετανία έχουν φτάσει σε «ιστορικό χαμηλό», η Κίνα προσπαθεί να απαντήσει στη συμφωνία AUKUS αναλαμβάνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στο Αφγανιστάν, και προσπαθώντας να αυξήσει την επιρροή της με νέες συνεργασίες και ανοίγματα.
Κινεζικά ΜΜΕ αναφέρονται στη συμφωνία AUKUS και στο ρόλο της Κίνας, ενώ σε βιντεοσκοπημένη ομιλία του ο Σι Τζινπίνγκ της Κίνας στην 6η Σύνοδο Κορυφής Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της CELAC, δηλαδή των χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, επανέλαβε την ανάγκη να υπάρξει ομαλή μετάβαση στο Αφγανιστάν, ώστε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που άφησαν πίσω τους ΗΠΑ και ΝΑΤΟ.
Κάλεσε, λοιπόν, όλα τα μέλη «να ενώσουν τα χέρια για τη διαφύλαξη της ειρήνης και της σταθερότητας, τα οποία είναι πιο πολύτιμα από τον χρυσό».
Ο Σι Τζινπίνγκ υποστήριξε πως θα πρέπει να υπάρξει σεβασμός της κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας του Αφγανιστάν, και συμπλήρωσε πως θα πρέπει να δοθεί η ευκαιρία στον αφγανικό λαό να αποφασίσει μόνος του. Παράλληλα, ανακοίνωσε πως η Κίνα είναι έτοιμη να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια προς το Αφγανιστάν.
Και αν η διάθεση της Κίνας να παίξει ρόλο στο Αφγανιστάν έχει φανεί εδώ και καιρό, οι εξελίξεις με τη συμφωνία AUKUS φαίνεται πως επιταχύνουν τις εξελίξεις.
Οι κινήσεις της Κίνας μετά τη συμφωνία AUKUS
Η Κίνα δεν πρόκειται να μείνει με σταυρωμένα χέρια απέναντι στη συμφωνία AUKUS που την θεωρεί εχθρική κατά μέτωπο κίνηση. Σε αυτό το πλαίσιο κατέθεσε αίτηση για την ένταξή της, στη Συνολική και Προοδευτική Συμφωνία για τη Διασυνοριακή Εταιρική Σχέση στην Περιοχή του Ειρηνικού (CPTPP), καθώς η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία σε παγκόσμια επίπεδο, επιδιώξει την ενίσχυση της επιρροής της στον εμπορικό τομέα.
Η CPTPP έχει υπογραφεί από 11 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας, του Καναδά, της Χιλής, της Ιαπωνίας και της Νέας Ζηλανδίας το 2018.
Στο προηγούμενο χρονικό διάστημα, η συμφωνία ήταν γνωστή ως το Σύμφωνο Συνεργασίας των Δύο Πλευρών του Ειρηνικού (TPP) και θεωρούνταν ως ένα σημαντικό οικονομικό αντίβαρο στην άσκηση περιφερειακής επιρροής από την Κίνα.
Η Ιαπωνία, που ασκεί την προεδρία της CPTPP κατά τη χρονιά που διανύουμε, ανακοίνωσε ότι θα διαβουλευτεί με τις χώρες-μέλη για να αντιδράσει στο αίτημα της Κίνας, χωρίς ωστόσο, να ανακοινώσει ένα πιθανό χρονοδιάγραμμα.
Οργή από τη Γαλλία – Αμήχανη η ΕΕ
Παρά τις προσπάθειες της Αυστραλίας να «καλμάρει» τις αντιδράσεις της Γαλλίας και τις κινήσεις των ΗΠΑ να εκτονωθεί η κρίση, το Παρίσι δεν υποχωρεί ανεβάζοντας τους τόνους και προσπαθώντας να κινητοποιήσει την ΕΕ και να συνάψει νέες συμφωνίες.
Μετά την ανάκληση των πρεσβευτών της από ΗΠΑ και Αυστραλία, έκανε δύο ακόμη κινήσεις: Συμφωνία με την Ινδία και πρωτοβουλία για «στρατηγική αυτονομία και άμυνα» της ΕΕ, με ευρωστρατό.
Συγκεκριμένα, ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας συμφώνησε με τον Ινδό ομόλογό του να συνεργαστούν οι δύο χώρες, σε ένα πρόγραμμα για την προώθηση «μιας πραγματικά πολυμερούς διεθνούς τάξης», ανακοίνωσε το γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών.
Ο Κλεμέντε Μπον, υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Εμμανουέλ Μακρόν, αναρωτήθηκε σήμερα γιατί θα πρέπει να εξασφαλίζουν την άμυνα της Ευρώπης οι ΗΠΑ. «Είναι στο χέρι μας να το κάνουμε, έχουμε την τεχνογνωσία, τα οικονομικά μέσα και την ικανότητα», τόνισε σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό France24.
Υπέρ του ευρωστρατού μίλησε και η Φον ντερ Λάιεν από το βήμα της Ευρωβουλής, χωρίς ωστόσο αυτό να είναι κάτι που μπορεί να θεωρηθεί ως «τελειωμένη υπόθεση» για τους 27 της ΕΕ. Είναι η δεύτερη φορά που μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα η ΕΕ έρχεται πολύ πίσω από τις εξελίξεις.
Η αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν έγινε χωρίς η ΕΕ να έχει συμμετοχή στις αποφάσεις και στην υλοποίηση και τώρα η νέα συμφωνία AUKUS δείχνει ότι γεωστρατηγικά η γνώμη της δεν μετράει για τους καλύτερους συμμάχους της.
Η ΕΕ έχει να αντιμετωπίσει ένα δίλλημα για το αν θα επιχειρήσει να γίνει εκτός από οικονομική και στρατιωτική υπερδύναμη ή αν θα περιμένει τις εξελίξεις. Σε κάθε περίπτωση καμία από τις δύο επιλογές δεν είναι εύκολη, με την πρώτη να εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο, αλλά και αντιδράσεις από τους πολίτες που δεν φαίνονται διατεθειμένοι για μια τέτοια κίνηση.