Την επιστροφή σε παλιότερες εποχές και στην πάση θυσία πρόταξη της έννοιας της ασφάλειας σε βάρος των συνταγματικών ελευθεριών των πολιτών σηματοδοτεί η τελευταία αναγγελία του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για απαγόρευση των συναυλιών στα Εξάρχεια. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη ουσιαστικά θέτει σε εφαρμογή τον νόμο 4703/2020 για τις συναθροίσεις που, όπως σχολιάζει ο δικηγόρος Κώστας Παπαδάκης, «δεν τον εφαρμόζει κανείς και η ίδια η κοινωνία τον έχει αγνοήσει». «Δεν μπορεί το κράτος να απαγορεύει πολιτιστικές δραστηριότητες και να μετακυλίει τις ευθύνες της ΕΛΑΣ» επισημαίνει η εγκληματολόγος Νατάσα Τσουκαλά. Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια συγκυρία αυξανόμενου αυταρχισμού της αστυνομικής δράσης, με περιστατικά αστυνομικών παρεμβάσεων μέσα σε σχολεία, όπως συνέβη στην Ιεράπετρα με την παρέμβαση πάνοπλων αστυνομικών σε παράσταση στο πλαίσιο του 1ου Πανελλήνιου Μαθητικού Φεστιβάλ Θεάτρου έπειτα από ανώνυμη καταγγελία. Οπως εξηγεί ο γενικός γραμματέας της ΟΛΜΕ Ανδρέας Καργόπουλος, οι παρεμβάσεις της ΕΛΑΣ «πολλαπλασιάζονται στα σχολεία», ενώ «φέτος τον χειμώνα ψηφίστηκε η παρεμπόδιση του μαθήματος ως αυτεπάγγελτο αδίκημα και πλέον μπορεί η αστυνομία να συλλάβει π.χ. δύο μαθητές που κλείνουν το σχολείο για να πάνε σε μια κινητοποίηση».
Ο σερίφης των… συναυλιών
Την πρόθεσή του να απαγορεύσει τις συναυλίες στα Εξάρχεια «για λόγους δημόσιας τάξης» με αφορμή επεισόδια που έγιναν την ίδια ώρα αλλά εκτός του χώρου στον λόφο του Στρέφη όπου βρισκόταν σε εξέλιξη συναυλία αφιερωμένη στην Παλαιστίνη, προανήγγειλε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχ. Χρυσοχοΐδης τη Μεγάλη Τετάρτη σε ραδιοφωνική συνέντευξή του. Χαρακτήρισε την περιοχή «ορμητήριο για επεισόδια» και συμπλήρωσε: «Δεν έχουν κανένα λόγο να μαζεύονται εκεί 2-3 χιλιάδες άνθρωποι και να κάνουν εκδηλώσεις, π.χ. για τη Γάζα ή για οτιδήποτε, ας πάνε κάπου αλλού. Είναι μια πυκνοκατοικημένη περιοχή, δεν μπορούμε να επιβαρύνουμε περιοχές οι οποίες ήδη έχουν πολλά βάρη».
«Το δικαίωμα του συναθροίζεσθαι έχει αποδείξει εδώ και πολλά χρόνια ο κ. Χρυσοχοΐδης πώς το αντιλαμβάνεται, καθώς είναι αυτός που έχει εφεύρει τις προληπτικές προσαγωγές» ανέφερε στο Documento ο Κ. Παπαδάκης, πρώην μέλος ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και πρώην δημοτικός σύμβουλος Αθήνας, τονίζοντας ότι «είναι εκείνος που ευθύνεται για τη διάλυση μιας από τις μεγαλύτερες ειρηνικές διαδηλώσεις, που έγινε στις 7 Οκτωβρίου 2020 στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, τη μέρα που βγήκε η απόφαση για τη Χρυσή Αυγή. Είναι εκείνος που δημιούργησε τον νόμο για τις συναθροίσεις, τον 4703/2020, τον οποίο δεν τον εφαρμόζει κανένας και η κοινωνία τον έχει αγνοήσει». Τώρα, ωστόσο, όλα δείχνουν ότι προτίθεται να τον θέσει σε εφαρμογή.
«Αυτά τα οποία λέει ο κ. Χρυσοχοΐδης αποτελούν προϊόν συμπύκνωσης πολλών πολιτικών σκοπιμοτήτων της κυβέρνησης. Η μία είναι η αποδοκιμασία της για το γεγονός ότι ο λόφος του Στρέφη, μετά την εκδίωξη της Prodea, είναι στην ελεύθερη χρήση και διάθεση των κατοίκων της περιοχής. Επίσης, είναι η αντίθεση στην ίδια τη συναυλία που έγινε για συμπαράσταση προς τη Γάζα και με σκοπό τα εισιτήριά της να δοθούν για τρόφιμα και προϊόντα πρώτης ανάγκης για τη Γάζα. Διότι αυτό προσκρούει στη σκληρή φιλοϊσραηλινή πολιτική και την ταύτιση συμφερόντων της κυβέρνησης με το Ισραήλ» συνοψίζει ο Κ. Παπαδάκης.
«Στρατηγικό σχέδιο»
Από πλευράς της, η εγκληματολόγος Ν. Τσουκαλά, ερευνήτρια στο ερευνητικό κέντρο CCLS (Centre d’Etudes sur les Conflits, Liberté et Sécurité) στη Γαλλία σημειώνει: «Φοβάμαι ειλικρινά ότι είναι στρατηγικό σχέδιο. Σήμερα είναι τα Εξάρχεια, αύριο θα είναι τα αντιρατσιστικό φεστιβάλ; Ή άλλα πολιτικοποιημένα φεστιβάλ; Δεν μπορεί το κράτος να απαγορεύει πολιτιστικές δραστηριότητες για επεισόδια τα οποία γίνονται σε άλλο χώρο. Γιατί ο δημόσιος χώρος είναι ευθύνη της ελληνικής αστυνομίας. Δεν μπορεί να μετακυλίεται η ευθύνη στους διοργανωτές ενός φεστιβάλ ή μιας συναυλίας στα πέριξ, δεν υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος ανάμεσα στα δύο γεγονότα. Ούτε μπορεί η μετακύλιση ευθύνης να γενικεύεται με χωροταξικά κριτήρια στο όνομα μιας αφηρημένης τοπικής επικινδυνότητας. Αν αντί γι’ αυτό ήταν ένας κινηματογράφος, θα απαγορεύονταν στο εξής οι προβολές στα Εξάρχεια; Ή ένα θέατρο. Θα απαγορεύονταν οι θεατρικές παραστάσεις στα Εξάρχεια;».
Η Ν. Τσουκαλά διακρίνει μάλιστα «τρεις ομόκεντρους κύκλους κρατικής δράσης, με στόχο την καθυπόταξη των χώρων κοινωνικής και πολιτικής διαμαρτυρίας. Ο πρώτος ήταν γενικά οι διαδηλώσεις, τον Μάρτιο του 2009 και με τη σύσταση της ομάδας ΔΕΛΤΑ. Ο δεύτερος όταν πάψαμε να έχουμε μαζικές διαδηλώσεις, ο μεγάλος χώρος που έμεινε για διαμαρτυρίες ήταν τα πανεπιστήμια, με τη σύσταση των Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (ΟΠΠΙ). Και τώρα η περιοχή των Εξαρχείων».
