Ο Ουκρανός πρωθυπουργός Βολοντίμιρ Ζελένσκι, παραχώρησε συνέντευξη στην ιταλική δημόσια τηλεόραση Rai, και μίλησε για την υποτιθέμενη απόπειρα εξόντωσης του ιδίου και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη από ρωσικό πλήγμα στην Οδησσό ισχυριζόμενος ότι αυτοί ήταν οι στόχοι και όχι ότι απλά έτυχε να είναι κοντά στο σημείο όπως τα φιλοκυβερνητικά μέσα ανέφεραν.
Πιο αναλυτικά, ο Ζελένσκι υπογράμμισε: «Σε ό,τι αφορά το χθεσινό συμβάν, ήμασταν με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, πραγματοποιούσαμε επίσημη επίσκεψη στο λιμάνι. Σε απόσταση 300 μέτρων έπεσε βαλλιστικός πύραυλος.
Είναι δύσκολο, όμως, να πούμε ποιον ήθελαν να πλήξουν».
«Ο Πούτιν, σύμφωνα με τις μυστικές υπηρεσίες μας, προσπάθησε να με δολοφονήσει πάνω από δέκα φορές, αλλά δεν ξέρω αν ο αριθμός είναι ακριβής, δεν μετρώ τις απόπειρες αυτές», πρόσθεσε ο Ουκρανός πρόεδρος.
Απαντώντας σε ερώτηση του Ιταλού δημοσιογράφου Μπρούνο Βέσπα, σχετικά με όσους στην Ιταλία δεν υποστηρίζουν την Ουκρανία, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι πρόσθεσε:
«Όποιος δεν στηρίζει την Ουκρανία, στηρίζει αυτόματα την Ρωσία και δεν καταλαβαίνει ποιος είναι ο Πούτιν. Το μέρος εκείνο της δυτικής κοινωνίας που δεν μας βοηθά και στηρίζει τον Πούτιν, δεν κατανοεί τί σημαίνει πόλεμος, διότι δεν τον ζει σε πρώτο πρόσωπο. Και ρωτώ: αν χθες, όταν σημειώθηκε η επίθεση στην Οδησσό, στη θέση του Έλληνα πρωθυπουργού βρισκόταν η Τζόρτζια Μελόνι, τι θα λέγατε, τι θα έλεγε ο ιταλικός λαός;».
«Υποσχεθήκαμε να μην χρησιμοποιήσουμε εναντίον κανενός τους γερμανικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που ζητάμε, με μόνη εξαίρεση τα κατεχόμενα εδάφη της ουκρανικής επικράτειας. Μας χρειάζονται πολλών ειδών πολεμοφόδια. Τα χρειαζόμαστε, διότι με τον κατάλληλο οπλισμό, μπορείς να απαντήσεις στα ρωσικά στρατεύματα και αυτό μπορεί να αλλάξει την έκβαση του πολέμου. Οι Ρώσοι βρίσκονται στην άλλη όχθη του Δνείπερου, αλλά έχουν όπλα μεγαλύτερου βεληνεκούς και μπορούν να πλήξουν στόχους που βρίσκονται πιο μακριά από τους δικούς μας, κατά 20 χιλιόμετρα» δήλωσε στη Rai o Oυκρανός πρόεδρος.
Αστοχία πυραύλου!
Συνάχθηκαν στης Οδησσός τα πέριξ …κατσαρίδες/κι ανάμεσά τους το χορό αρχίσαν δυό …ακρίδες!/ Δυό βλαβερά παράσιτα στήσαν …αλισβερίσι/για μπίζνες μ’ όπλα, πύραυλους, μίζες χοντρές, μπαξίσι…/Κι όπως τα λέγαν κι έτριβαν τα χέρια οι … συνεταίροι,/έκρηξη ακούστηκ’ άξαφνα κι έφτασε το χαμπέρι:/Πύραυλος, είπαν, έσκασε κάπου κοντά, ένα βλήμα/σταλμένο από του Μόσκοβου τον Πούτιν μ’ ένα ποίημα!/ Με κάτι στίχους που’λεγαν: “Ζελένσκι, Μητσοτάκη,/ δρόμο τραβάτε, φύγετε κι άστε το … παζαράκι!/Γιατί το βλήμα τούτο δω δεν ξέρει απ’ αστεία/κι οπότε θέλω φτιάχνω σας φανταστική ….κηδεία!”/ Τα μάζεψαν και τράβηξαν στης Οδησσός τα υπόγεια,/μα όταν μαθεύτηκ’ όλο αυτό πόνου ακουστήκαν λόγια:/ -Νά’βρισκε στόχ’ ο πύραυλος, αχ, να μην ξαστοχούσε/ κι από τα μαύρα τα ερπετά τη Γης να ξεβρωμούσε!… /
-Νά βρισκε κέντρ’ ο πύραυλος, του χάρου το βαπόρι/ να ξέκανε και τον …ναζί μαζί και τ’ “αποσπόρι/ του Ιούδα” του σιχαμερού και των Αμερικάνων/ το γλείφτη αυτό, τον βρωμερό αφέντη όλων των … χάνων/της δεξιάς, της λοιμικής του έρμου τούτου τόπου, /ληστών μα κι ανεγκέφαλων, στυγνών εχθρών του Ανθρώπου!…/ -Τη γλίτωσε άλλη μια φορά η χλαπάτσα του Κιέβου /κι αντάμα της κι ένας …ραγιάς του σκότους και του Ερέβου!/ Ο εκπρόσωπος αχόρταγης ντόπιας πλουτοκρατίας, /εχθρός στυγνός της Λευτεριάς, της Ανεξαρτησίας…/ πολέμιος της Ισότητας, πηγής της ευτυχίας…/
-Το “κελεπούρι” τ’ ά(χ)ρηστο που την Ελλάδα πνίγει, /που όλα τα δίκια του Λαού τα πήρε στο κυνήγι,/της Θάτσερ και του Πινοτσέτ τ’ αντίγραφο τ’ αχρείο/ που όλη τη χώρα πούλησε, σα να ‘ν’ …”νυκτός δοχείο”,/στους Γιάνκηδες κανίβαλους και στου Ισραήλ τα κτήνη,/ σε κάθε αγύρτη και φονιά που έχει παρά να δίνει/ στη μαύρη τούτη κι άραχλη του φασισμού τη σπείρα/ και προπαντός στη φαμελιά τούτου του … χρυσοθήρα…/.
– Βρε Πούτιν, βρε καραβανά, της… “Καγκεμπέ” βρ’ αλάνι,/ σημάδι, ωρέ δεν σού ‘μαθαν, πάνω στο καραβάνι/ των σατανάδων του ντουνιά το βλήμα σου να φτάσεις/ και τη σαπίλα μονομιάς στα Τάρταρα να θάψεις;/ -Όμως μου φαίνεται ξανά πως παίζεις παιχνιδάκια/ “εν ού παικτοίς”, γιατί σκοπούς έχεις τα …παζαράκια/με τους αφέντες εκ Δυσμών, στη μοιρασιά της “πίτας”/κι έτσι …γλιτώσαν οι οχιές, οι γλείφτες της …”μαρμίτας”,/ του θείου εξ Αμερικής οι “επόπτες” στα “τσιφλίκια” ,/ του δολαρίου τα φαγανά κι αχόρταγα σκουλίκια…/
Έτσι συμβαίνει, αν οι Λαοί -ριγμένοι στην απάθεια- /νά ‘ρθει απ’ αλλού το λυτρωμό προσμένουν και προσπάθεια/ οι ίδιοι αυτοί να κάνουνε δεν θέλουν, όπως πρέπει,/ μόν’ καρτερούν τον “πύραυλο Πούτιν”, αν επιτρέπει/η Μόσχα να ριχτεί αυτός, αν έχει νιτερέσο,/ για να τον στείλει στον οχτρό και να τον κάνει …λέσο!/ Φρούδες ελπίδες, κάλπικες, σκλάβοι μου, κι αυταπάτες,/η Λευτεριά δεν δίνεται κι ούτε της βάζουν πλάτες/τ’ αφεντικά κι οι τύραννοι Ανατολής και Δύσης,/ αν συ, ο Λαός, με εξέγερση, στη μάχη δεν νικήσεις!/ Αν συ με τις δυνάμεις σου πόλεμο δεν κερδίσεις,/ δεν θα τη βρεις Λευτεριά, όσο κι αν τη ζητήσεις./ Γίνε λοιπόν, εσύ Λαέ, προπάντων συ Εργάτη,/ ο πύραυλος που θε’ να βρει τον κάθε αχρείο δυνάστη./Γίνε συ ο Κόκκινος Στρατός του Σύγχρονου τ’ Οκτώβρη,/γίνε αστραπή και πυρκαγιά! Το σάπιο καίει, ως τό βρει!/Γίνε ξανά συνειδητός, της Λευτεριάς τ’ αητόνι/που μόνο αυτό και Κίεβο κι Αθήνα απολυτρώνει!
“Δε θα τη βρεις τη Λευτεριά”.
Είναι απαραίτητη η διόρθωση του συγκεκριμένου στίχου, με την προσθήκη του άρθρου “τη” , γιατί με το άρθρο βγαίνει στην ανάγνωση η ρίμα! (Απλή αστοχία πληκτρολογίου κινητού τηλεφώνου. Και μετά σου μιλάνε για … έξυπνα κινητά! Την τύφλα τους τη μαύρη έχουν, αφού από δεκαπεντασύλλαβους δεν σκαμπάζουν γρύ! Πολλούς αποκριάτικους χαιρετισμούς στην Ίσκρα.