Ο Π. Λαφαζάνης μιλάει για τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις ελληνορωσικές σχέσεις, τα κρισιμότερα ίσως προβλήματα της χώρας, τα οποία αποσιωπήθηκαν σε όλη την προεκλογική περίοδο απ’ όλα τα κόμματα, τα οποία έχουν μετατραπεί σε εμπροσθοφυλακή του ΝΑΤΟ ή ομπρέλα συγκάλυψης του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού.
Ερώτηση 1:
Αγαπητέ κύριε Λαφαζάνη, πώς αξιολογείτε την κατάσταση στην Ελλάδα την παραμονή των επικείμενων βουλευτικών εκλογών στις 21 Μαΐου; Ποιες είναι οι προβλέψεις σας για τα εκλογικά αποτελέσματα; Μπορεί να αλλάξει η επίσημη ελληνική πολιτική απέναντι στη Ρωσία μετά τις εκλογές;
Απάντηση 1:
Η κατάσταση της Ελλάδας, παραμονές των εκλογών στην χώρα, είναι από κάθε άποψη, οικονομική και κοινωνική, τραγική, ενώ αντιμετωπίζουμε και σοβαρές απειλές κατά των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και της ίδιας της κυριαρχίας μας, πρώτα απ’ όλα στο Αιγαίο, από την κακή γείτονα Τουρκία.
Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως μια μεγάλη δημοκρατική ανατροπή για μια νέα πορεία της χώρας που θα προωθήσει την απεξάρτηση της πατρίδας μας από τα Δυτικά κέντρα και θα ανοίξει δρόμους παραγωγικής ανασυγκρότησης, κοινωνικής δικαιοσύνης και δημοκρατίας στην Ελλάδα, μαζί με νέους ανεξάρτητους εξωτερικούς προσανατολισμούς και την αποκατάσταση στρατηγικών σχέσεων φιλίας και συνεργασίας με τη Ρωσία και γενικότερα τους BRICS.
Στις εκλογές της 21ης Μαΐου δεν φαίνεται ότι μπορεί να προκύψει μια τέτοια αναγκαία ανατροπή στην χώρα.
Τόσο τα δύο κόμματα που παλεύουν για την πρώτη θέση στις εκλογές, το δεξιό κόμμα της ΝΔ και το ψευτο-αριστερό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το τρίτο κόμμα, το ΠΑΣΟ–ΚΙΝΑΛ, είναι κόμματα βαθύτατα εξαρτημένα από τα Δυτικά κέντρα: τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τη Γερμανική ΕΕ, ενώ ακολουθούν άδικες και βαθιά αντιδημοκρατικές και αντικοινωνικές στρατηγικές. Στην ουσία μιλάμε για τρία κόμματα στη συσκευασία μιας υποτελούς στη Δύση, αντιρωσικής και κοινωνικά άδικης στρατηγικής, η οποία, επιπλέον, συνεχώς οπισθοχωρεί στην υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας απέναντι στον επεκτατισμό της Τουρκίας, η οποία Τουρκία επιδιώκει να διαδραματίσει ηγεμονικό ρόλο ευρύτερα στο χώρο των Βαλκανίων, της Αν. Μεσογείου, της Κεντρικής Ασίας, της Β. Αφρικής και της Μ. Ανατολής.
Η επίσημη “προδοτική” πολιτική της χώρας μας, πολιτική τυφλής παράδοσης στον αμερικανονατοϊκό ιμπεριαλισμό και αντιρώσικης υστερίας, όχι μόνο δεν πρόκειται να αλλάξει μετά τις εκλογές αλλά και μάλλον θα χειροτερεύσει, παρά τις αντίθετες επιθυμίες του ελληνικού λαού, που θέλει διακαώς τη φιλία και τη συνεργασία με τη Ρωσία.
Η Ελλάδα δυστυχώς ακολουθεί πολύ επικίνδυνο και πολύ επιθετικό δρόμο ενάντια στη Ρωσία, ο οποίος υποσκάπτει την ειρήνη και φέρνει πιο κοντά μεγαλύτερες καταστροφές!
Ερώτηση 2
Το πρόγραμμα του κόμματός σας, του Δημοκρατικού Κινήματος Εθνικής Απελευθέρωσης (ΔΗΚΕΑ), που παρουσιάστηκε τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, λέει ότι «η Ρωσία έχει δίκιο στον πόλεμο στην Ουκρανία, των οποίων τα γεράκια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που τον επεδίωξαν και τον προκάλεσαν, είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι». Εσείς προσωπικά έχετε δηλώσει επανειλημμένα ότι στη σύγκρουση μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, η Ρωσική Ομοσπονδία πρέπει να κερδίσει. Πώς, κατά τη γνώμη σας, μπορεί να επιτευχθεί ειρήνη στην Ουκρανία με την πρόνοια των εγγυήσεων στη Ρωσία, έτσι ώστε η Ουκρανία να μην γίνει ποτέ μέλος του ΝΑΤΟ και να μην έρθουν ποτέ ξανά απειλές για την Ρωσία και τον Ρωσικό λαό;
Απάντηση 2:
Παρακολουθούσα πολύ στενά τις δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία πολύ πριν από το “αμερικανικό” πραξικόπημα, “Μεϊντάν”, το 2014. Επειδή υποστήριζα τη δημοκρατία στην Ουκρανία και εξέφραζα την στήριξή μου στα δικαιώματα των Ρώσων πολιτών που ζούσαν εκεί, οι Ουκρανοναζιστικές αρχές με είχαν καταχωρίσει με τη φωτογραφία μου στην τρομοκρατική διεθνή λίστα “Μιροτβόρετσ”!
Επειδή, λοιπόν, γνώριζα αρκετά καλά την κατάσταση στην Ουκρανία, γι’ αυτό από τη πρώτη στιγμή τόνισα, μαζί με το “Δημοκρατικό Κίνημα Εθνικής Απελευθέρωσης” (ΔΗ.Κ.Ε.Α), στο οποίο είμαι επικεφαλής, ότι η Ρωσία έχει δίκιο στον πόλεμο της Ουκρανίας. Τόνισα ότι, όπως έχει γράψει ο εξαίρετος Έλληνας αναλυτής του Κλαούζβιτς, Παναγ. Κονδύλης, αυτός που παίρνει την πρωτοβουλία να αναλάβει την πρώτη στρατιωτική δράση σε μία σύγκρουση, δεν είναι κατ’ ανάγκη και ο επιτιθέμενος αλλά αντιθέτως η φερόμενη επιθετική του κίνηση μπορεί να λαμβάνει χώρα για καθαρά αμυντικούς λόγους και για την προάσπιση της απειληθείσας ασφάλειάς του. Αυτό συνέβη ξεκάθαρα με τη Ρωσία στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Η Ρωσία διεξάγει ένα καθαρά αμυντικό πόλεμο στην Ουκρανία για να ανακόψει τη γενοκτονία του ρώσικου πληθυσμού στο ουκρανικό έδαφος και για να προασπίσει την ασφάλεια της από την επιθετική επέλαση και περικύκλωση του ΝΑΤΟ, πριν να είναι πολύ αργά για την ανεξαρτησία και την ακεραιότητά της. Η Ρωσία δεν είχε καμμιά άλλη επιλογή από αυτήν, μετά και την αθέτηση των Συμφωνιών του Μίνσκ. Η Δύση δεν άφησε στη Ρωσία κανένα άλλο περιθώριο από το να απαντήσει στρατιωτικά απέναντι σε ένα άλλο πόλεμο απομόνωσης, αποδυνάμωσης και εξάρθρωσης της Ρωσίας που είχε ξεκινήσει πριν 30 περίπου χρόνια, αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, με σταθμό τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και το βομβαρδισμό και καταστροφή της Σερβίας.
Τον πόλεμο στην Ουκρανία τον σχεδίασαν, τον επιδίωξαν, τον προκάλεσαν και συνεχώς τον κλιμακώνουν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ με ανομολόγητο αλλά απραγματοποίητο στόχο να επαναφέρουν τη χαμένη παγκόσμια επικυριαρχία τους στον πλανήτη, για την επίτευξη της οποίας θεωρούν ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο δεν είναι τόσο η Κίνα όσο η Ρωσία, με το εθνικό και πολιτιστικό της βάθος.
Γι’ αυτό το ΔΗ.Κ.Ε.Α και προσωπικά εγώ τονίζουμε παντού ότι ο σημερινός τιτάνιος αγώνας που δίνει η Ρωσία και ο ρώσικος λαός δεν αφορά μόνο τους ίδιους αλλά είναι και αγώνας για την απελευθέρωση όλης της ανθρωπότητας από την Αμερικανο-βρετανική και Νατοϊκή νεοαποικιοκρατία. Είναι ένας αγώνας ενάντια σε μια «ολοκληρωτική παγκοσμιοποίηση» που ισοπεδώνει έθνη, ιδιοσυστασίες, πολιτιστικές ταυτότητες και θρησκευτικές ιδιαιτερότητες. Αγώνας με στόχο τον αυτοπροσδιορισμό εθνών και λαών, την ανεξάρτητη, ελεύθερη ανάπτυξη τους και τη συνεργασία τους σε αμοιβαία επωφελή βάση με όρους που θα επιλέγουν οι λαοί και με τους οποίους θα στηρίζουν την παγκόσμια ποικιλομορφία και τα γνήσια συμφέροντά τους.
Εδώ που έχουμε φτάσει η ειρήνη στην Ουκρανία και η αποφυγή ακραία οδυνηρών εξελίξεων με ενδεχόμενη χρήση πυρηνικών όπλων, μπορεί να προκύψει μόνο μετά από μια οριστική στρατιωτική νίκη της Ρωσίας, που θα καταστήσει τόσο την Ουκρανία όσο και τον αμερικανονατοϊκό ιμπεριαλισμό ανήμπορους να συνεχίσουν τον πόλεμο. Αυτός είναι ο τρόπος ώστε το δυτικό μπλοκ να αποδεχθεί όρους που θα βασίζονται στα τετελεσμένα επί του πεδίου και οι οποίοι πολιτικά θα εγγυώνται την ασφάλεια της Ρωσίας και τις νέες πραγματικότητες σε ένα καινούργιο πολυπολικό κόσμο.
Ζούμε μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση στο σημερινό κόσμο, η οποία ταιριάζει σε αυτό που ονομάσθηκε «παγίδα του Θουκυδίδη». Και αυτή η παγίδα, ας μην υπάρχουν αυταπάτες, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί παρά μόνο με την ισχύ και τη διαμόρφωση νέων δεδομένων και ισορροπιών στον πλανήτη.
Ο κόσμος μας κινείται στην κόψη του ξυραφιού!
Ερώτηση 3
Η Δύση και το Κίεβο λένε συνεχώς ότι τα ουκρανικά στρατεύματα μπορούν να προχωρήσουν σε αντεπίθεση και ακόμη στοχεύουν στην κατάληψη της Κριμαίας από τη Ρωσία. Η Δύση προμηθεύει συνεχώς την Ουκρανία με νεότερους και πιο θανατηφόρους τύπους όπλων. Θεωρείτε υπαρκτό το ενδεχόμενο μιας αντεπίθεσης;
Απάντηση 3:
Η Ρωσία τούτη την ώρα δίνει ένα από τους πιο άνισους πολέμους στην ανθρώπινη ιστορία. Πολεμά σχεδόν μόνη της με όλο το βιομηχανικό, στρατιωτικό, τεχνολογικό αλλά και σε αρκετό βαθμό ανθρώπινο και στρατιωτικό «μισθοφορικό» δυναμικό της συλλογικής Δύσης.
Πρόκειται για ένα Ρωσικό στρατιωτικο-πολιτικο-οικονομικό αλλά και τεχνολογικό «θαύμα», αφού συνεχώς συσσωρεύονται ενάντια στη Ρωσία τα πιο προηγμένα Δυτικά τεχνολογικά και εξοπλιστικά επιτεύγματα.
Η Ουκρανία αντεπιτίθεται καθημερινά, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, στον Ρωσικό στρατό. Δεν ξέρω αν θα επιχειρήσει την «τελική λύση» με μια συνολική εφ΄ όλου του πεδίου αντεπίθεση ή με μια αντεπίθεση στοχευμένη σε ένα συγκεκριμένο μέτωπο.
Θέλω να πιστεύω ότι στη Ρωσία έχουν πλέον «γνώση οι φύλακες» και ότι υπάρχει καλή προετοιμασία για όλα τα ενδεχόμενα. Τούτες τις ώρες βεβαίως η Ρωσία χρειάζεται όχι μόνο τη δική της προετοιμασία και αυτοθυσία αλλά και πρώτα απ΄ όλα την έμπρακτη στήριξή της και αλληλεγγύη από όλους τους λαούς. Οι θεωρίες οι οποίες μιλάνε για πόλεμο στην Ουκρανία ο οποίος διεξάγεται τάχα ανάμεσα σε δυο ιμπεριαλισμούς, τον ένα εκ των οποίων αποτελεί δήθεν η Ρωσία, συνιστούν το πιο ύπουλο χτύπημα αυτή τη στιγμή στο ρώσικο λαό που μάχεται αυτήν την ώρα για την ύπαρξη της χώρας του ως ανεξάρτητης δύναμης και την ύπαρξη της ελπίδας στον πλανήτη, ενώ το κυριότερο, αυτές οι θεωρίες αποτελούν το πιο μεγάλο δώρο στο ΝΑΤΟ και τους πιο θερμοκέφαλους και ολοκληρωτικούς κύκλους της Δύσης.
Ερώτηση 4
Τα ελληνικά ΜΜΕ αποσιωπούν σχεδόν πλήρως τις δραστηριότητες του κόμματός σας. Αυτό σας εμποδίζει να προωθήσετε ενεργά τη θέση σας υπέρ της Ρωσίας στην κοινωνία; Πιστεύετε ότι τα ελληνικά αριστερά κόμματα που στηρίζουν τη Ρωσία πρέπει να ενωθούν σε ένα ενιαίο μέτωπο;
Απάντηση 4:
Στη Ρωσία δεν πρέπει οι πολίτες να έχουν αυταπάτες για τα περί Δημοκρατίας στη Δύση. Η Δημοκρατία στη Δύση είναι νεκρή ή λειτουργεί με αναπνευστήρα. Στη Δύση, ειδικά αυτήν την περίοδο, κυριαρχεί μια «ψευδής αντιρωσική δημοκρατία». Αν στην Ελλάδα λες ότι η «Ρωσία έχει δίκιο» και πολύ περισσότερο αν στηρίζεις στην πράξη αυτό το δίκιο, τότε σε «εξαφανίζουν» από τη δημόσια ζωή. Είσαι φιμωμένος από τα ΜΜΕ και υπό συνεχή απηνή συκοφαντία.
Το ΔΗ.Κ.Ε.Α ως το κατ’ εξοχήν κόμμα στην Ελλάδα που υποστηρίζει τη Ρωσία και ζητάει τη νίκη της στο ουκρανικό μέτωπο, όχι μόνο είναι «κομμένο» από τα ΜΜΕ αλλά και δέχεται συνεχείς χονδροειδείς επιθέσεις και συκοφαντίες. Και εγώ και το ΔΗ.Κ.Ε.Α βιώνουμε τον ακρωτηριασμό των κειμένων μας από το Facebook και την περιθωριοποίηση από το διαπλεκόμενο ελληνικό ολιγαρχικό καθεστώς.
Με ρωτήσατε αν πρέπει να συνεργαστούν τα αριστερά ελληνικά κόμματα που στηρίζουν την Ρωσία. Η σκέψη σας είναι άριστη. Μόνο που τα περισσότερα κόμματα της Αριστεράς ή που ψευδώς αποκαλούνται ως Αριστερά, ακολουθούν μια αντιρωσική πολιτική ή όπως ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα φτάνει μέχρι και το άλλο άκρο να υποστηρίζει ανοιχτά το καθεστώς των Ουκρανοναζί του Κιέβου.
Το πρόσφατα ιδρυθέν ΔΗ.Κ.Ε.Α, στο οποίο είμαι επικεφαλής και όπως σας είπα αντιπροσωπεύει μια συνεπή πολιτική που υποστηρίζει τη νίκη της Ρωσίας στο πόλεμο της Ουκρανίας, είναι απολύτως φιμωμένο από τα συστημικά ΜΜΕ, ενώ δεν έχει τις οικονομικές δυνατότητες μιας στοιχειώδους διαφημιστικής καμπάνιας για να κάνει γνωστή την παρουσία του στις επερχόμενες εκλογές. Η έλλειψη στοιχειωδών οικονομικών πόρων είναι ο βασικότερος λόγου που το ΔΗ.Κ.Ε.Α δεν κατεβαίνει σε αυτές τις εκλογές και έτσι χάνεται μια δυνατότητα να αντιπροσωπευθεί μια γνήσια φωνή φιλίας και συνεργασίας στην ελληνική βουλή.
Αυτή είναι η Δυτική Δημοκρατία!
Ελπίζουμε να γίνει δυνατό να κατέβουμε στις επαναληπτικές εκλογές στη χώρα μας, εφόσον αυτές όπως είναι πιθανό μπορεί να ακολουθήσουν.
Ερώτηση 5:
Τον Απρίλιο η Φινλανδία έγινε το 31ο μέλος της συμμαχίας, αλλά το ΝΑΤΟ αναγνωρίζει επίσης τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, τη Γεωργία, την Ουκρανία και τη Σουηδία ως υποψήφιες χώρες… Ποια είναι η θέση σας για τα σχέδια επέκτασης του ΝΑΤΟ;
Απάντηση 5:
Στρατηγική του ΝΑΤΟ είναι να εντάξει στους κόλπους του όλες τις χώρες της Ευρώπης αλλά και πέραν αυτής, με στόχο να «περικυκλώσει» πλήρως και να «απομονώσει» ασφυκτικά την Ρωσία, αν όχι και να ελέγξει ή και να κλείσει όλες τις δυνατές επικοινωνίες της προς τον εξωτερικό σε αυτήν χώρο – εναέριο, θαλάσσιο και στεριανό.
Αυτά τα μακάβρια Νατοϊκά σχέδια, τα οποία συνοδεύονται με πρωτοφανείς παράνομες εμπορικές και οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας και «αποκλεισμού» της τελευταίας, δεν έχουν, ίσως, ως προς την βαρβαρότητα τους, προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία και οδηγούν τον πλανήτη στον όλεθρο.
Η αισιόδοξη πλευρά, όμως, είναι ότι μια τέτοια διεύρυνση του ΝΑΤΟ θα οξύνει την ανομοιογένεια, τις αντιθέσεις και την σοβούσα κρίση στους κόλπους του, ενώ θα συναντήσει σφοδρές αντιδράσεις από τους λαούς η κατάλυση στο Νατοϊκό χώρο κάθε έννοιας δημοκρατίας και η ανάδυση ενός ασφυκτικού ολοκληρωτισμού. Είναι βέβαιο ότί μέσα σε αυτές τις συνθήκες θα επιταχυνθούν οι κεντρόφυγες και διαλυτικές τάσεις στην Νατοϊκή πορεία, σε στιγμές μάλιστα πολιτικής και οικονομικής παρακμής της ηγετικής της δύναμης του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ.
Θεμελιώδης στόχος του ΔΗ.Κ.Ε.Α, ο οποίος μαζί με την ανάγκη μιας θετικής στροφής φιλίας και συνεργασίας στις ελληνορωσικές σχέσεις, κερδίζει όλο και μεγαλύτερο έδαφος στον ελληνικό λαό, είναι η αποδέσμευση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και η διαμόρφωση μιας νέας δημοκρατικής και συλλογικής αρχιτεκτονικής ασφάλειας και συνεργασίας στην περιοχή μας, στην Μεσόγειο και την Ευρώπη.
Ερώτηση 6:
Η Ελλάδα έχει ήδη στείλει πολλά όπλα στην Ουκρανία, αλλά για το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ αυτό δεν είναι αρκετό. Απαιτούν από την Ελλάδα να στερήσει τις άμυνες της στα νησιά απ’τα απαραίτητα όπλα και να παραδώσει στο Κίεβο τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα S-300. Είναι δυνατόν να γίνει αυτό χωρίς την άδεια της χώρας παραγωγής, που είναι η Ρωσία;
Απάντηση 6:
Είναι αδιανόητο η Ελλάδα να στέλνει όπλα στους Ουκρανο-Ναζί του Κιέβου και να στρέφεται στρατιωτικά εναντίον της Ρωσίας, με την οποία η Ελλάδα ουδέποτε είχε διαφορές και αντίθετα είχε την υποστήριξη της σε όλες τις δύσκολες και κρίσιμες ιστορικές στιγμές που γνώρισε η πατρίδα μας και πρώτα απ’ όλα στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του ’21 και στην ίδρυση του νεοελληνικού κράτους.
Συνιστά άνευ προηγουμένου πρόκληση το γεγονός ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Ελλάδας με δηλώσεις του είπε ότι η χώρα μας βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία, χωρίς ποτέ να έχει ληφθεί, όπως απαιτείται, παρόμοια απόφαση στη Βουλή ούτε καν σε επίπεδο κυβέρνησης και κυρίως χωρίς να έχουμε ποτέ προκληθεί σε οτιδήποτε από τη Ρωσία.
Πολύ περισσότερο αδιανόητο είναι ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ απαιτούν από την ελληνική κυβέρνηση να στείλει τα αντιαεροπορικά συστήματα των ρωσικών S-300 στην Ουκρανία, τα οποία αγοράσθηκαν από την ελεύθερη Κύπρο για την άμυνα της και μεταφέρθηκαν λόγω απαράδεκτων τουρκικών αντιδράσεων και λόγω της γνωστής ενδοτικότητας της ελληνικής κυβερνητικής πλευράς, σε ελληνικό έδαφος.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν είναι δυνατόν να ενδώσει και σε αυτές τις νέες απαιτήσεις των ΗΠΑ, πολύ περισσότερο που οι S-300 είναι ρωσικό οπλικό σύστημα και θα είναι ανεπίτρεπτο η Ελλάδα να το μεταφέρει στην Ουκρανία για να το στέψει τελευταία ενάντια στον κατασκευαστή του, ενώ μάλιστα οι S-300 είναι απολύτως απαραίτητοι για την άμυνα της Ελλάδας απέναντι στην πάντα υπαρκτή τουρκική απειλή.
Ως ΔΗ.Κ.Ε.Α απαιτούμε να σταματήσει η Ελλάδα να χορηγεί οποιοδήποτε στρατιωτικό υλικό στη Ουκρανία και διεκδικούμε να επιστραφούν στη χώρα μας όλα τα ελληνικά όπλα και οπλικά συστήματα που βρίσκονται σε Ουκρανικό έδαφος.
Ερώτηση 7:
Η Ελλάδα επίσης υλοποιεί υπάκουα όλες τις κυρώσεις που παράνομα επιβλήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά της Ρωσίας. Και, αν κρίνουμε από την αύξηση του πληθωρισμού και την ακρίβεια, αυτές οι κυρώσεις έπληξαν πρωτίστως την οικονομία της Ελλάδας και άλλων χωρών της ΕΕ…
Απάντηση 7:
Την επιβολή οικονομικών κυρώσεων και μάλιστα παράνομων, από την πλευρά της Ελλάδας σε βάρος της Ρωσίας θα τη χαρακτήριζα, χωρίς υπερβολή, ως το σκάνδαλο των σκανδάλων του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου.
Πολύ περισσότερο που αυτές οι κυρώσεις δεν συνιστούν τόσο πλήγμα κατά της Ρωσίας όσο μια τεράστια ζημιά σε βάρος της ελληνικής οικονομίας. Τεράστια ζημιά σε βάρος της παραγωγικής Ελλάδας και σε βάρος της απασχόλησης. Τεράστια ζημιά σε βάρος της ανάπτυξης της χώρας μας, σε βάρος των αγροτών, των μικρών επιχειρήσεων και του κόσμου της εργασίας στην Ελλάδα.
Οι κυρώσεις επίσης σε βάρος της Ρωσίας έχουν επιφέρει μεγάλες αυξήσεις στην ενέργεια, πλήττοντας άγρια τα νοικοκυριά και εκτοξεύοντας περαιτέρω τον πληθωρισμό και τις τιμές όλων των βασικών προϊόντων επιβίωσης των λαϊκών νοικοκυριών.
Το ΔΗ.Κ.Ε.Α όχι μόνο έχει καταδικάσει τόσο τις αποστολές όπλων στην Ουκρανία όσο και τις οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας αλλά και έχει ξεκινήσει εκστρατεία συλλογής υπογραφών που απαιτούν την άμεση άρση αυτών των μέτρων και τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για να μιλήσει ο ελληνικός λαός επ’ αυτών. Να σημειώσω ότι ο λαός μας δεν ρωτήθηκε ποτέ ούτε για την αποστολή όπλων στην Ουκρανία ούτε για τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας ενώ στη μεγάλη πλειοψηφία του είναι σφοδρά αντίθετος με τον αντιρώσικο οικονομικό πόλεμο και τη στρατιωτική εμπλοκή της πατρίδας μας στην Ουκρανία, την οποία ξεκίνησε η Δύση και σήμερα ΗΠΑ και ΝΑΤΟ τον οδηγούν στα άκρα.