Απαράδεκτη απόφαση το φιλικό με το Ισραήλ-Στα φιλικά παίζεις με φίλους-Δεν είναι φίλος ο βρεφοκτόνος!

156
Νίκος Παπαδογιάννης

Νίκος Παπαδογιάννης

To τζάμπολ του φιλικού αγώνα της Εθνικής Ελλάδας με την αντίστοιχη του Ισραήλ έγινε στην Κύπρο την ίδια ώρα που συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης αντηχούσαν σε δεκάδες (περισσότερους από εκατό) τουριστικούς προορισμούς της χώρας μας.

Τι δουλειά έχει το ελληνικό μπάσκετ –του Νότη Μαστρογιάννη και του Πέτρου Καπαγέρωφ– να ανταλλάσσει εναγκαλισμούς με τους εκπροσώπους της χώρας που καταγγέλλεται από την παγκόσμια κοινότητα για γενοκτονία και εγκλήματα πολέμου;

Μαθημένοι να χρησιμοποιούν τη φωνή τους μόνο για τραγελαφικές διαμαρτυρίες περί διαιτησίας, οι παίκτες (και προπονητές) της Εθνικής βρέθηκαν μεταξύ σφύρας και άκμονος και προτίμησαν τη σιβυλλική σιωπή.

Προσωπικά υποψιάζομαι ότι το «φορφέ» των τριών αρχηγών Παπανικολάου, Σλούκα, Μήτογλου ήταν κάποιου είδους συμβολική διαμαρτυρία, αλλά τέτοιου είδους πρωτοβουλίες έχουν αξία όταν συνοδεύονται από δηλώσεις. Το μόνο που ακούσαμε απόψε από επίσημα χείλη ήταν ότι το τρίο έμεινε έξω για να ξεκουραστεί. Και κάπως έτσι, η κηλίδα παρέμεινε μελανή, χωρίς αστερίσκους και επιφυλάξεις και λευκά σειρήτια.

Ο Βαγγέλης Λιόλιος ταξίδεψε στην Κύπρο μαζί με την ομάδα, σαν να ήθελε να πιέσει ιδιοχείρως το κουμπί του πλυντηρίου. Σάμπως υπάρχει κανένας εκεί έξω να του κάνει κριτική; Όταν του ζήτησα μία εξήγηση, μέσω τρίτων αλλά και απ’ ευθείας, εκείνος απαξίωσε να σχολιάσει.

Θα μπορούσε ασφαλώς να οχυρωθεί πίσω από τον αφορισμό «ο αθλητισμός ενώνει» (όπως το διατύπωσε σε επικοινωνία μαζί μου υψηλόβαθμο στέλεχος της ομάδας) ή και να απαντήσει με νούμερα.

Ο αριθμός των Ισραηλινών επισκεπτών στην Ελλάδα και στην Κύπρο για το έτος 2025 υπολογίζεται συνολικά σε 2 εκατομμύρια, ενώ οι αγοραπωλησίες ακινήτων στις δύο χώρες μέσω χρυσών πιστωτικών καρτών είναι εκατοντάδες. Και οι μέτοικοι, ειδικά στην Κύπρο, χιλιάδες.

Εάν, αγαπητέ αναγνώστη, ασπάζεσαι το δόγμα «έξω η πολιτική από τον αθλητισμό», είσαι ελεύθερος να γυρίσεις σελίδα διότι χτύπησες λάθος πόρτα. Καμία πολιτική δεν μπορεί να συμβαδίσει και να συγχωρήσει τη δολοφονία δεκάδων χιλιάδων αθώων ψυχών.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα δικά μας δημοσιεύματα (και «τιτιβίσματα») τις τελευταίες ημέρες έπαιξαν τον ρόλο τους για να ενεργοποιηθούν τα αντανακλαστικά των φιλάθλων μέσα στην «απολιτίκ» μάστιγα. Φιλικό ματς, σου λέει ο άλλος. Εάν έχεις φίλους που σημαδεύουν νοσοκομεία και σχολεία με ρουκέτες, τι να τους κάνεις τους εχθρούς;

Τα δύο φιλικά με Κύπρο και Ελλάδα στη Λεμεσό, στο μεταξύ, είναι τα μοναδικά που η Εθνική Ισραήλ θα δώσει φέτος παρουσία φιλάθλων. Από διαβολική ειρωνεία της τύχης, η κληρωτίδα της FIBA την έστειλε στον Όμιλο του Κατοβίτσε, πέντε δρασκελιές από το μαρτυρικό Άουσβιτς. Και αμέσως μετά, αν όλα πάνε στραβά, στην αγκάλη της Εθνικής μας στις 6 Σεπτεμβρίου στη Ρίγα.

Τελεία και παύλα. Ακριβώς 466 λέξεις, μία για κάθε ανήλικο νεκρό Παλαιστίνιο αθλητή, δολοφονημένο από τις ρουκέτες της εθνοκάθαρσης την τελευταία διετία.

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας