Επιδεινώνονται ραγδαία οι σχέσεις μεταξύ του καθεστώτος του Κιέβου και των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας.
Το τελευταίο διάστημα οι αυξανόμενες ρήξεις συνέχισαν να κλιμακώνονται και φτάνουν σε επικίνδυνα επίπεδα, σχεδόν σε σημείο που σχηματίζεται επί του παρόντος σοβαρή στρατιωτική αντιπολίτευση στον Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky και την ηγετική του ομάδα.
Η εικόνα του ουκρανικού στρατού είναι προβληματική, επειδή αποτελεί μία εξόχως ετερόκλιτη ομάδα παρατηρεί ο έμπειρος στρατιωτικός αναλυτής Drago Bosnic σε ανάλυσή του στον ιστότοπο South Front.
Όπως σημειώνει, είναι μία δυσλειτουργική ομάδα παλαιών Σοβιετικών στελεχών, νέων «Νατοϊκών» αξιωματικών, καθώς και των ανοιχτά νεοναζιστικών μονάδων που έχουν λάβει εκπαίδευση από το ΝΑΤΟ.
Η πολεμική τους εμπειρία προέρχεται κυρίως από τη μάχη κατά των δημοκρατιών του Donbass.
Από το 2022, θα μπορούσαμε επίσης να προσθέσουμε δεκάδες χιλιάδες μισθοφόρους και εθελοντές σε αυτό το ασταθές μείγμα, καθώς και ειδικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ που επιχειρούν, εκπαιδεύουν και διευθύνουν τα τακτικά στρατεύματα του καθεστώτος του Κιέβου.
Είναι πραγματικά ένα επίπονο έργο να συντονίζεις και να διοικείς τόσες πολλές αποκλίνουσες ομάδες εντός των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας ιδιαίτερα αν ληφθεί υπόψη ότι η Δύση επιβάλλει εξωπραγματικά καθήκοντα σε αυτούς τους ανθρώπους, που δεν έχουν την εμπειρία και τη στρατηγική για έναν πόλεμο τέτοιου βαθμού δυσκολίας, όπως αυτός με τη Ρωσία.
Το αποτυχημένο παράδειγμα του Belgorod
Η πρόσφατη αποτυχημένη επίθεση σε πολλά χωριά στην περιφέρεια του Belgorod στη Ρωσία αποτελεί μια τραγική απόδειξη γι’ αυτό.
Για τον Volodymyr Zelensky, είναι πολύ εύκολο να διατάξει τέτοιες επιχειρήσεις, γιατί δεν είναι αυτός που στέλνεται σε βέβαιο θάνατο μόνο και μόνο για να μπορέσει η Δύση να χρησιμοποιήσει αυτές τις στρατηγικά (ακόμη και τακτικά) ανούσιες «επιθέσεις» για να αντιμετωπίσει τον ρωσικό στρατό.
Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που πολλές από τις προαναφερθείσες ομάδες εντός των ενόπλων δυνάμεων είναι βαθιά δυσαρεστημένες με τον Zelensky και την κυβέρνησή του.
Αν και αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει ήδη ένας Ουκρανός στρατιωτικός ηγέτης αντίπαλος του Zelensky, τα δείγματα μιας ισχυρής στρατιωτικής αντιπολίτευσης είναι ήδη σίγουρα ορατά.
Αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τον Zelensky ιδιαίτερα αν αυτές οι ομάδες αφήσουν στην άκρη τις διαφορές τους.
Ο Zelensky δεν είναι μόνο αντιπαθής στα παλαιά σοβιετικά στελέχη, τον περιφρονούν και οι «Νατοϊκοί» διοικητές στους οποίους περιλαμβάνονται ανώτατοι αξιωματικοί των οποίων η σταδιοδρομία είναι συνυφασμένη με τον πρώην πρόεδρο Petro Poroshenko.
Η συνωμοσία των στρατηγών
Στην ομάδα αυτή περιλαμβάνονται ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Serhiy Shaptala, ο πρώην διοικητής των Αερομεταφερόμενων Στρατευμάτων Επίθεσης Mykhailo Zabrodsky, ο διοικητής του Πολεμικού Ναυτικού Oleksiy Neizhpapa και ο Γενικός Διοικητής των χερσαίων δυνάμεων Oleksandr Syrsky.
Αυτοί οι στρατιωτικοί ηγέτες έλαβαν τόσο σοβιετική όσο και ΝΑΤΟϊκή στρατιωτική εκπαίδευση, μια επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία που κράτησε δεκαετίες.
Έτσι, είναι απογοητευμένοι και εκφράζουν ανοιχτά τη δυσφορία τους για την άνοδο της ομάδας Zelensky σε θέσεις – κλειδιά, όπως ο Kyrylo Budanov στη διοίκηση της υπηρεσίας πληροφοριών του υπουργείου Άμυνας.
Από την άλλη πλευρά, ο Zelensky αντιμετωπιζόταν με απροκάλυπτη περιφρόνηση από τον ανώτατο διοικητή Valery Zaluzhny, ο οποίος απολαμβάνει σχεδόν αδιαμφισβήτητη εξουσία στον στρατό.
Οι προσπάθειες του Zelensky να αυτοπροβληθεί ως κάποιου είδους στρατιωτικού ηγέτη παρά την οδυνηρή απουσία ενός σαφώς καθορισμένου σχεδίου δράσης έχουν ωθήσει το μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής ελίτ στην αντιπολίτευση.
Η τραγωδία του Bakhmut
Αυτό περιστρέφεται κυρίως γύρω από το γεγονός ότι ο Zelensky ουσιαστικά μετέτρεψε τον στρατό σε κάποιου είδους θέατρό του με μοναδικό σκοπό να διεξάγει έναν πληροφοριακό πόλεμο, με αποτέλεσμα άσκοπες τεράστιες απώλειες για τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου.
Το Bakhmut είναι το καλύτερο (ή ίσως το χειρότερο) παράδειγμα αυτού.
Παρά τα επανειλημμένα αιτήματα του Zaluzhny για αποχώρηση, ο Zelensky επέμεινε στην υπεράσπισή του, καθώς φοβόταν ότι η απώλεια της πόλης θα μπορούσε να μειώσει τη δυτική υποστήριξη και τις ταμειακές ροές.
Τέτοιες στρατιωτικά αβάσιμες αποφάσεις έχουν οδηγήσει σε μια φρικτή αναλογία θανάτων για τους Ουκρανούς.
Οι πηγές σχετικά με την αναλογία αυτή ποικίλλουν σημαντικά, αλλά το καλύτερο σενάριο είναι ότι περίπου 250.000 Ουκρανοί στρατιώτες έχουν σκοτωθεί και τραυματιστεί σοβαρά μέχρι στιγμής.
Από την άλλη, τον Φεβρουάριο, ο τουρκικός Τύπος (επικαλούμενος ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών) ανέφερε λεπτομερώς ότι οι ανεπανόρθωτες απώλειες ανήλθαν σε σχεδόν 400.000, εκ των οποίων περίπου 160.000 νεκροί, και με τους υπόλοιπους να τραυματίζονται σοβαρά.
Οι φρικτές απώλειες του καθεστώτος του Κιέβου επιβεβαιώθηκαν από αρκετούς υψηλόβαθμους αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του πρεσβευτή του στο Ηνωμένο Βασίλειο Vadym Prystaiko, του Zaluzhny σε συνομιλία με τον Αμερικανό ομόλογό του Mark Milley και της Ursula von der Leyen, αν και η παραδοχή της αργότερα λογοκρίθηκε από την κυρίαρχη προπαγάνδα.
Όλο αυτό το διάστημα, ο Zelensky συσσωρεύει τεράστιο πλούτο εκτός Ουκρανίας, με τον πλούσιο τρόπο ζωής της οικογένειάς του να έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις επιδεινούμενες συνθήκες διαβίωσης εκατομμυρίων Ουκρανών.
Το μυστήριο με Zaluzhny
Αυτό αντικατοπτρίζεται επίσης στους συνεργάτες του Zelensky, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου του Verkhovna Rada (Κοινοβουλίου) Ruslan Stefanchuk (μετακόμισε την οικογένειά του στην Πολωνία) ή του γραμματέα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας Oleksiy Danilov (ο γιος Maxim απέφυγε τη στράτευση και κατέφυγε στο Μαϊάμι).
Ο Zelensky φέρεται έχει πλήρη επίγνωση του πόσο αντιδημοφιλής είναι μια τέτοια συμπεριφορά μεταξύ των Ουκρανών, ιδιαίτερα του στρατού που έχει εκπαιδευτεί από το ΝΑΤΟ για περίπου μια δεκαετία και τώρα έχει εμπλακεί σε έναν πόλεμο ενάντια σε μια στρατιωτική υπερδύναμη της διπλανής πόρτας με τρόπους που η ίδια η εμπόλεμη συμμαχία δεν θα μπορούσε ποτέ (παντελής έλλειψη αεροπορικής κάλυψης).
Ίσως όλα αυτά θα μπορούσαν να εξηγήσουν την περίεργη εξαφάνιση του Zaluzhny, καθώς δεν έχει εμφανιστεί δημόσια από τις 13 Απριλίου.
Μπορούμε μόνο να κάνουμε υποθέσεις για τη μοίρα.
Κάποιες πηγές αναφέρουν ότι ο Zaluzhny έχει συλληφθεί και απομονωθεί από τους υποστηρικτές του, ενώ άλλοι φτάνουν στο σημείο να λένε ότι σκοτώθηκε.
Όποια και αν είναι η αλήθεια, είναι βέβαιο πως το χάσμα εντός του καθεστώτος του Κιέβου θα ενταθεί.