Παρακολουθώντας κανείς τις εξελίξεις στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, γρήγορα θα συνειδητοποιήσει ότι η κατάσταση οξύνεται όλο και περισσότερο με αποκλειστική ευθύνη της Τουρκίας. Η διαχρονική εξωτερική πολιτική της γειτονικής χώρας, είναι επιθετική και επεκτατική απέναντι σε κάθε κράτος με το οποίο τυγχάνει να συνορεύει ή που βρίσκεται εμπόδιο ενάντια στα σχέδια της για μια νέα Τουρκική αυτοκρατορία. Η χώρα μας έχει πληρώσει τις τουρκικές επιδιώξεις, από την μικρασιατική καταστροφή, τον Αττίλα στην Κύπρο και την γκριζοποίηση νησιών, όπως των Ιμίων, όσο κανένας άλλος γείτονάς της στην περιοχή. Ερχόμενοι στο σήμερα, βλέπουμε ξανά, η επεκτατική αυτή διακομματική και διαχρονική πολιτική, να απειλεί την Ελλάδα με εκ νέου ακρωτηριασμό. Η Τουρκία σήμερα μιλάει επίσημα για γαλάζια πατρίδα, απειλεί με βομβαρδισμό ελληνικές στρατιωτικές μονάδες σε νησιά και ζητάει την πλήρη αποστρατιωτικοποίηση τους.
Η Ελληνική κυβέρνηση ωστόσο, δείχνει πως δεν έχει διδαχθεί τίποτα από την ιστορία και συνεχίζει να ασκεί την πολιτική του κατευνασμού και της υποτέλειας απέναντι στην Τουρκία, μια πολιτική η οποία ασκήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα και οδήγησε μόνο σε απώλειες και ταπείνωση την πατρίδα μας. Όποιος πιστεύει ότι σε περίπτωση πολεμικής αναμέτρησης η Ελλάδα θα δεχτεί τη βοήθεια των συμμάχων, δυστυχώς είναι βαθιά νυχτωμένος. Αυτή είναι μια λανθασμένη αντίληψη η οποία κυριαρχεί στο πολιτικό προσωπικό της χώρας και στην Ελληνική κυβέρνηση, χωρίς να υπάρχει καμία απολύτως ένδειξη ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί, ειδικά όταν μιλάμε για σύγκρουση με μια χώρα η οποία είναι και αυτή μέλος του ΝΑΤΟ. Δεν έγινε ποτέ ιστορικά και μάλιστα πως είναι άραγε κάτι τέτοιο δυνατόν να γίνει, όταν η Τουρκία παρά την παραβατική και παράνομη συμπεριφορά που επιδεικνύει, δεν έχει δεχθεί ούτε μια φορά οικονομικές κυρώσεις από Αμερικανούς και Ευρωπαίους; Πώς είναι κάτι τέτοιο δυνατόν να συμβεί όταν οι δήθεν σύμμαχοι μας, αναγνωρίζουν επίσημα το σήμα TurkΑegean για την τουριστική καμπάνια της Τουρκίας; Όταν ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, την ώρα που η Τουρκία παραβιάζει το διεθνές δίκαιο εις βάρος της Ελλάδας, της πλέκει δημόσια το εγκώμιο ; Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το ΝΑΤΟ πριν λίγες μέρες σε μια εχθρική κίνηση εναντίον της Ελλάδας, πραγματοποίησε ασκήσεις με την Τουρκία, που είχαν ως θέμα την κατάληψη νησιών. Για ακόμη μια φορά η κυβέρνηση πιστή στις εντολές Η.Π.Α και Βρυξελλών, αρνείται να τους δυσαρεστήσει και φυσικά δεν έχει να πει το παραμικρό για όλα τα παραπάνω. Μάλιστα την ώρα που η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα πολεμικής σύγκρουσης, αντί να προσπαθήσει να οχυρώσει καλύτερα τα νησιά, αφαιρεί οπλισμό και εκτοξευτές και τους αποστέλλει στην Ουκρανία με μοναδικό σκοπό να ικανοποιήσει τις ιδεοληψίες του κομματικού της ακροατηρίου και να δείξει ότι είναι το καλό παιδί του ΝΑΤΟ, αδιαφορώντας για τη σοβαρότητα της κατάστασης και την άμυνα της χώρας. Είναι βέβαιο ότι αν συνεχίσουμε με αυτή τη λογική, πολύ σύντομα θα οδηγηθούμε σε νέα τραγωδία και θα γίνουμε σε βάθος χρόνου με μαθηματική ακρίβεια δορυφόρος της Τουρκίας. Καμία χώρα δεν υπερασπίστηκε τον εαυτό της και τα συμφέροντα της, περιμένοντας εντολές από τρίτες χώρες και έχοντας εγκαθιδρύσει μια φοβική λογική στην εξωτερική της πολιτική. Τελευταία φορά που έγινε κάτι τέτοιο με κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ, τα Ίμια γκριζοποιήθηκαν.
Τι πρέπει να γίνει, ώστε η Ελλάδα να εξασφαλίσει τα δικαιώματα της στο Αιγαίο και να κόψει τις ορέξεις στην Τουρκία;
Η χώρα μας πρέπει χθες να αλλάξει ριζικά την πολιτική της και όσον αφορά τις συμμαχίες, αλλά και όσον αφορά την αμυντική και παραγωγική της πολιτική. Σύμμαχοι οι οποίοι όταν αμφισβητείται ελληνικό έδαφος, η μόνη τους αντίδραση είναι “βρείτε τα” , όχι μόνο δεν είναι σύμμαχοι, αλλά παίρνουν ξεκάθαρη θέση υπέρ της Τουρκίας. Η χώρα μας λοιπόν βρισκόμενη μέσα σε ένα γεωπολιτικό παιχνίδι, όπου οι αλλαγές είναι ραγδαίες, πρέπει άμεσα να κατανοήσει τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται και να κάνει επιλογές ώστε να μην βγει και αυτή χαμένη όπως η υπόλοιπη δύση. Η ελληνική κυβέρνηση λοιπόν οφείλει να αποκαταστήσει άμεσα τις διπλωματικές σχέσεις με τις χώρες που συνορεύουν με την Τουρκία και να τις αναβαθμίσει, δημιουργώντας ένα αμυντικό σύμπλεγμα φιλίας με κράτη τα οποία αντιστάθηκαν στον Τουρκικό επεκτατισμό. Είναι ντροπή η Ελλάδα να έχει διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις με την Συρία, μια χώρα η οποία σε προηγούμενες ελληνοτουρκικές κρίσεις στάθηκε στο πλευρό της χώρας μας. Χαρακτηριστική ήταν κάποτε η δήλωση του Προέδρου της Συρίας Χαφεζ Αλ Άσαντ :”Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος σημαίνει επίθεση κατά της Συρίας”. Δυστυχώς οι ελληνικές κυβερνήσεις, εκτός από την άθλια στάση τους στο Συριακό ζήτημα, αδιαφόρησαν πλήρως και για τις εξελίξεις στη Λιβύη, με αποτέλεσμα μετά την πτώση του Καντάφι και την μετατροπή της Λιβύης σε ένα απέραντο σκλαβοπάζαρο, να δοθεί η ευκαιρία στην Τουρκία να επιβάλει μια φιλοτουρκική κυβέρνηση. Έτσι φτάσαμε σήμερα με την επιλογή της χώρας μας να μην στηρίξει τον Χαφτάρ, στην υπογραφή του Τουρκολιβυκού μνημονίου, ενός μνημονίου που αμφισβητεί τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Τέλος είναι ανάγκη να τελειώνει ο αντιρωσικός παραλογισμός, διότι μόνο κακό κάνει στην πατρίδα μας. Η Ρωσία είναι η δύναμη, η οποία μπορεί να παίξει το ρόλο του αντίβαρου ενάντια στην Τουρκική απειλή, διότι έχει συμφέρον το Αιγαίο να μην περάσει στην Τουρκία. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο η Ρωσία ήταν η μόνη χώρα που έθεσε βέτο, στο συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ ενάντια στο σχέδιο Ανάν. Αν το Αιγαίο πέσει στα χέρια της Τουρκίας, τότε η Ρωσία χάνει τη δυνατότητα να διαδραματίσει ρόλο στην Μεσόγειο, αφού στην ουσία θα αποκλειστεί πλήρως από τις εμπορικές και ναυτικές δραστηριότητες. Ακόμη είναι παράλογο να θέλει στα σύνορα της, μια ισχυρή και επεκτατική δύναμη όπως η Τουρκία, διότι κινδυνεύουν τα συμφέροντα της. Επομένως η Ελλάδα πρέπει να δει πιο σοβαρά τη σχέση της με ανερχόμενες δυνάμεις και να οικοδομήσει συμμαχίες πάνω στο αμοιβαίο όφελος, ώστε να διασφαλίσει με καλύτερους όρους την εδαφική της ακεραιότητα.
Οι συμμαχίες παίζουν σοβαρό ρόλο στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής, ωστόσο είναι ακόμη πιο σημαντικό η Ελλάδα να στήσει ένα νέο σχέδιο αμυντικής πολιτικής, ώστε να είναι έτοιμη σε περίπτωση πολέμου. Όσο περνούν τα χρόνια, αλλάζει και η μορφή των πολέμων που διεξάγονται παγκοσμίως. Είναι λάθος η αγορά οπλικών συστημάτων να γίνεται με βάση αποκλειστικά τις διπλωματικές σχέσεις, αλλά αντίθετα θα πρέπει να γίνεται λελογισμένα, με βάση τις απαιτήσεις των Ελλήνων αξιωματικών, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλύτερα ποιά συστήματα είναι αναγκαία για την άμυνα της χώρας, σε σχέση με την πολιτική ηγεσία. Σήμερα οι περισσότερες χώρες στον πλανήτη προχωρούν στη σχεδίαση φθηνών, αλλά αξιόπιστων, αυτόματων οπλικών συστημάτων, όπως drones , UAV, AUV και μικροκυματικών αντιαεροπορικών. Δυστυχώς το ελληνικό πολιτικό σύστημα, δεν έχει ιδέα για όλες αυτές τις εξελίξεις ή κάνει πως δεν γνωρίζει, με αποτέλεσμα η Ελληνική άμυνα να χάνει σημαντικά πλεονεκτήματα που θα μπορούσε να έχει έναντι των αντιπάλων της. Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα διαπρέπουν εκατοντάδες πανεπιστημιακοί , διδακτορικοί και μεταδιδακτορικοί φοιτητές οι οποίοι ασχολούνται με τα πεδία της τεχνητής νοημοσύνης, της μηχανικής μάθησης και της σχεδίασης επίγειων, υποθαλάσσιων και εναέριων συστημάτων. Είναι ντροπή για τη χώρα μας να αδιαφορεί πλήρως και να αφήνει νέους ανθρώπους να φεύγουν στο εξωτερικό και να προσφέρουν τις γνώσεις τους σε άλλες χώρες, όταν θα μπορούσε σε συνεργασία με την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία να κατασκευάζει λύσεις, οι οποίες θα έδιναν πλεονέκτημα στην άμυνα της χώρας. Αντί λοιπόν η Ελλάδα να σηκώνει με τεράστιο κόστος κάθε φορά αεροσκάφη για την αναχαίτιση τουρκικών drones που παραβιάζουν τον εναέριο χώρο, σπαταλώντας χιλιάδες ευρώ σε καύσιμα και ανταλλακτικά, θα ήταν πολύ καλύτερο να έκανε επένδυση στα δικά της AUV, UAV, Drones και έξυπνα συστήματα αεράμυνας. Έτσι θα διασφάλιζε εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας, θα δημιουργούσε συστήματα για τα οποία η Άγκυρα δεν θα γνώριζε απολύτως τίποτα για το πώς πρέπει να αντιμετωπιστούν, θα θωράκιζε ακόμη περισσότερο την άμυνα της χώρας, με μικρότερες πιθανότητες για ανθρώπινες απώλειες και απώλειες ακριβών συστημάτων του στρατού. Επιπλέον είναι σημαντικό να γίνουν κινήσεις ενίσχυσης της Ελληνικής Αεροπορίας. Η χώρα μας μπορεί να έχει από τους καλύτερους πιλότους στο κόσμο, ωστόσο τα τελευταία χρόνια της κρίσης, λόγω της έλλειψης ανταλλακτικών δεν γίνονται τόσο συχνά ασκήσεις όσο θα έπρεπε, με αποτέλεσμα πολλοί νέοι άνθρωποι να επιλέγουν την πολιτική αεροπορία για τη σταδιοδρομία τους. Για να λυθεί αυτό το σημαντικό πρόβλημα, είναι ανάγκη η Ε.Α.Β να αποκτήσει τεχνογνωσία και να αρχίσει να παράγει η ίδια τα απαιτούμενα ανταλλακτικά και φυσικά η κυβέρνηση να κάνει κινήσεις ώστε να προμηθεύεται όσο το δυνατόν φθηνότερα καύσιμα, μακριά από τις ιδεοληψίες της για κάποιες χώρες. Επιπροσθέτως είναι επιτακτική η δημιουργία ενιαίας αμυντικής ζώνης μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, ώστε η Κύπρος να αποκτήσει αεροπορική και ναυτική υποστήριξη, την οποία δεν διαθέτει σήμερα λόγω της απουσίας αεροπορίας και ναυτικού. Όλα τα παραπάνω δεν ανήκουν στην σφαίρα του κατευνασμού και της υποτέλειας, στην οποία βρίσκεται προσκολλημένο το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας και για να γίνουν πράξη χρειάζεται μία άλλη κυβέρνηση, η οποία δεν θα περιφρονεί τα δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο και θα δρα αποφασιστικά για να τα διασφαλίσει. Αν κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Ελλάδα θα βάλει φρένο στο σχέδιο της Τουρκίας και θα την κάνει να ξανασκεφτεί πολύ σοβαρά τις επεκτατικές της βλέψεις.
