Όντως είναι αξιοθαύμαστο να ζείς στην Ελλάδα το 2023. Μία Ελλάδα εκπτωτικά χαοτική,με ανύπαρκτες σταθερές αξίες και ένα μέλλον αδήλων προδιαγραφών. Ανέτως δικαιολογείς και αντιλαμβάνεσαι όλους εκείνους τους νέους-και όχι μόνον αυτούς- που ζούν και εργάζονται στην αλλοδαπή,μεταμορφώνοντας την χώρα σε γηροκομείο με περαιτέρω προοπτική.
Η υποτίμηση της νοημοσύνης των πολιτών γίνεται συστηματικά και με σχέδιο. Η αποστροφή των πολιτών προς την κατεστημένη πολιτική εκφράζεται με ποικίλους τρόπους και πλέον λαμβάνει την μορφή της αδιαφορίας. Υπό αυτήν την έννοια νοηματοδοτούνται και οι επερχόμενες εκλογές, πως δηλαδή το εκλογικό σώμα των πολιτών θα εκφραστεί στην κάλπη και με ποιό τρόπο. Ευθέως και αντισυνταγματικώς παρακολουθείται,μέσω τηλεφωνικών υποκλοπών, ένα ευρύ φάσμα πολιτικών και άλλων και τούτο πλέον αποτελεί κανόνα,χωρίς να φωτίζονται οι λόγοι και οι αιτίες που συμβαίνει τούτο. Η ελευθερία και οι επιλογές των πολιτών περιορίστηκαν ήδη από την εφαρμογή της αναποτελεσματικής πολιτικής αντιμετωπίσεως του ιού.
Η επιστροφή των ανεμβολίαστων υγειονομικών στην εργασία τους το αποδεικνύει. Η ανάπτυξη στην οποία συνεχώς γίνεται αναφορά είναι ανύπαρκτη και απομένει- ως στοχευμένη επιλογή- ο απρόβλεπτος παράγοντας του τουρισμού,να τροφοδοτεί με αίμα περιστασιακά μία παραπαίουσα οικονομία. Το 2023 ο Έλληνας πολίτης αδυνατεί να προμηθευτεί το σύνολο των βασικών αγαθών,περιορίζοντας την κατανάλωσή του ακόμη και σε αυτά. Η πρόσβαση στην δημόσια Υγεία-παρά τις προσπάθειες των εργαζομένων σε αυτόν τον τομέα- παραμένει ζητούμενο. Η καλοκαιρία του έως τώρα χειμώνα, όσο και εάν μείωσε την κατανάλωση ενέργειας των νοικοκυριών,φυσικά και δεν λύνει το θέμα των ιδιαιτέρως υψηλών τιμών της. Η προεκλογική περίοδος των δύο εκλογικών αναμετρήσεων εντείνει την οικονομική αβεβαιότητα και η συνέχεια του πολέμου στην Ουκρανία δημιουργεί συνθήκες ύφεσης στην Ευρώπη.
Οπότε η πολιτική εκείνη που θα προασπίζει την ουσιαστική ενίσχυση των εισοδημάτων-όχι με τα επιδοματικά πυροτεχνήματα– αλλα με την μείωση των εμμέσων φόρων στα βασικά αγαθά και στα καύσιμα,την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας με την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων τόσο στον δευτερογενή,όσο και στο εμπόριο και στις υπηρεσίες,την ανάπτυξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας και την διεύρυνση των θεσμών της Δημοκρατίας,είναι εκείνη που θα δώσει το έναυσμα για αναδιάρθρωση της Ελλάδας σε οικονομικό και εθνικό επίπεδο.
Η συγκεκριμένη κατάσταση των πολλαπλών κρίσεων που υφίσταται η Ελληνική κοινωνία από το 2010 έως και σήμερα,ενδέχεται να έχει και συνέχεια; Τούτο είναι πιθανόν,παρ’ όλο που κάποια στιγμή και νομοτελειακά οι κρίσεις φθάνουν στον πυθμένα τους, εκεί που πλέον δεν πάει άλλο και επιβάλλεται μία αντίστροφη πορεία. Αγνοούμε εάν βρίσκεται η Ελλάδα σε αυτό το σημείο και εάν τούτο θα αναδειχθεί έστω και μερικώς από τις επερχόμενες εκλογές. Εκείνο το οποίο είναι βέβαιον ότι η κατάπτωση των πάντων δεν αρμόζει στους πολίτες που δοκιμάζονται πολλαπλώς σε όλα τα επίπεδα. Πολίτες που καλούνται να ασκήσουν διάκριση,όσο και εάν όλα τούτα τα έτη,έχουν απωλέσει την καθσρότητα της οράσεως των.
Εντός αυτού του κλίματος δοκιμάστηκε τις προηγούμενες ημέρες και η Ιστορική Μνήμη,εντός της νοσταλγίας του παρελθόντος,το οποίο είχε και έχει οριστικώς κριθεί.
Ένα φαινόμενο που εντάσσεται εντός των πολλαπλών εκπτώσεων,στις οποίες έγινε προηγούμενη αναφορά. Όταν το παρόν και το μέλλον είναι άδηλα,τότε η νοσταλγία παντός είδους βρίσκει έδαφος και καλλιεργείται. Ωστόσο η Ιστορική Μνήμη οφείλει ως προς το παρόν και το μελλόν να παραμένει ζωντανή και να διδάσκει. Όταν τούτο δεν συμβαίνει χάνεται η Ιστορική συνοχή,συνέχεια και διδαχή,προσβάλλοντας την ίδια την Ιστορία. Ωστόσο είναι αυτές οι στιγμές που βοηθούν το τοπίο να καταστεί περισσότερον ευδιάκριτο και κατανοητό,τόσο το πολιτικό,όσο και το προσωπικό.
“13. Ο χρόνος που βλέπουμε διαμέσου της εικόνος είναι χρόνος που τον χάσαμε από τα μάτια μας. Το είναι και ο χρόνος διαφέρουν πολύ. Η εικόνα λάμπει αιώνια,όταν έχει ξεπεράσει το είναι και το χρόνο” (Rene Char “….Το δέντρο είναι που βλέπει” Εκδόσεις ” Αρμός” 2005,σελ.23).
