Ένα τεράστιο κοίτασμα σπάνιων γαιών ανακάλυψαν οι Τούρκοι εντός του έδαφούς τους καθιστώντας την Τουρκία δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά την Κίνα!
Η Τουρκία αποκτά μέγαλη γεω-οικονομική αξία πλέον ειδικά για τους Δυτικούς που εξαρτώνται κατά κύριο λόγο από τις σπάνιες γαίες της Κίνας και της Ρωσίας.
Εν προκειμένω χρειάζονται πλέον αριστοτεχνικοί χειρισμοί και ανάδειξη των αντίστοιχων ελληνικών κοιτασμάτων και όχι υποβάθμιση και θάψιμο τους για να ισορροπηθεί το τουρκικό πλεονέκτημα.
Η ανακάλυψη αυτού του κοιτάσματος αυξάνει κατακόρυφα το γιο πολιτικό βάρος της Τουρκίας καθώς οι σπάνιες γαίες είναι απαραίτητες για την αυτοκινητοβιομηχανία.
Ακόμα περισσότερο οι σπάνιες γαίες είναι απαραίτητες για το νέο είδος οικονομίας που θέλει να αποκτήσει η Δύση ώστε να μην εξαρτάται από τα ορυκτά καύσιμα, δηλαδή η «πράσινη» ανάπτυξη που ονειρεύονται οι Δημοκρατικοί του Τζο Μπάιντεν απαιτούν την ύπαρξη μίας καλής «δεξαμενής» σπάνιων γαιών.
Ειδικότερα, οι Τουρκοι ανακάλυψαν στην πόλη Beylikova, στην επαρχία του Eskisehir, ένα τεράστιο κοίτασμα σπάνιων γαιών που ανέρχεται σε 694 εκ. μετρικούς τόνους σπάνιων γαιών.
Ως γνωστόν η Κίνα κυριαρχεί στην παγκόσμια αγορά των σπάνιων γαιών, με τα κοιτάσματά της να φτάνουν τους 800 εκ. μετρικούς τόνους.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με την εταιρεία AA Energy, στο υπέδαφος της Beylikova υπάρχουν 10 από τα συνολικά 17 είδη σπάνιων γαιών, ενώ βρίσκονται ιδιαίτερα κοντά στην επιφάνεια του εδάφους, γεγονός που καθιστά την εξόρυξή τους ιδιαίτερα εύκολη.
Το τεράστιο κοίτασμα της Τουρκίας, που είναι υπεραρκετό για την κάλυψη της παγκόσμιας ζήτησης για περίπου 1.000 χρόνια, δεν θα μείνει αναξιοποίητο, με τον υπουργό Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, Fatih Dönmez, να επισημαίνει ότι μέσα στο τρέχον έτος θα εκκινήσουν οι διαδικασίες δημιουργίας των απαραίτητων εγκαταστάσεων για την εξόρυξη.
Μόλις αυτές ολοκληρωθούν, η ετήσια παραγωγή θα μπορεί να φτάσει τους 570.000 μετρικούς τόνους σπάνιων γαιών, δηλαδή θα είναι σχεδόν διπλάσια συγκριτικά με την εκτιμώμενη ζήτηση το 2030.
Προσώρας, δεν είναι γνωστό ποιες σπάνιες γαίες κρύβονται στο υπέδαφος της Τουρκίας, αλλά όπως αναφέρουν τοπικά μέσα, πάνω από το 1/3 μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην αυτοκινητοβιομηχανία, και κυρίως στην κατασκευή εξηλεκτρισμένων οχημάτων.
Το κοίτασμα θα προσδώσει σημαντικά οικονομικά οφέλη στην Τουρκία, έχοντας καθοριστική συμβολή στο ΑΕΠ της χώρας.
Αυτό είναι το βραχυπρόθεσμο όφελος.
Το μακροπρόθεσμο όφελος είναι ότι πλέον οι Αμερικανοί αλλά θα και όλοι οι Δυτικοί θα έχουν ακόμα περισσότερο ανάγκη την Τουρκία ακριβώς γιατί το τουρκικό κοίτασμα σπάνιων γαιών θα ικανοποιήσει τις ανάγκες τους για κατασκευή για τους επόμενους αιώνες.
Ειδικά σε μία περίοδο που τα κοιτάσματα της Κίνας μπορεί να μην είναι προσβάσιμα για τους Δυτικούς στο άμεσο μέλλον ενώ τα ρωσικά σίγουρα δεν θα είναι και είναι εμφανές πως δημιουργούνται δύο πλανητικά μπλοκ, ένα στην Ανατολή και ένα στην Δύση που θα έχουν πολλές προστριβές για την κυριαρχία στον πλανήτη.
Χωρίς τις σπάνιες γαίες η Δύση θα μείνει πίσω σε σχέση με την Ανατολή σε ότι αφορά το τεχνολογικό προβάδισμα.
Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως η αιολική, απαιτούν ανεμογεννήτριες, η ηλιακή απαιτεί φωτοβολταϊκά, τα ηλεκτρικά και τα υβριδικά αυτοκίνητα ειδικές μπαταρίες τα οποία απαιτούν μεγάλες ποσότητες σπανίων γαιών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι σπάνιες γαίες είναι ομάδα 17 μετάλλων με εξωτικά ονόματα όπως γιούτριουμ (yttrium), γιουρόπιουμ (europium) και τέρμπιουμ (terbium), τα οποία είναι αναγκαία για την παρασκευή ηλεκτρονικών ειδών και ειδών υψηλής τεχνολογίας, όπως οι οθόνες των κινητών και των τηλεοράσεων, οι ηλεκτρικές συσκευές και οι μπαταρίες.
Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας ξεπερνά τα 40 δισεκατομμύρια ευρώ και είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον των Κινέζων που μέχρι πριν λίγο καιρό κατείχαν πάνω από το 90% των παγκοσμίων αποθεμάτων σπάνιων γαιών.
Παράλληλα η Κίνα έχει αναπτύξει σημαντική τεχνογνωσία στην έρευνα και την εξόρυξη των σπάνιων γαιών.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών τα μεγαλύτερα αποθέματα βρίσκονται κατά μήκος των ακτών της Βορειοανατολικής Ελλάδας μεταξύ της χερσονήσου της Χαλκιδικής και της Καβάλας και εκτείνονται 240 χιλιόμετρα κατά μήκος των ακτών αλλά και στην κεντρική Ελλάδα, στη Φωκίδα και στην περιοχή της Λοκρίδας.