«Η ανθρωπότητα βρίσκεται προ ενός ολοκληρωτικού θερμοπυρηνικού πολέμου»: Αυτό είναι το αγωνιώδες μήνυμα του Αμερικανού συγγραφέα και πρώην αξιωματικού πληροφοριών του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ και επιθεωρητής όπλων της Ειδικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών Σκοτ Ρίττερ.
Όπως είπε ο Αμερικανός ειδικός η κατάσταση στην Ουκρανία εγκυμονεί πολύ περισσότερους κινδύνους από ότι η αντίστοιχη κατάσταση τον Οκτώβριο του 1962 με την Κρίση των πυραύλων της Κούβας.
Αυτό γιατί, όπως είπε, τότε υπήρχε επικοινωνία ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ρωσία, μέσω «διάφορων καναλιών» και υπήρχαν διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων.
Σήμερα δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο.
Πολύ απλά ΗΠΑ και Ρωσία δεν μιλούν μεταξύ τους, δεν υπάρχει κανενός είδους διαπραγμάτευση και απουσιάζει ο οποιοσδήποτε μηχανισμός επίλυσης κρίσεων.
«Είχα ένα γεύμα πρόσφατα με τον Ρώσο πρεσβευτή στις ΗΠΑ Anatoly Antonov. Μπορείτε να έχετε ότι γνώμη θέλετε για αυτόν αλλά πρόκειται για τον κορυφαίο Ρώσο διαπραγματευτή. Είχε εκπροσωπήσει τη χώρα του στις διαπραγματεύσεις επί Μπάρακ Ομπάμα για την επίτευξη συμφωνίας στην νέα συνθήκη START για τα πυρηνικά όπλα.
Είναι ένας διπλωμάτης με τεράστια εμπειρία και έχει επιτύχει μεγάλα επιτεύγματα που κανείς άλλος σήμερα ένοικος του State Department δεν έχει.
Και όμως αυτός ο άνθρωπος ζει σε ένα “χρυσό κλουβί”: Κανείς στις ΗΠΑ δεν θέλει να μιλήσει μαζί του, κάνεις δεν θέλει να ακούσει τις ρωσικές απόψεις , κανείς δεν θέλει να έχει την οποιαδήποτε επαφή μαζί του. (…) Σε ότι αφορά τα πυρηνικά το υπουργείο Εξωτερικών δεν έχει καμία εξουσία απολύτως.
Τον απόλυτο έλεγχο τον έχει το Πεντάγωνο, το οποίο δεν έχει καμία εμπειρία τώρα αναφορικά με κάποπια συζήτηση για τον έλεγχο των πυρηνικών. Όπως δε, μου είπε και ο Antonov, η ίδια κατάσταση είναι και στη Ρωσία.», είπε ο Σκοτ Ρίττερ για να συνεχίσει:
«Είμαστε επομένως σε μια κατάσταση, όπου στις δύο χώρες, οι άνθρωποι που θα έπρεπε να είναι υπεύθυνοι για τον έλεγχο και τον περιορισμό, ή το δυνατόν του πυρηνικού οπλοστασίου, ασχολούνται μόνο με το πώς θα κάνουν αυτά τα όπλα περισσότερα και καλύτερα. Δεν υπάρχει καμία κουλτούρα αποκλιμάκωσης ή ελέγχου των όπλων.
Πρόκειται τρέλα. Πρόκειται για τον ίδιο τον ορισμό της τρέλας.
Δεν μπορώ να το περιγράψω αλλιώς παρά ως παγκόσμια αυτοκτονία αυτό που συμβαίνει.
Κανείς δεν μιλά για αποκλιμάκωση των πυρηνικών εξοπλισμών πλέον. Όλοι μιλούν για κούρσα εξοπλισμών. (…)
Οι Ρώσοι θα μας αφανίσουν σε ένα πυρηνικό πόλεμο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό. Έχουν καλύτερα όπλα, πιο πολλά περισσότερο εξελιγμένα.
Υπήρχε κάποια στιγμή που νομίζαμε ότι θα μπορούσαμε να νικήσουμε σε ένα τέτοιο πόλεμο, “αποκεφαλίζοντας” την ρωσική ηγεσία, την στρατιωτική ηγεσία και τις μεγάλες βάσεις εκτόξευσης με ένα πρώτο κτύπημα.
Ότι θα έμενε από αυτή την επίθεση, σύμφωνα με αυτό το σενάριο θα μπορούσαμε να το αντιμετωπίσουμε με τις βάσεις του AEGIS στην ξηρά σε Ρουμανία και Πολωνία αλλά και τοποθετώντας τα αντιτορπιλικά Arleigh Burke σε στρατηγικά σημεία ανά την υδρόγειο ώστε να μπορούν να αναχαιτίσουν τους εναπομείναντες ρωσικούς βαλλιστικούς πυραύλους.
Οι Ρώσοι όμως μας έχουν τσεκάρει σε αυτό δύο και τρεις φορές. Έχουν πλέον όπλα που μπορούν μας καταστρέψουν περά από κάθε αμφιβολία.
Το χειρότερο όμως είναι, ότι δεν έχουμε πλέον την ικανότητα να διαπραγματευτούμε.»
