Μια κίνηση η οποία γρήγορα θα βρει την σθεναρή άρνηση της Μόσχας, προτάθηκε από στέλεχος των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον Αντισυνταγματάρχη Τζέφρι M. Φριτς (Jeffery M. Fritz), κρίνεται αναγκαία η αγορά των ρωσικών νησιών δυτικά της Αλάσκας, προκειμένου να ελεγχθούν τα κινεζικά υποβρύχια.
Αυτό δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα (28/7) σε άρθρο του Αντισυνταγματάρχη Τζέφρι M. Φριτς (Jeffery M. Fritz) στο περιοδικό Breaking Defense.
Να σημειωθεί πως ο συγκεκριμένος υπηρετεί στη Διοίκηση Βοήθειας Ασφάλειας του Στρατού των ΗΠΑ στην Εσθονία.
Αφού υπενθύμισε την αγορά της Αλάσκας από τη Ρωσία το 1867, μια συμφωνία που επικρίθηκε εκείνη την εποχή κι ενώ η Αλάσκα έχει πλέον γίνει «ακρογωνιαίος λίθος της ενεργειακής και αμυντικής στρατηγικής των Ηνωμένων Πολιτειών», συνέχισε:
«Τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν ένα παρόμοιο σημείο καμπής, το οποίο θα μπορούσε να ενισχύσει την ασφάλεια στην Αρκτική… και να επιβεβαιώσει την αμερικανική ηγεσία σε μια ταχέως εξελισσόμενη περιοχή».
Εξήγησε ότι «η πρόταση είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες να επιδιώξουν να αγοράσουν τα Νησιά Commander από τη Ρωσία έναντι 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων με ειρηνικό και πρακτικό τρόπο, προκειμένου να παρακολουθούν οποιαδήποτε πιθανή δραστηριότητα κινεζικών υποβρυχίων που επιχειρούν να εισέλθουν στον Αρκτικό Ωκεανό.
Από τη ναυτική βάση Τζιανγκτζουάνγκ (Jiangzhuang) κοντά στο Qingdao, τα υποβρύχια κλάσης Jin και Tang της Κίνας θα μπορούσαν θεωρητικά να διέλθουν από το Βερίγγειο Πορθμό και να επιχειρήσουν κάτω από τους πάγους της Αρκτικής, όπου θα ήταν δύσκολο να εντοπιστούν», σημείωσε ο Φριτς.
Σύμφωνα με τον Φριτς, αυτά τα υποβρύχια, εξοπλισμένα με βαλλιστικούς πυραύλους JL-3, θα μπορούσαν να απειλήσουν αμερικανικές πόλεις όπως η Νέα Υόρκη και η Ουάσινγκτον, από τα αρκτικά ύδατα, τα οποία βρίσκονται εντός της εμβέλειας των πυραύλων άνω των 10.000 χιλιομέτρων.
«Εάν αυτά τα υποβρύχια φτάσουν στον Ατλαντικό, ο χρόνος προειδοποίησης για μια εκτόξευση θα μπορούσε να μειωθεί σε λιγότερο από 15 λεπτά, περιπλέκοντας τις αμερικανικές επιλογές αντίδρασης», συμπλήρωσε.
Ο Φριτς τόνισε ότι τα Νησιά Κομάντερ, που βρίσκονται στα ανοιχτά του δυτικού άκρου της αμερικανικής αλυσίδας Αλεούτιων Νήσων – εκεί όπου ο Βόρειος Ειρηνικός Ωκεανός συναντά τη Βερίγγειο Θάλασσα και ακριβώς πάνω στην πιθανή διαδρομή από τη βάση Τζιανγκτζουάνγκ προς τον Βόρειο Πόλο – αποτελούν μια στρατηγικά σημαντική γεωγραφική τοποθεσία για την παρακολούθηση της υποβρύχιας δραστηριότητας.
Όπως είπε αυτά τα νησιά αντιπροσωπεύουν ένα από τα λίγα βιώσιμα «σημεία πνιγμού», μαζί με τα αμερικανικά Αλεούτια Νησιά, όπου οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να παρακολουθούν, να εντοπίζουν και να αποτρέπουν οποιαδήποτε υποβρύχια δραστηριότητα εισέρχεται στην Αρκτική Λεκάνη.
Πρόσθεσε ότι η ένωση των Αλεούτιων Νήσων και των Νήσων Commander «θα μπορούσε να δημιουργήσει μια Αλεούτια ασπίδα σόναρ που προστατεύει τη Βερίγγειο Θάλασσα από μη ανιχνεύσιμη εισβολή».
Ο Φριτς σημείωσε επίσης ότι το κύριο γεωφυσικό πλεονέκτημα των Νήσων Commander είναι η συσσώρευση πάγου η οποία είναι σχετικά μέτρια σε σύγκριση με τα βορειότερα νησιά της Αρκτικής.
Συνεπώς, καθιστά πιο σταθερό ακουστικό περιβάλλον των Νήσων Commander μια εξαιρετική τοποθεσία για συνεχή, υψηλής ανάλυσης υποβρύχια παρακολούθηση.
Ο Φριτς αναγνώρισε ότι η Ρωσία «μπορεί να διστάζει να πουλήσει τα Νησιά Commander λόγω της στρατηγικής τους θέσης κοντά στον Βερίγγειο Πορθμό και της συμβολικής τους αξίας που συνδέεται με την εθνική υπερηφάνεια και την εδαφική ακεραιότητα».
«Τα νησιά αποτελούν επίσης μέρος ενός καταφυγίου βιόσφαιρας «ου έχει εκτιμηθεί για την οικολογική και επιστημονική τους σημασία», είπε.
Πρόσθεσε ότι η εγγύτητα αυτών των νησιών με τις βάσεις του Στόλου του Ειρηνικού της Ρωσίας στη χερσόνησο Καμτσάτκα εγείρει ανησυχίες για παραχώρηση ζώνης ελέγχου σε έναν αντίπαλ».
Απαντώντας στην πρόταση του Αμερικανού αξιωματικού, η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων Novosti:
«Ίσως δεν θα έπρεπε να σχολιάσουμε αυτό το θέμα κατ’ αρχήν, επειδή η πώληση της πατρίδας στη χώρα μας θεωρείται ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα, τόσο από νομικής όσο και από συνειδησιακής άποψης».
«Αν ο Φριτς έχει τόσα χρήματα, θα μπορούσε να αποπληρώσει μέρος του αμερικανικού εθνικού χρέους», πρόσθεσε σαρκαστικά.
