«Να ξεκινήσουμε την εκπαίδευση, την επιστήμη και τον πολιτισμό – Να σταματήσουμε την ενσωμάτωση και τη δουλική μίμηση της Δύσης»!
Ο γνωστός φιλόσοφος και μέντορας του Ρώσου προέδρου Βλάντιμιρ Πούτιν, Αλεξάντερ Ντούγκιν, έδωσε το στίγμα της επόμενης ημέρας για την Ρωσία, μετά την λήξη του ουκρανικού πολέμου.
Εξυμνώντας τα πολεμικά κατορθώματα του ρωσικού Στρατού στο μέτωπο της Ουκρανίας, ο Ντούγκιν χαρακτηρίζει τους Ρώσους στρατιώτες ως τη νέα ελίτ της ρωσικής κοινωνίας και τονίζει την ανάγκη επιστροφής στην πατροπαράδοτη ρωσική ηθική μακριά από τα διαβρωτικά δυτικά πρότυπα.
Ο στενός συνεργάτης του Πούτιν, που πολλάκις απηχεί τις θέσεις του Ρώσου προέδρου, υπογραμμίζει πως στη Ρωσία πρέπει άμεσα να λάβουν χώρα μία σειρά πατριωτικές μεταρρυθμίσεις με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία (24/2/2022).
«Επιστρέφοντας από το μέτωπο, οι ήρωές μας δεν θα βρεθούν στην κοινωνία στην οποία έπρεπε να βρεθούν.
Αυτό θα συμβεί σε κάθε περίπτωση, αλλά οι υπεύθυνοι για το εσωτερικό μέτωπο έχουν πλέον μια ειδική αποστολή:
Να αλλάξουν τη συνείδηση της κοινωνίας ώστε να είναι έτοιμη να δεχτεί τη νέα ελίτ.
Δε θα υπάρξει μεγάλο πρόβλημα με τον κόσμο.
Αλλά οι αρχές πρέπει να καταλάβουν ότι η μοίρα του κράτους εξαρτάται από την κοινωνία στην οποία θα επιστρέψουν οι Ρώσοι στρατιώτες με τη νίκη.
Πώς θα είναι αυτό το ίδιο το κράτος; Είναι σαφές ότι όχι όπως ήταν, ούτε καν όπως είναι τώρα.
Αυτό το διαφορετικό – ανανεωμένο, υπερυψωμένο, δίκαιο – ρωσικό κράτος πρέπει να αρχίσει να οικοδομείται τώρα.
Και πρέπει να ξεκινήσουμε με την εκπαίδευση, την επιστήμη και τον πολιτισμό, που πρέπει να συντονιστούν γρήγορα, να εναρμονιστούν, να συγχρονιστούν με τα στοιχεία του ιερού πολέμου που διεξάγει η Ρωσία με τον πολιτισμό της Δύσης».
«Το νόημα αυτού του πολέμου πρέπει να είναι ξεκάθαρο τόσο μπροστά όσο και πίσω. Οποιαδήποτε αμφιβολία, δισταγμός και παρεξήγηση μπορεί να είναι καταστροφική» υπογραμμίζει ο Ρώσος φιλόσοφος.
«Ο άνθρωπος ήρθε από τον πόλεμο. Και η κοινωνία πρέπει να τον αποδεχτεί με αξιοπρέπεια.
Είδε τον θάνατο, κουβάλησε τον θάνατο, ο θάνατος τον άγγιξε.
Δεν θα ανεχτεί την κατάφωρη αδικία, τη διαφθορά, τη βλακεία, την αγένεια και τον κυνισμό σε σχέση με αυτό για το οποίο έχυσε το αίμα του.
Είναι πολεμιστής και ήρωας (σ.σ. Ρώσος στρατιώτης) και θα απαιτήσει σεβασμό για τον εαυτό του», επισημαίνει.
«Η Σοβιετική Ένωση στην πραγματικότητα μάλλον έπεσε εξαιτίας του Αφγανιστάν.
Αλλά όχι λόγω του ίδιου του γεγονότος της ήττας, αλλά επειδή οι ήρωες επέστρεψαν σε μια κοινωνία που δεν τους γνώριζε, δεν αναγνώριζε το κατόρθωμά τους και οι αξίες και οι ιδέες για τις οποίες πέθαναν συρρικνώθηκαν και δεν ενέπνευσαν κανέναν.
Παρεμπιπτόντως, κάτι παρόμοιο συνέβη και στη Γερμανία, η οποία έχασε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Γνωρίζουμε τις συνέπειες: η χώρα μας κατέρρευσε και στη Γερμανία, από την πικρία της παρακμής της Βαϊμάρης, προέκυψε μια μαύρη και κακιά δύναμη, βυθίζοντας την Ευρώπη σε έναν αιματηρό εφιάλτη», εξιστορεί ο Ντούγκιν.
O Ρώσος φιλόσοφος υπερτονίζει ότι αμέσως μετά τις προεδρικές εκλογές του Μαρτίου 2024 θα πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή πλήρεις πατριωτικές μεταρρυθμίσεις, που δεν θα είναι αποσπασματικές και δεν θα στοχεύουν να εξωραΐσουν την υπάρχουσα πραγματικότητα.
«Τις τελευταίες δεκαετίες, η Ρωσία αγωνίζεται απεγνωσμένα να ενσωματωθεί στον δυτικό κόσμο, μιμούμενη δουλικά τη Δύση, απορροφώντας τις φιλελεύθερες αξίες, τεχνικές, κριτήρια και τεχνολογίες της.
Όλα αυτά μόνο μας αποδυνάμωσαν – ειδικά στη σφαίρα της ηθικής, του πνεύματος και της αυτογνωσίας.
Η δηλητηριώδης μετανεωτερικότητα διέφθειρε τον πολιτισμό, η τεχνοκρατία καταστρέφει την επιστήμη και ο ατομικιστικός κώδικας καταστρέφει την εκπαίδευση.
Στην πραγματικότητα, η ανθρωπιστική σφαίρα της ρωσικής κοινωνίας, υπό το πρόσχημα του εκδημοκρατισμού και του φιλελευθερισμού, διαβρώνει σταθερά τα θεμέλια του κράτους, των παραδοσιακών αξιών και της πολιτισμικής ταυτότητας.
Σήμερα είναι απλώς εγκληματικό να κινούμαστε προς αυτή την κατεύθυνση.
Αυτό σημαίνει δουλειά για τον εχθρό.
Αντιλαμβανόμαστε σήμερα ότι κάποιοι από τους χθεσινούς πνευματικούς ηγέτες αποδείχθηκαν ξένοι πράκτορες, ουσιαστικά μιλώντας ως εχθροί του λαού», υποστηρίζει ο Dugin.
«Αυτό είναι τώρα το καθήκον του εσωτερικού μετώπου, των πατριωτών, των οποίων η αποστολή είναι ένας τέτοιος μετασχηματισμός της κοινωνίας ώστε να κατευθύνεται πλήρως και σταθερά, σαν ένα βέλος στη νίκη και έτσι ώστε οι νικητές που θα επιστρέψουν από τον πόλεμο να μπορούν να πουν με σιγουριά:
Αυτή είναι η χώρα μου, αυτός είναι ο λαός μου, αυτή είναι η κοινωνία μου, αυτή είναι η δύναμή μου.
Είναι αντάξια για μένα και τα κατορθώματά μου, τα κατορθώματα όλων των αδελφών μου και όλοι, που επιστρέψαμε από τον πόλεμο ή μείναμε νεκροί εκεί, στα παλιά εδάφη της μεγάλης Ρωσίας, είμαστε άξιοι αυτής της χώρας, αυτού του λαού, αυτή η κοινωνία, αυτή η δύναμη.
Γιατί εμείς είμαστε οι άνθρωποι.
Ένας λαός νικητών», καταλήγει στην ανάλυσή του ο Alexander Dugin.