Εδώ έχουμε μια τραγικοκωμική αναδρομή στην ελληνική πραγματικότητα.
Το ασανσέρ για τα ΑΜΕΑ στην Ακρόπολη δεν είναι απλώς ένα τεχνικό πρόβλημα – είναι ένας σύγχρονος μύθος.
Ο Θησέας είχε το Λαβύρινθο και το νήμα της Αριάδνης.
Ο σημερινός επισκέπτης έχει ένα ασανσέρ που σταματά στις 2 το μεσημέρι, γιατί ο τεχνικός ακολουθεί την αρχαία παράδοση της μεσημεριανής φιέστας.
Το ασανσέρ, λοιπόν, δεν είναι απλώς ένα τεχνικό πρόβλημα – είναι ένας σύγχρονος μύθος.
Σχεδιάστηκε για 200 χρήσεις, σαν να λέμε ότι ο Περικλής είχε βάλει «προθεσμία» στον Παρθενώνα.
Μετά από 2000 χρόνια, κλείνουμε.
Αλλά εδώ η πλάκα βαθαίνει: από το 2020, το ασανσέρ έχει κάνει λιγότερες δουλειές από τον Σίσυφο.
Και όταν ρωτήθηκε πότε θα επισκευαστεί, η απάντηση ήταν «Περιμένουμε ανταλλακτικά από την Ιταλία» – γιατί προφανώς, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κινείται γρηγορότερα από τη δική μας γραφειοκρατία.
Ο Περικλής χρησιμοποιούσε δημόσιο χρήμα για να χτίσει ναούς.
Εμείς το χρησιμοποιούμε για να κλειδώνουμε δημόσιες τουαλέτες και να περιμένουμε ανταλλακτικά
Φαίνεται πως η λογική «200 χρήσεις και τέλος» εμπνέεται από τα μνημονιακά μέτρα.
Ίσως το επόμενο βήμα να είναι «ασανσέρ με capital controls» – λειτουργεί μόνο με μετρητά και μόνο αν το επιτρέπει η Τρόικα.
Και αν το ασανσέρ είναι η κορυφή του αστείου, οι τουαλέτες είναι το αφύσικο αστείο.
Στην αρχαία Ελλάδα, οι τουαλέτες ήταν δημόσιες (βλ. βουλευτήριο). Σήμερα, έχουν γίνει εξαιρετικά αποκλειστικές.
Αν βγεις για νερό η για κατούρημα, πρέπει να αγοράσεις καινούριο εισιτήριο – σαν να λέμε, «Ο Διογένης αν δεν είχε πληρώσει δεύτερη φορά, θα έμενε έξω από το πιθάρι του».
Αυτό ακριβώς είναι το μοντέλο της σύγχρονης διακυβέρνησης: Πληρώνεις, δεν ικανοποιείσαι, και σε αναγκάζουν να ξαναπληρώσεις.
Όταν η υπουργός Πολιτισμού ανακοίνωσε ότι «το ασανσέρ έχει ημερομηνία λήξης», έδωσε μια προφητεία που όλοι γελάσαμε – μέχρι που διαπιστώσαμε ότι μιλούσε σοβαρά.
Στην αρχαιότητα, η Κασσάνδρα προειδοποιούσε για την πτώση της Τροίας, αλλά κανείς δεν την άκουγε.
Σήμερα, η υπουργός λέει «τα ανταλλακτικά έρχονται από την Ιταλία», και όλοι περιμένουμε σαν τους αρχαίους Αχαιούς… αλλά το ασανσέρ είναι ο δικό μας Δούρειος Ίππος.
Η σύγκριση της αρχαιότητας & του σήμερα ας δούμε μια εικονογραφημένη παραβολή
| Αρχαία Ελλάδα | Σύγχρονη Ελλάδα |
| Ο Παρθενώνας χτίστηκε σε 15 χρόνια. | Το ασανσέρ επισκευάζεται 4+ χρόνια. |
| Οι φιλόσοφοι συζητούσαν δωρεάν. | Αν βγεις από την τουαλέτα, ξαναπληρώνεις εισιτήριο. |
| Ο Διογένης έψαχνε για Άνθρωπο. | Οι τουρίστες ψάχνουν για τουαλέτα. |
| Η Κασσάνδρα προειδοποιούσε. | Η υπουργός ανακοινώνει. |
Έχω και 3 προτάσεις για την βελτίωση με Αρχαιοελληνικό Στυλ.
Α) Να εφαρμόσουμε δημοκρατία αθηναϊκού τύπου: Ψηφίζουμε κάθε μέρα αν θα λειτουργεί το ασανσέρ.
Β) Να προσλάβουμε τον Ήφαιστο: Γιατί η Ιταλία; Ας φτιάξουμε τα ανταλλακτικά με θεϊκή επέμβαση.
Γ) Να μετατρέψουμε τις τουαλέτες σε «Μυστήρια»: Μόνο οι μυημένοι μπαίνουν, και μόνο με προαίρεση.
Αυτό λοιπόν είναι το αστείο που κρύβει μόνο πόνο.
Η Ακρόπολη έχει επιβιώσει πόλεμους, σεισμούς και βαρβάρους.
Αλλά τίποτα δεν την προετοίμασε για τον πιο επικίνδυνο εχθρό: την ελληνική γραφειοκρατία.
Κι αν κάποιος ρωτήσει «Πότε θα φτιαχτεί τελικά το ασανσέρ;», η απάντηση είναι απλή:
«Όταν ο Σίσυφος φτάσει στην κορυφή.»
Και για όσους πιστεύουν ότι υπερβάλλουμε, ας θυμίσουμε: Οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαξαν τον Παρθενώνα χωρίς προϋπολογισμούς Ε.Ε.
Σήμερα, με εκατομμύρια, δεν μπορούμε να κρατήσουμε μια τουαλέτα ανοιχτή στην Ακρόπολη.
Journalist correspondent to the World
Independent Journalist | Print and Broadcast| Editor-News
Greece247news – Anti World news – Iskra news
European Organization of Communication
