Από jacobin.gr –
Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες ανακοίνωσαν κέρδη της τάξης του 1,2 δις ευρώ μόλις σε ένα τρίμηνο στο 2025 και τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι αμείλικτα. Οι συγκεκριμένες τράπεζες δεν πληρώνουν φόρο εδώ και πολλά χρόνια, καθώς λόγω των αποφάσεων στα χρόνια των μνημονίων, υπάρχει ο «αναβαλλόμενος φόρος». Και όμως παρότι οι τράπεζες χρωστούν στο Δημόσιο περίπου 13 δισεκατομμύρια ευρώ, πέρυσι αντί να πληρώσουν φόρους, έδωσαν μερίσματα στους μετόχους τους.
Επίσης σχεδιάζουν στα επόμενα χρόνια, περισσότερο από το 50% των κερδών τους να το διανείμουν εκ νέου σε μερίσματα. Δηλαδή ακόμα και αν όσα σχεδιάζουν να δώσουν σε μερίσματα από τα κέρδη αυτού του εξαμήνου, αντί για τους μετόχους πήγαιναν στο Δημόσιο, θα μπορούσαν να χτιστούν 5 νοσοκομεία.
Δηλαδή η Ελλάδα είναι η χώρα που ο σερβιτόρος πληρώνει φόρους, ο γιατρός πληρώνει φόρους, η εργάτρια πληρώνει φόρους αλλά ο τραπεζίτης αναβάλλει τους φόρους και τα βάζει στην τσέπη του. Και φυσικά η Ελλάδα είναι η χώρα που ενώ οι αναπληρωτές είναι με μια βαλίτσα στο χέρι και δεν έχουν καν αρκετές άδειες να γίνουν καλά όταν αρρωστήσουν και ενώ το 70% των οργανικών θέσεων στους σιδηροδρόμους είναι κενό, τα λεφτά υπάρχουν, αλλά πηγαίνουν στις τσέπες των πλούσιων μετόχων των τραπεζών.
Όμως όταν ο κόσμος ρωτάει γιατί δεν γίνονται προσλήψεις, η μόνιμη απάντηση είναι πως δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα. Μήπως τελικά αυτά τα λεφτόδεντρα δεν υπάρχουν για τους απλούς εργαζόμενους, αλλά υπάρχουν για τους τραπεζίτες;
Μήπως ένας κυβερνητικός εκπρόσωπος που δεν υπερασπίζεται τα έσοδα του Δημοσίου, αλλά την φοροαναβολη του τραπεζίτη, αντί για το Δημόσιο εκπροσωπεί τον Τραπεζίτη; Και τελικά αφού η κυβέρνηση νοιάζεται τόσο πολύ για να σταματήσει η φοροδιαφυγή, γιατί δεν αλλάζει τον νόμο και την αφήνει να εξελίσσεται νόμιμα με τη μορφή της φοροαναβολής;
Σε αυτά και άλλα πολλά κλήθηκε να απαντήσει ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης, Παύλος Μαρινάκης στην Ενημέρωση των πολιτικών συντακτών.
Ακολουθεί η Απομαγνητοφώνηση:
ΧΡ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες είχαν 1,2 δισ. κερδίσει σε ένα μόλις τρίμηνο. Είναι μια συνέχεια των 8 δισ. που κέρδισαν το 2024. Όμως, αντί να πληρώσουν τους φόρους που χρωστάνε, έδωσαν μερίσματα. Τα έβαλαν στους λογαριασμούς τους, δηλαδή. Τώρα, προγραμματίζουν να δώσουν μερίσματα πάνω από 50% των κερδών τα επόμενα χρόνια, ενώ χρωστούν στο δημόσιο 13 δισ. από αναβαλλόμενους φόρους. Δηλαδή, ο μέσος εργαζόμενος πληρώνει φόρους, αλλά οι τράπεζες όχι. Γιατί δεν νομοθετείτε για να σταματήσει η σκανδαλώδης αναβολή φόρων από τις ελληνικές τράπεζες;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εντάξει, αυτό είναι ένα πολύ μεγαλύτερο ζήτημα από την σκοπιά την οποία επιλέγετε να με ρωτήσετε και καλά κάνετε. Οι ελληνικές τράπεζες δεν είναι περίπτωση όπως οι υπόλοιπες τράπεζες στην υπόλοιπη Ευρώπη, γιατί η Ελλάδα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού και αν δεν ήταν οι βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ θα έπεφτε και στον γκρεμό και τα χρόνια που θα ακολουθούσαν δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε ούτε για νέα Νοσοκομεία, ούτε για νέα Κέντρα Υγείας, ούτε για δρόμους, ούτε για ΒΟΑΚ, ούτε για Πατρών – Πύργου, ούτε για εμβόλια, ούτε για στοιχειώδεις συνθήκες ζωής. Άρα, ένας από τους τομείς που εθίγησαν πολύ από την ανεύθυνη πολιτική προ δεκαετίας ήταν και ο τραπεζικός τομέας. Θα σας θυμίσω ότι μόνο οι ελληνικές τράπεζες είχαν σε τόσο παρατεταμένο χρονικό διάστημα capital controls, τεράστια κρίση και, εν πάση περιπτώσει, πέρασαν δια πυρός και σιδήρου, χωρίς να μπορούσε κανείς να πει με βεβαιότητα τίποτα και για τις καταθέσεις των πολιτών και οτιδήποτε άλλο σχετικά με το τραπεζικό σύστημα. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που οφείλουμε να την θυμόμαστε, γιατί όταν μιλάμε για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα πρέπει να την έχουμε στο μυαλό μας. Σήμερα, οι τράπεζές μας δεν είναι εκεί που ήταν, αλλά δεν μπορεί να πει κανείς ότι πρέπει να εφησυχάζουμε.
Η πρώτη Κυβέρνηση η οποία πήρε μέτρα και, αν χρειαστεί, θα ξαναπάρει μέτρα βλέποντας τα λογικά αιτήματα των πολιτών σε σχέση με τις τραπεζικές χρεώσεις και συνολικά με το τραπεζικό σύστημα ήταν η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία πέρασε από τα λόγια στα έργα, ανακοίνωσε πολύ σημαντικά μέτρα, αυτονόητα -θα πω εγώ- μέτρα, για τους πολίτες σχετικά με τις τραπεζικές χρεώσεις, σχετικά με τον διπλασιασμό του ΕΝΦΙΑ των τραπεζών. Αυτό το οποίο με ρωτάτε εσείς είναι ένα άλλο ζήτημα, το ζήτημα του αναβαλλόμενου φόρου, το οποίο ισχύει πάρα πολλά χρόνια. Αυτή την στιγμή δεν γνωρίζω κάτι το οποίο επίκειται να αλλάξει και ούτε υπάρχει κάτι τέτοιο στον σχεδιασμό της Κυβέρνησης. Σίγουρα, όμως, η Κυβέρνηση θα συνεχίσει όταν βλέπει ότι υπάρχουν κάποιες αδικίες, κάποιες στρεβλώσεις ή κάποια μέτρα τα οποία πρέπει να πάρει με σκοπό να επωφεληθούν οι πολίτες, οι καταναλωτές, αυτοί οι οποίοι χρειάζονται χρηματοδοτικά εργαλεία, οι επιχειρήσεις και, ειδικά, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να πάρουν τα κατάλληλα εργαλεία και την αντίστοιχη στήριξη, όπως κάναμε τον περασμένο Δεκέμβριο.
ΧΡ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Είπατε, η Κυβέρνηση θα πάρει πρωτοβουλία αν δει κάποιες αδικίες. Δεν βλέπει κάποια αδικία εδώ; Υποτίθεται αυτά τα δύσκολα χρόνια πέρασαν και τώρα, αντί όλα αυτά τα χρήματα να πάνε στη πραγματική κοινωνία, πάνε στις τσέπες των μετόχων. Με 600 εκατομμύρια μέρισμα, που είναι από αυτό το τρίμηνο, θα χτίζαμε πέντε νοσοκομεία. Πέντε νοσοκομεία σε ένα τρίμηνο. Δεν είναι άδικο αυτό, αντί να πηγαίνουν στην κοινωνία, να πηγαίνουν στην τσέπη μιας χούφτας πλούσιων μετόχων;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κατ’ αρχάς, δεν πηγαίνουν στην τσέπη μιας χούφτας πλούσιων μετόχων. Δεύτερον, είμαστε η Κυβέρνηση που ανακαινίζει και αλλάζει την εικόνα σε πάνω από 80 νοσοκομεία και 150 κέντρα υγείας, σε 645 σχολεία σε όλη τη χώρα και πολλά ακόμα που δεν νομίζω ότι χρειάζεται να τα αναλύσουμε τώρα. Και επαναλαμβάνω, αν και ήταν σαφές νομίζω στην προηγούμενή μου απάντηση, ότι είμαστε και η πρώτη Κυβέρνηση που παίρνει μέτρα, σχετικά με τις τράπεζες, υπέρ των πολιτών με πολύ συγκεκριμένο ορίζοντα και ξεκάθαρα αποτελέσματα, με εφαρμογή από την επόμενη ημέρα της λήψης τους.
ΧΡ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Κύριε Μαρινάκη, ο σερβιτόρος πληρώνει φόρους, ο γιατρός πληρώνει φόρους, η εργάτρια πληρώνει φόρους αλλά ο τραπεζίτης αναβάλλει τους φόρους και τα βάζει στην τσέπη του. Πως θέλετε να σας πιστέψουν ότι νοιάζεστε να σταματήσει η φοροδιαφυγή, όταν στις τράπεζες η φοροαποφυγή ή για την ακρίβεια η φοροαναβολή αποτελεί την κανονικότητα;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν αποτελεί την κανονικότητα. Είναι μία ειδική συνθήκη στα μετα-μνημονιακά χρόνια την οποία εφάρμοσαν μία σειρά από κυβερνήσεις. Είμαστε η πρώτη κυβέρνηση που διπλασίασε φόρους στις τράπεζες και έβαλε μέτρα τα οποία ήταν υπέρ των πολιτών για πρώτη φορά, τουλάχιστον που θυμάμαι εγώ, τα τελευταία είκοσι – τριάντα χρόνια. Σας τα απάντησα πριν αναλυτικά. Είμαστε η πρώτη κυβέρνηση που εισπράττει φόρους από εκείνους οι οποίοι δεν έδιναν φόρους για πολλά χρόνια και τα επιστρέφει αυτά τα λεφτά στην κοινωνία, στην παιδεία, στην υγεία. Άρα μάλλον η ερώτηση αυτή, είναι μία ερώτηση που θα έπρεπε να απευθυνθεί σε προηγούμενες κυβερνήσεις και όχι στην κυβέρνηση η οποία προσπαθεί να υπάρξει στη χώρα μας – και έχει καταφέρει να γίνει αυτό σε πολύ μεγάλο ποσοστό – επιτέλους φορολογική δικαιοσύνη.
ΧΡ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Στον Σιδηρόδρομο έχουμε 70% των οργανικών θέσεων να είναι κενές, χιλιάδες αναπληρωτές ζουν με μια βαλίτσα στο χέρι, δεν έχουν επαρκείς άδειες για να γίνουν καλά, αν πάθουν καρκίνο. Όταν σας ρωτήσαμε γιατί δεν προσλαμβάνονται, μας είπατε για το δημοσιονομικό κόστος και τους κανόνες «μία πρόσληψη, μία αποχώρηση». Γιατί τώρα με τους πόρους των τραπεζών δεν σας βλέπουμε τόσο αυστηρούς; Για τις τράπεζες υπάρχουν λεφτόδεντρα και για τους εργαζόμενους όχι;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Για τις τράπεζες σας απάντησα, νομίζω, αναλυτικά. Για τις προσλήψεις, ο κανόνας «μία πρόσληψη προς μία αποχώρηση» δεν μπορεί να ανατραπεί, σε καμία περίπτωση. Είμαστε υποχρεωμένοι να τον εφαρμόσουμε, γι’ αυτό και κατευθύνουμε τις προσλήψεις με βάση τις αποχωρήσεις στους τομείς που θεωρούμε ότι υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη στήριξης, όπως είναι η Υγεία, η Παιδεία και βέβαια οι Σιδηρόδρομοι. Απαντούν αναλυτικά τα Υπουργεία, στο τέλος κάθε χρόνου ανακοινώνονται πού πάνε οι προσλήψεις με βάση τον αριθμό των αποχωρήσεων.
ΧΡ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Καταλαβαίνουμε ότι είναι προς το συμφέρον του τραπεζίτη να μην πληρώσει φόρους, να αναβληθούν. Αλλά εσείς πού βρίσκεστε εκεί, εκπροσωπείτε το συμφέρον του Δημοσίου ή του τραπεζίτη;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν εκπροσωπώ κανένα συμφέρον τραπεζίτη. Με συγχωρείτε, αλλά αυτό που λέτε είναι για μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, εντάξει δικαίωμά σας να το πιστεύετε, αλλά δεν πατάει πουθενά. Σας απαντώ με βάση αυτά τα οποία κάνουμε ως Κυβέρνηση και δεν έγιναν για ολόκληρες δεκαετίες.
ΧΡ. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Είπατε πριν ότι αν δεν ήταν οι βουλευτές σας θα κατέρρεε το τραπεζικό σύστημα και η χώρα θα έπεφτε στον γκρεμό. Με τα λεφτά σας τη σώσατε; Νομίζω ότι η ανακεφαλαιοποίηση έγινε με τα λεφτά όλων μας.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Προφανώς και όλο αυτό έγινε με τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών. Αλλά αυτό το οποίο ξεχνάτε είναι ότι εάν δεν ψήφιζαν όπως ψήφισαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, τότε, που τους χαρακτήριζαν προδότες και γερμανοτσολιάδες, τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών, οι οποίες είχαν ξεκινήσει κάποια χρόνια πριν, θα τις πέταγαν στον κάλαθο των αχρήστων οι τότε κυβερνώντες του τόπου και η Ελλάδα θα μετατρεπόταν σε μια τριτοκοσμική χώρα. Άρα, προφανώς οι ψήφοι των βουλευτών το 2015, της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, σεβάστηκαν τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών.