Σύμφωνα με το άρθρο που ακολουθεί, ο ρυθμός προέλασης των Ρωσικών δυνάμεων στο έδαφος της πρώην Ουκρανίας πριν από 3 μέρες έσπασε ρεκόρ – 110 τετραγωνικά χιλιόμετρα σε ένα εικοσιτετράωρο.
Η αλήθεια είναι ότι και με τους νέους ρυθμούς, η Ρωσία θα χρειαζόταν ακόμη 1-2 χρόνια για να απελευθερώσει όλες τις Ρώσικες περιοχές που προσωρινά ελέγχονται από την Ουκροναζιστική κυβέρνηση (υπόλοιπα περιφερειών Ζαπορόζια, Ντόνιετσκ και Χερσώνας, περιφέρειες Νικολάγιεφ, Οδησσού, Ντνιπροπετρόφσκ, Χαρκόβου) και μερικούς μήνες ακόμη για να φτάσει στο Κίεβο. Κανείς όμως δεν εγγυάται ότι η ταχύτητα προέλασης δε θα αυξηθεί περαιτέρω – μάλλον το αντίθετο. Η επιτάχυνση που παρατηρείται τους τελευταίους μήνες – και ακόμη περισσότερο τις τελευταίες ημέρες – οφείλεται σε έναν συνδυασμό παραγόντων:
- Οι ρωσικές δυνάμεις έχουν πλέον ελευθερώσει τις περιοχές στις οποίες το ουκροναζιστικό καθεστώς είχε χτίσει βαριές οχυρώσεις και πλέον προελαύνει σε πολύ λιγότερο οχυρωμένα εδάφη.
- Οι δυνάμεις του ουκροναζιστικού καθεστώτος, τόσο σε προσωπικό όσο και σε οπλισμό, έχουν σε μεγάλο βαθμό εξαντληθεί. Το ίδιο συμβαίνει και με τα αποθέματα οπλισμού της συλλογικής Δύσης, που αποτελεί το στρατηγικό βάθος των ουκροναζί και χωρίς την οποία το καθεστώς θα είχε καταρρεύσει από την πρώτη εβδομάδα.
- Αντίθετα η Ρωσία έχει οργανωθεί πολύ καλύτερα, έχει αυξήσει σε απίστευτο βαθμό την παραγωγή οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών, έχει βελτιώσει την τακτική και τη στρατηγική της, έχει τεράστια αποθέματα προσωπικού έτοιμου να πολεμήσει ενώ δέχεται και βοήθεια από τρίτες χώρες όπως η Β. Κορέα.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες στο επόμενο διάστημα μόνον να αυξηθούν αναμένεται. Και η αύξηση αυτή δεν πρόκειται να είναι γραμμική. Κάποια στιγμή, που κανείς δε μπορεί να προβλέψει πόσο απέχει (αν κρίνουμε από την επιστολή του Κρότεβιτς όμως μπορεί να είναι πάρα πολύ κοντά), το μέτωπο απλά θα καταρρεύσει. Δεν ξέρουμε ποια μορφή θα πάρει αυτό – μπορεί ολόκληρες μονάδες και σχηματισμοί, μαζί με τους διοικητές τους, να τραπούν σε φυγή, μπορεί οι διοικητές να προσπαθήσουν να το εμποδίσουν και οι στρατιώτες να στρέψουν τα όπλα τους σε αυτούς, μπορεί αντί να τραπούν σε φυγή να αυτομολήσουν στη ρωσική πλευρά, μπορεί και να γίνουν όλα αυτά ταυτόχρονα, σε διαφορετικά σημεία του μετώπου – αλλά είναι αναπόφευκτο να συμβεί αν συνεχιστεί ο πόλεμος. ΑΥΤΟ είναι που τρέμουν και θέλουν πάσει θυσία να αποφύγουν οι δυτικοί, αυτό είναι που οδήγησε τον Τραμπ να αναζητήσει διέξοδο δια των διαπραγματεύσεων. Και βέβαια, αυτό είναι που κάνει τη ρωσική πλευρά να μη βιάζεται καθόλου να υπογράψει μία συμφωνία που δε θα εξασφάλιζε πλήρως τα συμφέροντά της.
Στα παραπάνω δεν αναφέρθηκα καθόλου στις τυχόν αλλαγές που μπορεί να φέρει η σύνοδος κορυφής Πούτιν-Τραμπ. Ο λόγος είναι ότι ο δεύτερος φέρεται ως παράφρων, επομένως δε μπορούμε να κάνουμε προβλέψεις για το τι έχει στο μυαλό του. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι κάποιες επισημάνσεις:
– Γενικά, όταν συναντιόνται δύο ηγέτες κρατών – και ιδιαίτερα υπερδυνάμεων – η συνάντηση έχει περισσότερο τυπικό-πανηγυρικό χαρακτήρα, ενώ το περιεχόμενό της και σε μεγάλο βαθμό οι αποφάσεις που θα ληφθούν έχουν προσυμφωνηθεί σε παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις μεταξύ στελεχών των δύο πλευρών. Δεδομένου του “ιδιόρρυθμου” χαρακτήρα του Τραμπ, δε μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι αυτό συμβαίνει εδώ. Είναι πολύ πιθανό, είτε να πιστεύει ότι με τη χαρισματική προσωπικότητά του και το μεγαλοφυές ταλέντο του στις διαπραγματεύσεις θα πείσει τον Πούτιν να εγκαταλείψει τη νίκη που οι δυνάμεις του κατακτούν επί του εδάφους, είτε απλά να φέρεται σαν κλόουν και να προκάλεσε τη συνάντηση όχι για να καταλήξει σε συμφωνία αλλά απλά για να κάνει σόου, να δείξει ότι τον παίζουν τα μεγάλα παιδιά (για το λόγο αυτό άλλωστε φέρεται να έκανε και τις πρόσφατες υποχωρήσεις απέναντι στην Κίνα) κλπ.Στην περίπτωση αυτή, μάλλον η συνάντηση θα αποβεί άκαρπη και ο Πούτιν θα αναρωτιέται γιατί έχασε τον καιρό του.
– Μία άλλη περίπτωση είναι να έχουν ψιθυρίσει στο αυτί του Τραμπ ότι η κατάσταση στην πρώην Ουκρανία δε μπορεί να κρατηθεί για πολύ ακόμη και να ψάχνει απλά για έναν τρόπο να εμφανίσει την πανωλεθρία σαν νίκη – πράγμα στο οποίο προπονήθηκε με την παρέμβασή του στη σύγκρουση του σιωνιστικού ψευδοκράτους με το Ιράν. Στην περίπτωση αυτή, ενδέχεται να δούμε ένα προσύμφωνο διατυπωμένο με τρόπο που να μη μπορεί να το δεχθεί ο Ζελένσκι, με στόχο να πει μετά ο Τραμπ “εγώ προσπάθησα, του έφερα την καλύτερη δυνατή συμφωνία, αυτός δε δέχτηκε, ας τα βγάλει πέρα μόνος του τώρα” και να σταματήσει να στέλνει όπλα. Με τον τρόπο αυτό, θα επιδιωχθεί να δοθεί η εντύπωση ότι η επικείμενη κατά κράτος ήττα της Δύσης στην πρώην Ουκρανία δεν είναι ήττα της Δύσης, αλλά απλά της Ουκρανίας.
Α.Π.
Ο ρωσικός στρατός επιτυγχάνει την ταχύτερη προέλαση του έτους εναντίον των ουκρανικών δυνάμεων
Στις 12 Αυγούστου, ο Ρωσικός Στρατός πέτυχε την ταχύτερη προέλασή του εναντίον των ουκρανικών δυνάμεων από την αρχή του έτους, με ανάλυση δεδομένων από το Ινστιτούτο Μελέτης του Πολέμου να σημειώνει ότι στις 12 Αυγούστου ρωσικές χερσαίες μονάδες «κατέλαβαν ή ισχυρίστηκαν ότι κατέλαβαν» 110 τετραγωνικά χιλιόμετρα εδάφους που προηγουμένως κατείχαν οι Ουκρανοί. Αν και οι ρωσικές δυνάμεις προχωρούν γρήγορα εδώ και αρκετούς μήνες, αυτή η κατάληψη εδάφους ήταν πέντε έως έξι φορές μεγαλύτερη από τον μέσο όρο και μακράν η ταχύτερη σε δεκαέξι μήνες από τον Μάιο του 2024. Οι προελάσεις έχουν επιταχυνθεί από τότε που οι ουκρανικές δυνάμεις ηττήθηκαν στην ρωσική περιοχή Κουρσκ, η οποία όχι μόνο είδε τον Ουκρανικό Στρατό και τις υποστηρικτικές δυτικές δυνάμεις να δέχονται πολύ σημαντικές απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό και υλικά, αλλά επέτρεψε επίσης στον Ρωσικό Στρατό να αναπροσανατολίσει τις δυνάμεις του προς τις πρώτες γραμμές στις αμφισβητούμενες περιοχές του Ντονμπάς. Η είσοδος βορειοκορεατικού προσωπικού στον πόλεμο, το οποίο επί του παρόντος φυλάει το Κουρσκ από μελλοντικές ουκρανικές επιθέσεις, έχει απελευθερώσει περισσότερες ρωσικές δυνάμεις.
Σχολιάζοντας την κατάσταση της ουκρανικής άμυνας, ο πρώην αρχηγός του επιτελείου της νεοναζιστικής επίλεκτης ταξιαρχίας Αζόφ του ουκρανικού στρατού, αντισυνταγματάρχης Μπόγκνταν Κρότεβιτς, ισχυρίστηκε ότι οι θέσεις στις αμφισβητούμενες περιοχές του Ντονμπάς αντιμετωπίζουν καταστροφή, με τις ρωσικές μονάδες να είναι έτοιμες να επιτύχουν δύο μεγάλες περικυκλώσεις. «Ειλικρινά δεν ξέρω τι ακριβώς σας λένε, αλλά μπορώ να σας πω: η γραμμή Ποκρόφσκ-Κωνσταντίνοφκα είναι, χωρίς υπερβολή, ένα απόλυτο μπ…λο. Και αυτό το μπ…λο μεγαλώνει εδώ και πολύ καιρό, γίνεται όλο και πιο χάλια κάθε μέρα», δήλωσε σε ανοιχτή επιστολή προς τον Πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι στις 11 Αυγούστου, την ημέρα πριν οι ρωσικές χερσαίες μονάδες κάνουν την προέλασή-ρεκόρ.
Το Ποκρόφσκ έχει περικυκλωθεί από ρωσικές δυνάμεις, ενώ η Κονσταντίνοφκα αντιμετωπίζει ημι-περικύκλωση, σημείωσε περαιτέρω ο Κρότεβιτς, κοινοποιώντας έναν χάρτη που ισχυρίστηκε ότι έδειχνε την κατάσταση στην περιοχή, κάτι που επιβεβαίωνε τις αναφορές των μέσων ενημέρωσης για μια σημαντική ρωσική προέλαση βόρεια του Ποκρόφσκ. Ο ρυθμός της ρωσικής προέλασης θεωρείται πρωταρχικός παράγοντας που οδήγησε τις Ηνωμένες Πολιτείες να εντείνουν τις προσπάθειες για την επίτευξη κατάπαυσης του πυρός, η οποία θα παρείχε στις ουκρανικές δυνάμεις τον απαραίτητο χρόνο για την ανοικοδόμηση. Αυτό οδήγησε επίσης τα ευρωπαϊκά κράτη να απειλήσουν να παρέμβουν πιο ενεργά στη σύγκρουση.