Το 2015 που ψηφιζόταν το τρίτο μνημόνιο από την κυβέρνηση της «κάποια φορά Αριστεράς» πέρασε η τροπολογία και δεν πήρε κανείς χαμπάρι εκτός από εκείνους που της έκανε χρήση.
Ηταν η τροπολογία με την οποία δινόταν επιδότηση ενοικίου στους… αναξιοπαθούντες υπουργούς και λοιπούς πολιτικούς αστέρες που μετακόμιζαν στην Αθήνα για να ασκήσουν τα καθήκοντά τους.
Ήταν η τροπολογία που αξιοποίησε μεταξύ άλλων το υπουργικό ζεύγος Παπαδημητρίου-Αντωνοπούλου . Όταν έγινε γνωστή η …αξιοποίηση της τροπολογίας το ζεύγος κάτω από την γενική κατακραυγή, αναγκάστηκε σε παραίτηση και ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος στο Κολωνάκι ψάχνει για νέο ενοικιαστή. Τότε λοιπόν στο πλαίσιο της ανθρωποφαγίας που ευδοκιμεί στον ελληνικό Τύπο η απαξία βάρυνε τους δυο υπουργούς. Το ουσιαστικό σκάνδαλο όμως ήταν αυτή καθαυτή η τροπολογία.
Την ώρα που με το τρίτο επαχθές μνημόνιο ο ελληνικός λαός οδηγείτο στην εξαθλίωση το πολιτικό σύστημα είτε προωθούσε είτε αποδεχόταν προνόμιο για τον εαυτό του.
Αμφιβάλλω αν οι βουλευτές της συμπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχαν στο σύνολό τους αντιληφθεί τι ακριβώς ψήφιζαν. Είναι άλλωστε γνωστό πως οι βουλευτές δεν προλαβαίνουν να διαβάσουν τι ψηφίζουν και συνήθως ψηφίζουν τα μνημόνια αδιάβαστοι. Ούτε από την αντιπολίτευση το πήραν όλοι χαμπάρι. Κι όσοι το πήραν το αποδέχτηκαν.
Τον καιρό εκείνο για την διάταξη αυτή δεν καταγράφεται καμιά αντίδραση ούτε στην Βουλή ούτε στον Τύπο. Το πρόβλημα λοιπόν δεν ήταν η χρήση της σχετικής διάταξης αλλά το πώς κατάφερε και τρύπωσε μέσα στο μνημόνιο κι έγινε νόμος του κράτους. Μπορεί όταν ξέσπασε ο θόρυβος ο πρωθυπουργός να ανακοίνωσε ότι η διάταξη αυτή θα καταργηθεί αλλά κανείς δεν μας είπε ποιος την εισηγήθηκε ούτε ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για την προώθηση και την ψήφισή της.
Το θέμα δεν θα είχε πια κάποια επίκαιρη αξία αν δεν ερχόταν προς ψήφιση στην Βουλή μια άλλη τροπολογία. Σύμφωνα με αυτή προβλέπεται η προστασία των κομμάτων από τις τράπεζες και τα «κόκκινα» δάνεια τους. Με την τροπολογία που κατατέθηκε στην Βουλή, προβλέπεται ότι η κρατική επιχορήγηση που λαμβάνουν τα κόμματα μέχρι και το 50% θα είναι ακατάσχετη από τυχόν απαιτήσει τραπεζών ακόμα κι αν τα δάνεια που έχουν πάρει δεν εξοφλούνται! Κι όπως πάντα τέτοιες τροπολογίες κατατίθενται σε άσχετα με το θέμα νομοσχέδια.
Στην προκειμένη περίπτωση η σχετική τροπολογία περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο εναντίον της βίας κατά των γυναικών και αναμένεται να γίνει νόμος του κράτους από την Βουλή, την ερχόμενη εβδομάδα. Συγχαρητήρια στο Υπουργείο Εσωτερικών που προωθεί την συγκεκριμένη ρύθμιση. Εδώ κλείνει και με το νόμο η συζήτηση για τα κόμματα που ζημίωσαν με πάνω από τετρακόσια εκατομμύρια ευρώ το ελληνικό δημόσιο και ανάγκασαν τους πολίτες να επιβαρυνθούν το «φέσι» που εκείνα έβαλαν στις τράπεζες.
Έρχεται τώρα το υπουργείο Εσωτερικών και δίνει τέρμα σε αυτή την συζήτηση. Τα δάνεια έτσι κι αλλιώς γράφονται στο χιόνι σε ότι αφορά τα κόμματα που τα δημιούργησαν (Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ) και πάμε για άλλα. Το πολιτικό σύστημα έχει τον τρόπο να καλύπτει τις πομπές του και να «χώνει» στο χώμα τις ακαθαρσίες του.
Αφού η κυβέρνηση αποκόμισε σε επίπεδο πολιτικών εντυπώσεων ό,τι μπορούσε σπεκουλάροντας πάνω στα φέσια που έριξαν στις τράπεζες το ΠΑΣΟΚ και Η Νέα Δημοκρατία τώρα έρχεται να τους αποκαταστήσει ώστε να μπορεί το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα να συνεχίσει ακάθεκτο την αναπαραγωγή του. Παραφράζοντας μια παλιά παροιμία θα μπορούσε να αναφωνήσει κανείς περιγράφοντας την ουσιαστική συμφωνία τους κόντρα στα συμφέροντα των πολιτών και της κοινωνίας: «Στα μπαλκόνια χωριστά αλλά στην μάσα αντάμα»…
Ήταν η τροπολογία που αξιοποίησε μεταξύ άλλων το υπουργικό ζεύγος Παπαδημητρίου-Αντωνοπούλου . Όταν έγινε γνωστή η …αξιοποίηση της τροπολογίας το ζεύγος κάτω από την γενική κατακραυγή, αναγκάστηκε σε παραίτηση και ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος στο Κολωνάκι ψάχνει για νέο ενοικιαστή. Τότε λοιπόν στο πλαίσιο της ανθρωποφαγίας που ευδοκιμεί στον ελληνικό Τύπο η απαξία βάρυνε τους δυο υπουργούς. Το ουσιαστικό σκάνδαλο όμως ήταν αυτή καθαυτή η τροπολογία.
Την ώρα που με το τρίτο επαχθές μνημόνιο ο ελληνικός λαός οδηγείτο στην εξαθλίωση το πολιτικό σύστημα είτε προωθούσε είτε αποδεχόταν προνόμιο για τον εαυτό του.
Αμφιβάλλω αν οι βουλευτές της συμπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχαν στο σύνολό τους αντιληφθεί τι ακριβώς ψήφιζαν. Είναι άλλωστε γνωστό πως οι βουλευτές δεν προλαβαίνουν να διαβάσουν τι ψηφίζουν και συνήθως ψηφίζουν τα μνημόνια αδιάβαστοι. Ούτε από την αντιπολίτευση το πήραν όλοι χαμπάρι. Κι όσοι το πήραν το αποδέχτηκαν.
Τον καιρό εκείνο για την διάταξη αυτή δεν καταγράφεται καμιά αντίδραση ούτε στην Βουλή ούτε στον Τύπο. Το πρόβλημα λοιπόν δεν ήταν η χρήση της σχετικής διάταξης αλλά το πώς κατάφερε και τρύπωσε μέσα στο μνημόνιο κι έγινε νόμος του κράτους. Μπορεί όταν ξέσπασε ο θόρυβος ο πρωθυπουργός να ανακοίνωσε ότι η διάταξη αυτή θα καταργηθεί αλλά κανείς δεν μας είπε ποιος την εισηγήθηκε ούτε ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για την προώθηση και την ψήφισή της.
Το θέμα δεν θα είχε πια κάποια επίκαιρη αξία αν δεν ερχόταν προς ψήφιση στην Βουλή μια άλλη τροπολογία. Σύμφωνα με αυτή προβλέπεται η προστασία των κομμάτων από τις τράπεζες και τα «κόκκινα» δάνεια τους. Με την τροπολογία που κατατέθηκε στην Βουλή, προβλέπεται ότι η κρατική επιχορήγηση που λαμβάνουν τα κόμματα μέχρι και το 50% θα είναι ακατάσχετη από τυχόν απαιτήσει τραπεζών ακόμα κι αν τα δάνεια που έχουν πάρει δεν εξοφλούνται! Κι όπως πάντα τέτοιες τροπολογίες κατατίθενται σε άσχετα με το θέμα νομοσχέδια.
Στην προκειμένη περίπτωση η σχετική τροπολογία περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο εναντίον της βίας κατά των γυναικών και αναμένεται να γίνει νόμος του κράτους από την Βουλή, την ερχόμενη εβδομάδα. Συγχαρητήρια στο Υπουργείο Εσωτερικών που προωθεί την συγκεκριμένη ρύθμιση. Εδώ κλείνει και με το νόμο η συζήτηση για τα κόμματα που ζημίωσαν με πάνω από τετρακόσια εκατομμύρια ευρώ το ελληνικό δημόσιο και ανάγκασαν τους πολίτες να επιβαρυνθούν το «φέσι» που εκείνα έβαλαν στις τράπεζες.
Έρχεται τώρα το υπουργείο Εσωτερικών και δίνει τέρμα σε αυτή την συζήτηση. Τα δάνεια έτσι κι αλλιώς γράφονται στο χιόνι σε ότι αφορά τα κόμματα που τα δημιούργησαν (Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ) και πάμε για άλλα. Το πολιτικό σύστημα έχει τον τρόπο να καλύπτει τις πομπές του και να «χώνει» στο χώμα τις ακαθαρσίες του.
Αφού η κυβέρνηση αποκόμισε σε επίπεδο πολιτικών εντυπώσεων ό,τι μπορούσε σπεκουλάροντας πάνω στα φέσια που έριξαν στις τράπεζες το ΠΑΣΟΚ και Η Νέα Δημοκρατία τώρα έρχεται να τους αποκαταστήσει ώστε να μπορεί το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα να συνεχίσει ακάθεκτο την αναπαραγωγή του. Παραφράζοντας μια παλιά παροιμία θα μπορούσε να αναφωνήσει κανείς περιγράφοντας την ουσιαστική συμφωνία τους κόντρα στα συμφέροντα των πολιτών και της κοινωνίας: «Στα μπαλκόνια χωριστά αλλά στην μάσα αντάμα»…
